Covidowe wakacje, czyli Bułgaria zamiast… Bułgarii

Z któregoś miejsca ujrzeliśmy taki widok, który nas bardzo zainteresował.


W grudniu 2002 roku w Sozopolu rozpoczęła działalność "Fundacja Sozopol", która między innymi aktywnie działa na rzecz ochrony dziedzictwa przyrodniczego i kulturowego regionu. Dzięki tej fundacji powstał Kompleks Architektoniczno-Historycznego „Południowy Mur i Wieża Twierdzy”, który właśnie mieliśmy przed oczami.




Z jednej strony podziwialiśmy odrestaurowane mury a z drugiej fale rozbijające się o skały i kamienie kilka metrów poniżej.


Zastanawiałam się, dlaczego ten pomost jest nieczynny, bo przecież fajnie byłoby na niego wejść i z dalszej odległości popatrzeć na mury miasta.




Na wprost tego pomostu znajduje się wejście do muzeum. Niestety muzeum było nieczynne. Do tego muzeum można wejść również z drugiej strony (od ul. Milet), ale ono także było zamknięte.


Po lekturze informacji pod podanym wyżej linkiem dowiedziałam się, że pomost jest częścią muzeum i służy jego gościom do spacerów i obserwacji części systemu fortecznego, przybrzeżnych skał i morza. Domyślam się więc, że ponieważ muzeum nie było czynne, to pomost również był zamknięty.

Idąc dalej wzdłuż muru mijaliśmy liczne lokale gastronomiczne "z widokiem na morze", ale klientów w tych lokalach nie było.

megidh napisał(a):

Katerina napisał(a):Kilka stron wcześniej przeczytałam komentarz Kamili pomorzanka zachodnia, która dopatrzyła sie podobieństw fragmentów bułgarskiego wybrzeża z naszym. Coś w tym jest - z jednej strony egzotyka, powiew Wschodu, a z drugiej - coś takiego ...znanego mi od dziecka.

Też się nad tym zastanawiałam i doszłam do wniosku, że to podobieństwo bierze się z tego, że wybrzeże tak bułgarskie jak i polskie są widokowo szare i "puste". Kolor wody Morza Czarnego z pewnością jest bardziej niebieski, niż kolor wody w Bałtyku, ale daleko mu do koloru wody w Adriatyku przy chorwackim wybrzeżu. Nie ma tutaj żadnych wysp, które uatrakcyjniałyby widoki. Z pewnością wszystkim cromaniakom (a na pewno większości) podoba się bardzo chorwackie wybrzeże, bo tam w przestrzeni wodnej cały czas coś się dzieje. Nie widać tam horyzontu, bo zasłaniają go wyspy. Podczas jazdy Jadranką przez szybę samochodu widzimy, jak jedna wyspa się kończy i zaraz zastępowana jest drugą. Z za każdego zakrętu wyglądamy spektakularnych zatoczek i pięknego koloru wody. I tych widoków nie sposób jest zastąpić morzem, na którym nie ma nic aż po widnokrąg.

No właśnie patrząc na te kilka Twoich zdjęć z piaskiem i morzem bez innych szczegółów poczułam się swojsko. Bałtyckie plaże na pewno są mniej spektakularne niż te południowe. Ale od kiedy mam już porównanie z nimi, zaczynam te bałtyckie bardziej doceniać, zwłaszcza gdy są puste. Całe szczęście, że Morze Czarne prawie wcale nie jest czarne.

pomorzanka zachodnia

zaczynam te bałtyckie bardziej doceniać, zwłaszcza gdy są puste.

Pod względem wizualnym są przepiękne Też patrzę teraz inaczej

Alo, alo... gdzie kontynuacja??

Kawałek dalej za muzeum opuściliśmy nadmorski deptak, wchodząc na schody znajdujące się pomiędzy budynkami.
Wyszliśmy na ul. "Milet" w miejscu, w którym znajduje się główne wejście do Muzeum. Wejście to także było zamknięte.
Gdyby to niebieskie auto nie dało rady wykręcić, to wjechałoby prosto do Muzeum Południowych Murów Obronnych i Baszty.



Poszliśmy więc dalej uliczkami Starego Miasta, podziwiając tradycyjne XVIII-wieczne drewniane domy z czasów Odrodzenia Bułgarskiego.





Dotarliśmy do znaku, który wskazywał kierunek do kościoła św. Bogurodzicy, pochodzącego w XVII wieku, do którego chciałam dotrzeć, ale wyszło inaczej.


Ponieważ schowana jest głęboko w ziemi, to trudno ją wypatrzyć, więc ją przeoczyliśmy. Oczywiście to żart . Nie dotarliśmy do niej, bo wcześniej trafiliśmy na kościół św. Jerzego (o dziwo otwarty) i tam spędziliśmy chwilę, a potem wszystkim zachciało się pić i jeść, więc zaczęliśmy szukać jakiego miejsca na posiłek.
Żałuję jednak, że nie zobaczyłam Cerkwi Bogurodzicy, bo to najważniejsza świątynia Sozopolu.

W kościele św. Jerzego nie można robić zdjęć, więc mam tylko fotki z zewnątrz a i tak mało pokazujące, bowiem trochę tam wąsko było i aparat nie obejmował większej części.

megidh napisał(a):Dopiero w XIX wieku, po okresie bułgarskiego odrodzenia narodowego miasto zaczęło się odradzać. Zostało docenione z uwagi na jego doskonałe położenie turystyczne oraz znajdujące się w nim zabytki.
W 1956 roku miasto zostało w całości wpisane na Listę Zabytków Narodowych Bułgarii, a w 1983 roku na Listę UNESCO.

Piękne zdjęcia. Nesebyr to piękne miasto. Nie miałem jeszcze niestety okazji być w Bułgarii, jedynie rodzice byli trzy lata temu , ale chętnie bym pojechał, jest w sumie dość wysoko na liście miejsc do odwiedzenia.

rakastankielia napisał(a):Piękne zdjęcia. Nesebyr to piękne miasto. Nie miałem jeszcze niestety okazji być w Bułgarii, jedynie rodzice byli trzy lata temu , ale chętnie bym pojechał, jest w sumie dość wysoko na liście miejsc do odwiedzenia.

Witam nowego gościa w mojej relacji.
Cieszę się, że podobają Ci się moje zdjęcia. Miło czytać takie słowa.
Nessebar jest wart obejrzenia więc zachęcam do odwiedzenia tego miasta.

Idziemy dalej rozglądając si wokoło.
Jesteśmy w samym centrum Starego Miasta a pusto tutaj, jakbyśmy byli na przedmieściach.






Dochodzimy do miejsca, z którego możemy obejrzeć kolejne w Sozopolu wykopaliska.
Tablica informacyjna znajdująca się tuż obok informuje, iż są to wykopaliska archeologiczne klasztoru św. Mikołaja Cudotwórcy.
Znaleziono tam relikwie, które uznaje się za relikwie tego świętego. W tym samym miejscu znaleziono również szkielet wampira.



Klasztor św. Mikołaja Cudotwórcy w przeszłości znajdował się poza murami miasta przy głównej bramie prowadzącej do Sozopola, która wyglądała tak

(zdjęcie ze strony https://bnr.bg/en/post/100135713/ancien ... ts-secrets)

Tuż obok tych wykopalisk stoi kościół świętych Cyryla i Metodego. W kościele tym znajdują się znalezione na wyspie św. Jana relikwie św. Jana, które zostały tutaj przeniesione z kościoła św. Jerzego w maju 2017 roku. Tutaj można obejrzeć zdjęcia z uroczystości tego przeniesienia.
My niestety nie mogliśmy zobaczyć tych relikwii, bowiem kościół był oczywiście zamknięty.

fajne zdjęcia i fajna relacja,
jednak gwoli prawdy ,
trzeba napisać że "w sezonie"
nie jest tam tak pusto,
przeciwnie ,
jet tam "tłoczno",
ale warto
"tam być",

599 napisał(a):fajne zdjęcia i fajna relacja,
jednak gwoli prawdy ,
trzeba napisać że "w sezonie"
nie jest tam tak pusto,
przeciwnie ,
jet tam "tłoczno",
ale warto
"tam być",

W sezonie jest tłoczno we wszystkich fajnych miejscach. Ale po sezonie (lub przed) można je zwiedzać spokojniej.
My nie dość, że byliśmy po sezonie, to dodatkowo trafił nam się okres covidowy, więc mieliśmy z tego powodu dodatkowe bonusy. Ale żeby nie było, że tylko same plusy z tego powodu się trafiły, to minusem były pozamykane miejsca, do których chcielibyśmy zajrzeć.

Idziemy dalej szeroką aleją w cieniu sporych drzew.


Mijamy kościół św. Cyryla i Metodego.



Za kościołem znajduje się plac, na którym pod wielkim baldachim stoi sobie spora łódź.


Zainteresowani tym eksponatem podchodzimy bliżej, aby dowiedzieć się, że jest to drewniana łódź typu "alamana" pochodząca z okresu XVIII-XX wieku, służąca po o połowów wzdłuż bułgarskiego wybrzeża Morza Czarnego.


Łódź nosi nazwę "Apolonia", co można wyczytać na jej burtach.

piotrf napisał(a):Gosiu , o wampirach w Sozopolu nie wiedziałem , ciekawe czy straszą teraz archeologów i turystów , czy korzystają ze spokoju muzeum

Niestety nie miałam okazji się przekonać, czy straszą, bo nocy w Sozopolu nie doczekaliśmy
A tak na poważnie, to szczątki wampira zostały przeniesione do Muzeum Narodowego w Sofii.
https://podroze.onet.pl/ciekawe/wampiry-przyciagaja-turystow-do-bulgarii/kw7q68h

Za łódką "Apolonia" skręciliśmy w lewo w kierunku plaży, ale żeby do niej dojść, należy przejść pomiędzy stolikami restauracji, która w tym miejscu się znajduje.
Jak już weszliśmy pomiędzy te stoliki, zdecydowaliśmy się tutaj coś zjeść i wypić. Zamówiliśmy pizzę a do pizzy piwo (ja wino), a ponieważ byliśmy głodni, to ze smakiem ją zjedliśmy, tym bardziej że była dosyć dobra.



Po posiłku poszliśmy na plażę, która nie była zapełniona plażowiczami.





Ceny były tutaj niższe niż w Słonecznym Brzegu.


Bardzo sympatyczna jest ta plaża, tylko strach pomyśleć co się na niej dzieje w pełni sezonu i bez pandemii.

Po krótkim relaksie na plaży ruszyliśmy już w kierunku przystanku autobusowego, bo niedużo czasu nam pozostało do odjazdu naszego autobusu do Burgas.


Na początku alei prowadzącej do Starego Miasta znajduje się wielka kotwica, która ozdabia to miejsce.




Jeszcze przeszliśmy obok Muzeum Archeologicznego (zamkniętego) i obejrzeliśmy z zewnątrz znajdujący się na tyłach Muzeum kościół św. Mikołaja Cudotwórcy.





Przy porcie w oczy rzucił nam się taki piękny pojazd.


To Bentley stuningowany przez niemiecką firmę Mansory.



Nasz autobus do Burgas już na nas czeka, więc wsiadamy i za chwilę ruszamy w drogę powrotną.

Na dworcu autobusowym w Burgas

przesiadamy się na autobus do Słonecznego Brzegu i po niecałej godzinie jesteśmy w Słonecznym Brzegu.

Ta zawartość jest wysoce interesująca.

Cóż dodać? Drewniane budynki robią to coś.

Super, że kontynuujesz relację. Ale popędziłaś . Sozopol też fajny, ale ten wampir to może z Rumunii przybył .