COViD 20 – Coś O Vinie i Dalmacji 2020

napisał(a) **Kapitańska Baba** » 30.11.2021 10:53

Dziś mamy ochotę odwiedzić Podgorę.

Może spotkamy starego znajomego z Tyrolu?

Podgorę już widać ale przy tym słabym wietrze jeszcze dłuuuugo będziemy do niej płynąć.

Jeden zwrot, drugi, piąty, dziesiąty.

Uparci jesteśmy.

Słynny pomnik (zawsze wybuchamy śmiechem patrząc na niego – takie skojarzenie)

I pomarańczowa buźka.

Genialne góry.

Port w Podgorze już całkiem blisko.

Pora zrzucić żagle i przygotować się do podejścia.

Czerwona latarnia po lewej stronie wejścia do portu.

Ciekawe czy będzie dla nas wolne miejsce – ten port jest malutki ale na szczęście nie odwiedzany przez większość żeglarzy.

Jest.

Jedno jedyne wolne.

Cała reszta zajęta przez te same co zawsze łódki.

Cumujemy.

Oczywiście obok łódki Tyrolczyka.

Ale łódka pusta....

I zamknięta na cztery spusty.

Nie ma Go.

Szkoda....

napisał(a) **pomorzanka zachodnia** » 30.11.2021 20:25

Pomarańczowa buźka wygląda jakby czatowała w krzakach :mrgreen:

.

napisał(a) **Kapitańska Baba** » 01.12.2021 14:49

pomorzanka zachodnia napisał(a):Pomarańczowa buźka wygląda jakby czatowała w krzakach .

Na potencjalne ofiary - sadystka :mrgreen:

napisał(a) **Kapitańska Baba** » 01.12.2021 16:04

Zerkamy na okolice.

Stoimy oczywiście pod tą samą konobą co zawsze gdy jesteśmy w Podgorze.

Pusta tyrolska motorówka – a tak liczyłam na spotkanie z Właścicielami.

Autoportret.

Na deptaku pusto.

Co jakiś czas słychać polską mowę.

Generalnie większość turystów tutaj to Rodacy.

Im ciemniej tym ilość ludzi ociupinkę się zwiększa.

A to najważniejsze urządzenie na pokładzie – biedactwo nie wyrabia na nasze potrzeby.

Odpoczywamy po upalnym wykańczającym nas dniu sącząc Cyca z ogromną ilością lodu.

I zastanawiamy się nad jutrem.

Pogoda ma się gwałtownie zmienić.

Czy zdołamy opuścić Podgorę czy utkniemy w niej na kolejny dzień?

Tego na ten moment nie wiemy.

Celowo dziś chcieliśmy zanocować właśnie tu – w miejscu gdzie są jacyś ludzie, gdzie toczy się jakiekolwiek życie – żeby w razie potrzeby spędzenia tu dłuższego czasu było dokąd się przejść czy wyjść na jakieś lody.

Co będzie jutro?

Noc i poranek pokaże co dalej...

napisał(a) **wiola2012** » 01.12.2021 19:04

Podgora jest bardzo fajną miejscowością, kilka lat temu szukałam tam apartmana, ale już na miejscu. Byliśmy w Omisiu (wtedy jeszce jeździliśmy w ciemno) i tak przyszło nam do głowy, że może byśmy na parę dni zmienili miejscówkę. Nic wtedy sensownego nie znaleźliśmy i zostaliśmy w Omisiu. To był 2013

, to pewnie i Podgora się zmieniła. Ładnie wygląda przy zachodzącym słoneczku.
Ten pomnik rzeczywiście trochę śmieszny z daleka :wink:

napisał(a) **Kapitańska Baba** » 02.12.2021 14:44

wiola2012 napisał(a):Podgora jest bardzo fajną miejscowością, kilka lat temu szukałam tam apartmana, ale już na miejscu. Byliśmy w Omisiu (wtedy jeszce jeździliśmy w ciemno) i tak przyszło nam do głowy, że może byśmy na parę dni zmienili miejscówkę. Nic wtedy sensownego nie znaleźliśmy i zostaliśmy w Omisiu. To był 2013 , to pewnie i Podgora się zmieniła. Ładnie wygląda przy zachodzącym słoneczku.
Ten pomnik rzeczywiście trochę śmieszny z daleka

Wyjazdy w ciemno jak dla mnie są najlepsze z uwagi na to, ze nie zamieszkamy wtedy w brzydkim miejscu :wink:

Czy Podgora się zmieniła?
Hmmm...nie mam pojęcia.
Odwiedzam ją od 2015r i dla centrum jest wciąż takie samo

Stoją te same łodzie, zawsze cumujemy w tym samym miejscu - tylko twarze wędrujących turystów się zmieniają :wink:

napisał(a) **Kapitańska Baba** » 02.12.2021 16:27

Budzi nas upał w kajucie.

Jest przeraźliwie gorąco.

Wyskakujemy na zewnątrz.

Jest słonecznie, gorąco i wieje.

Tu, w porcie, jest w miarę spokojnie ale morze za falochronem już zruszone – z daleka widać że to nie jest wczorajsza gładka tafla.

Kapitan od razu bierze się za uzupełnianie wody.

Dziewczynki jeszcze śpią.

Maszeruję po pieczywo i biorę się za przygotowanie śniadania.

Zjemy oczywiście w porcie i niestety będę musiała wyciągnąć dzieci z koi.

Nie możemy tu długo stać jeśli chcemy się gdziekolwiek przestawić i skorzystać z dzisiejszego wiatru.

Wg prognoz z każdą chwilą ma się rozwiewać coraz mocniej a że jest to jugo – fala również będzie rosła.

Nie ma co, trzeba szybko cos wrzucić do brzucha i jednak nie marnować okazji fajnej żeglugi.

Szybkie śniadanie, klar na pokładzie i obowiązkowo pod pokładem – wszystko co mogłoby się przewrócić, zbić, uszkodzić musi zostać solidnie zabezpieczone.

Dziewczyny pomagają – mocują kostkarkę między łóżkiem a stołem, składają wszystkie wrażliwe przedmioty.

Wygląda na to, że jesteśmy gotowi do przeprawy.

Popłyniemy do Sumartina.

Będzie cały czas z wiatrem i z falami – a że jest to blisko (11 mil w linii prostej) – powinniśmy zdążyć nim warunki dużo się pogorszą.

Cumy, muring – odpływamy.

napisał(a) **Chris_M** » 02.12.2021 18:33

Widzę, że szykuje się rejs dwutygodniowy!

napisał(a) **Kapitańska Baba** » 02.12.2021 21:54

Chris_M napisał(a):Widzę, że szykuje się rejs dwutygodniowy!

Oczywiście :wink:

Nie wyobrażam już sobie krótszego wyjazdu wakacyjnego z dziećmi :wink:

napisał(a) **Kapitańska Baba** » 06.12.2021 09:47

Natychmiast po opuszczeniu Podgory Ewa złapała ster i ........ nie oddała go do samego Sumartina!

Fale nie są jeszcze duże ale czuć, że z każdą chwilą rosną.

Co któraś – jak to zwykle bywa – jest większa i wtedy buja nami solidniej.

Jak widać na pokładzie panuje doskonały nastrój.

Nazwa naszego armatora bardzo pasuje do naszej Rodzinki.

Żeglujemy oczywiście zarefowani – na przednim pełnym żaglu, grota brak – przy baksztagowym kursie (wiatr wieje nam z tylnej ćwiartki) tak jest najwygodniej.

Wiatr jak najbardziej pomaga nam w szybkim osiągnięciu portu docelowego.

Właściwie nie spada poniżej 25 węzłów.

Ale morze wciąż spokojne.

Ewa dzielnie stoi za kółkiem.

Stan morza delikatnie się podnosi.

Ewa doskonale czuje ster – wie jak się zachować po tym jak jakaś większa fala zaatakuje nas od rufy, doskonale trzyma kierunek – a jeszcze rok temu nie chciała absolutnie stanąć za kółkiem na dłużej.

Dzisiejsza żegluga dostarcza nam ogromu super pozytywnych wrażeń.

Aż żal ją kończyć.

Kapitan zerka czy nie popłynąć gdzieś dalej – może do Jelsy?

Ale studzę Jego zapędy.

To daleko, ostrym kursem – z naszym gów....ym grotem nie ma sensu ryzykować.

Wiadomo co przyniesie dalej dzień?

Lepiej stańmy bezpiecznie przy nabrzeżu – choć wiadomo, serce pęka gdy cumuje się przed południem.

napisał(a) **DoktorDoktor** » 06.12.2021 13:28

Piękne zdjęcia i relacja, Gratulacje dla Ewy za dzielność, ale mam pytanie. Skoro wiało z tylnej ćwiartki, co świetnie widać na zdjęciach gdzie jest bandera, to dlaczego fot jest tak wybrany jak do bajdewindu? ? nie dało się go bardziej wyluzować? lepiej pracował w takim trymie?

napisał(a) **wiola2012** » 06.12.2021 16:36

Aż mnie ciarki przeszły, chyba ze strachu trochę

, ale to musi być adrenalina,
aż muszę zacytować :
"I cała naprzód i wiatr w żagle chwyć!
Byle dalej, choćby pod falę!
Kochaj i szalej – i nie bój się żyć!....."
....
Wiem, Wy i Wasze dziewczyny się nie boją

napisał(a) **Kapitańska Baba** » 06.12.2021 19:59

DoktorDoktor napisał(a):Piękne zdjęcia i relacja, Gratulacje dla Ewy za dzielność, ale mam pytanie. Skoro wiało z tylnej ćwiartki, co świetnie widać na zdjęciach gdzie jest bandera, to dlaczego fot jest tak wybrany jak do bajdewindu? ? nie dało się go bardziej wyluzować? lepiej pracował w takim trymie?

Dziękuję

Zapewniam Cię, że żagiel nie był przebrany. Był tak strymowany, żeby zamknąć go na całej długości liku wolnego i żeby nie łopotał przy baksztagowym bujaniu. Zwróć również uwagę na położenie wózka szotowego. Takie ustawienie żagla dawało gwarancję, że nie strzeli.

napisał(a) **Kapitańska Baba** » 06.12.2021 20:02

wiola2012 napisał(a):Aż mnie ciarki przeszły, chyba ze strachu trochę , ale to musi być adrenalina,
aż muszę zacytować :
"I cała naprzód i wiatr w żagle chwyć!
Byle dalej, choćby pod falę!
Kochaj i szalej – i nie bój się żyć!....."
....
Wiem, Wy i Wasze dziewczyny się nie boją

Adrenalina pomieszana z endorfinami - czego chcieć więcej? :wink:

Czy się nie boimy? Na pewno granica strachu z każdym rejsem się przesuwa. I coraz bardziej trzeba się pilnować, żeby nie przesadzić, żeby nie stracić czujności i zdroworozsądkowego podejścia - bo z morzem nie ma żartów :wink:

Staramy sie nie wpadać w panikę :smo:

napisał(a) **wiola2012** » 06.12.2021 21:59

Kapitańska Baba napisał(a):Czy się nie boimy? Na pewno granica strachu z każdym rejsem się przesuwa. .... bo z morzem nie ma żartów

Święta racja. Morze to żywioł. Każdego może zaskoczyć, pokonać, nawet najbardziej doświadczonego. Ja w relacjach z wodą jestem ostrożna :mrgreen: