Cypr - po obu stronach zielonej linii

Franz napisał(a):

FUX napisał(a):Nowoczesność (asfalt), strzech dotyka...

Nawet donice z kwiatami musiały zniknąć, żeby się samochody przecisnąć mogły. Chociaż chyba zbyt wielki ruch uliczny tu nie panuje...

Pozdrawiam,
Wojtek

Chyba Fiaty 126p tylko się tam mieszczą

tony montana napisał(a):Chyba Fiaty 126p tylko się tam mieszczą

W tym roku w jednej uliczce się nie zmieściłem. W Andaluzji...

Pozdrawiam,
Wojtek

Wracamy do samochodu i zjeżdżamy z powrotem do autostrady, zostawiając obie Lefkary za sobą. O ile już się przyzwyczaiłem, że wsiadam za kierownicę po prawej stronie wozu, to wciąż jakoś zadziwiają mnie samochody jeżdżące bez kierowców, za to z pasażerem na siedzeniu obok. W przeciwieństwie do poprzedniego dnia, kiedy na rozjeździe autostrady skręcaliśmy na Larnakę, tym razem mkniemy prosto w kierunku Nikozji, chociaż jeszcze jeden przystanek po drodze planujemy.

W oczach rośnie wysokie wzgórze z coraz lepiej rozpoznawalnymi zabudowaniami na szczycie i w Kornos skręcamy w boczną drogę. Drogowskaz mówi o trzynastu kilometrach, które są tu wyjątkowo krótkie, gdyż po przejechaniu tysiąca metrów, nowy drogowskaz twierdzi, że zostało jeszcze siedem. Droga zaczyna się wspinać serpentynami, a na każdej z nich wyprzedzamy kolarza. Za każdym razem wygląda tak samo, więc zaczynam podejrzewać nową odsłonę Dnia Świstaka. Wyżej ich ilość zaczyna się zagęszczać, a jeden trzyma się ściśle ciągłej linii na środku szosy. W końcu udaje nam się dotrzeć na ostatnią serpentynę, gdzie na jej rozszerzeniu znajduje się mały parking.

Dotarliśmy pod klasztor Stavrovouni.

To jeden z najbardziej restrykcyjnych męskich klasztorów na wyspie - kobietom wstęp całkowicie wzbroniony, gości płci męskiej, stosownie przyodzianych, wpuszcza się wyłącznie w określonych porach dnia. Zastanawiamy się, czy może podobnie, jak w niektórych klasztorach na półwyspie Atos, zakonnicy opluwają turystów. Może nasze dywagacje wędrują odrobinę zbyt daleko, za to bardzo blisko, bo parę metrów od nas faktycznie odbywa się jakiś festiwal plucia. Praktycznie każdy nadjeżdżający kolarz - a przybywa ich z każdą chwilą coraz więcej - pluje na wszystkie strony. Taka tradycja?...

Może lepiej wyjść poza ich zasięg? Okazję ku temu stwarza stojący na tejże serpentynie maleńki kościółek.

Tu mnie nie było, ale widzę, że moi druzja Kolarze są!

Franz napisał(a):Praktycznie każdy nadjeżdżający kolarz - a przybywa ich z każdą chwilą coraz więcej - pluje na wszystkie strony. Taka tradycja?...

Może jakaś inwazja muszek albo innych komarów?
A może jakieś złe w pobliżu świętego miejsca chcą odżegnać?

tony montana napisał(a):Tu mnie nie było, ale widzę, że moi druzja Kolarze są!

A jest co pod górę popychać...

romuald22 napisał(a):Może jakaś inwazja muszek albo innych komarów?
A może jakieś złe w pobliżu świętego miejsca chcą odżegnać?

Mogłem podejść i zapytać. Tylko... nie dać się przy tym opluć.

Pozdrawiam,
Wojtek

To kościół Wszystkich Świętych Cypru.

Już z zewnątrz widać, że jako zabytek nie przedstawia specjalnych wartości. Wnętrze potwierdza obserwację w pełni, jednak malowidła szczelnie wypełniające każdą dostępną powierzchnię - mimo iż wyraźnie nowiutkie - budzą w nas pozytywne wrażenia estetyczne.

Pośród malowideł widać świętych i apostołów, w tym czterech Ewangelistów na pendentywach, a także założenie przez św. Helenę pierwszego klasztoru na Cyprze, oraz cudowne odkrycie grobu św. Barnaby, trzymającego w ręku Ewangelię według św. Mateusza.

Franz napisał(a):Już z zewnątrz widać, że jako zabytek nie przedstawia specjalnych wartości. Wnętrze potwierdza obserwację w pełni, jednak malowidła szczelnie wypełniające każdą dostępną powierzchnię - mimo iż wyraźnie nowiutkie - budzą w nas pozytywne wrażenia estetyczne.

Też miałem podobne odczucia w tych wnętrzach, wiedziałem, że "malowidła" są nowe, ale jakoś takie.... ładne były!

tony montana napisał(a):Też miałem podobne odczucia w tych wnętrzach, wiedziałem, że "malowidła" są nowe, ale jakoś takie.... ładne były!

Przy czym, mówisz zapewne o innej cerkwi, bo - o ile pamiętam - do tego maleństwa nie dotarłeś?

Pozdrawiam,
Wojtek

Franz napisał(a):

tony montana napisał(a):Też miałem podobne odczucia w tych wnętrzach, wiedziałem, że "malowidła" są nowe, ale jakoś takie.... ładne były!

Przy czym, mówisz zapewne o innej cerkwi, bo - o ile pamiętam - do tego maleństwa nie dotarłeś?

Pozdrawiam,
Wojtek

Tak, naturalnie. Mówię o kościele na północnym - zachodzie, choć w sumie już blisko granicy z częścią turecką

tony montana napisał(a):Mówię o kościele na północnym - zachodzie, choć w sumie już blisko granicy z częścią turecką

Tam jest też sporo zabytkowych, wartościowych kościółków. Unikalnych w swoim stylu.

Pozdrawiam,
Wojtek

I mnie się te malowidła podobają ,bardzo intensywne barwy .