Buongiorno! Benvenuti! Zachwycający Rzym, barwna Kampania.

Wiatr i deszcz....tego się obawiałam.....


Aga, to kiedy ten Neapol wcisnęłaś jeszcze w swój kalendarz?

marze_na napisał(a):

mysza73 napisał(a):A ja przekopuję Neapol

Chętnie doradzę w kwestii lokalizacji .

Oczywiście, że skorzystam ... no ale jednak jeszcze nie teraz
Teraz będzie Toskania

piekara114 napisał(a):Aga, to kiedy ten Neapol wcisnęłaś jeszcze w swój kalendarz?

Przesunęłam święta o tydzień

mysza73 napisał(a):Teraz będzie Toskania

A jakieś szczegóły? Może być na pw .

To ja się w tych wyjazdach już pogubiłam....

Mysza-89 raz do Italii? Naprawdę? Toskania na Wielką Noc? (Będzie padać)
A w takiej Szkocji zapowiadają w tym terminie full sun (zreszta jak w upływającym tygodniu)

A foty z Ischii te z drona i plaży extra

Sycylia Sycylią ... ale pora chyba na ciąg dalszy tej relacji

Ischia, Castello Aragonese

Według prognoz pogody przed nami najładniejszy dzień na Ischii.
Chcemy go wykorzystać na obejrzenie dwóch największych atrakcji wyspy. Zaczynamy od wizyty w Ischia Porto.












Na skalistej, wulkanicznej wysepce, połączonej z Ischią ok. 220 m mostem, wznosi się Zamek Aragoński.




Pierwsza forteca została tu zbudowana w 474 roku p.n.e. przez Greka, tyrana Hierona I z Syrakuz. Później wysepka przechodziła kolejno we władanie Rzymian, Wizygotów, Wandalów, Gotów, Arabów, Normanów, Szwabów i Andegawenów.
Największy rozwój tej wyspy-twierdzy nastąpił pod koniec XVI wieku. Na terenie zamku zamieszkiwały wówczas rodziny, które znalazły tu schronienie przed najazdami pirackimi. W obrębie twierdzy siedzibę miał klasztor klarysek, opactwo bazylianów i seminarium duchowne, a ochronę zapewniał książęcy garnizon. Na obszarze wyspy wzniesiono aż 13 kościołów, w tym katedrę.





Charakter wyspy zmienił się w czasach panowania Burbonów. W 1823 roku Ferdynand I Burbon, król Obojga Sycylii, wypędził z wysepki ostatnich mieszkańców i przekształcił twierdzę w więzienie dla swoich politycznych przeciwników. Po risorgimento i przyłączeniu Ischii do Królestwa Włoch więzienie zlikwidowano, a w 1912 roku zamek wystawiono na licytację. Od tego czasu pozostaje w prywatnych rękach i stanowi atrakcję turystyczną.


Wejście na zamek prowadzi przez wykutą w skale galerię.










Przejście to powstało w połowie XV wieku za panowania Alfonsa I Aragońskiego.









Wychodzimy na pierwszy punkt widokowy .






(...)

Wraz z biletem wstępu (12 euro) dostajemy mapkę, która ułatwia poruszanie się w obrębie zamkowych murów.






Zwiedzanie zaczynamy od ruiny katedry z 1306 roku.






Pierwotnie wzniesiona została w stylu romańskim, a następnie w XVI wieku przebudowano ją w duchu baroku ozdabiając ją freskami i stiukowymi dekoracjami.








Tutaj pięknie widać pierwotne sklepienie, które odsłoniło się spod zburzonego barokowego pokrycia kaplicy .




Świątynia została zniszczona w 1809 roku w wyniku brytyjskiego ostrzału prowadzonemu przeciw wojskom francuskim i później już jej nie odbudowywano.











Schodzimy do krypty zbudowanej między XI a XII wiekiem. Kiedyś była samodzielną świątynią, ale po wybudowaniu katedry przekształcona została w kryptę.
Krypta składa się z centralnej sali ze sklepieniem krzyżowym i ośmiu rozmieszczonych dookoła kaplic bocznych. Każda z kaplic ufundowana została przez jedną ze szlacheckich rodzin mieszkających niegdyś na wyspie.






Kaplice ozdabiają freski z okresu od XIII do XVII wieku niestety w różnym stopniu zniszczone.










CDN

marze_na napisał(a):[b]
Na skalistej, wulkanicznej wysepce, połączonej z Ischią ok. 220 m mostem, wznosi się Zamek Aragoński.

Wspaniale ten zamek wygląda z lądu.
A wejście do niego przez wykutą w skale galerię robi niesamowite wrażenie.

Zamek - perełka , bardzo lubię takie wysepkowe budowle , a fresków dobrze , że nie odmalowano


Pozdrawiam
Piotr

marze_na napisał(a):Ischia, Castello Aragonese

Zamek na skale suprr

Wysepka z zamkiem jest super.
Sam zamek musiał być piękny w czasach swojej świetności, bo nawet z "oknami" na niebo jest świetny .

Ischia, Castello Aragonese, część II

Skoro jest super , to zapraszam na drugą część spaceru po Zamku Aragońskim .

Punktów na trasie zwiedzania jest sporo.




Zaglądamy na taras widokowy Terrazzo dell'Immacolata.




Widok na Ischia Porto .








i najwyższy szczyt wyspy, Epomeo, akurat nieco schowany za chmurką .




Obok mamy Kościół Niepokalanego Poczęcia (Chiesa dell'Immacolata) z 1737 roku.




Następnie przechodzimy do Klasztoru Klarysek.








Tu największym zaskoczeniem jest dla nas miejsce ostatniego spoczynku mniszek.
Martwe ciało sadzano na murowanym krześle, a efekty powolnego rozkładu spływały do wydrążonego otworu.
Zakonnice codziennie przychodziły tu na modlitwę i kilkugodzinne rozmyślania nad śmiercią .






Z ulgą opuszczam ten osobliwy cmentarz.






Dom Słońca to dawne zamkowe pomieszczenia, w których urządzono wystawę sztuki.




Przez Dom Słońca przechodzimy na kolejne tarasy i obsadzone bujną roślinnością ścieżki.














(...)

Terrazzo degli ulivi niegdyś był ogrodem zamkowym.








Miejsce to upodobały sobie mewy .










Dalej szlak spacerowy prowadzi tzw. Drogą Słońca, niegdyś była głównym ciągiem komunikacyjnym zamku. Po drodze zajrzeć można do dwóch kościołów: S. Maria delle Grazie i della Madonna della Libera.









Powoli domykamy pętelkę .









Znowu jesteśmy koło Katedry Wniebowzięcia NMP.






Jeszcze ostatnia pamiątkowa fotka i idziemy do wyjścia.





Można skorzystać z windy, ale kto by jeździł windą skoro Alfons Aragoński zafundował taki efektowny skalny tunel .










Na zamku spędziliśmy ok. 2,5 godziny.




Castello Aragonese d'Ischia można odwiedzić robiąc sobie nawet jednodniową wycieczkę na Ischię.








Zeszło nam na zamku dłużej niż zakładałam.
Bez zbędnej zwłoki pędzimy na autobus, który zawiezie nas do miejscowości Fontana, gdzie początek ma szlak na Monte Epomeo, najwyższy szczyt Ischii.

Jak wgrywały mi się fotki i to zdjęcie się pojawiło

marze_na napisał(a):

to pomyślałam: bardzo ładne średniowieczne kibelki, choć krzyże mnie akurat zaskoczyły... a potem był dopiero tekst...

marze_na napisał(a): osobliwy cmentarz.

Choć jak pomyśleć to takie rozwiązanie pod kątem technicznym jest dość ciekawe i nawet rozsądne...
Choć co do tego

marze_na napisał(a):Zakonnice codziennie przychodziły tu na modlitwę i kilkugodzinne rozmyślania nad śmierci

i wszelkich podobnych kompletacji i samoudręczania się to niektórym mocno się w główkach poprzewracało, a przecież można było służyć biednym i potrzebującym choćby dziergając koce, przynajmniej byłby z tego jakiś pożytek.....