Chińskie smaki

Czytam to forum od kilku ładnych lat, ale ten wątek to mistrzostwo świata. Powinieneś pisać przewodniki.
Super. Czekam na ciąg dalszy.

Pytanie natury technicznej: Czym robiłeś zdjęcia ? 5D + 24-105 ?

Adam,K napisał(a):Czytam to forum od kilku ładnych lat, ale ten wątek to mistrzostwo świata. Powinieneś pisać przewodniki.
Super. Czekam na ciąg dalszy.

Dzięki za miłe słowa. Ciąg dalszy wkrótce się pokaże. Każdy kto zamieszcza tu relacje wie ile potrzeba czasu na wklejenie kolejnych odcinków.
Pozdrawiam

Pepe12345 napisał(a):Pytanie natury technicznej: Czym robiłeś zdjęcia ? 5D + 24-105 ?

De, owszem ale 90 i 18-200.
Zgadłeś jednak, że było też pięć de, ale ze stałoogniskową, 85mm. Nawiasem mówiąc, był to najlepszy obiektyw, jaki kiedykolwiek miałem w rękach.
W dziale "Chorwacja w naszym obiektywie" są wspaniałe zdjęcia robione przez Rafała K tym obiektywem. Można je tutaj zobaczyć.

Miło wrócić po świętach na egzotyczne jedzenie Tak po cichutku zapytam - te pierwsze fotki z ostatniego odcinka, to naprawdę było Wasze śniadanie? Brrrrr (Dobre, ale za dużo!!! I nie na śniadanie!!!)

Żałuję, że nie zajrzałam tu w czasie świąt. Tego "dżiampinga" bym pokazała mojej chrześnicy. Ta to ma wyobraźnię... Dla mnie to tylko latający żółw nadrzewny...

shtriga napisał(a):Miło wrócić po świętach na egzotyczne jedzenie Tak po cichutku zapytam - te pierwsze fotki z ostatniego odcinka, to naprawdę było Wasze śniadanie? Brrrrr (Dobre, ale za dużo!!! I nie na śniadanie!!!)

Żałuję, że nie zajrzałam tu w czasie świąt. Tego "dżiampinga" bym pokazała mojej chrześnicy. Ta to ma wyobraźnię... Dla mnie to tylko latający żółw nadrzewny...

Kiedy wybieramy z menu jakieś dania to po pierwsze, nigdy nie wiemy czy przyniosą akurat to, co widnieje na zdjęciu, a po wtóre, nie jest napisane czy to jest zjadliwe. Z piętnastu dań, jakie zamawialiśmy na początku zdarzało się, że dziesięć było mało zjadliwych, bądź, jak dla mnie, w ogóle nie nadających się do jedzenia. Z czasem te proporcje się wyrównywały, by pod koniec pobytu na piętnaście potraw dziesięć było bardzo dobrych.
Wielkość tamtejszych porcji tylko z pozoru wygląda na wielkie. W rzeczywistości pod wierzchnią warstwą np. mięsa, była kopa czerwonej ostrej papryki, która mogłaby wypalić wnętrzności, albo jakieś mało zjadliwe warzywa zatopione w sosie.
Chińczykowi do szczęścia wystarczyłoby jedno danie z wiaderkiem ryżu. My, skoro go nie jedliśmy potrzebowaliśmy ich odpowiednio więcej.
W taki sposób odżywialiśmy się tylko w Chinach, bowiem przeciętnie jedna porcja kosztowała nas około 5-6zł, więc mogliśmy trochę poszaleć. Inaczej w Hongkongu, gdzie zamawialiśmy wszystko raczej z umiarem, zresztą tam najdroższą rzeczą były napoje. Dla przykładu obiad kosztował 15-25 zł a jedno piwo do niego 30zł.
W Chinach piwo 0,6l w knajpie oscylowało w granicach 3zł.
I jeszcze jedno, to rzeczywiście było śniadanie. Na obiad zapraszam poniżej i muszę powiedzieć, że była bardzo interesująca jeszcze kolacja, o której będzie w jeszcze innym odcinku z serią bardzo fajnych (moim skromnym zdaniem) nocnych zdjęć.
Pozdrawiam

25. Zaprosiliśmy na obiad Ashuina z rodziną. Wybór restauracji należał do niego, choć wytyczne, co do rodzaju miał ściśle określone. Miała być niedaleko hotelu a kuchnia w niej powinna trafiać w nasze smaki. Ashuin wywiązał się doskonale z zadania i zaprowadził nas do ogromnej restauracji, w której serwowano dania z wielu regionów Chin, można przewrotnie rzec, że to chińska knajpa. Jak na nasze doświadczenia, była w niewielkiej części zajęta i mogliśmy wybierać, przebierać w stolikach, przy którym chcielibyśmy usiąść. Jednym, a może jedynym wytłumaczeniem takiej frekwencji była prawdopodobnie cena, która była, jak na tutejsze warunki sporo wyższa niż na przykład w Rzece Perłowej. Wpływ na cenę miała też zapewne ilość kelnerów, jaka nas obsługiwała. W dyskretnej odległości, jak naliczyłem, stało gotowych na każde skinienie, wynieść, przynieść, dolać i co tam sobie tylko zażyczylibyśmy chyba z dziesięć osób.

W sporej sali niewiele było zajętych stolików.


W oczekiwaniu na zamówienie.


Wodorosty.


Barani szaszłyk.


Wieprzowina oprószona orzechami i wiórkami kokosowymi.


Ciepłe plastry kapusty w sosie sojowym.


Fasolka z czosnkiem i papryką.


Pyzy ziemniaczane.


Większość dań przypadła nam do gustu. Pochodziły one z kuchni Hunan jak również z innych, północnych rejonów Chin.


Plastry boczku.


Krewetki


Wieprzowina po chińsku tylko odrobinkę przypominała chińszczyznę serwowaną w Europie.


Nasi goście do każdej potrawy jedli ryż. Nie dane nam było poznać jego smak, ze wstydem stwierdzam.


Obsługa.


Młoda obsługa.


Na naszym stole pojawiły się jeszcze ryby, grzyby, jakieś trudne do nazwania warzywa, owoce morza, wołowina, kurczki o piwie nie wspomnę. Nie mieli lodów, które chcieliśmy zamówić dzieciom.


Pusto.


Mundurek.


Obiad był wyjątkowo obfity i też wyjątkowo dużo zapłaciliśmy. 500 yuanów może nas nie zrujnowało, ale kwota musiała zrobić wrażenie na kasjerce, która w pokłonach odprowadziła nas do drzwi wyjściowych.
Wracając spacerkiem wstąpiliśmy do domu towarowego Walmarkt. Asortyment, krótko mówiąc, stanowiły tanie wyroby chińskiego przemysłu, słowem, tandetna chińszczyzna. Kiedy chciałem zrobić tam zdjęcie błyskawicznie podskoczyli do mnie ochroniarze, złorzecząc, dali do zrozumienia, że tu nie wolno robić zdjęć. Niestety nie wiedziałem, że w takich sklepach jest to zabronione. Cóż, niewiedza to jedno, a pokusa pstryknięcie przy kasie zdjęcia mundurkowi to drugie. Zanim tłusta ochroniara z wrzaskiem doskoczyła do mnie, zdążyłem schować aparat. Obyło się bez obezwładniania. W pokłonach grzeczniutko przepraszałem, widocznie musiało to poskutkować, bo nie kazała wykasowywać zdjęć.

Dżiamping enimal - myślałem, że chodzi o koniki polne ale z rysunku to raczej miniYeti.
A propos systematyczności - solidna firma - tak Trzymaj.

całkiem apetycznie wygląda jedzenie

Zaczynając czytać Twoją relację, nie wiedziałem, że tak dużo nam opowiesz o tym kraju. Siedzę tu z rozdziawioną gębą, dania za 5 - 6 zł i piwo za 3 bardzo mi się podobają (nawet jeśli tranzytowo trzeba wypić za 30).
No cóż, trzeba zacząć zbierać kasę na Chiny ....idę do budki Lotto

JacYamaha napisał(a):Dżiamping enimal - myślałem, że chodzi o koniki polne ale z rysunku to raczej miniYeti.
A propos systematyczności - solidna firma - tak Trzymaj.

Dzięki
Gdyby nie te 30 cm to pomyślałbym, że żaba.

Arek napisał(a):całkiem apetycznie wygląda jedzenie

Też i smakowite

slapol napisał(a):Zaczynając czytać Twoją relację, nie wiedziałem, że tak dużo nam opowiesz o tym kraju. Siedzę tu z rozdziawioną gębą, dania za 5 - 6 zł i piwo za 3 bardzo mi się podobają (nawet jeśli tranzytowo trzeba wypić za 30).
No cóż, trzeba zacząć zbierać kasę na Chiny ....idę do budki Lotto

Można tam naprawdę za małe pieniądze wyżywić się, a na ulicznych straganach zapłacisz połowę tego co w knajpach.
Powodzenia. Ja zagram w sylwestrowym losowaniu

26. Całe popołudnie padał deszcz i jeżeli się mówi, że jest chłodno, głodno i do domu daleko to właśnie tak tego wieczora czuliśmy się. No, może nie do końca głodno, bowiem obiad zjedliśmy wyjątkowo wystawny. Prawdopodobnie pogoda miała wpływ na kiepskie samopoczucie, była wyjątkowo destrukcyjna. Nie mieliśmy koncepcji na spędzenie dzisiejszego wieczoru. Nie mogliśmy liczyć na Ashuina, który wciąż charkał, smarkał, pokasływał i stwierdziliśmy, że damy sobie radę sami.
Późnym wieczorem za oknem ucichły odgłosy padającego deszczu i postanowiliśmy wyjść z hotelu popodglądać miasto zwłaszcza, że na kartach pamięci sporo jeszcze wolnego miejsca.

Paparazzi.


Większość sklepów już zamknięta.


Te, które jeszcze handlowały miały towar w bardzo atrakcyjnych cenach. Trzewiki od 10zł do 30zł.


Wieczór na głównej ulicy w Tajfen.


Na kilku skrzyżowaniach pojawiły się punkty gastronomiczne.


Dewocjonalia jeszcze czynne?


Lepiej źle jechać niż dobrze iść.


Włóczymy się bez konkretnego celu.


Mijamy się z wracającymi z pracy bądź udającymi się do niej.


Północ.


Z pracy czy do pracy?


Pomyliłem się, na karaoke.


Ce moi.


Czy można tu coś zjeść?


Nie zatrzymujemy sie tutaj, poszukamy czegoś dalej.


Idziemy dalej.


Tych stoisk w ciągu dnia nie ma, otwierają dopiero wieczorem dla wracających z drugiej zmiany.


Mamy tu dobre żarcie.


Dorze, że powoli mówił, łatwiej było zrozumieć chińszczyznę.


Zostajemy?


Zostajemy

tadeusz2 napisał(a):Dewocjonalia jeszcze czynne?

To bardziej wygląda na spotkanie towarzyskie połączone z konsumpcją...

Widać że nocą dużo luźniej niż w ciągu dnia.

Śmieci na chodnikach jak po weekendzie we Wrocławiu

tadeusz2 napisał(a):Ce moi

C'est moi

PS Wciąż czytam i o teraźniejszych Chinach wiem znacznie więcej......
Dzięki

Na nocnych zdjęciach tak jakoś tam ładniej
Super relacja