Całkiem niedoskonała Apulia :)

DZIEŃ 8 29.06.2024

Gdy najgorszy skwar mija, wybieramy się wreszcie na najbardziej wyczekaną plażę- Porto Selvagio . Ze względu na chęć jej zobaczenia szukałam miejscówki w pobliżu Gallipoli. W sumie to celowałam w Santa Maria al Bagno, ale nie wyszło. Wjeżdżamy na parking leśny który kosztuje 5 euro. To jeden z niewielu parkingów płatnych z którego zamierzam skorzystać, chociaż gdzieś tam przy drodze niektóre samochody też parkowały. Teraz jeszcze przed nami piętnastominutowy marsz przez las.



W końcu zaczyna się wyłaniać piękna zatoka.




Sporo tam ludzi, ale też dużo miejsca pod drzewami naokoło.







Z wrażenia wzięłam ze sobą z auta tylko jeden but do wody dla siebie i jeden dla syna. Trudno, idziemy w zwykłych butach i zostawiamy je na skałkach. Na szczęście dało się pływać bez butów. No, prawie, bo obiłam sobie jeden palec. Ale nieważne. Jak tam jest pięknie! Występuje tam takie zjawisko, że woda przy powierzchni jest zimna, a pod spodem, pod cienką warstwą jest ciepła. Widać też jak te dwie wody mieszają się ze sobą. Gapimy się zachwyceni na to wszystko. Młody znowu wziął ze sobą piłkę, która zaraz mu uciekła i przez dłuższą chwilę ją goniliśmy, aż ktoś się zlitował i nam ją podał, inaczej popłynęłaby w siną dal. A raczej lazurową.

Po kąpieli zwiedzam jeszcze okolicę, okazuje się, że można też plażować dalej, prawie bez ludzi.







Według mnie to świetne miejsce.





Wracając przystajemy na chwilę w Santa Maria... łapiąc ładny widok na centrum miejscowości.







Tu też jest plaża miejska, ale nawet z daleka robi ona na mnie lepsze wrażenie niż ta w Gallipoli.

pomorzanka zachodnia napisał(a):Gdy najgorszy skwar mija, wybieramy się wreszcie na najbardziej wyczekaną plażę- Porto Selvagio . Ze względu na chęć jej zobaczenia szukałam miejscówki w pobliżu Gallipoli. W sumie to celowałam w Santa Maria al Bagno, ale nie wyszło. Wjeżdżamy na parking leśny który kosztuje 5 euro. To jeden z niewielu parkingów płatnych z którego zamierzam skorzystać, chociaż gdzieś tam przy drodze niektóre samochody też parkowały. Teraz jeszcze przed nami piętnastominutowy marsz przez las.

Trasa przez las ma bardzo chorwacki klimat.

megidh napisał(a):

pomorzanka zachodnia napisał(a):Gdy najgorszy skwar mija, wybieramy się wreszcie na najbardziej wyczekaną plażę- Porto Selvagio . Ze względu na chęć jej zobaczenia szukałam miejscówki w pobliżu Gallipoli. W sumie to celowałam w Santa Maria al Bagno, ale nie wyszło. Wjeżdżamy na parking leśny który kosztuje 5 euro. To jeden z niewielu parkingów płatnych z którego zamierzam skorzystać, chociaż gdzieś tam przy drodze niektóre samochody też parkowały. Teraz jeszcze przed nami piętnastominutowy marsz przez las.

Trasa przez las ma bardzo chorwacki klimat.

Tak, chociaż według mnie w Chorwacji zieleń jest jaśniejsza i bardziej soczysta.

Ładna ta plaża. Ta zimna woda to z jakichś podziemnych słodkich źródeł?

Kapitańska Baba napisał(a):Ładna ta plaża. Ta zimna woda to z jakichś podziemnych słodkich źródeł?

Nie znalazłam informacji na temat przyczyny, ale jest tam kilka grot, więc pewnie dlatego.

DZIEŃ 9 - 30.06.2024

Planowałam dziś pojechać do Otranto, a w drodze powrotnej zatrzymać się w kilku miejscach na południowym wybrzeżu Apulii. W tym upale jednak nie wytrzymamy tak długiej wycieczki, poprzestaniemy na trochę mniejszym kawałku. Zaczynamy od Ponte Ciolo. To most biegnący nad piękną, skalistą zatoką.



Mimo tego, że jest niedziela, bez problemu parkujemy w pobliżu.





Schodzimy kilka schodów żeby przyjrzeć się niewielkiej plaży.





To dobre miejsce dla tych, którzy lubią skakać do wody.




Plażowiczów jest sporo, jak wszędzie, choć pewnie w pobliżu znalazłyby się wygodniejsze plaże. Najbardziej warto zatrzymać się tu dla widoków.




Nie mniej atrakcyjna pod tym względem jest miejscowość Leuca. Tutaj też przebiega granica między Adriatykiem a Morzem Jońskim. Podczas jazdy wydaje nam się przez chwilę że tę granicę widzimy z daleka, ale głowy nie dam.



Zatrzymujemy się najpierw na terenie Sanktuarium, na parkingu akurat zwalnia się miejsce . Oglądamy plac i latarnię morską,







a potem wstępujemy do Bazyliki.




Widok na miejscowość z punktu widokowego.





Jedziemy jeszcze na drugi jej koniec, najbliżej Punta Ristola.



To najbardziej wysunięty na południe punkt obcasa. Przy parkingu spotykamy Ojca Pio ,



a potem trzeba kawałek przejść. Teraz mamy widok na latarnię i na Leucę od drugiej strony.








Nigdy nie byłam dalej na południe niż teraz, więc się bardzo tutaj cieszę.

Widoki na moście super I ten lazur pod stopami
Też mi się wydaje że na Twoim zdjęciu widzę granicę między morzami - ciekawe czy to rzeczywiście to miejsce czy tylko złudzenie optyczne