Rzym, Bazylika św. Jana na Lateranie
Historia Bazyliki na Lateranie sięga początku IV w., kiedy to cesarz Konstantyn Wielki nakazał papieżowi Milcjadesowi zbudowanie tu pierwszej rzymskiej bazyliki chrześcijańskiej. Bazylikę ukończono w 318 r., a ostateczny kształt zyskała w XVIII w.
Od IV do XIV w., tj. do czasu przeprowadzki do Avignonu, Lateran był pierwszą oficjalną siedzibą papieży.
Bazylika św. Jana na Lateranie to najwyższy rangą kościół w Rzymie - katedra diecezji rzymskiej. Arcybazylika , która przewyższa rangą duchową Bazylikę Św. Piotra.
Sacrosancta lateranensis ecclesia omnium urbis et orbis ecclesiarum mater et caput czyli Najświętszy kościół laterański, Matka i Głowa kościołów całego Miasta i Świata.
Bazylika imponuje rozmiarem (130 m długości). Wnętrze tworzy 5 naw, nawa główna i po 2 boczne oraz spory transept.
W niszach nawy głównej stoją potężne barokowe posągi 12 apostołów pochodzące z XVIII w.
Piękna posadzka świątyni wzorowana na stylu szkoły Cosmatich.
Najcenniejszy zabytek świątyni to gotycki baldachim wykonany w XIV wieku umieszczony nad ołtarzem papieskim. Zgodnie z tradycją skrywa w relikwiarzu głowy (lub ich fragmenty) św. Piotra i Pawła.
Nawę główną zamyka absyda ze wspaniałą mozaiką w stylu wschodnim z XIII w.
Może nie potrafię docenić tego uroku, ale ze wszystkich czterech bazylik większych ta na Lateranie podoba mi się najmniej .
Z Lateranu idziemy do Bazyliki Św. Klemensa.
We wnętrzu cenne średniowieczne mozaiki i wyposażenie oraz renesansowe i barokowe freski.
W absydzie mozaika „Apoteoza Krzyża Św.” z XII w.
Warto zajrzeć. Niestety mocno egzekwowane jest tutaj no photo .