Buongiorno! Benvenuti! Veneto romantico - Venezia & Verona

mysza73 napisał(a):Kurde, jakoś nie pamiętam, że tam były takie fajne kopuły
Wypadałoby wrócić

Myślę, że znalazły by się jeszcze lepsze powody niż te kopułki .

tony montana napisał(a):Wnętrze Antoniego to jest klasa, my do języka staliśmy w ogonku

Była kolejka do relikwii, ale jakoś przesadnie długo nie staliśmy.

piotrf napisał(a):Bazylika św. Antoniego - rewelacja , to w ramach zadośćuczynienia za rozczłonkowanie ciała po śmierci

Język, chrząstka krtani, podbródek ... każdy chciał wyrwać kawałek świętego .

piekara114 napisał(a):Padwa była, ale do poprawki ..kiedyś...

Ja mogę powiedzieć, że mam odhaczone . Co chciałam to zobaczyłam .

Padwa, Prato della Valle

Prato della Valle to jeden z większych placów we Włoszech, zajmuje powierzchnię ok. 90 tys. m2.










Na środku placu znajduje się otoczona kanałem wysepka Isola Memmia, na którą prowadzą cztery kamienne mostki.










Całości koncepcji placu dopełnia 78 figur ustawionych wzdłuż kanału (40 w pierścieniu zewnętrznym i 38 w pierścieniu wewnętrznym).
Pierwotnie stanęło ich na placu 88, ale nie wszystkie zachowały się do naszych czasów. Dziejowej zawieruchy nie przetrwało m.in. pięć posągów weneckich dożów, które zniszczone zostały przez armię napoleońską.












Figury zostały wykonane z kamienia z Vicenzy w latach 1775-1883 przez różnych artystów. Z założenia miały upamiętniać osoby szczególnie zasłużone dla miasta lub przynajmniej jakoś związane z jego historią.








Wśród figur można znaleźć postacie dwóch polskich królów - Stefana Batorego i Jana III Sobieskiego.
Ufundował je Stanisław August Poniatowski. Obaj królowie rzekomo mieli być studentami padewskiej akademii, faktycznie jednak żaden z nich tam nie studiował.










Od trudów zwiedzania można tu sobie odpocząć na trawce, w cieniu drzew,






z ładnym widokiem na Bazylikę św. Justyny.







I jeszcze Prato della Valle nieco tylko z góry.






Dronem w Padwie niestety nie dało się poszaleć.

Ale inaczej plac wygląda z ludźmi... My byliśmy po 8 rano i tak fajnie nie było, ale narzekać też nie mogłam...

Spacerkiem po Padwie

Tłoczno okazuje się być nie tylko na Prato della Valle. Tego się w sumie spodziewałam, w końcu Włosi mają długi weekend, jutro (25 kwietnia) obchodzić będą Święto Wyzwolenia.






Okazuje się, że pod względem ilości portyków Padwa wśród włoskich miast ustępuje tylko Bolonii.




Podoba mi się charakter miasta i jego zabudowa. Jak się człowiek dobrze rozejrzy, to jest na czym oko zawiesić .












Centrum życia towarzyskiego wydaje się być Piazza dei Signori z wieżą Torre dell'Orologio .






Po sąsiedzku znajdują się dwa równie popularne place, Piazza della Frutta i Piazza delle Erbe, które rozdziela od siebie budynek Palazzo della Ragione.




Pałac oddano do użytku w 1219 roku, a później rozbudowywano.
Parter pełnił funkcję hali targowej, natomiast pomieszczenia na piętrach zajmowały urzędy rady miejskiej i wymiaru sprawiedliwości.




W podcieniach parteru już od 800 już lat kwitnie handel.











Wrócimy tu jeszcze po zmroku, a na razie spróbujemy zdążyć odwiedzić przed zamknięciem kościół Eremitów.


Budowę tego gotyckiego kościoła degli Eremitani rozpoczęto w II połowie XIII wieku. W marcu 1944 roku został on niemal doszczętnie zburzony podczas nalotu bombowego aliantów. Po wojnie świątynię wiernie odbudowano wykorzystując w większości materiał odzyskany z gruzów.










Krucyfiks za ołtarzem głównym pochodzi aż z 1367 roku jest dziełem weneckiego malarza Nicoletto Semitecolo.








Ściany prezbiterium zdobił cykl fresków Guariento z lat 1361-1365. Po zniszczeniach wojennych malowidła zachowały się jedynie na lewej ścianie. Przedstawiają sceny z życia świętych Filipa i Augustyna.










Kaplica Overtari słynęła z renesansowych fresków Andrei Mategny, które powstawały w latach 1448-1457 i przedstawiały sceny z życia świętych Jakuba i Krzysztofa.
Freski zostały zniszczone w czasie bombardowań z marca 1944 roku. Można przeczytać, że jest to uważane za jedną z większych strat, jakie poniosła włoska sztuki w czasie II wojny światowej.




W 2006 roku freski zostały częściowo zrekonstruowane.
Po wrzuceniu eurosa w kaplicy zapala się światło i można lepiej przyjrzeć się efektom tej rekonstrukcji.

Widzę, że my obie tworzymy relacje późnym wieczorem

Narobiłaś mi apetytu zdjęciami salami.

Piękne miasto , mimo że bardzo tłoczne

piekara114 napisał(a):Widzę, że my obie tworzymy relacje późnym wieczorem

Beata , gdzie to jeszcze do późnego wieczoru


Pozdrawiam
Piotr

Zależy, o której wstajesz i ile lubisz pospać

piekara114 napisał(a):Widzę, że my obie tworzymy relacje późnym wieczorem

Tylko późnym wieczorem mam ostatnio trochę czasu .
Chciałabym przed urlopem przynajmniej wyjechać w tej relacji z Padwy.

piotrf napisał(a):Piękne miasto , mimo że bardzo tłoczne

Może w innym terminie byłoby trochę luźniej, z drugiej strony to studenckie miasto.
Zajrzeliśmy sobie nawet na dziedziniec uniwersytetu w zabytkowym Palazzo Bo .

W Padwie byliśmy w lipcu, i tak tłoczno nie było. Pewnie trochę przez upał, a trochę przez wakacje. Miasto jest rzeczywiście urocze. Do Scrovegnich się nie wybieraliście?

maxredaktor napisał(a):Do Scrovegnich się nie wybieraliście?

Nie, wystarczyła mi wizyta on line.
Wiem, że Giotto, że początek XIV wieku, że lista Unesco, słowem arcydzieło ... a wchodzi się tam jedynie na kwadrans .
Konieczność rezerwacji wejścia z dużym wyprzedzeniem już pomijam.

Odwiedziliśmy za to Baptysterium św. Jana Chrzciciela i podobało mi się szalenie .

marze_na napisał(a):Tylko późnym wieczorem mam ostatnio trochę czasu .
Chciałabym przed urlopem przynajmniej wyjechać w tej relacji z Padwy.

Padwa bardzo ładna jak zwykle

Ale ...ale .. chwila.... przed JAKIM urlopem? dokąd to?

Majorka?

marze_na napisał(a):

maxredaktor napisał(a):Do Scrovegnich się nie wybieraliście?

Nie, wystarczyła mi wizyta on line.
Wiem, że Giotto, że początek XIV wieku, że lista Unesco, słowem arcydzieło ... a wchodzi się tam jedynie na kwadrans .
Konieczność rezerwacji wejścia z dużym wyprzedzeniem już pomijam.

Odwiedziliśmy za to Baptysterium św. Jana Chrzciciela i podobało mi się szalenie .

Myśmy kupili bilety przed samym wyjazdem, potem się okazało, że były spokojnie do kupienia tuż przed wizytą. Dokładnie nie pamiętam, ale wydaje mi się, że w kaplicy można było przebywać sporo dłużej niż kwadrans. Fakt, że chwilę trzeba było odsiedzieć w sali przed kaplicą, aby powietrze nabrało odpowiedniej temperatury i wilgotności.
Niemniej warunki do podziwiania Giotta były idealne: niewiele osób, spokój i nikt nas nie poganiał. A że kaplica duża nie jest, więc to wystarczyło.

tony montana napisał(a):przed JAKIM urlopem?

Takim co to z założenia ma być naszym głównym letnim wyjazdem, ale w tym roku znowu przesunął się w czasie .

tony montana napisał(a):Majorka?

Głównie tak, ale z międzylądowaniem w Italii .

maxredaktor napisał(a):Niemniej warunki do podziwiania Giotta były idealne: niewiele osób, spokój i nikt nas nie poganiał.

Może kiedyś będzie jeszcze okazja.

Wieczorna Padwa

Nad Padwą przetacza się solidna ulewa, ale ten czas akurat miło spędzamy na kolacji.
Kiedy wychodzimy już prawie nie pada, a na ulicach zrobiło się pusto.










Palazzo della Ragione od strony Piazza della Frutta.






Lusterka .






Wspomnę tylko, że pałac można zwiedzać. Warta uwagi jest zwłaszcza wielka sala pałacowa w całości ozdobiona freskami. Oryginalny cykl obrazów przypisuje się Giottowi, te jednak uległy zniszczeniu w pożarze w 1420 roku i salę po odbudowie udekorowano ponownie.
Tak, Padwa freskami stoi .







Przechodzimy na reprezentacyjny Piazza dei Signori.
Otaczające go zabytkowe budynki i pałace zbudowane są na portykach z XIV i XV wieku.










Ozdobą placu jest Torre dell’Orologio z zegarem astronomicznym oraz kolumna z lwem św. Marka. Elementy kolumny pochodzą jeszcze z czasów rzymskich.






I tyle z naszych wieczornych spacerów po Padwie .




Buonanotte

Podoba mi się w Padwie i dziennej , i wieczornej . Plac, rzeczka i figury są bardzo fotogeniczne, ale rzeźba pana w kożuchu to wg mnie mistrzostwo .