Buongiorno! Benvenuti! Veneto romantico - Venezia & Verona

maxredaktor napisał(a):kusi mnie także Arsenał

Ja zastanawiałam się nad muzeum historii morskiej (Museo Storico Navale), ale już się nie zmieściło. Będzie na następny raz .

A ja zastanawiam się jak to wszystko ogarnąć w pięć dni
Tyle pięknych , wspaniałych rzeczy do zobaczenia , a przecież spać kiedyś trzeba i jeść . . .


Pozdrawiam
Piotr

piotrf napisał(a):A ja zastanawiam się jak to wszystko ogarnąć w pięć dni

Trzeba pogodzić się z faktem, że w 5 dni to się nie da. I jak to mówi mój mąż, trzeba wracać .

My już od blisko dwudziestu lat wracamy I nadal mamy sporo rzeczy do odhaczenia

maxredaktor napisał(a):My już od blisko dwudziestu lat wracamy I nadal mamy sporo rzeczy do odhaczenia

A Museo Correr widzieliście

Wenecja, Museo Correr

Museo Correr w ogóle nie mieliśmy w planie zwiedzać. Kapryśna aura, wiatr, zimno i szare chmury nad Piazza San Marco skłoniły nas jednak, żeby wykorzystać darmowe wejściówki, jakie dostaliśmy razem z biletami do Pałacu Dożów. Daleko nie mamy, wystarczy przejść przez Plac św. Marka.








Muzeum Correr zajmuje piętra budynku Procuratorie Nuove, który zamyka Piazza San Marco od południa. Wejście znajduje się w skrzydle napoleońskim L'Ala Napoleonica.
Kolejek nie ma . Przechodzimy szybką kontrolę bagażu i już o chwili patrzymy na plac z okien muzeum.








Nazwa muzeum pochodzi od nazwiska Teodoro Correr, weneckiego opata i kolekcjonera sztuki, który w 1830 roku przekazał miastu swoją bogatą kolekcję. Ofiarowane zbiory obejmujące obrazy, rzeźby i posągi, rękopisy, dokumenty, książki, monety, medale, klejnoty, szkice, rysunki itp. dały początek muzeum.
Początkowo Museo Correr mieściło się w rodzinnym pałacu Correra, a do obecnej siedziby zostało przeniesione w 1922 roku.








Pierwsze sale zajmuje wystawa rzeźby, a tam dzieła m.in. autorstwa Antonia Canovy uważanego za największego przedstawiciela neoklasycyzmu w rzeźbie.








To Biblioteka Pisani, w której zgromadzono m.in. rzadkie rękopisy i druki z okresu od XVI do XVIII wieku.




Kilka sal naprawdę zachwyca wystrojem.




Ale Muzeum Correr to nie tylko dzieła sztuki, ale też różne pamiątki i eksponaty opowiadające o historii Republiki Weneckiej.
Przede wszystkim jest więc duża, bo zajmująca kilka sal, wystawa "Wenecja i morze".
Oglądamy tu mapy, szkice i wykresy żeglarskie, przyrządy nawigacyjne, ale przede wszystkim XVIII-wieczne drewniane modele statków.








Kolejne sale to dowód na potęgę militarną Republiki. Przechodzimy przez nie dość szybko, bo wystawa broni dużo bardziej podobała mi się w Pałacu Dożów.







Naszą największą uwagę przykuwają wyeksponowane w kilku salach wiekowe globusy, nad którymi pochylamy się ze szczególnym zainteresowaniem.






Polonia niemal od morza do morza i "nasz" Breslaw .




Jest też przepiękny globus nieba.








Na drugim piętrze Museo Correr znajduje się galeria obrazów, która koncentruje się głównie na malarstwie weneckim do XVI wieku. Szczerze mówiąc mamy już przesyt . Sposób prezentacji dzieł mistrzów pędzla też nie zachęca, żeby kontynuować zwiedzanie tej części muzeum.





Tym bardziej, że za oknami zaczyna się przejaśniać .


CDN

marze_na napisał(a):Museo Correr w ogóle nie mieliśmy w planie zwiedzać. Kapryśna aura, wiatr, zimno i szare chmury nad Piazza San Marco skłoniły nas jednak, żeby wykorzystać darmowe wejściówki, jakie dostaliśmy razem z biletami do Pałacu Dożów. Daleko nie mamy, wystarczy przejść przez Plac św. Marka.

My mieliśmy więcej szczęścia co do pogody, bo po wyjściu z Pałacu Dożów się pięknie rozpogodziło, ale za to nie skorzystaliśmy z tych darmowych wejściówek. Z przyjemnością sobie pooglądałam u Ciebie co straciliśmy .
Rzeźba anioła przykuła moją uwagę, bo rysy i włosy takie dziewczęce, a jednak chłopiec . Ale globusy to nr 1 tego muzeum (wg mnie )

wiola2012 napisał(a):My mieliśmy więcej szczęścia co do pogody, bo po wyjściu z Pałacu Dożów się pięknie rozpogodziło, ale za to nie skorzystaliśmy z tych darmowych wejściówek. Z przyjemnością sobie pooglądałam u Ciebie co straciliśmy

Szczerze mówiąc to też wolałabym lepsza pogodę i spacer np. po dzielnicy Castello w stronę Arsenału.
Museo Correr takie w starym stylu, na pewno nie zostało moim ulubionym, ale trochę eksponatów zdecydowanie robiło wrażenie. Oprócz globusów dużo uwagi poświęciliśmy modelom statków, urządzeniom nawigacyjnym, mapom, szkicom i rękopisom. Tyle, że gablotom ciężko robić zdjęcia .

marze_na napisał(a):Na drugim piętrze Museo Correr znajduje się galeria obrazów, która koncentruje się głównie na malarstwie weneckim do XVI wieku. Szczerze mówiąc mamy już przesyt .

Zrozumiałem ( i poczułem ) co to przesyt w oglądaniu wspaniałości w Turcji , gdzie musieliśmy zrobić sobie przerwę na "nicnierobienie w szumie wody" , bo wszystkiego było o wiele za dużo
Na całe szczęście jest tam mnóstwo gór , rzek , jezior i cztery morza


Pozdrawiam
Piotr

marze_na napisał(a):

maxredaktor napisał(a):My już od blisko dwudziestu lat wracamy I nadal mamy sporo rzeczy do odhaczenia

A Museo Correr widzieliście

Nie, przyznam że jest nieco dalej na naszej liście.

maxredaktor napisał(a):

marze_na napisał(a):A Museo Correr widzieliście

Nie, przyznam że jest nieco dalej na naszej liście.

Nie dziwię się. U mnie nie było wcale .

piotrf napisał(a):Zrozumiałem ( i poczułem ) co to przesyt w oglądaniu wspaniałości w Turcji
Na całe szczęście jest tam mnóstwo gór , rzek , jezior i cztery morza

Takiego wyboru niestety nie mieliśmy , ale udało się spędzić chwilę na nicnierobieniu w zielonym skrawku serca Wenecji .
Zapraszam .

Wenecja, Giardini Reali

Ogrody miałam wprawdzie na liście, ale mocno kusiły nas też oglądane z okien Museo Correr. I tam też skierowaliśmy pierwsze kroki po opuszczeniu gmachu Procuratorie Nuove.

Ogrody Królewskie założył Napoleon w 1806 roku. Obecnie funkcjonują jako park miejski i za darmo może wejść do nich każdy, kto szuka oddechu od gwaru i zgiełku niedalekich Piazza San Marco i Riva degli Schiavoni.








Można pospacerować zadbanymi alejkami wśród zieleni i kwiatów albo posiedzieć na ławeczce pod pergolą.
Korzystamy jak widać nie tylko my .









Długo nie zabawiamy, bo w brzuchach zaczyna burczeć. Czas najwyższy zrobić użytek z porannych zakupów.
Przygotowanie pasty zajmuje nam niewiele ponad kwadrans .














Następnego dnia była powtórka, ale z dodatkiem krewetek .






Dzień zakończymy wieczornym spacerem do dzielnicy Santa Croce, ale to już w następnym odcinku

Super jedzenie! A wino gdzie

maxredaktor napisał(a):Super jedzenie! A wino gdzie

Nie zmieściło się w kadrze .

Drugi wieczór w Wenecji

Najpierw przez Cannaregio ...




... zobaczyć Ponte Chiodo, jeden z dwóch na lagunie mostów bez poręczy ani barierek .
Drugi to Ponte del Diavolo na wyspie Torcello.




Później nad Canal Grande,












do Ponte degli Scalzi.




Ukończony w 1934 roku kamienny most Ponte degli Scalzi łączy dzielnicę Cannaregio z Santa Croce.
Kilka widoków z mostu i przechodzimy na drugą stronę Canal Grande.












Nad kanałem Rio Marin.











Bardzo podoba nam się ta wieczorna cisza i spokój w zakątkach sestriere Santa Croce i San Paolo.











Wszystkie drogi prowadzą w końcu nad Canal Grande i do mostu Rialto .

marze_na napisał(a):

maxredaktor napisał(a):Super jedzenie! A wino gdzie

Nie zmieściło się w kadrze .

Czyli nalewaliście prosto z beczek?

To mnie teraz zaimponowaliście.