Co was dzisiaj ucieszyło, co zasmuciło?

Projekt podwarszawskiego miasta-ogrodu Młociny, chociaż należy do wczesnych prób przeniesienia na polski grunt howardowskiej koncepcji "mariażu miasta i wsi", pozostaje nadal mało znanym przykładem interesującej rodzimej interpretacji zachodnioeuropejskich rozwiązań programowych i formalnych.
Pierwotny plan parcelacji [.] pochodzi prawdopodobnie z 1914 roku (arch. Ignacy Miśkiewicz), a więc powstał zaledwie w dwa lata po, szeroko komentowanym i często cytowanym w literaturze przedmiotu, projekcie miasta-ogrodu Ząbki pod Warszawą autorstwa Tadeusza Tołwińskiego.[.] Realizacja projektu parcelacji została przerwana wybuchem I wojny światowej. Parcelacja, kontynuowana w dwudziestoleciu międzywojennym (od red. Plan szczegółowy z 1935 r., inż. architekt Jan Siwek), znacznie odbiegła od pierwotnej koncepcji urbanistycznej. Z bogatego programu obu projektów miasta-ogrodu Młociny nie została zrealizowana żadna inwestycja publiczna.
Alicja Szmelter

Serce w pasy napisał(a):W taki upał?

Bocian napisał(a): Poza tym w taki upał można trochę smalcu zrzucić

Serce w pasy napisał(a):to wszystko przez wilgotność

weldon napisał(a):Mocze sobie całą koszulkę. Nie widać.

Wy tu śmichy-chichy, a ja przez ten upał, o mało teścia i kota nie straciłem ...

weldon napisał(a):Jak się zrobiły te upały to mi się zwierzaki zaczęły pokładać tam, gdzie stały.

My się przyzwyczailiśmy, więc chodzimy po mieszkaniu jak po polu minowym,
ale teścia mi przywiało.

Przez jakiś czas pamiętał o tym, ale potem mu się zapomniało.

Mnie przy tym nie było, ale małżonka opowiadała, jak nagle kot wydarł mordę tak,
że o mało sama zawału nie dostała, a po chwili teść mu zawtórował.

Żona akurat pranie robiła, więc wyobraźcie sobie jej minę, jak do łazienki,
na jednej nodze, drąc się wniebogłosy, teść wparował.
W nogę miał wbitego przerażonego i miauczącego kota.
Okazało się, że teść wlazł na niego, a kot, w obronie własnej wbił mu się w nogę.

Po dwóch dniach udało mi się kota do domu zwabić, a teść siedzi teraz w Jastrzębiej Górze i nerwy leczy ...

Przeżyli, na szczęście, wszyscy.

weldon napisał(a):
Przeżyli, na szczęście, wszyscy.

weldon napisał(a):Jak się zrobiły te upały to mi się zwierzaki zaczęły pokładać tam, gdzie stały.

My się przyzwyczailiśmy, więc chodzimy po mieszkaniu jak po polu minowym,
ale teścia mi przywiało.

Przez jakiś czas pamiętał o tym, ale potem mu się zapomniało.

Mnie przy tym nie było, ale małżonka opowiadała, jak nagle kot wydarł mordę tak,
że o mało sama zawału nie dostała, a po chwili teść mu zawtórował.

Żona akurat pranie robiła, więc wyobraźcie sobie jej minę, jak do łazienki,
na jednej nodze, drąc się wniebogłosy, teść wparował.
W nogę miał wbitego przerażonego i miauczącego kota.
Okazało się, że teść wlazł na niego, a kot, w obronie własnej wbił mu się w nogę.

Po dwóch dniach udało mi się kota do domu zwabić, a teść siedzi teraz w Jastrzębiej Górze i nerwy leczy ...

Przeżyli, na szczęście, wszyscy.