Corazon czyli żeglarskie tournee po Dalmacji sierpień 2021

napisał(a) **Chris_M** » 13.07.2022 17:48

Kapitańska Baba napisał(a):

Czy przy tym pirsie, przy którym staliście, były pod wodą jakieś mooringi, czy była konieczna kotwica?

napisał(a) **Kapitańska Baba** » 14.07.2022 07:53

Chris_M napisał(a):Czy przy tym pirsie, przy którym staliście, były pod wodą jakieś mooringi, czy była konieczna kotwica?

Mieliśmy muring a nawet dwa do dyspozycji :wink:

Jak dotąd z kotwicą staliśmy tylko w dwóch miejscach: w Brnie na Korculi - swoją drogą nie polecam portu, cena absolutnie nieadekwatna do tego co wiocha oferuje :roll:

i w Cavtacie. W pozostałych miejscach zawsze muringi na szczęście

napisał(a) **Kapitańska Baba** » 14.07.2022 08:24

Poranek w Supetarze – słoneczny, gorący – to zaczyna być nudne.

Miasto jeszcze śpi.

Tylko spragnione gołąbki piją wodę.

Ale po kilku minutach przestaje być sennie.

Konoby się zapełniają chętnymi na śniadanie lub poranną kawę.

A my z Kapitanem idziemy po chleb i jakieś inne drobiazgi do sklepu.

Tu zapraszają na lody – nie skorzystamy.

Pieczywo dostarczone, śniadanie już na nas czeka.

Jemy dziś w porcie ponieważ wiatr jest dość silny.

A że znając nas będziemy płynąć pod wiatr to bez sensu męczyć się z talerzami i gorącą herbatą na przechyłach.

Po śniadaniu tradycyjnie uzupełniamy wodę, wyrzucamy śmieci i opuszczamy Supetar.

napisał(a) **majkik75** » 14.07.2022 08:44

Poranki w Chorwacji bardzo lubię ... Co prawda na urlopie raczej śpimy długo :oops:

W sumie od tego też jest by się wyspać, ale czasem trzeba wstać wcześniej, jak się jedzie np coś zwiedzać i wtedy jest fajnie. Ciepło, ale tak jeszcze w miarę "rześko", cicho. Tylko człowiek i cykady

A śniadanie super

Jeszcze bym oliwki dodał i pełnia szczęścia :papa:

pozdrawiam, Michał

napisał(a) **Kapitańska Baba** » 14.07.2022 10:30

"majkik75"]Poranki w Chorwacji bardzo lubię ... Co prawda na urlopie raczej śpimy długo W sumie od tego też jest by się wyspać, ale czasem trzeba wstać wcześniej, jak się jedzie np coś zwiedzać i wtedy jest fajnie. Ciepło, ale tak jeszcze w miarę "rześko", cicho. Tylko człowiek i cykady

Tę rześkość właśnie kocham. Rano daje się oddychać, nie oblepia jeszcze wilgotne powietrze.
Uwielbiam rano wstawać gdy miasta są jeszcze takie spokojne :wink:

(celowo nie używam słowa ciche bo śmieciarki z reguły hałasują od 5 rano :roll:

)

A śniadanie super Jeszcze bym oliwki dodał i pełnia szczęścia

pozdrawiam, Michał

Racja

Wachta nie pomyślała :mrgreen:

napisał(a) **Chris_M** » 14.07.2022 18:02

Kapitańska Baba napisał(a):
Chris_M napisał(a):Czy przy tym pirsie, przy którym staliście, były pod wodą jakieś mooringi, czy była konieczna kotwica?

Mieliśmy muring a nawet dwa do dyspozycji
Jak dotąd z kotwicą staliśmy tylko w dwóch miejscach: w Brnie na Korculi - swoją drogą nie polecam portu, cena absolutnie nieadekwatna do tego co wiocha oferuje i w Cavtacie. W pozostałych miejscach zawsze muringi na szczęście

Dzięki!
I miałaś rację z tymi "martwymi ciałami"!
Ja początkowo podejrzewałem, że autor notatki ostrzegał przed pływającymi w basenie portowym martwymi rybami, ale jak napisałaś o tych dwóch mooringach, to poszukałem i w "10-języcznym słowniku żeglarskim" znalazłem, że "corpo morto" faktycznie po włosku oznacza cumę zamocowaną do martwej kotwicy (ang. laid mooring). :idea:

napisał(a) **Kapitańska Baba** » 15.07.2022 09:00

Chris_M napisał(a):Dzięki!
I miałaś rację z tymi "martwymi ciałami"!
Ja początkowo podejrzewałem, że autor notatki ostrzegał przed pływającymi w basenie portowym martwymi rybami, ale jak napisałaś o tych dwóch mooringach, to poszukałem i w "10-języcznym słowniku żeglarskim" znalazłem, że "corpo morto" faktycznie po włosku oznacza cumę zamocowaną do martwej kotwicy (ang. laid mooring).

Czasem intuicja mnie dobrze prowadzi :smo:

napisał(a) **Kapitańska Baba** » 15.07.2022 09:29

Pięknie wieje – stawiamy żagle i śmigamy.

Za rufą widać Postirę i nowo budowany olbrzymi hotel.

A tam – jakieś siedlisko motorówek.

Fajny mural wymalowany na betonach.

Powietrze dziś nie jest zbytnio przejrzyste.

Jest bardzo lepko i wilgotno – dobrze, że mocno wieje, dzięki temu daje się wytrzymać te tropiki.

Na trawersie mamy Postirę i jej budowę.

Nasz Kapitan za sterem:

Morze pomarszczone falami.

My płyniemy całkowicie pod wiatr więc halsujemy to pędząc ku wybrzeżu to znów wracając do brzegów Brać.

Ten hals prowadzi nas do wybrzeża.

napisał(a) **Kapitańska Baba** » 18.07.2022 08:41

Już widać okolice Omiś.

I widać tunel wyryty w skale nad Omiś.

Dziś naszym portem docelowym będzie Pucisce.

Umówiliśmy się tam z Przyjacielem – on zarezerwował sobie miejsce, my tradycyjnie płyniemy „w ciemno”.

Liczymy na to, że jest to jednak mało uczęszczany port i miejsce dla nas się znajdzie.

Dobre warunki na morzu sprawiły, że będziemy cumować dziś wcześnie – cóż, czasem i tak trzeba.

Wpływamy do zatoki przy kamieniołomie.

Po lewej stronie mijamy plażę.

A za rufą mamy tak:

Już prawie widać centrum Pucisce – to tam za rogiem.

Nasze córy już na posterunku gotowe do manewrów.

Chwila moment i stoimy.

Jak zawsze w tym samym miejscu – pod okienkiem.

napisał(a) **Kapitańska Baba** » 19.07.2022 09:53

Pucisce jest specyficznym portem – wszystkie łodzie cumują tutaj pod skosem – tak są zamocowane muringi.

Trochę śmiesznie to wygląda – takie krzywe łódki.

Oczywiście natychmiast po zakończeniu manewru robimy sobie z Kapitanem tradycyjne zdjęcie pod okienkiem.

Na razie w porcie jest luz, miejsc do wyboru do koloru.

Ania już zajęta połowami.

Jest wściekle gorąco więc pierwsze kroki kierujemy oczywiście na plażę.

Wskakujemy w stroje i buty – i ja jak zawsze biegiem.

Znowu przez całe miasto bo plaża po drugiej stronie zatoki.

Jakiś miejscowy mocno mi kibicował w tym biegu w ukropie.

Było tak gorąco, że gdyby plaża była ze 200 metrów dalej to chyba padłabym w drodze.

A tak – wpadłam do wody i od razu człowiek jak nowo narodzony.

Genialnie!!!

Na plaży dominują polskie rodziny.

Takiego zagęszczenia rodaków jak w Pucisce jeszcze tego roku nie widzieliśmy.

Rozbawiła nas sytuacja z pewnym młodym chłopaczkiem i jego ojcem.

Młody pływał po plaży na SUPie – raczej bezładnie i na siedząco ale bawił się świetnie.

W pewnej chwili zgubił buta – nasza Ewa szybko opłynęła plażę i odnalazła zgubę, oddała.

Zapytała przy okazji chłopczyka czy mogłaby się kawałeczek przepłynąć jego SUPem a w zamian ona chciała go powozić naszym pontonem.

Młody rozentuzjazmowany pobiegł zapytać ojca, który kategorycznie odpowiedział: nie – bo do tego trzeba mieć duże doświadczenie.

Strasznie się Ewka uśmiała – bo akurat doświadczenia w pływaniu i utrzymywaniu równowagi nikt Jej nie odmówi.

Cóż – młody nie popływa pontonem po zatoce a tak bardzo chciał.

A co do ojca – spory czas później płynął tym swoim SUPem wioząc dwójkę swoich dzieciaków po zatoce i wpłynął centralnie przed dziób jachtu odwracającego się do cumowania – brawo za pomysł!

Pierwsza uciekłam z plaży – wystarczy kąpieli – ale cała młodzież i część starszych dłuuuuugo tam siedziała.

W końcu Ania tez wróciła.

Ale jak ona wygląda?????

Prawie jak ta latarnia – tylko grubsza jakaś.

napisał(a) **mchrob** » 19.07.2022 10:11

W sumie nie dziwię się temu ojcu, że nie dał Ani tego SUP-a do popływania.
Ewentualnie musiał by poprosić was o zgodę. Trudno żeby obcemu dziecku dać sprzęt do pływania z którego można spaść i utonąć.
Co innego swoje, a co innego obce dzieci. Nie chciałbym brać odpowiedzialności za nie wcześniej ich nie znając.

Pucisca bardzo nam się podoba. Jest taka "odpicowana" i czysta. Fajne się też zapuścić w uliczki powyżej kościoła. Jest tam niezły ich labirynt a wszystkie strome i malownicze

No i pamiątki z brackiego kamienia najtańsze na wyspie :mrgreen:

napisał(a) **Kapitańska Baba** » 19.07.2022 11:45

"mchrob"]W sumie nie dziwię się temu ojcu, że nie dał Ani tego SUP-a do popływania.
Ewentualnie musiał by poprosić was o zgodę. Trudno żeby obcemu dziecku dać sprzęt do pływania z którego można spaść i utonąć.
Co innego swoje, a co innego obce dzieci. Nie chciałbym brać odpowiedzialności za nie wcześniej ich nie znając.

Również rozumiem. To miało być przepłynięcie paru metrów w części ogrodzonej koralikami. W życiu nie pozwoliłabym Ewie popłynać dalej nie naszą deską. Szkoda mi było tylko tego młodego bo po oczach widać było jak bardzo miał chęć na ten nasz ponton z silnikiem :cry:

Pucisca bardzo nam się podoba. Jest taka "odpicowana" i czysta. Fajne się też zapuścić w uliczki powyżej kościoła. Jest tam niezły ich labirynt a wszystkie strome i malownicze
No i pamiątki z brackiego kamienia najtańsze na wyspie

To śliczne miasto. Słusznie to ująłeś - odpicowana - jest wyjątklowo czysta, zadbana i te detale z kamienia... Wymiatają :hearts:

Widziałeś stół na targu rybnym?

Pamiątki a jakże, mamy - we trzy dostałyśmy od Kapitana bransoletki z kamienia, piękne :hearts:

napisał(a) **Kapitańska Baba** » 20.07.2022 08:26

Jachtów w porcie przybywa.

A my ciągle czekamy na naszego Przyjaciela z którym się tu umówiliśmy.

Z harbour masterem już załatwiłam, że ma stanąć burta w burtę z nami – inni będą odstawiani dalej.

Czekamy na niego u siebie na pokładzie.

Coś wpływa do portu.

Ale za duże jak na łódź naszego Przyjaciela.

Ale zaraz zaraz – na flagsztoku powiewa polska bandera.

Przyglądamy się dokładniej, Kapitan szepcze mi coś do ucha.

Jacht jest już dość blisko gdy wołam: Agnieszka????

A z pokładu słyszę: Beata????

Wow!

Dawno się nie widzieliśmy – to już chyba trzy lata!

Zresztą ostatnio dokładnie tutaj, w Pucisce!!!

W ogóle przecież poznałyśmy się w Chorwacji!!

I w Polsce nie spotkałyśmy się ani razu!

Trzeba było przypłynąć tutaj aby znowu się razem spotkać!

Nasza Ania zachwycona – już wie, że na cały wieczór będzie miała towarzystwo.

I super!

Cumują – pomagamy z nabrzeża.

Harbour master czeka z muringiem, ja czekam na cumę.

Ponieważ mocno wieje – stawiamy naszą Załogę na odbijacze aby chronili nam burtę – cumujący jacht na bank się o nas oprze.

Ich skiper manewruje a nasz załogant Tomek stoi z odbijaczem na burcie i ....... gada do Agnieszki gdyż też Ją bardzo dobrze zna.

Gada i gada i nie słucha polecenia aby przestał.

I przez to gadanie nie słychać poleceń manewrującego skipera i w ułamku sekundy robi się kłopot.

Muring wkręca im się w śrubę.

Natychmiast tracą napęd (maja dobrego skipera który w ułamku sekundy zgasił silnik) i wiatr spycha ich dziób na naszą burtę.

Dokładnie w miejsce gdzie stoi Tomek z odbijaczem.

Ale jako że jest zajęty gadaniem – nie widzi dziobu i nie wkłada odbijacza aby ochronić burtę.

Uderzają w nas, na szczęście bardzo delikatnie i właściwie bez szkody dla naszego kadłuba.

Teraz już nasz Kapitan nie wytrzymał.

Wrzasnął tylko: cisza!!!!!!!!!!!!

Harbour master wściekły bo muring wkręcony.

Skiper wściekły bo silnik nie działa.

Nie ma wyjścia – cumujemy jacht ręcznie.

A po zacumowaniu – Tomek idzie się zrehabilitować – ubiera płetwy i skacze do wody.

Na szczęście bez żadnego problemu odkręca muring nawinięty na śrubę – nic nie stało się ani śrubie ani linie.

Ale po co było gadać?

Nie byłoby kłopotów gdyby była cisza.

A tak – niepotrzebne nerwy.

Nowi muszą się jeszcze duuuużo nauczyć.....

napisał(a) **Chris_M** » 20.07.2022 09:29

W głowę zachodzę, co jest grane z tymi wkręconymi w śrubę mooringami.
Dawniej to się nigdy nie zdarzało, pierwszy raz przeczytałem o tym w jednej z Twoich relacji gdzie opisałaś taki przypadek podczas cumowania jakiegoś jachtu na Molacie. A teraz wkręcanie się mooringu w śrubę i związane z tym koszty, jest na forach żeglarskich tematem pojawiającym się w sezonie wielokrotnie.
Czy przyczyną jest coraz większe zagęszczenie w portach i marinach, czy marineros z łapanki, czy też ich celowe działanie?

napisał(a) **Kapitańska Baba** » 20.07.2022 15:17

Chris_M napisał(a):W głowę zachodzę, co jest grane z tymi wkręconymi w śrubę mooringami.
Dawniej to się nigdy nie zdarzało, pierwszy raz przeczytałem o tym w jednej z Twoich relacji gdzie opisałaś taki przypadek podczas cumowania jakiegoś jachtu na Molacie. A teraz wkręcanie się mooringu w śrubę i związane z tym koszty, jest na forach żeglarskich tematem pojawiającym się w sezonie wielokrotnie.
Czy przyczyną jest coraz większe zagęszczenie w portach i marinach, czy marineros z łapanki, czy też ich celowe działanie?

Na Molacie chcieli nam wkręcić - gdyby nie szybka reakcja Kapitana na bank mielibyśmy nawiniętą linę na śrubę.
Tutaj - to wina tych co rozmawiali nie bacząc na fakt, że właśnie odbywały się manewry. Skiper wołał o ciszę ale do gadającego widać nie dotarło. Za nic nie obwiniam tu mastera - on wykonał swoją pracę perfekcyjnie.
Też nie raz słyszałam o takich akcjach wkręcania liny w śrubę i muszę powiedzieć że kładzie się to wielkim cieniem na pracowanikach chorwackich portów. Mogłabym nie wierzyć w opowieści zasłyszane na forach gdyby nie Molat