napisał(a) marze_na » 09.08.2019 19:22
Rione Sanità się zmienia. Dzięki inicjatywie kupców z dzielnicy i fundacji społeczności lokalnej San Gennaro Onlus podejmowane są działania, żeby uczynić Sanitę bezpieczniejszą i bardziej przyjazną zarówno dla mieszkańców jak i dla turystów. Wydane w ciągu ostatniego roku euro widać na wyremontowanych ulicach. Zamontowano słupki oddzielające strefę dla pieszych od pędzących skuterów i przeciskających się samochodów, pojawiły się też ławki, posadzono drzewka.
Symbolem przeprowadzanych zmian ma być neon umieszczony między budynkami na Via Crocelle a Porta S. Gennaroneon.
Core analfabeta
Stu core analfabeta
tu ll'e purtato â scola,
e s'e 'mparato a scrivere,
e s'e 'mparato a leggere
sultanto na parola.
Ammóre e niénte cchiu.Instalacja jest nawiązaniem do wiersza Totò „Core analfabeta”. Kim był Totò można przeczytać na wiki, filmwebie albo np. na
tym blogu, ja napiszę tylko, że Antonio Clemente, publiczności znany jako Totò, urodził się na Sanicie 15 lutego 1898 roku i do dziś uważany jest za jednego z najlepszch włoskich aktorów wszechczasów.
Wiersz
Core analfabeta napisany jest w dialekcie neapolitańskim, wymaga więc najpierw przetłumaczenia na włoski, a dopiero później na polski
.
Idzie to mniej więcej tak:
To niepiśmienne serce
przyprowadziłeś do szkoły
i nauczyło się czytać
i nauczyło się pisać
tylko jedno słowo.
Miłość i nic więcej.Na zakończenie spaceru przez Rione Sanità przytoczę scenkę.
Któregoś popołudnia zatrzymują nas na ulicy dwie dziewczyny. Na oko 12-14 lat, w sumie trudno określić bo już takie małolaty chodzą tutaj w bardzo mocnych makijażach. Pytają o godzinę prosząc, żeby pokazać im telefon. Mama podciąga rękaw od kurtki i podtyka im pod nos tarczę zegarka. One patrzą niepewnie i znowu proszą o telefon. Wyciągam więc smartfona w ich stronę na wszelki wypadek trzymając go mocno w obu rękach (już jeden telefon w Neapolu straciłam
). Na twarzach dziewczyn pojawia się uśmiech, dziękują i odchodzą. Powoli dociera do nas, że one nie potrafiły odczytać co pokazują wskazówki analogowego zegarka.
Dla mnie do dzisiaj niepojęte. I smutne.