napisał(a) megi77 » 12.07.2006 08:35
Masz rację słowacki i polski są bliskimi sobie językami słowiańskimi, ale różnymi. A srpski i hrvatski jest to jeden język różniący się dialektem (czyli wymową słów takich jak mljeko-mleko), niektórymi słowami które mają podkreślać odrębność narodową Serbów i Chorwatów (np.: areodrom - zracna luka), no i w Serbii króluje cyrylica (która też jest podkreśleniem głównie jak się wydaje prawosławnego wyznania Serbów, latinica w Serbii też jest przecież używana). Niemniej jednak baza (m.in. gramatyka) jest taka sama i nie ma się o co spierać.
Pozdrav
[/quote]
krótki zarys historyczny...
Współczesne standardowe języki serbski i chorwacki powstał na bazie jednego dialektu (sztokawski), Język serbsko-chorwacki (srpsko-hrvatski, hrvatsko-srpski, srpski ili hrvatski, hrvatski ili srpski) powstał natomiast na fali iliryzmu, dla spajania południowej słowiańszczyzny, realizacji idei jugoslawistycznej.Formalna kodyfikacja j. s-ch zapoczątkowana Beckim dogovorem ustaliła chcarakterystyczną cechę tego języka a mianowicie jego dwoistość (wariant zachodni (zagrzebski, chorwacki) - łacinka, jekavstina i wschodni (belgradzki, serbski) - cyrylica, ekavstina).
W jęz. chorwackim wyraźne są teraz tendencje do coraz większego różnicowania tego języka od serbskiego, np. wyrazy obce, których bardzo dużo bylo w serbsko-chorwackim i obecnym serbskim zastępuje się tam, tzw. kovanicami, np. helikopter - zrakomlat, pilot - zrakoplovac itp.
Standardy ekawski, jekawski, ijekawski i ikawski maja związek ze wsółczesną realizacją dawnej głoski ĕ (ekawski: ĕ->e (np. mleko), jekawski: ĕ->je (mljeko), ijekawski: ĕ->ije (mlijeko), ikawski: ĕ->i (mliko))
Pozdrav