Buongiorno! Benvenuti! Zachwycający Rzym, barwna Kampania.

piekara114 napisał(a): pomyślałam: bardzo ładne średniowieczne kibelki

To była moja pierwsza myśl, jak weszłam do tych pomieszczeń .
Dopiero po chwili spojrzałam na opis.

piotrf napisał(a):2,5 godziny zwiedzania i zdjęć

Straciłam tam trochę poczucie czasu .

piotrf napisał(a):mógłbym być członkiem rodziny Matterów

Oj tak, mogłabym mieć jakąś ciocię Matter.
TUTAJ jest bogato ilustrowany artykuł o tym, jak się mieszka w Castello Aragonese d'Ischia .

W tak urokliwym castello mogłabym spędzić nawet więcej, niż 2,5 godziny , zwłaszcza gdy innych ludków nie ma zbyt wielu. Ciekawe, jak z tym jest w pełni sezonu , zapewne nie tak przyjaźnie, jak Wam się trafiło.

dangol napisał(a):Ciekawe, jak z tym jest w pełni sezonu , zapewne nie tak przyjaźnie, jak Wam się trafiło.

Też jestem ciekawa na ile tłoczno jest tu w szczycie sezonu.
W październiku wśród turystów dominowali Niemcy i Brytyjczycy w wieku emerytalnym . To zapewne za sprawą gorących źródeł, z których słynie wyspa. Wiele hoteli ma do nich bezpośredni dostęp i kusi turystów naturalnym spa.

Czyli rozważania wśród martwych nikomu nic dobrego nie przyniosło...

Bardzo mi się podobało na tej Waszej wycieczce.

Na tym zdjęciu dojrzałam jakąś zieloną butlę . To chyba jakieś oświetlenie ?.
Ciekawe, jak to miejsce wygląda po zmroku.

marze_na napisał(a):

piotrf napisał(a):... a Alfons Aragoński za ten skalny tunel - gigant , lubię gościa

Też go polubiłam z tego powodu. Już pisałam wcześniej, że tunel mi się bardzo spodobał, ale co mi szkodzi jeszcze raz to powtórzyć. Jest rewelacyjny.

piekara114 napisał(a):Czyli rozważania wśród martwych nikomu nic dobrego nie przyniosło...

Zakonnice liczyły pewnie na zbawienie i życie wieczne, więc że nic i nikomu to bym nie przesądzała .

megidh napisał(a):Ciekawe, jak to miejsce wygląda po zmroku.

Pojechaliśmy do Ischia Porto "za dwa dni" zobaczyć jak zamek prezentuje się wieczorem, ale fajerwerków nie było.
Oczywiście drugi raz już nie wchodziliśmy do środka.

Epomeo, część I

Epomeo to najwyższy szczyt Ischii. Liczy 789 m npm i ma pochodzenie wulkaniczne.

Wspinaczkę rozpoczynamy w miejscowości Fontana, chociaż słowo wspinaczka to zdecydowanie za dużo powiedziane . Większą część trasy pokonujemy asfaltową drogą, a do pokonania jest ok. 400 metrów różnicy wysokości.
Fontana zostaje za nami.




Ciekawiej robi się kiedy skręcamy do leśnego wąwozu.






Następnie wychodzimy na ścieżkę wykutą bezpośrednio w wulkanicznej skale.






Góra Epomeo powstała z materiału wulkanicznego nagromadzonego w wyniku aktywności sejsmicznej i ruchów tektonicznych na obszarze całej wyspy na przestrzeni tysięcy lat.
W największym uproszczeniu można powiedzieć, że Epomeo jest rezultatem podniesienia się mas magmowych z dna morskiego, a proces ten rozpoczął się około 100 000 lat temu.








Tuf wulkaniczny jest bardzo podatny na erozje stąd bardzo ciekawe formy skalne.








Już mi się to Epomeo podoba, a najlepsze widoki dopiero przed nami .






Na Epomeo znajdują się dwa tarasy widokowe. Na oba oczywiście wejdziemy .








Ścieżka na pierwszy z nich prowadzi przez restaurację, więc uwaga, bo łatwo przegapić .



W tym miejscu, w wyniku trzęsienia ziemi w lipcu 1883 roku, od góry oderwały się olbrzymie bloki skalne i zniszczyły położone w dole miejscowości zabijając przy tym ponad 2.300 osób. Największe zniszczenia dotknęły "naszą" Casamicciolę, gdzie większość domów zawaliła się (79,9%), a reszta została uszkodzona (19,9%) i tylko jeden pozostał nienaruszony.


W dole Casamicciola Terme i port, do którego przypłynęliśmy.






Obok sąsiednia miejscowość, Lacco Ameno ze skałą grzybem. Odwiedzimy .






I szerszy kadr na obie miejscowości.




Drugi punkt widokowy i jednocześnie samiuśki wierzchołek Epomeo w następnym odcinku .

marze_na napisał(a):
W październiku wśród turystów dominowali Niemcy i Brytyjczycy w wieku emerytalnym . To zapewne za sprawą gorących źródeł, z których słynie wyspa.

Wiek już mam, chęci na źródła też. Poczekam aż Grzesiek wpadnie w emeryturę, to może zamiast Grecji wybierzemy Ischię? Ładnie tam, no i taniej na przepięknej Procidzie (na którą pewnie przy naszym poziomie emerytur, na nocleg nie będzie nas stać - ale wypad na jeden dzień wciąż realny), więc warto upolować tani lot do Neapolu.

dangol napisał(a):Wiek już mam, chęci na źródła też.

Mi jeszcze trochę brakuje , ale jak będę się ponownie wybierać na Ischię to poszukam hoteliku z własnym ciepłym basenem.

Epomeo, część II

Wchodzimy na sam wierzchołek Epomeo.








Sesja foto .






Mężowi też trochę fotek cyknęłam .








Trochę tu ciasno, przejścia wąskie, ale na szczęście tłumów nie ma .








Widok w stronę Forio i Lacco Ameno.






Przysiadamy gdzieś z boku na skalnej półce i czekamy, może wiatr rozgoni chmury.



W międzyczasie ucinamy sobie małą pogawędkę z panem Italiano. Jako turyści z Polski jesteśmy nie lada atrakcją, prawie taką samą jak to Epomeo .
Rozmawiając z córką przez telefon facet zrelacjonował w pierwszej kolejności, że spotkał turystów z Polski, a żegnając się z nami zapytał czy może zrobić nam zdjęcie, bo chciałby mieć pamiątkę do albumu z wyjazdu . Prego .


Wokół Epomeo nieprzerwanie przepływają chmury.
















Do zachodu słońca nie będziemy tu jednak czekać .




Schodząc na dół wyszukujemy jeszcze miejsca, z którego ładnie widać będzie Zamek Aragoński.




Teraz można już wracać do Fontany na autobus

marze_na napisał(a):Schodząc na dół wyszukujemy jeszcze miejsca, z którego ładnie widać będzie Zamek Aragoński.

No bardzo ładnie

Widoki z góry też niczego sobie
Fajne są takie "szczyty" co to za bardzo się umęczyć nie trzeba wchodząc, a widoki piękne

mysza73 napisał(a): Fajne są takie "szczyty" co to za bardzo się umęczyć nie trzeba wchodząc, a widoki piękne

Też takie lubię . Ten na wyspie, jako jej najwyższy punkt, jest super , nawet gdy przeważają zachmurzone widoki.

mysza73 napisał(a):Fajne są takie "szczyty" co to za bardzo się umęczyć nie trzeba wchodząc, a widoki piękne

dangol napisał(a):Też takie lubię .

A ja tam lubię czasem się zmęczyć w górach .

Mieliśmy podczas tego urlopu jeszcze jedną niezbyt forsowną trasę z jeszcze lepszymi widokami. Niestety pewnie nie zdążę jej już tutaj pokazać, bo do Sorrento w dwa tygodnie raczej nie dojedziemy .

Relacje były dla mnie w zasadzie jedynym sposobem, żeby zmobilizować się do uporządkowania zdjęć z wyjazdów. Odpuściłam pisanie o Lombardii i od czerwca nawet nie zajrzałam do przywiezionych fotek.