co was skłoniło?

Przygotowuję się do piątej wyprawy do Chorwacji.
Do pierwszego wyjazdu zachęciło mnie zdjecie wysepki Primosten. Tam też spedziłliśmy swój urlop. I zaczęło sie - zostaliśmy "zarażeni" Chorwacją.
Jaki był Wasz początek? Co Was skłoniło aby pierwszy raz pojechać do CRO?

Ryszard_K napisał(a):Przygotowuję się do piątej wyprawy do Chorwacji.
Do pierwszego wyjazdu zachęciło mnie zdjecie wysepki Primosten. Tam też spedziłliśmy swój urlop. I zaczęło sie - zostaliśmy "zarażeni" Chorwacją.
Jaki był Wasz początek? Co Was skłoniło aby pierwszy raz pojechać do CRO?

Co mnie skłoniło pierwszy raz ? Nie byłem tam

mnie skłoniły opowieści i fotki znajomych, którzy jeździli tam po kilka razy

Mie skłoniły wyjazdy z rodzicami jeszcze jak była jugosławia i zakochałem się się w tych terenach.

...a mnie fakt ze sie urodzile w Splicie naprzeciwko pierwszego bojiska Klubu Pilkarskiego HAJDUK, w momencie kiedy Hajduk gral mecz z Francuzamy i wygraly 2:0
.....Split ma cos w sobie i chocarz teras mieszkam na Ciovo, niedaleko Trogiru, to jednak nie to samo bo Split ma ina atmosfere.....
...pozatim lubie biwac w gurach i w malich masteczkach na wispach (na ktorimi niema ruchu samochodowego)....

Ryszard_K napisał(a):...
Jaki był Wasz początek? Co Was skłoniło aby pierwszy raz pojechać do CRO?

Opowieści szwagra i szwagierki, którzy byli tam w 2000 roku, że tanio, że pięknie, że warto.... że woda czysta jak kryształ, że Bałkany wysokie pod niebo, że wodospady jakich się u nas nie widzi, że Chorwaci cząstujący rakiją, że przygoda na skałach ehhh

I nie tak daleko jak do Hiszpanii czy Grecji.

W moim przypadku to opowieści znajomych i kilka ciekawych artykułów w różnych czasopismach. Tak narodził się pomysł wyjazdu na Istrię w 2003 roku do miasteczka Rovinj. Ala po drodze postanowiliśmy jeszcze zobaczyc rejon Postojnej w Słoweni. Wyjazd był na trzy rodziny. Było super a potem od 2004 roku to już historia z Dalmacją. I zacytuję tu ŚP. Kwicoła z Janosika "...co wom powim to wom powim - piknie, echhh....."

witajci,u mnie milość do Cro zaczęła się od pienki Kalasnikov,potem przeczytalam jakis wywiad z Bregovićem on wspomniał tam cos o I. Andriću,zaczęlam więc czytać dostepne książki lit.jug.,potem były jakię zdjęcia,filmy i niespodziewany wyjazd do Cro na 10dni.I od tego czasu unosze sie nad ziemią<bo miłośc dodaje skrzydel haha>.A w tym roku jadę do Turcji,a Cro zostawiam na wrzesień

A mnie "przekonał" chłopak. Właściwie mieliśmy już zarezerwowany apartament nad Bałtykiem, a tu nagle pewnego dnia się dowiaduję, że apartament odrezerwowany i jedziemy do Chorwacji.. Ależ się zdenerwowałam wtedy No bo jak to tak facet mi będzie bez mojej zgody decyzję podejmował Złość przeszła, a miłość do Chorwacji została Teraz dziękuję mu za tą decyzję ( chociaż wtedy o mało nie oberwał ) I planujemy w tym roku kolejny wyjazd do Cro

W połowie lat 70-tych jako mały chłopak spędziłem niezapomniane wakacje na campie w Ivan Dolac / Hvar. Już wtedy wiedziałem że kiedyś powrócę w te strony. Ziściło się po 20 latach i zostało po dziś dzień

skolimiak napisał(a):mnie skłoniły opowieści i fotki znajomych, którzy jeździli tam po kilka razy

j.w.

Mnie zachęcił mój kolega z pracy. Po powrocie z Chorwacji zarzucił koleżeństwo folderami, zdjęciami i dosłownie piał z zachwytu. I dlatego pojechałam i też zachęcam wszystkich którzy nie byli.

Jako młode dziecko. 6 lat wtedy miałem, w 1962 r byłem w Jugosławii w drodze powrotnej do Polski z pobytu 3-letniego w Syrii. Cały czas mam w pamięci cudowne widoki, drogę po trzęsieniu ziemi szerokosci auta i mamę stojącą nad przepaścią, sterującą przejazdem taty (pokazującą ile miejsca zostało na auto).
Przyszedł rok 1996 i postanowienie wyjazdu, już do Chorwacji (zmiany powojenne). W powietrzu "czuć" jeszcze było wojnę, ale wyjazd był cudowny. Pojechałem do Umagu, z Neckermanna, last minute, naprawdę za grosze. Domek miałem tuż nad morzem, piękny widok. Sąsiedzi--z jednej strony Polacy, całkiem sympatyczni, z drugiej Niemcy, starsi państwo, wino Prośek z nimi piłem (do osmiornicy) , poznałem ich życiorysy. Mieliśmy rowery, robiliśmy więc wycieczki rowerowe po okolicy. Spotykaliśmy miejscowych popijajacych wino i rakiję przy, winnicach, zapraszali nas na degustację. Spotkaliśmy też ciekawego Słoweńca, ożenionego z Polką, zaprosili nas do siebie na ucztę miejscową.
Był to też pierwszy urlop, na którym byłem tylko z żoną, od tamtej pory jeżdzimy tylko sami, syn powiedział, że ma "starych" dosyć w domu.
I tak już zostało, byliśmy 6 razy i w tym roku ponownie tam się wybieramy.

Będąc dzieciem ośmioletnim przejeżdzałam z rodziacami cała Jugosławię do Dubrownika i dalej był prom i do Bari. Tam moja kuzynka mieszkajaca od dziecka w Niemczech hajtała się była z Włochem. Ale nie to mnie zaraziło. Infekca przyszła później, chociaż jak pomyslę.... Byław w Cro pierwszy raz po wojnie. To był chyba 98??? Schudłam 3 kilo w pięc dni. No to sami rozumiecie, że mnie ciągnie. Woda wydarła, żarcia nie było za dużo, a ceny tam były po prostu okropne, w sklepach to co w Polsce w 90 roku - czyli same niemieckie serki, jesli pamiętacie. Jechaliśmy dużym fiatem na gazie,a wtedy jeszcze nie wszędzie był autoplin. Baku na benzynę kolega nie miał, bo z nieużywania zardzewiał i wyleciał.... Stację z gazem na oparach jadąc znalezlismy w nocy, ale oczywiście otwierali o 6 rano. Spaliśmy na tej stacji aż otworzyli na trawie na karimatach
Chyba sie wezmę za wspomnienienia. Ale to inny wątek. a tego czasu nie mam zdjęć cyfrowych, a szkoda... Mój facet opalony w kształt pianki do nurkowania, bo tak mu było chłodniej w mokrej siedzieć, a stopach zapomniał... i bez filtra tak siedział ,jezu jakie bavble miał!! Eh wspomnienia.