Galleria BorbonicaGalleria Borbonica czyli tunel Burbonów. To jedna z najnowszych atrakcji turystycznych Neapolu. Zwiedzanie można rozpocząć zarówno z jednej jaki i z drugiej strony tunelu. Pierwsze wejście znajduje się przy Vico del Grottone 4, kawałek za Piazza Plebiscito, a drugie prowadzi z podziemnego parkingu przy Via Morelli 40.
My wybieramy pierwszą opcję.
Podziemia Burbonów można zwiedzać od piątku do niedzieli. Bilet normalny kosztuje 10€. Zejścia z przewodnikiem w grupie włosko- lub anglojęzycznej odbywają się o godzinie 10.00, 12.00. 15.30 i 17.30.
Oprócz trasy standardowej, dla większych grup i po wcześniejszym umówieniu dostępne są jeszcze dwie inne, bardziej rozbudowane. Więcej informacji
u źródła.
W Galleria Borbonica obowiązuje niestety zakaz fotografowania
. Pani przewodnik przymykała jednak oko na tych parę fotek strzelanych naprędce
.
Stąd skromny, ale chyba wystarczający materiał fotograficzny, żeby zilustrować to, co czeka na nas pod ziemią
.
Galleria Borbonica to podziemny korytarz wybudowany pod miastem w 1853 r. na polecenie Ferdynanda II Burbona.
Król obawiając się wybuchu rewolucji postanowił zapewnić sobie drogę ucieczki. Nakazał przekopać tunel, który połączyłby pałac królewski na Placu Plebiscytu z wojskowymi koszarami na dzisiejszej Via Morelli. Podczas drożenia tunelu wykorzystano m.in. istniejące już akwedukty i cysterny na wodę. Budowy tej jednak nigdy nie ukończono. Po trzech latach prace zatrzymały się w okolicy Piazza Carolina, za kolumnadą Piazza del Plebiscito. Tunel osiągnął 431 m. długości.
Podczas II WŚ podziemia zaadaptowano na schron przeciwlotniczy, oświetlono i wyposażono w sanitariaty, zorganizowano też ambulatorium. Szacuje się, że podczas alianckich nalotów schronienie znajdowało tu nawet 10 tys. osób. Wielu z tych, którzy w wyniku bombardowań stracili swoje domy, zostawało pod ziemią.
Dziś zwiedzając Galleria Borbonica można zobaczyć pamiątki tamtego życia: dziecięce zabawki, przenośne piecyki, pordzewiałe naczynia, a nawet rozpadające się meble. I to co chyba najbardziej przejmujące - napisy, mnóstwo podpisów tych, którzy żyli tu pod ziemią.
Bardzo interesująca jest też wystawa fotografii Neapolu z okresu II wojny światowej.
W miarę zbliżana się do Neapolu wojsk alianckich duża część zejść do podziemi była zasypywana. W celu odcięcia dostępu do podziemnego miasta wykorzystywano m.in. pomniki, także faszystowskie
.
(...)