Buongiorno! Benvenuti! Skarby Umbrii i Rzym na deser

piekara114 napisał(a):Mozaiki, czy w kopułach czy na ziemi zawsze mnie mega fascynuje.

Mam tak samo .

piekara114 napisał(a):Jedna mi zwłaszcza utkwiła w głowie, na Cyprze w jedym z monastyrów...

Na mnie największe wrażenie zrobiły mozaiki w Cappella Palatina w Palermo i w Bazylice di San Vitale w Ravennie.
I chyba już tak zostanie .

Rzym, Wyspa Tybrowa i Teatro Marcello

Kiedy w 2015 r. przylecieliśmy do Rzymu po raz pierwszy, miałam ze sobą kartkę A4 z wypisanymi drobnym maczkiem miejscami, które w Wiecznym Mieście zobaczyć wypada. Codziennie wieczorem skreślaliśmy z listy kolejne pozycje, a ja łapałam się za głowę ile ich jeszcze zostało .
Teraz podejście do zwiedzania mamy zdecydowanie luźniejsze, bez ciśnienia, że coś koniecznie trzeba albo że gdzieś nie zdążymy. Zawsze można wrócić .

Pierwszy pełny dzień w Rzymie to niespieszny spacer przez miejsca mniej lub bardziej nam już znane.
Z Zatybrza idziemy na Wyspę Tybrową zwaną również Tyberyńską. Już w starożytności wyspę połączono ze stałym lądem dwoma kamiennymi mostami.
Na wyspę przechodzimy trójprzęsłowym Mostem Cestiusza (Ponte Cestio). Most został zbudowany w I wieku p.n.e. na miejscu starszego mostu drewnianego. Pod koniec XIX wieku, w związku z pracami nad umocnieniem brzegu Tybru, część oryginalnego starożytnego mostu została rozebrana. Zachowano z niego jedynie centralne przęsło, a dwa przęsła boczne wzniesiono na nowo wykorzystując częściowo pierwotny materiał.






Od drugiej strony na Wyspę Tybrową prowadzi Ponte Fabrizio z 62 roku p.n.e.
Jest on najlepiej zachowanym w mieście mostem z czasów Cesarstwa Rzymskiego.




Na wyspie, przy Piazza S. Bartolomeo All'Isola, stoi Bazylika Św. Bartłomieja wzniesiona pod koniec X wieku.
W okresie baroku świątynię gruntownie przebudowano.





W 1000 roku cesarz Otton III złożył w kościele relikwie s. Wojciecha, które otrzymał od Bolesława Chrobrego na zjeździe gnieźnieńskim. Kilka lat później sprowadzono tu z południa Italii kości i skórę św. Bartłomieja Apostoła.




Z Wyspy Tybrowej wychodzimy prosto na Portyk Oktawii (Portico d'Ottavia).




Pierwszy portyk w tym miejscu został wzniesiony w 146 p.n.e. Między 33 a 23 p.n.e. na polecenie Oktawiana Augusta całkowicie go przebudowano i nazwano na cześć siostry cesarza, Oktawii.
Do czasów obecnych zachowała się jedynie niewielka część starożytnej budowli i raptem kilka kolumn z ponad trzystu, jakie zdobiły ją pierwotnie.












Te kolumny to z kolei pozostałości po Świątyni Apollina Sozjanusa z 431 p.n.e.








Najciekawsza budowla w tej części Rzymu to jednak Teatr Marcellusa (Teatro di Marcello).










Ten starożytny teatr rzymski wzniesiono w I wieku p.n.e. Budowę rozpoczął Juliusz Cezar, a po jego śmierci wznowił ją Oktawian August dedykując budowlę swojemu przedwcześnie zmarłemu (w wieku zaledwie 19 lat) siostrzeńcowi Markowi Klaudiuszowi Marcellusowi.






Po upadku cesarstwa i nastaniu chrześcijaństwa Teatr Marcellusa podzielił los innych monumentalnych pogańskich budowli Rzymu - przez kolejne wieki traktowano go jak kamieniołom i rozbierano kawałek po kawałku .
Do czasów współczesnych z teatru zachował się jedynie dwukondygnacyjny fragment ściany widowni, wkomponowany w gmach Pałacu Savellich wzniesionego w latach 1523-1527.










Obok Teatro Marcello stoi gmach Wielkiej Synagogi. Znak to, że za chwilę znajdziemy się na terenie dawnego żydowskiego getta.






CDN

W Rzymie byliśmy na początku października 2019. Była przepiękna słoneczna pogoda ( Polskę opuszczaliśmy w strugach deszczu i kurtkach. Tego miasta nie sposób nie pokochać
Gdyby świat był mniejszy i nie miałabym jeszcze tylu planów, to wracałabym do Rzymu systematycznie.
Dokładnie czytam i ogladam ostatni odcinek , bo na wysepce nie byliśmy. Następnym razem
Ps. Czytam i ogladam z lotniska w Amsterdamie, bo czekam na przesiadkę .

wiola2012 napisał(a):Gdyby świat był mniejszy i nie miałabym jeszcze tylu planów, to wracałabym do Rzymu systematycznie.

Ja mogę napisać, że gdyby Italia była mniejsza i nie miałabym jeszcze tylu planów, to wracałabym do Rzymu systematycznie .

wiola2012 napisał(a):Ps. Czytam i oglądam z lotniska w Amsterdamie, bo czekam na przesiadkę .

Życzę mnóstwa wrażeń za oceanem

marze_na napisał(a):

wiola2012 napisał(a):Ps. Czytam i oglądam z lotniska w Amsterdamie, bo czekam na przesiadkę .

Życzę mnóstwa wrażeń za oceanem

Dziękuję

marze_na napisał(a):

wiola2012 napisał(a):Gdyby świat był mniejszy i nie miałabym jeszcze tylu planów, to wracałabym do Rzymu systematycznie.

Ja mogę napisać, że gdyby Italia była mniejsza i nie miałabym jeszcze tylu planów, to wracałabym do Rzymu systematycznie .

A ja mogę napisać, że i tak będę wracać do Rzymu systematycznie

Melduję się powrocie
Mąż każe szykować kolejną wizytę na Sycylii, co u niego nie jest takie normalne

mysza73 napisał(a):Melduję się powrocie

Podglądałam wczoraj tablice odlotów na aeroporto w Katanii czy rajan jakiejś niespodzianki Wam nie przyszykował .

mysza73 napisał(a):Mąż każe szykować kolejną wizytę na Sycylii, co u niego nie jest takie normalne

To co, we wrześniu?
Mój Małżonek natomiast chce swoje kolejne imieniny spędzić na imprezie w Palazzolo Acreide . I nawet upały go nie odstraszają .

marze_na napisał(a):

mysza73 napisał(a):Melduję się powrocie

Podglądałam wczoraj tablice odlotów na aeroporto w Katanii czy rajan jakiejś niespodzianki Wam nie przyszykował .

Wszystko było git

marze_na napisał(a):

mysza73 napisał(a):Mąż każe szykować kolejną wizytę na Sycylii, co u niego nie jest takie normalne

To co, we wrześniu?

Nie no, na ten rok już wystarczy Sycylii
Ale w przyszłym wracamy

marze_na napisał(a):Mój Małżonek natomiast chce swoje kolejne imieniny spędzić na imprezie w Palazzolo Acreide . I nawet upały go nie odstraszają .

Mój mąż stwierdził, że po kilku dniach się zaaklimatyzował i było ok
Woda była fantastyczna i ludzi mało

marze_na napisał(a):Kiedy w 2015 r. przylecieliśmy do Rzymu po raz pierwszy, miałam ze sobą kartkę A4 z wypisanymi drobnym maczkiem miejscami, które w Wiecznym Mieście zobaczyć wypada. Codziennie wieczorem skreślaliśmy z listy kolejne pozycje, a ja łapałam się za głowę ile ich jeszcze zostało .
Teraz podejście do zwiedzania mamy zdecydowanie luźniejsze, bez ciśnienia, że coś koniecznie trzeba albo że gdzieś nie zdążymy. Zawsze można wrócić .

Skąd ja to znam. Ale do takiego podejścia trzeba dorosnąć, a może bardziej dojrzeć..wszystkiego nie zobaczymy, ale trzeba dążyć, aby różne miejsca na świecie zobaczyć...

Co mnie każdorazowo w relacjach z Rzymu zaskakuje (choć to nie najlepsze słowo), tam na każdym kroku nie można się nudzić, zawsze jest coś ciekawego i innego do zobaczenia...

wiola2012 napisał(a):Ps. Czytam i ogladam z lotniska w Amsterdamie, bo czekam na przesiadkę .

Spokojnej podróży.

mysza73 napisał(a):Mąż każe szykować kolejną wizytę na Sycylii, co u niego nie jest takie normalne

I dziwisz się, że nie masz czasu na Grecję...

Buongiorno
Możemy ruszać dalej

piekara114 napisał(a):Co mnie każdorazowo w relacjach z Rzymu zaskakuje (choć to nie najlepsze słowo), tam na każdym kroku nie można się nudzić, zawsze jest coś ciekawego i innego do zobaczenia...

Zdecydowanie jest to miasto, do którego wracać. Po dwóch wizytach ciągle sporo mamy zostawione "na następny raz".

mysza73 napisał(a):Buongiorno
Możemy ruszać dalej

Jak tylko znajdę chwilę wolnego czasu .
Ale nie pogniewam się, jak zabierzesz nas w swojej relacji do Doliny Noto .

marze_na napisał(a):

mysza73 napisał(a):Buongiorno
Możemy ruszać dalej

Jak tylko znajdę chwilę wolnego czasu .
Ale nie pogniewam się, jak zabierzesz nas w swojej relacji do Doliny Noto .

Jak tylko wynajdę coś na wrzesień, to z przyjemnością wrócę wspomnieniami na Sycylię

Rzym, dzielnica żydowska

W połowie XVI wieku, na mocy bulli papieża Pawła IV, wprowadzono absolutną izolację Żydów w gettach, które miały powstać we wszystkich miastach podległych Stolicy Apostolskiej.

Zamknięta dzielnica dla żydowskiej społeczności w Rzymie wyznaczona została na obszarze jednego hektara, pomiędzy ulicami via del Portico di Ottavia, obecną Via Catalana, Piazza delle Cinque Scole i Tybrem. Otoczono ją murem z dwiema bramami, otwieranymi o świcie i zamykanymi po zmierzchu. Tak utworzone getto zamieszkiwało wówczas około 2 tys. osób. Kolejni papieże albo nakładali na społeczność żydowską nowe nakazy i ograniczenia, albo je łagodzili, a nawet częściowo znosili.
Finalnie obszar rzymskiego getta został powiększony do około 3 hektarów.

Po zjednoczeniu Włoch i włączeniu do nich Państwa Kościelnego wraz z Rzymem, 20 kwietnia 1870 r., po przeszło trzech wiekach istnienia, getto rzymskie zostało definitywnie zlikwidowane. Mimo zdjęcia przymusu mieszkania w getcie, wielu mieszkańców pozostało w tej okolicy.








Spacerując dziś po wyrosłej na gruzach getta dzielnicy żydowskiej co rusz trafiamy na koszerną restaurację czy sklepik.









Kiedyś Mysza zmyła mi głowę, że nie byłam u żółwików . No to nadrobiłam .
Oto Fontana delle Tartarughe na Piazza Mattei.






Opuszczamy teren dawnego getta i trafiamy wprost na plac Largo di Torre Argentina.






Znajdują się tu pozostałości m.in. czterech świątyń wzniesionych między VI, a I wiekiem p.n.e.
Ruiny tych starożytnych budowli odkryto w latach 1926-1928 podczas wyburzania znajdującej się w tym miejscu średniowiecznej zabudowy.
Obecnie na Largo di Torre Argentina znajdują schronienie bezpańskie koty, a do miejsce przylgnęło miano kociej kuwety .








Trochę eleganckiego Rzymu z okolic Corso Vittorio Emanuele II.














I docieramy na mój chyba ulubiony rzymski plac .




CDN

marze_na napisał(a):Kiedyś Mysza zmyła mi głowę, że nie byłam u żółwików . No to nadrobiłam .
Oto Fontana delle Tartarughe na Piazza Mattei.

No ale tylko jednego żółwika dałaś

mysza73 napisał(a):No ale tylko jednego żółwika dałaś

Chyba mnie ta fontanna nie urzekła .