Całkiem niedoskonała Apulia :)

DZIEŃ 8 29.06.2024

Gdy najgorszy skwar mija, wybieramy się wreszcie na najbardziej wyczekaną plażę- Porto Selvagio . Ze względu na chęć jej zobaczenia szukałam miejscówki w pobliżu Gallipoli. W sumie to celowałam w Santa Maria al Bagno, ale nie wyszło. Wjeżdżamy na parking leśny który kosztuje 5 euro. To jeden z niewielu parkingów płatnych z którego zamierzam skorzystać, chociaż gdzieś tam przy drodze niektóre samochody też parkowały. Teraz jeszcze przed nami piętnastominutowy marsz przez las.



W końcu zaczyna się wyłaniać piękna zatoka.




Sporo tam ludzi, ale też dużo miejsca pod drzewami naokoło.







Z wrażenia wzięłam ze sobą z auta tylko jeden but do wody dla siebie i jeden dla syna. Trudno, idziemy w zwykłych butach i zostawiamy je na skałkach. Na szczęście dało się pływać bez butów. No, prawie, bo obiłam sobie jeden palec. Ale nieważne. Jak tam jest pięknie! Występuje tam takie zjawisko, że woda przy powierzchni jest zimna, a pod spodem, pod cienką warstwą jest ciepła. Widać też jak te dwie wody mieszają się ze sobą. Gapimy się zachwyceni na to wszystko. Młody znowu wziął ze sobą piłkę, która zaraz mu uciekła i przez dłuższą chwilę ją goniliśmy, aż ktoś się zlitował i nam ją podał, inaczej popłynęłaby w siną dal. A raczej lazurową.

Po kąpieli zwiedzam jeszcze okolicę, okazuje się, że można też plażować dalej, prawie bez ludzi.







Według mnie to świetne miejsce.





Wracając przystajemy na chwilę w Santa Maria... łapiąc ładny widok na centrum miejscowości.







Tu też jest plaża miejska, ale nawet z daleka robi ona na mnie lepsze wrażenie niż ta w Gallipoli.

pomorzanka zachodnia napisał(a):Gdy najgorszy skwar mija, wybieramy się wreszcie na najbardziej wyczekaną plażę- Porto Selvagio . Ze względu na chęć jej zobaczenia szukałam miejscówki w pobliżu Gallipoli. W sumie to celowałam w Santa Maria al Bagno, ale nie wyszło. Wjeżdżamy na parking leśny który kosztuje 5 euro. To jeden z niewielu parkingów płatnych z którego zamierzam skorzystać, chociaż gdzieś tam przy drodze niektóre samochody też parkowały. Teraz jeszcze przed nami piętnastominutowy marsz przez las.

Trasa przez las ma bardzo chorwacki klimat.

megidh napisał(a):

pomorzanka zachodnia napisał(a):Gdy najgorszy skwar mija, wybieramy się wreszcie na najbardziej wyczekaną plażę- Porto Selvagio . Ze względu na chęć jej zobaczenia szukałam miejscówki w pobliżu Gallipoli. W sumie to celowałam w Santa Maria al Bagno, ale nie wyszło. Wjeżdżamy na parking leśny który kosztuje 5 euro. To jeden z niewielu parkingów płatnych z którego zamierzam skorzystać, chociaż gdzieś tam przy drodze niektóre samochody też parkowały. Teraz jeszcze przed nami piętnastominutowy marsz przez las.

Trasa przez las ma bardzo chorwacki klimat.

Tak, chociaż według mnie w Chorwacji zieleń jest jaśniejsza i bardziej soczysta.

Ładna ta plaża. Ta zimna woda to z jakichś podziemnych słodkich źródeł?

Kapitańska Baba napisał(a):Ładna ta plaża. Ta zimna woda to z jakichś podziemnych słodkich źródeł?

Nie znalazłam informacji na temat przyczyny, ale jest tam kilka grot, więc pewnie dlatego.

DZIEŃ 9 - 30.06.2024

Planowałam dziś pojechać do Otranto, a w drodze powrotnej zatrzymać się w kilku miejscach na południowym wybrzeżu Apulii. W tym upale jednak nie wytrzymamy tak długiej wycieczki, poprzestaniemy na trochę mniejszym kawałku. Zaczynamy od Ponte Ciolo. To most biegnący nad piękną, skalistą zatoką.



Mimo tego, że jest niedziela, bez problemu parkujemy w pobliżu.





Schodzimy kilka schodów żeby przyjrzeć się niewielkiej plaży.





To dobre miejsce dla tych, którzy lubią skakać do wody.




Plażowiczów jest sporo, jak wszędzie, choć pewnie w pobliżu znalazłyby się wygodniejsze plaże. Najbardziej warto zatrzymać się tu dla widoków.




Nie mniej atrakcyjna pod tym względem jest miejscowość Leuca. Tutaj też przebiega granica między Adriatykiem a Morzem Jońskim. Podczas jazdy wydaje nam się przez chwilę że tę granicę widzimy z daleka, ale głowy nie dam.



Zatrzymujemy się najpierw na terenie Sanktuarium, na parkingu akurat zwalnia się miejsce . Oglądamy plac i latarnię morską,







a potem wstępujemy do Bazyliki.




Widok na miejscowość z punktu widokowego.





Jedziemy jeszcze na drugi jej koniec, najbliżej Punta Ristola.



To najbardziej wysunięty na południe punkt obcasa. Przy parkingu spotykamy Ojca Pio ,



a potem trzeba kawałek przejść. Teraz mamy widok na latarnię i na Leucę od drugiej strony.








Nigdy nie byłam dalej na południe niż teraz, więc się bardzo tutaj cieszę.

Widoki na moście super I ten lazur pod stopami
Też mi się wydaje że na Twoim zdjęciu widzę granicę między morzami - ciekawe czy to rzeczywiście to miejsce czy tylko złudzenie optyczne

Kapitańska Baba napisał(a):Widoki na moście super I ten lazur pod stopami
Też mi się wydaje że na Twoim zdjęciu widzę granicę między morzami - ciekawe czy to rzeczywiście to miejsce czy tylko złudzenie optyczne

Jeżeli jest, to nieznaczna. Bo w końcu to granica między jednym fajnym morzem a drugim fajnym .

Coś mi ostatnio nie idzie. Już się poprawiam.
DZIEŃ 9 - 30.06.2024 c.d.

Wracamy do apartamentu na sjestę, ale zahaczamy jeszcze o sklepy. Tak jak wspomniałam mamy blisko dwa supermarkety: Eurospin i Aldę. Ten drugi jest bardziej wyszukany, ale naszą uwagę przede wszystkim zwrócił automat na kawę z naprawdę dobrą, mocną kawą. Za 50 centów.
Po południu nie ruszamy już auta, korzystamy znów z plaży w Gallipoli, z tym że wchodzimy na nią jednym z dalszych wejść. I trzeba przyznać, że bardzo ciekawie wygląda ta część plaży. No i jest zdecydowanie mniej zaludniona. Na zdjęcie załapał się widok na centralną część, gdzie nadal są tłumy.




A tu mamy całkiem miło.







Wracając, robimy przegląd apartamentowców w naszej okolicy.





Wieczorem udaje nam się namówić młodego, żeby poszedł z nami na kolację.






Nie mam pojęcia jak brzmiała nazwa naszego lokalu, ale ceny wyglądały tak.



A na zjedzenie potrzebowaliśmy sporo czasu.




Zrobiło się już trochę ciemno.





Jak widać wracamy bardzo zadowoleni.

Po takiej kolacji to nawet ja bym nie była głodna (a potrzebuję bardzo dużo jeść ) - porcje naprawdę solidne

Tak!! Skoro syn nas pizzą częstował to musiały być spore te porcje

DZIEŃ 10 - 1 LIPCA 2024

Ostatni dzień w Gallipoli. Szansa na jeszcze jedną plażę. Znalazłam na mapie w pobliżu Gallipoli miejsce do którego da się podjechać samochodem nad samo morze. Jest bardzo ładnie.






Zastaliśmy tam tylko dwie rodziny, w dość dużej odległości od wejścia. Tu na zdjęciu jedną widać.



Wejście do wody możliwe z zachowaniem szczególnej ostrożności, jakoś udało mi się popływać.





Skały na plaży tworzą krajobraz niebanalny.



Po plażowaniu potrzebowaliśmy trochę czasu żeby się spakować, pojechaliśmy też do galerii handlowej w pobliżu Lecce. Wieczorem idziemy się napić. Mijamy market przy deptaku, chyba taki specjalny dla turystów. Ma bardzo fajny (fancy!) asortyment.



Znajdujemy bar z drinkami. Ceny trochę lepsze niż w Chorwacji.



Ostatnie widoki z Gallipoli i wracamy żeby się wyspać przed podrożą.

Plaża ciekawie wygląda ale dla mnie odpada. Nie zeszłabym do wody nie mając pod stopami piasku albo żwirku

pomorzanka zachodnia napisał(a):
Wejście do wody możliwe z zachowaniem szczególnej ostrożności, jakoś udało mi się popływać.

Dobrze że miałaś buty do wody, bo bez nich chodzenie po tym skalistym wybrzeżu byłoby bardzo trudne.
Też miałam kiedyś takie buty, ale bardzo ich nie lubiłam, bo gdy chodziłam w nich po żwirkowych plażach, to ten żwirek dostawał się do środka, co mi przeszkadzało. Wolę materiałowe buty ze ściągaczem.