Buongiorno! Benvenuti! Veneto romantico - Venezia & Verona

Wenecja, 20.04 - Pałac Dożów, cz. II

Według włoskojęzycznej wikipedii w 2022 roku Pałac Dożów odwiedziło 1.118.443 osób, co czyni go trzecim najczęściej odwiedzanym muzeum we Włoszech (po Koloseum i Pompejach).
Obejrzyjmy i my .

Imponujący pałacowy dziedziniec postanawiamy dokładnie obejrzeć później mając nadzieję, że może przestanie padać .






Schody Scala d'Oro, nazwane tak ze względu na bogatą dekorację sklepienia z białego stiuku i czystego złota płatkowego, prowadzą nas na drugie piętro pałacu.










Pierwsza sala do jakiej wchodzimy to Sala Czterech Drzwi, która służyła jako poczekalnia na przesłuchania w Senacie i Signorii. Jak wszystkie sale które obejrzymy w tym skrzydle, została ona odbudowana i bogato ozdobiona po wielkim pożarze z 1574 roku. Na ścianach i sufitach znalazły się dzieła mistrzów malarstwa m.in. Tintoretta, Tycjana, Giambattisty Tiepolo czy Andrei Vicentino.








Przechodzimy do Sali Kolegium (Sala del Collegio). Ponieważ tutaj przyjmowano zagranicznych ambasadorów, pomieszczenie to musiało być szczególnie okazałe.






Sufit, jeden z najpiękniejszych w pałacu, jest jednym z najsłynniejszych dzieł Paolo Veronese, któremu zawdzięczamy jedenaście zdobiących go płócien, z drewnianymi dekoracjami autorstwa Francesco Bello i Andrei da Faenza.









To już Sala Senatu przeznaczona była na obrady Consiglio dei Pregadi, organu konstytucyjnego Republiki Weneckiej powoływanego od 1229 r.












W masywnych, bogato zdobionych i pozłacanych ramach na suficie znowu oglądamy dzieła malarzy epoki renesansu weneckiego.
Największe półtno pośrodku to Triumf Wenecji pędzla Tintoretta.








Kolejne pomieszczenie to Sala Rady Dziesięciu. Consiglio dei Dieci była jednym z najwyższych organów zarządzających Republiki Weneckiej od 1310 roku aż do jej upadku w 1797 roku i nadzorowała bezpieczeństwo Republiki.








Z Salą Consiglio dei Dieci sąsiaduje Sala della Bussola, gdzie osoby wezwane do stawienia się przed Radą Dziesięciu oczekiwały na przesłuchanie.








Dalej trasa zwiedzania prowadzi do pałacowej zbrojowni. Ale to już w następnym odcinku.

marze_na napisał(a):Wenecja, 20.04 - Pałac Dożów, cz. II

Według włoskojęzycznej wikipedii w 2022 roku Pałac Dożów odwiedziło 1.118.443 osób, co czyni go trzecim najczęściej odwiedzanym muzeum we Włoszech (po Koloseum i Pompejach).

Wśród tej imponującej liczby są nasze skromne osoby . Płaciliśmy 25 euro. Nie było różnicy czy zakup online, czy na miejscu, jednak 25 czy 30 to spora kwota przy polskich zarobkach, ale cóż poradzić .

wiola2012 napisał(a):Płaciliśmy 25 euro. Nie było różnicy czy zakup online, czy na miejscu

Mnie ta opcja kusiła, bo oprócz oszczędności w cenie biletu omija się kolejkę.
Na vaporetto też można było zaoszczędzić po 5 euro kupując bilety online z wyprzedzeniem.
Tylko że znając moje szczęście pływalibyśmy w deszczu, a przy najładniejszej pogodzie chodzili po salach Palazzo Ducale .

Patrzę i oczom nie wierzę - kolejka do Mostu Westchnień
No dobrze żartuje, przy naszych wizytach w 1998 i 2010 roku też były tam tłumy
Współczuję deszczowego dnia, nie tylko Mysza miała tego dnia ładną pogodę

W Pałacu Dożów byliśmy w 1998, nic, kompletnie nic nie pamiętam że środka
No ale to było, gdyby moje dotychczasowe życie przedzielić na pół - równo w połowie

tony montana napisał(a):Współczuję deszczowego dnia, nie tylko Mysza miała tego dnia ładną pogodę

Lepiej się pochwal gdzie teraz Cię poniosło, że wszystkie Twoje relacje utknęły w miejscu .

tony montana napisał(a):W Pałacu Dożów byliśmy w 1998, nic, kompletnie nic nie pamiętam że środka

Może pomogę trochę odświeżyć pamięć .

Nigdzie
Ciężka praca, dom. aktualnie Mystic Festiwal do soboty

Ale są pewne update'y planu wakacyjnego (i jesiennego)
Nie jedziemy autem do Bilbao Ufff

Tyle Wenecji zobaczyłem , że chyba mi się przyśni , ale zaległości odrobione


Pozdrawiam
Piotr

piotrf napisał(a):Tyle Wenecji zobaczyłem , że chyba mi się przyśni , ale zaległości odrobione

Niechcący zadbałam żebyś nie miał za dużo nadrabiania .
Ostatnio trochę się włóczymy długoweekendowo .

marze_na napisał(a):Ostatnio trochę się włóczymy długoweekendowo .

A gdzie to się włóczycie?
Nijakiego zdjęcia nie dostałam

mysza73 napisał(a):A gdzie to się włóczycie?
Nijakiego zdjęcia nie dostałam

Najpierw Czechy, a teraz Dolny Śląsk z kolejowym biletem weekendowym .
Gdybyśmy pojechali do Włoch to na pewno bym Ci coś wysłała .

Wenecja, 20.04 - Pałac Dożów, cz. III

Pałacowa zbrojownia zajmuje aż cztery pomieszczenia i liczy łącznie około 2.000 eksponatów.
W pierwszej sali prezentowane są m.in. szesnastowieczne zbroje piechurów i rycerstwa.








Oprócz zbroi oglądądamy hełmy, tarcze, miecze, halabardy ...














Bardzo podoba mi się sposób prezentowania zgromadzonych eksponatów w ładnie podświetlonych gablotach.


















Na koniec w osobnej sali prezentowane są jak podejrzewam największe "gwiazdy" całej tej kolekcji: bogato zdobiona kolubryna z połowy XVI w. oraz arkebuzer z XVII w.






Opuszczamy zbrojownię i schodzimy piętro niżej. W Sali del Guariento, pomieszczeniu będącym niegdyś magazynem broni i amunicji, znajdują się resztki fresku Koronacja Marii Panny namalowanego przez padewskiego malarza Guariento di Arpo w latach 1365-1368. Fresk został prawie całkowicie zniszczony przez pożar, który wybuchł w pałacu w 1577 roku.






(...)

Czas na punkt kulminacyjny zwiedzania, wchodzimy do głównej i najważniejszej sali w Palazzo Ducale. Sala del Maggior Consiglio czyli Sala Wielkiej Rady imponuje już samymi rozmiarami: 53m długości, 26m szerokości i 10m wysokości.





Wielka Rada, która gromadziła się tu na obrady, była najwyższym organem władzy Republiki Weneckiej. Odpowiedzialna była m.in. za wybór doży i członków wszystkich innych rad i magistratów.


W złoconych drewnianych ramach na suficie umieszczono 35 obrazów na płótnie.










Najcenniejszym obrazem w Sali Maggior Consiglio jest Raj pędzla Jacopo Tintoretto. Zajmuje całą tylną ścianę za tronem doży.










Na pozostałych ścianach oglądamy obrazy upamiętniające bitwy wygrane przez flotę wenecką.








Obrazy przedstawiające zwycięstwa Wenecjan na morzu zdobią też ściany sąsiedniej Sali Kontroli. Prawie wszystkie obrazy zostały zamówione u Tintoretta, Veronese i ich uczniów.








Poza tym mój przewodnik każe zwrócić uwagę na Sąd Ostateczny pędzla Jacopo Palma il Giovane.






Na koniec ciekawostka.
W Sali Kontroli odbyło się liczenie wyników plebiscytu decydującego o przyłączeniu Veneto do Królestwa Włoch, przeprowadzonego w dniach 21 i 22 października 1866 roku. Ostateczne wyniki zostały ogłoszone z balkonu sali wieczorem 27 października przez prezesa Sądu Apelacyjnego w Wenecji Sebastiano Tecchio.

Wenecja, 20.04 - Pałac Dożów, cz. IV

Pozostały nam do obejrzenia sale zamienione obecnie na galerię malarstwa. Bardzo podoba mi się sposób wyeksponowania obrazów i zastosowane oświetlenie.










Na dłużej zatrzymujemy się przed wizją piekła Hieronima Boscha, niderlandzkiego malarza, który tworzył na przełomie XV i XVI wieku.










Doceniam wyobraźnię i mnogość motywów .








(...)

Dalej trasa zwiedzania prowadzi na Most Westchnień, który zbudowano w 1614 roku, żeby połączyć Palazzo Ducale z budynkiem nowego więzienia wybudowanym po drugiej stronie kanału Rio del Palazzo.








Przez kilka stuleci cele więzienne znajdowały się w Pałacu Dożów. Więzienie nazywane Piombi mieściło się na strychu pałacu.
Nowe więzienie, Prigiono Nuove, zbudowano na przełomie XVI i XVII wieku.












Przez budynek więzienia prowadzą dwie alternatywne trasy zwiedzania, krótsza i dłuższa. Wybieramy tą drugą.












Przechodzimy przez dziedziniec Prigiono Nuove i wracamy.






Nowe więzienie pełniło swoją funkcję jeszcze po upadku Republiki. Użytkowane także przez Austriaków i Francuzów przestało funkcjonować dopiero w 1919 roku.








Znowu wchodzimy na Most Westchnień. Tym razem przechodzimy drugim korytarzem z widokiem na Canal Grande i wyspę San Giorgio Maggiore.








(...)

Kończymy zwiedzanie Pałacu Dożów. W jego wnętrzach spędziliśmy 2,5 godziny. Minęło nie wiadomo kiedy .
Wychodzimy na dziedziniec. Nie pada .




Ozdobą renesansowego dziedzińca są schody Scala dei Giganti, które prowadzą na loggię na pierwszym piętrze.






Nazwa schodów wywodzi się od dwóch posągów umieszczonych na szczycie - jeden to Mars, a drugi Neptun. Bóg wojny symbolizuje wenecką potęgę na lądzie, a Neptun na morzach.






Najbogatsza w zdobienia jest fasada północna dziedzińca granicząca z Bazyliką św. Marka. Wieńczy ją Arco Foscari, łuk wykonany z białego kamienia istryjskiego i czerwonego marmuru z Werony.






Cieszę się, że zdecydowaliśmy się na wizytę w pałacu.
Jedyne czego mi brakowało to odrobiny słońca świecącego nad dziedzińcem.

Pięknie! Miejsce zdecydowanie warte odwiedzenia (może w tym roku?), choć kusi mnie także Arsenał.