Buongiorno! Benvenuti! "Słoneczna" Emilia-Romania

II. Bazylika San Domenico i okolice


Via Porta Nova prezentuje się całkiem sympatycznie.











Taki klimacik również przypada nam do gustu .














Wyjątkowo uroczy zakątek .







Kręcimy się jeszcze chwilę po uliczkach poszukując zaznaczonych na mapie palazzo.

















(...)

W końcu docieramy do kościoła San Domenico. Budowę tej romańskiej świątyni ukończono w 1240 r., a konsekrowano ją 10 lat później.






W połowie XVIII w, wnętrze zyskało swój obecny barokowy wygląd .




W kościele San Domenico znajduje się grobowiec założyciela Zakonu Dominikanów św. Dominika, który zmarł w Bolonii w 1221 r..
Szczątki świątego spoczywają w XV-wiecznym grobowcu autorstwa Nicola Pisano. Wkład w wykonanie marmurowego sarkofagu (Arca di San Domenico) miał też 20-letni wówczas Michał Anioł. Spod jego rąk wyszedł m.in. klęczący po prawej stronie anioł.
Na ścianie za arką wisi zdjęcie RTG skrzyni w której spoczywają doczesne szczątki św. Dominika. W bogato zdobionym relikwiarzu przechowywana jest czaszka.

W kaplicy obowiązuje niestety zakaz fotografowania, dlatego zdjęcia tylko z zewnątrz.






Poza kaplicą św. Dominika godna uwagi jest również znajdująca się naprzeciwko Kapilca Różańcowa.
I jeszcze organy piszczałkowe, na których grał sam Wolfgang Amadeus Mozart podczas swoich studiów w Bolonii.






Plac przed San Domenico jest wybrukowany średniowiecznymi rzecznymi kamieniami. Również przy tym kościele stoją znane nam już grobowce wybitnych bolońskich uczonych.















Powoli kierujemy się w stronę Gallerii Cavour. Srawdzimy co na wiosnę proponują u Prady i Louis Vuitton .

... cóż można napisać po takiej sesji - pięknie, super ujęcia ... ...
Pozdrawiam.

Żeby nie było, że mnie tu nie było

Cześć.

kmichal napisał(a):super ujęcia

zgadzam się

fajnie pokazujecie miasto. Taki klimat lubię
pozdrawiam,
Michał

I ja z Wami z przyjemnością pochodzę uliczkami Bolonii (i nie tylko, mam nadzieję). A zdjęcia jak zwykle niesamowite i w pełni oddają klimat włoskich miasteczek

Zaglądam i ja. Z racji położenia Bolonia często bywa porównywana z Florencją. Tego porównania pewnie nie wygra, ale widzę, że całkiem tam ładnie

kmichal napisał(a):super ujęcia ... ...

Dzięki .

kaszubskiexpress napisał(a):Żeby nie było, że mnie tu nie było
Cześć.

Cześć .

Mikeee napisał(a):fajnie pokazujecie miasto.

Fajnie, że się podoba .

Sara76 napisał(a):I ja z Wami z przyjemnością pochodzę uliczkami Bolonii (i nie tylko, mam nadzieję).

Pewnie, że nie tylko. Ale w Bolonii zrobiliśmy tych kilometrów zdecydowanie najwięcej .

Krzychooo napisał(a):Zaglądam i ja. Z racji położenia Bolonia często bywa porównywana z Florencją. Tego porównania pewnie nie wygra, ale widzę, że całkiem tam ładnie

Witamy .
Pierwszy pomysł był właśnie taki, żeby podzielić ten wyjazd na Bolonię i Florencję, wtedy sama miałabym porównanie. Koniec końców postanowiliśmy zwiedzać Włochy regionami i Florencja poczeka aż ruszymy na podbój Toskanii.

III. Galleria Cavour i Piazza Galvani.

Pora ruszyć dalej.








I znowu idziemy pod arkadami .






W końcu stajemy przed Gallerią Cavour.




To elegancki pasaż handlowy ze sklepami wiodących marek i znanych projektantów. Zajrzeliśmy z ciekawości, bo to zdecydowanie nie nasza półka cenowa .
No i dlatego, że był po drodze .








Modele i fasony na wystawach nieszczególnie przypadły mi do gustu




Za to Paweł bez problemu znalazł coś dla siebie




Z Gallerii Cavour już tylko parę kroków na Piazza Galvani.




Plac nazwano od nazwiska bolońskiego lekarza i fizyka Luigi Galvaniego, który zasłynął doświadczeniami na żabich udkach wnosząc tym samym istotny wkład do badań nad fizjologią mięśni.

Generalnie Bolonia chętnie honorowała pomnikami swoich wybitnych uczonych. La Dotta zobowiązuje .








Ale to nie z powodu Galvaniego znaleźliśmy się na placu. Tutaj przez jeden z portyków prowadzi wejście do szesnastowiecznego Pallazo Archiginnasio - pierwszej wspólnej siedziby wszystkich wydziałów bolońskiego uniwersytetu.






Dawna siedziba uniwersytetu to miejsce niezwykłe co najmniej z kilku powodów. I dlatego zasługuje na osobny odcinek .

IV. Palazzo Archiginnasio

Wchodzimy na dziedziniec. Archiginnasio zdobią tysiące rodowych herbów absolwentów uczelni, wśród nich również Polaków, m.in. Mikołaja Kopernika. W sumie na ścianach, sufitach i sklepieniach na dziedzińcu i w pałacowych wnętrzach jest tych herbów blisko 7 tys. .


















Widzieliśmy oczywiście czego się w Archiginnasio spodziewać, ale na żywo robi to kapitalne wrażenie. Chodzimy tam i z powrotem z zadartymi głowami aż do zdrętwienia karku .












Pomieszczenia pałacu zajmuje obecnie miejska biblioteka. Dwie sale są jednak udostępnione do zwiedzania. Bilet wstępu kosztuje 3 euro, więc nie wahamy się ani minuty i wchodzimy do środka.
Już sama klatka schodowa znowu zatrzymuje nas na dłuższą chwilę .












(...)

(...)

Pierwsza sala, do której się udajemy to Teatro Anatomico - sala wydziału medycznego, w której dokonywano sekcji zwłok. Co ciekawe w jej ławach mogli zasiadać nie tylko studenci, ale też wszyscy zainteresowani mieszkańcy miasta.

Wnętrze w całości pokryte jest drewnem świerkowym i cedrowym. Po środku stoi oryginalny stół sekcyjny z marmurowym blatem.
Baldachim nad profesorskim tronem podtrzymywany jest przez dwóch gli sppelati czyli obdartych ze skóry















Przechodzimy do następnej sali. Prowadzące tam korytarze to znów szaleństwo herbów.
















Druga z udostępnionych zwiedzającym sal to Stabat Mater, gdzie kształcono prawników. Również tutaj ściany i sufit zdobią dziesiątki herbów.
Na mnie jednak większe wrażenie robią ustawione wzdłuż ścian setki starych książek. Ułożone są tematycznie, pogrupowanie wg. dziedzin w jakich przez wieki kształcił uniwersytet. Imponujący księgozbiór.















Powoli zbieramy się do wyjścia.









Po wyjściu z pałacu robimy jeszcze jedną rundkę wokół dziedzińca.

Podejrzewam, że odnalezienie naszego herbu jest prawie nie możliwe...
Wiedziałam, że w Bolonii trzeba się było zatrzymać, no ale czas nie jest z gumy.... Będzie następny raz

... oglądam i podziwiam ... ... drewniane sufity też mnie "pociągają" ... ...
Pozdrawiam.

marze_na napisał(a):IV. Palazzo Archiginnasio

W sumie na ścianach, sufitach i sklepieniach na dziedzińcu i w pałacowych wnętrzach jest tych herbów blisko 7 tys. .

nieźle

robi wrażenie...

marze_na napisał(a):
Teatro Anatomico - sala wydziału medycznego, w której dokonywano sekcji zwłok. Co ciekawe w jej ławach mogli zasiadać nie tylko studenci, ale też wszyscy zainteresowani mieszkańcy miasta.

heh - dziwny pomysł
a jeszcze dziwniejsi ludzie, którzy tam zasiadali bez pobudek zawodowych...


a tak w ogóle, to piękne wnętrza

pozdrawiam,
Michał

piekara114 napisał(a):Podejrzewam, że odnalezienie naszego herbu jest prawie nie możliwe...

Nawet nie próbowaliśmy .
Za to próbowałam sprawdzić w sieci nazwiska z paru herbów na zdjęciach, z nadzieją, że trafię na kogoś sławnego i nic z tego .

kmichal napisał(a): ... drewniane sufity też mnie "pociągają" ... ...

Ten w Teatro Anatomico też mi się podoba. Bo generalnie to za boazerią nie przepadam .

Mikeee napisał(a):

marze_na napisał(a):
Teatro Anatomico - sala wydziału medycznego, w której dokonywano sekcji zwłok. Co ciekawe w jej ławach mogli zasiadać nie tylko studenci, ale też wszyscy zainteresowani mieszkańcy miasta.

heh - dziwny pomysł
a jeszcze dziwniejsi ludzie, którzy tam zasiadali bez pobudek zawodowych...

La dotta... W sumie pęd do wiedzy nie powinien dziwić .
Ciekawe na ile chętnie korzystano z tej możliwości uczestniczenia w lekcji anatomii.