Buongiorno! Benvenuti! Veneto romantico - Venezia & Verona

Adyga jak zawsze ma brudny kolor

A tu widać taką mini-Spaccanapoli , a może nie taką mini.

piekara114 napisał(a):Adyga jak zawsze ma brudny kolor

Rzeczywiście, w żadnej relacji nie jest czysta.

wiola2012 napisał(a):

piekara114 napisał(a):Adyga jak zawsze ma brudny kolor

Rzeczywiście, w żadnej relacji nie jest czysta.

Ciekawa uwaga , sprawdziłem - jedno z nielicznych zdjęć tej rzeki z czystą wodą ( nawet dno widać ) jest w Wikipedii


Pozdrawiam
Piotr

piotrf napisał(a):Ciekawa uwaga , sprawdziłem - jedno z nielicznych zdjęć tej rzeki z czystą wodą ( nawet dno widać ) jest w Wikipedii

Jak wiadomo, Wiki zawsze prawdę i samą prawdę podaje

piekara114 napisał(a):Adyga jak zawsze ma brudny kolor

Generalnie nie spodziewam się kryształów czy błękitów po rzece w mieście. I szczerze mówiąc nawet nie zwróciłam uwagi czy ta Adyga wygląda tu gorzej niż np. Arno we Florencji czy nasza wrocławska Odra .

piotrf napisał(a):sprawdziłem - jedno z nielicznych zdjęć tej rzeki z czystą wodą ( nawet dno widać ) jest w Wikipedii

Takie?

wiola2012 napisał(a):A tu widać taką mini-Spaccanapoli , a może nie taką mini.

Mini mini. A nawet mikro .

marze_na napisał(a):

piekara114 napisał(a):Adyga jak zawsze ma brudny kolor

Generalnie nie spodziewam się kryształów czy błękitów po rzece w mieście...

Tu nawet nie o błękit chodzi... Adyga wygląda jak rzeki po bardzo obfitych opadach, do których wpłynęła ogromna ilość ziemi... Tak wyglądają u mnie rzeczki i rzeki po kilkudniowych wiosennych i jesiennych opadach - zamieniają się w płynący muł....
Jak zobaczyłam Agygę pierwszy raz byłam zaskoczona jej kolorem, stanem i stąd teraz zawsze zwracam uwagę jak wygląda

marze_na napisał(a):Takie?

Takie




Pozdrawiam
Piotr

piekara114 napisał(a):Jak zobaczyłam Agygę pierwszy raz byłam zaskoczona jej kolorem, stanem i stąd teraz zawsze zwracam uwagę jak wygląda

Gdyby nie Twój wpis nie zwróciłabym na kolor większej uwagi .

piotrf napisał(a):Takie

Najbardziej rzuca się w oczy niski stan wody.

Werona, zespół katedralny

Nad Adygę zajrzymy jeszcze nie raz. Teraz wracamy w uliczki citta antica, prosto w stronę katedry.




Trzęsienie ziemi z 1117 roku bardzo poważnie zniszczyło pierwszy budynek katedry. Do jej odbudowy w stylu romańskim przystąpiono w 1120 roku.








W efekcie powstał m.in. piękny portal wejściowy.















Zwiedzanie kompleksu katedralnego zaczynamy od Atrium św. Marii Matricolare.
To pochodzące z epoki romańskiej pomieszczenie służyło jako zadaszone przejscie między katedrą, a kościołem kanoników p.w. św. Heleny.













Z atrium można przejść też do baptysterium San Giovanni in Fonte (1123 rok).








Pośrodku ustawiono ośmioboczną chrzcielnicę, arcydzieło rzeźby romańskiej z przełomu XII i XIII wieku.







W końcu przechodzimy do samej katedry Santa Maria Assunta,.





W absydzie freski z I połowy XVI wieku.






Dwie złocone, bogato rzeźbione i malowane szafy organowe to XVI i XVII wiek.







Największą ozdobą katedry są kaplice rozmieszczone symetrycznie po obu stronach nawy.














Pozwiedzane .
Z powrotem jesteśmy na ulicach Werony.

Werona, citta antica

Piazza delle Erbe to najstarszy plac w mieście, powstał w miejscu dawnego forum romanum z czasów Cesarstwa Rzymskiego.
Najstarszym zabytkiem placu jest fontanna. Zbudowana w 1368 roku, ale zwieńczona posągiem Madonny Werony, antyczną rzeźbą, która datowana jest na 380 r. n.e.








Marmurowa kolumna z Lwem Świętego Marka wykonana została w 1523 roku na pamiątkę panowania Wenecji nad miastem.






Budynki wokół placu mają w większości średniowieczny rodowód. Wśród nich wyróżniają się Case Mazzanti z fasadami ozdobionymi XVI-wiecznymi freskami.









Nad placem góruje 84-metrowa wieża Torre dei Lamberti.




Koniecznie trzeba zwrócić uwagę na Arco della Costa, łuk-galerię znajdującą się pomiędzy Piazza delle Erbe i Piazza dei Signori.




Zwisająca z jego szczytu kość jest prawdopodobnie żebrem wieloryba.





Na podstawie dawnych rycin z dużym prawdopodobieństwem można stwierdzić, że żebro umieszczono pod łukiem w latach 1630-1750. Mniej pewne jest natomiast pochodzenie kości. Jedna z hipotez głosi, że jest to relikt bitwy pod Lepanto (1571), który powieszono na chwałę Boga. Według innej żebro wieloryba mogło zostać umieszczone jako szyld reklamowy sklepu z przyprawami albo apteki.


Opuszczamy Piazza delle Erbe i idziemy wzdłuż Corso Porta Borsari. Na jej końcu znajduje się Porta Borsari, rzymska brama pochodząca z I wieku naszej ery, która w czasach cesarstwa była głównym wejściem do miasta od strony via Postumia.




Za bramą skręcamy w stronę Piazza Bra, największego placu Werony.










Tutaj największą gwiazdą jest Arena.






CDN

No i doszliśmy do Areny

Piękną pogodę mieliście .
Widzę, że Piazza delle Erbe jest jednym wielkim targowiskiem w ciągu dnia. Podczas naszej wizyty też tak było, myślałam, że to jakiś jarmark okolicznościowy , ale chyba jednak nie .

piekara114 napisał(a):No i doszliśmy do Areny

Arenę też z chęcią obejrzę od środka .

wiola2012 napisał(a):

piekara114 napisał(a):No i doszliśmy do Areny

Arenę też z chęcią obejrzę od środka .

Na byłam w środku, masę czasu temu...z chęcią udałabym sie tam na jakieś przedstawienie.

piekara114 napisał(a):No i doszliśmy do Areny

Uprzedzając nieco relację to spodziewałam się po tej wizycie więcej .

wiola2012 napisał(a):Widzę, że Piazza delle Erbe jest jednym wielkim targowiskiem w ciągu dnia. Podczas naszej wizyty też tak było, myślałam, że to jakiś jarmark okolicznościowy , ale chyba jednak nie

Targ działa na Piazza delle Erbe codziennie. Historycznie sprzedawano tam owoce, warzywa i zioła, teraz przysłowiowe mydło i powidło, także tanią chińszczyznę.
Mnie niczym nie ujął, a italiańskie targi generalnie bardzo lubię .

piekara114 napisał(a):

wiola2012 napisał(a):Arenę też z chęcią obejrzę od środka .

...z chęcią udałabym sie tam na jakieś przedstawienie.

Na przedstawienie jak najbardziej, może też być koncert. W celach czysto turystycznych już niekoniecznie.

Bardzo interesujące , piękne i filmowe miejsca , a Arena to już pobudza wyobraźnię strasznie
Podejrzewam , że moje oczekiwania po tym miejscu są tak wielkie , że może nastąpić rozczarowanie . . .


Pozdrawiam
Piotr