Ciao! Salve! Apulia! 10 dni na obcasie Włoch, 2019

aga_stella napisał(a):

megidh napisał(a):
Na jednym zdjęciu skojarzyło mi się z Wenecją a na innym z Jelsą.

Zdjęcie kojarzące się z Wenecją - domyślam się które (tam gdzie jest ta XIX wieczna loggia i taki nieco większy niebieski stateczek. W Jelsie byłam, ale chwilę, więc nie zgadnę.

Wielkością Jelsa nie może się równać z Monopoli, ale jakiś klimat tych kamiennych uliczek mi się skojarzył. I jeszcze to nabrzeże z łódkami też ma coś wspólnego z małym portem w Jelsie. Możesz to zobaczyć na moim filmiku (szczególnie w 5:28 i 6:40)

Fajny filmik. Aż mi się nieco zatęskniło za Chorwacją.
Statek na Bolu podpłynął do samego brzegu

Po mieście chodzimy bez żadnego planu, czyli tak najbardziej lubię.
Zapewniam, że wszędzie się dotrze, bo miasto nie jest małe, ale do przesadnie dużych też nie należy.
Widzimy wyrwę w murze.

A za nią…. otwiera się wspaniały widok na morze Adriatyckie.
Jest też całkiem fajna plaża.


Posiedzieliśmy chwilę i ponownie weszliśmy w wąskie uliczki, by delektować się ich klimatem.

Wszędobylskim elementem jest oczywiście pachnące pranie na balkonach.


a także święci zerkający na przechodniów z obrazów, rzeźb i płaskorzeźb.




Pod łukami idziemy ulicą San Pietro

Docieramy pod barkowy Chiesa di Santa Teresa.

A potem pod Palazzo Palmieri, dawnej rezydencji jednej z najbardziej wpływowych rodzin w mieście.
Ostatni z rodu zmarł w samotności w 1921 roku.

Dziś pałac jest własnością instytutu pomocy publicznej i charytatywnej.

Czas sjesty, ale w Monopoli życie kwitnie

aga_stella napisał(a):Fajny filmik. Aż mi się nieco zatęskniło za Chorwacją.
Statek na Bolu podpłynął do samego brzegu

W Bolu statek zacumował przy nabrzeżu portowym a tam przesiedliśmy się na sporo mniejszą łódź, którą dopłynęliśmy do plaży Zlatni Rat.

aga_stella napisał(a):Pod łukami idziemy ulicą San Pietro

Piękna ta ulica.

Aż mnie ciarki przeszły na widok stojących mumii....

piekara114 napisał(a):Aż mnie ciarki przeszły na widok stojących mumii....

Poczekaj aż Anka zacznie relację z Sycylii . W Palermo to dopiero mają ekspozycję .

Gdzieś już widziałam, ale dla mnie każdorazowo to jednak dziwny widok...

Oglądaniu mumii towarzyszy dziwne uczycie ( mam na myśli każdego normalnego oglądacza ) , bo dotyczy to szczątków , którym ktoś chciał zapewnić święty spokój , jednak nic z tego nie wyszło . . .

Aniu , ten obcas to jednak bardzo fajny jest


Pozdrawiam
Piotr

megidh napisał(a):
Piękna ta ulica.

Fajna, ale na zdjęciu robi jeszcze większe wrażenie.

piekara114 napisał(a):Aż mnie ciarki przeszły na widok stojących mumii....

Marzena napisała, to o czym myślałam. W Palermo to faktycznie było przeżycie.
Tu wiedziałam, że będą więc byłam nastawiona. Dwa, że mumii jest mało i są odziane powiedzmy w miarę nowe szaty, zatem jakoś beż dużych emocji się obyło.
Oczywiście w Palermo też wiedziałam, że gdzie idę, ale wrażenie było duże.

marze_na napisał(a): Poczekaj aż Anka zacznie relację z Sycylii . W Palermo to dopiero mają ekspozycję .

Pominę słowa - zacznie relację. Się zobaczy.
Ale to przyznam, katakumby w Palermo robią wielkie wrażenie.
Natomiast i tak się biję z myślami, czy jeśli już, to pokazywać zdjęcia.
Bo tu zgadzam się ze słowami Piotra.

piotrf napisał(a): Oglądaniu mumii towarzyszy dziwne uczycie ( mam na myśli każdego normalnego oglądacza ) , bo dotyczy to szczątków , którym ktoś chciał zapewnić święty spokój , jednak nic z tego nie wyszło . . .

piotrf napisał(a):Aniu , ten obcas to jednak bardzo fajny jest
Pozdrawiam
Piotr

Obcasik ma ukrytych wiele diamencików.
Moim zdaniem te najjaśniej bijące dopiero będą .

Idziemy uliczką, która już mi się podoba

A po chwili bardzo mi się podoba
Docieramy do bardzo fotogenicznego i urokliwego zakątka Monopoli.
Kwitnące roślinki cieszą oko.

Biel kamienic aż bije po oczach.


Knajpka na wysokości

Jest też maleńki kamienny kościół San Vito.


Z uliczki wchodzimy na promenadę przy morzu



Już mamy blisko do zamku

Natrafiamy jeszcze na sesję fotograficzną (zresztą nie pierwszą)

Przed nami zamek Karola V zniesiony w połowie XVI wieku przez cesarza Karola V.
W XVII wieku fortecę powiększono i przebudowano, zarówno na zewnątrz, jak i wewnątrz, przekształcając zamek z budowli czysto obronnej w mieszkalną.
W pierwszej połowie XIX wieku zamek stał się więzieniem, które zostało zniesione dopiero w 1969 roku.
Obecnie jest wykorzystywany jako miejsce wydarzeń kulturalnych, takich jak wystawy malarstwa i fotografii.

Przez bramę docieramy ponownie do starego portu

Kolorek wody baaardzo atrakcyjny

Na murach przy zamku jest płaskorzeźba, która upamiętnia tragiczne wydarzenie – pożar greckiego promu Heleanna.
Do wypadku doszło o świcie 28 sierpnia 1971 roku.

Heleanna była pierwotnie tankowcem, ale przerobiono go na prom dla potrzeb turystycznych.
Tego feralnego dnia prom opuścił Patras (Grecja) i miał płynąć do Ankony z 1174 pasażerami, choć akceptowalny limit wynosił 620 osób.
W kuchni wybuchł pożar spowodowany wyciekiem gazu. Alarm został podniesiony godzinę później. Z dwunastu łodzi ratunkowych ponad połowa miała zablokowane wciągarki i nie można było ich opuścić do morza.
Nie było też wystarczającej ilości kamizelek ratunkowych.
Odważni rybacy z Monopoli i Brindisi rzucili się na pomoc po zobaczeniu dymu i sygnałów.
W katastrofie poniosły śmierć 24 osoby, 16 uznano za zaginione, a 271 zostało rannych (60 poważnie).
W kwietniu 1972 r. miasto Monopoli, w uznaniu za pomoc podczas tragedii otrzymało Medaglia Argento al Merito Civile (Srebrny Medal Zasługi Obywatelskiej).
Przechodzimy wokół portu

Zatrzymujemy się na mała sesję zdjęciową
Misiek idzie na łatwiznę

Iwona podejmuje pewne ćwiczenia gimnastyczne

I jak widać wróciliśmy w miejsce startu naszego spaceru

Znów przechodzimy przez bramę, ale tym razem kierujemy się bardziej na prawo
Atmosfera leniwego niedzielnego popołudnia.

Większość stolików zajęta. Życie kwitnie.



Kończymy zwiedzanie Monopoli, które bardzo mi się podobało.

Mam wrażenie, że to zupełnie inne Monopoli niż my widzieliśmy w styczniu. Widoki i budowle oczywiście tak samo piękne ale tego co u nas brakowało to zdecydowanie czynnik ludzki.
W styczniu w trakcie sjesty miasto było zupełnie wymarłe

Beata W. napisał(a):Mam wrażenie, że to zupełnie inne Monopoli niż my widzieliśmy w styczniu. Widoki i budowle oczywiście tak samo piękne ale tego co u nas brakowało to zdecydowanie czynnik ludzki.
W styczniu w trakcie sjesty miasto było zupełnie wymarłe

Za dużo ludzi - źle, ale całkowity brak - też źle .
U nas było chyba akurat. Jedynie w starym porcie było gęsto.
I ważna rzecz słońce. Wtedy jakoś wszystko ładniej wygląda i humor też lepszy.
Jak tam Hiszpania (bo chyba już wróciłaś)?
Skrobniesz co nieco?

Przy aucie meldujemy się o godz. 14.35.
Do następnego miasta Polignano a Mare, które mamy w planach jest blisko, bo raptem 8 km.
Przy wyjeździe z Monopoli natrafiamy na Lidla, więc wstępujemy. Sklep jest z tych większych, a jesteśmy w nim sami - nie licząc oczywiście obsługi. Widocznie w porze sjesty nikt sobie nie zawraca głowy zakupami.
Wrażenie niezapomniane .
Sprawdzamy przy okazji godziny otwarcia i okazuje się, że sklep jest całkiem długo otwarty, więc po część zakupów postanawiamy przyjechać w drodze powrotnej, bo nie wszystkie produkty powinny leżeć w bagażniku w promieniach słońca.
Po chwili jedziemy uliczkami Polignano a Mare, a nie jest łatwo, gdyż część ulic jest wyłączona z ruchu.
Ludzi od groma.
Kręcimy się, aż Misiek (przez jedne kierunki ruchu) prawie wyjeżdża z miasta. Mnie w to graj, bo mówię, że jak już tu dojechał to niech jedzie dalej do San Vito. Miejsce można chyba nazwać przedmieściami Polignano a Mare, bo leży raptem 3 kilometry dalej w kierunku Bari.
Parkujemy (bez opłat) i o godz. 15.40 jesteśmy pod benedyktyńskim opactwem San Vito wzniesionym w X wieku tuż przy niewielkim porcie.
Z biegiem czasu budowla oczywiście przeszła kilka zmian, a największe w okresie baroku.
Prezentuje się ładne, tyle że słońce nieco jest w złym miejscu


Na wodzie kołyszą się niewielkie łódki

Jest też wieża, całkiem dobrze zachowana




Kończymy spacer, bo trochę czasu nam szkoda i wracamy do Polignano a Mare.

Ciekaw jetem Waszego posezonowego Polignano, bo w lipcu jest tam dym, szczególnie na słynnej plaży

tony montana napisał(a):Ciekaw jetem Waszego posezonowego Polignano, bo w lipcu jest tam dym, szczególnie na słynnej plaży

Też jestem ciekawa. W październiku oprócz nas na Lama Monachile plażowało może 5 osób .