Czarnogóra od gór do morza: Kotor, Perast, Herceg Novi

Baśniowe widoki. Wydaje się, że w zasięgu ręki a jednak trzeba trudu, żeby to zobaczyć. Dzięki, że zrobiłeś to dla nas. Pozdrowienia i gratulacje.
Krzysztof.

Lubię ten okres z Krokusami, jak przebijają się przez śnieg, pozwolisz Franz (z naszych Gorców):

steftes napisał(a):Baśniowe widoki. Wydaje się, że w zasięgu ręki a jednak trzeba trudu, żeby to zobaczyć.

Trochę trzeba tych nóg użyć.

te kiero napisał(a):Lubię ten okres z Krokusami, jak przebijają się przez śnieg, pozwolisz Franz (z naszych Gorców):

Piękne! I ten blask na śniegu...

Pozdrawiam,
Wojtek

Trasa na przełęcz przebiega bez niespodzianek. Tyle tylko, że wyżej coraz częściej przychodzi mi przemierzać płaty śniegu. Około czwartej po południu osiągam najwyższy punkt drogi powrotnej. Teraz wystarczy się skierować mniej więcej w stronę wozu - już bez żadnej ścieżki.

Ruszam śnieżnym zboczem w dół. Wydaje mi się, że jego nachylenie jest przyjazne samotnym wędrowcom, przemierzającym bezdroża Durmitoru. Tiaa... do pewnego momentu - owszem.
Ale nagle... następuje nagły ślizg i tracę równowagę...

Franz napisał(a):

Ktoś kiedyś na forum innej rodzinki internetowej określił te góry jak przejechane szpachlą i miał dużo racji w tym stwierdzeniu. Budowa geologiczna tych gór jest specyficzna i jedyna w swoim rodzaju.
Pozdrawiam Tomek

tompie68 napisał(a):Ktoś kiedyś na forum innej rodzinki internetowej określił te góry jak przejechane szpachlą i miał dużo racji w tym stwierdzeniu. Budowa geologiczna tych gór jest specyficzna i jedyna w swoim rodzaju.

Są piękne. A ta ściana Prutasa ma w sobie coś wyjątkowego.

Pozdrawiam,
Wojtek

Ślizgi podczas schodzenia "skracają" drogę - coś o tym wiem
Mam nadzieję , że Twoja utrata przyczepności nie miała skutków tragicznych . . .

Pięknie tam


Pozdrawiam
Piotr

piotrf napisał(a):Ślizgi podczas schodzenia "skracają" drogę - coś o tym wiem
Mam nadzieję , że Twoja utrata przyczepności nie miała skutków tragicznych . . .

Wyłącznie ekonomiczne.

Pozdrawiam,
Wojtek

Oczywiście, odruchowo mocniej zapieram się kijkami. Te wbijają się głęboko w mokry śnieg, podczas gdy ja zjeżdżam niżej, obciążając je całym ciężarem. No, i tego było dla nich zbyt wiele.
Zatrzymuję się odrobinę dalej, utytłany w mokrym śniegu. Gramolę się, otrzepuję i wyszarpuję kijki. No cóż, jeden zgięty - to ten oryginalny. Drugi, który po groźniejszym ślizgu w zimowych Alpach miał już wymieniony dolny element w nowej lepszej technologi... złamany. Krzywy kijek sobie z grubsza wyprostuję i mogę go nadal używać, ale z tym złamanym już niczego nie zrobię. Niech to szlag! W pierwszym dniu...

Śnieg się wkrótce kończy; pojedyncze płaty łatwiej obejść, zresztą nie stanowią już niebezpieczeństwa, a ja - dzieląc uwagę pomiędzy fascynujące ściany Prutasa, a nieco dalsze krajobrazy - po coraz łagodniejszym nachyleniu stoku docieram rozległymi łąkami do zostawionego samochodu.









Posilam się jeszcze przed drogą, z lubością przypatrując się pierwszej zdobytej górze w czarnogórskim Durmitorze, po czym odpalam silnik. Pora ruszyć na przełęcz Sedlo.

Im wyżej podjeżdżam, tym więcej śniegu wokół - aż zaczynam jechać w wąwozie. Miałbym się z pyszna, gdyby tej drogi nie odśnieżono...

Wrażenia niesamowite. Wychodzę z wozu, żeby spojrzeć na to z zewnątrz.

Franz napisał(a):Wrażenia niesamowite. Wychodzę z wozu, żeby spojrzeć na to z zewnątrz.

A jak klaustrofobia, nie fiksowała

Franz napisał(a):Wrażenia niesamowite. Wychodzę z wozu, żeby spojrzeć na to z zewnątrz.

No to nie miałeś żadnych widoków na boki. A tak na poważ nie to fajnie to wygląda. Ale trzeba mieć dużo determinacji żeby jechać taką trasą nie wiedząc z przodu.
Pozdrawiam Tomek

kaszubskiexpress napisał(a):A jak klaustrofobia, nie fiksowała

To już prędzej tutaj.

tompie68 napisał(a):No to nie miałeś żadnych widoków na boki. A tak na poważ nie to fajnie to wygląda. Ale trzeba mieć dużo determinacji żeby jechać taką trasą nie wiedząc z przodu.

Dosyć często zdarza mi się jechać jedynie z nadzieją, że nie będę musiał wycofywać tyłem. Czasem nawet parę kilometrów...

Pozdrawiam,
Wojtek