Chorwacja Level 1

kibic hr napisał(a):Omiś niezły-ale te korki w sezonie przed nim dają czasem mocno popalić. Brela to ekstraklasa.

anlama napisał(a):pomorzanka zachodnia polecam Omiš a przy okazji Brela - super!

Już same zdjęcia mnie porywają. Jeżeli uda mi się tam pojechać to przeboleję nawet korki i tłumy.

DZIEŃ 2 19.08.2018 c.d.

Podczas gdy się wprowadzamy, przez chwilę pada deszcz. Potrzebujemy około dwóch godzin na rozpakowanie, przebranie i posiłek. Deszczu w Chorwacji więcej już nie zobaczymy, ale chmury na razie zostają z nami i towarzyszą nam do końca dnia.
Dzięki temu lżej się spaceruje, ale zdjęcia będą trochę ponure .




Do starówki docieramy od strony Bramy Morskiej.




Idziemy w stronę nabrzeża,tzn oni idą a ja co chwilę proszę żeby się zatrzymać i zrobić zdjęcie .






Nie sposób ominąć centralnej ul.Širokiej i stoisk z lodami




Zeleni trg z ruinami (Forum), kościołem sv. Donata do zwiedzania i katedra Sveta Stosija do zwiedzania i nie tylko.









Z drugiej strony jeszcze klasztor sv.Marije.


Widok na nabrzeże i z nabrzeża (tu się przyda musztarda)






no i te główne atrakcje dla początkujących zwiedzaczy .




Przez chwilę odpoczywamy, bo szum morza i dźwięk Morskich Organów jest kojący.
Inni też intensywnie odpoczywają .



Niektórzy korzystają z tego, że chwilowo tu luźniej ,

a moja nastolatka pogrążyła się w zadumie...

Ja z kolei zachwycam się zielskiem (jak zwykle).


Wracamy w kierunku ruin

Mijamy klasztor Sv. Franjo i teraz pisząc to, żałuję, że nie poświęciliśmy mu więcej uwagi.

Jedna ze ścian.

Kręcimy się chwilę przy stoisku z pamiątkami, ale mamy jeszcze jeden plan.

Zobaczymy katedrę w środku przy okazji mszy św. o 19. Bardzo ciekawe doświadczenie.
Słońce raczej nie odegrało swojego codziennego spektaklu gdy był czas na jego zachód,ale jeszcze zdążymy go zobaczyć.
Teraz pora spać.

Mikromir napisał(a):Bardzo ciekawy transparent nad bramą na stare miasto.

Hmm... mam wrażenie, że na wielu rzeczach nie skupiłam swojej uwagi. Oczywiście widziałam ten transparent, ale dopiero teraz mu się przyjrzałam.

Mikromir napisał(a):
No i ten błyszczący bruk w Zadarze - chyba nawet można się poślizgnąć.
Fajna rodzinka na zdjęciach.

Tak ładnie ten bruk pozował, że musiałam mu zrobić zdjęcie . Cieszyłam się, że go tu znalazłam.

beatabm napisał(a):Zadar...to jedno z pierwszych odwiedzonych przeze mnie miast w .....2001r - matko, jak to dawno było Potem omijany - wiecznie nie po drodze. A przecież trzeba by w końcu usłyszeć te słynne organy Dzięki za przypomnienie znanych nieznanych miejsc

I w mojej pamięci też zajmie szczególne miejsce. Organów warto posłuchać, to bardzo miły dźwięk.

Bardzo mi miło, że czytacie

Katerina napisał(a):Gratulacje Inicjacja pierwszorzędna

Dziękuję, ale wszystko zgapione z cro.pl Tak na serio, to zastanawiałam się czy ja w ogóle będę w stanie w tej relacji kogokolwiek zaciekawić same standardy

Habanero napisał(a):No i mam deja vu
Mieliśmy dokładnie tę samą trasę zwiedzania

To samo pomyślałam, gdy czytałam Twój odcinek o Zadarze. Jeszcze tam wrócimy. Ale przyznam się szczerze: dużo więcej to nam się zwiedzić nie udało, zawsze pochłaniały nas jakieś przyziemne sprawy: lody, pamiątki, marudzenie,szukanie toalety, frytek. Trochę żałuję, ale zawsze można nadrobić
A jeszcze Nin

vianeja11 napisał(a):Relacja super. Bardzo fajnie się ją czyta i ogląda ale (no właśnie jedno Ale) w pewnym momencie pogubiłam się która z was to córka a która matka ufffff dobrze że pod jednym zdjęciu było podpisanie i że miałyście inne sukienki

Katerina napisał(a):Przez chwilę zgłupiałam - nie mogłam rozróżnić matki i córki

Oj, te moje zdjęcia naprawdę muszą być nieostre

papse napisał(a):Otwieram kajecik z notatkami:
Zadar - do zwiedzenia jak najszybciej !

Super

śmigacz napisał(a):

Mikromir napisał(a):No i ten błyszczący bruk w Zadarze - chyba nawet można się poślizgnąć.

Moja żona zaliczyła poślizg w tym roku i stłukła dość mocno kolano. Powód było delikatnie z górki i skropliny z klimatyzatora były odprowadzone na chodnik. Ta nie wielką ilosc wody wystarczyła. Co najlepsze kilka minut wcześniej mówiła że tutaj po deszczu to musi być ślisko.

Współczuję Chyba trzeba jakieś specjalne buty zabierać na te bruki czy coś?

DZIEŃ 3 20.08.2018

Ten dzień był bardzo ważny i bardzo długi. Nie wyobrażałam sobie tych wakacji bez wizyty w Parku Narodowym Krka, bo w takie miejsca szczególnie mnie ciągnie .Długo myślałam nad planem dnia, wiedząc o sporym zatłoczeniu oraz związanych z tym ograniczeniach. W końcu zdecydowałam,że pojedziemy tam po południu, polegając na opiniach, że z końcem dnia jest luźniej. Trudna to była dla mnie decyzja, bo gdy coś jest ważne to według mnie powinno być pierwsze i jak najwcześniej. Trzeba posłuchać bardziej doświadczonych i postąpić trochę wbrew sobie .
Rano też trzeba skorzystać z pięknej pogody więc ciągnę rodzinkę na tę plażę co wczoraj. Błądząc trochę po drodze dojeżdżamy , parkując tym razem wzdłuż drogi, bo cały wielki parking pod szpitalem w dni powszednie rano jest zajęty.
Plażowicze już od rana wystawiają się do słońca lub moczą w morzu.

Trochę miejsca w cieniu jeszcze zostało.



Woda o godzinie dziewiątej jest jeszcze chłodna, ale można wskoczyć na materac. Mnie się też udało na chwilę dopchać do materaca ,ale zdjęcia nie mam.



Chcę jeszcze zobaczyć jak wygląda część plaży po lewej stronie (stojąc twarzą do morza).
Holuję syna na materacu.

Tutaj całkiem pusto.

Widok na zabytkową fontannę i na łódki.


Oleandry i oliwki . Naprawdę ładnie zagospodarowana ta plaża.




Pora wracać. Pakujemy nasze rzeczy i... zapominamy o materacu . O czym przypominamy sobie dopiero po południu.

Po krótkiej przerwie w apartmanie na przebranie się i przepakowanie ruszamy do Skradina.
Jazda Jadranką to dla mnie też zwiedzanie.


Nie będzie lepszej okazji, żeby zahaczyć o Szybenik.
Parkujemy na darmowym parkingu koło basenu.

I wszystkich po kolei trafia grom z jasnego nieba . No wiem wszyscy się zachwycają Szybenikiem, a ja nie dowierzałam.


Idziemy w stronę Katedry św Jakuba.

Chcę już wchodzić po schodach, ale dzieci zauważają stragany. Więc odkrywam też wejście z drugiej strony.




Do Katedry nie wchodzimy, ale podziwiamy z zewnątrz.


Otoczenie także.

Ale drugiego gromu się nie spodziewaliśmy. Po wejściu w uliczki górujące nad Katedrą nawet dzieci zamilkły ... No wreszcie mam zdjęcia bez ludzi.











Spacerujemy, czasem odpoczywamy, zatrzymujemy się na kawę.
Znajdujemy też fontannę z żółwiami .


Czuwa nad nimi święty Franciszek ( bardzo sympatycznie to brzmi po chorwacku: Sv Franjo ).

Trzeba wracać, ale chłopaki znajdują sklep z koszulkami piłkarskimi, więc mówią, żebyśmy szły, dogonią nas.
Którędy teraz?





No i klops. Czekamy i czekamy ... co oni tak długo przymierzają? Powinni już wracać. Kursuję w stronę sklepu chyba dwa razy. Musieli chyba zejść inną drogą. A zapomniałam napisać, że telefon mi się złośliwie rozładował ...Żegnamy Katedrę w trochę podłym nastroju .

Docieramy do samochodu, no i na szczęście siedzą tam te moje chłopy. Wsiadamy, przez chwilę nie mówię nic. I mój mąż wie że jestem poważnie zdenerwowana. Oczywiście, za wcześnie zeszli na dół, a ja sobie mogłam czekać. Dobrze, że chociaż tę koszulkę wreszcie kupili. Ale czasu zmitrężyliśmy zdecydowanie za dużo przez te zakupy. Teraz w końcu do Skradina...