Buongiorno! Benvenuti! La Bella Sicilia!

mysza73 napisał(a):jak widzę teraz na kamerkach zupełne pustki na Piazza di Spagna czy przy Di Trevi to mnie to przeraża ...

599 napisał(a):przerażają te dane z Włoch

aga_stella napisał(a):Ilość osób, które umierają w ciągu doby -przerażają.

Ja już nie mogę czytać o sytuacji we Włoszech, o braku respiratorów, umieraniu w samotności, pośpiesznych pochówkach...
Pogodna starość to było jedno ze skojarzeń jakie miałam z Italią od pierwszej wizyty w tym kraju .

Razem ze śpiewającymi na balkonach pozostaje wierzyć, że andra tutto bene.
I że w Polsce nie powtórzymy włoskiego scenariusza.

04.06 - Modica, część I

Po drodze na stację wstępujemy na kawę. Zwyczajny bar dla lokalsów, takie lubimy najbardziej .
Zaglądaliśmy tu również w kolejnych dniach. Już podczas drugiej wizyty widząc nas w drzwiach pan stojący za barem chwycił dwie filiżanki i zapytał due cappuccini? Si
Chyba nie zagląda tam wielu turystów, skoro aż tak zapadliśmy w pamięć .


Na stacji niespodzianka z gatunku tych niemiłych. Kasa nie sprzedaje biletów , a automatu nie ma . Pani w okienku odsyła nas do tabacci .
Paweł sprintem pokonuje dystans 200 m w górę Corso Mazzini i z powrotem.
Zdążył . Treno nadjeżdża.




Jedziemy .












Uwaga tunel .









Nie mija więcej niż kwadrans i już wita nas Modica.




(...)

Droga ze stacji kolejowej do centrum to raptem kilkaset metrów.










W Modice już byliśmy, ale zdecydowanie za krótko. Można by rzec, że tylko przejazdem .
Tym razem zaczynamy zwiedzanie z zupełnie innej strony .












Wieża zegarowa na murach górującego nad miastem Castello dei Conti.










Kościół Santa Maria di Betlem jest zamknięty. Udało nam się jednak zajrzeć tutaj podczas pobytu w 2016 roku.








Łapiące się w kadrze figury apostołów niechybnie zwiastują, że zbliżamy się do Duomo di San Pietro, pierwszej z katedr Modiki.






CDN

marze_na napisał(a):
Ja już nie mogę czytać o sytuacji we Włoszech, o braku respiratorów, umieraniu w samotności, pośpiesznych pochówkach...

Dziś dobiły mnie filmy pokazujące wojskowe ciężarówki wiozące trumny...
Cześć czasu spędzam czytając włoskie gazety i to dołuje mnie bardzo. Obiecuję sobie, że nie będę tam zaglądać, ale jakoś kiepsko mi to wychodzi.

marze_na napisał(a):
Razem ze śpiewającymi na balkonach pozostaje wierzyć, że andra tutto bene.
I że w Polsce nie powtórzymy włoskiego scenariusza.

Oby tak było.
Obecnie jednak są sugestie, bu zaprzestać śpiewów, a przejść w żałobę.
Straszne to jest.

Autem do Modica wjeżdżaliśmy z tej samej strony, co Wy pociągiem - pod tym wysokim mostem.
Niestety, też byłam zdecydowanie za krótko w mieście Generalnie tylko na dole - można powiedzieć, że przejazdem
Ale chociaż wiem, że muszę tam wrócić.
Zdjęcie z turkusowymi okiennicami i różowymi kwiatkami - dla mnie taka kwintesencja południa - bajka.
Pod i w do Duomo di San Pietro byliśmy. Widoki, choć jesteśmy w dolnej części miasta - piękne.

aga_stella napisał(a):Cześć czasu spędzam czytając włoskie gazety i to dołuje mnie bardzo. Obiecuję sobie, że nie będę tam zaglądać, ale jakoś kiepsko mi to wychodzi.

My z Pawłem co wieczór patrzymy tylko na te statystyki .
Aktualizowane raz dziennie po 18stej.

aga_stella napisał(a):Autem do Modica wjeżdżaliśmy z tej samej strony, co Wy pociągiem - pod tym wysokim mostem.

W 2016 mając do dyspozycji auto pojechaliśmy najpierw na punkt widokowy .

04.06 - Modica, część II

Duomo di San Pietro to najważniejszy kościół dolnego miasta Modica Bassa.
Historia kościoła sięga aż XIII wieku, ale w oglądanej formie jest oczywiście wynikiem odbudowy po katastrofalnym w skutkach trzęsieniu ziemi z 1693 roku.




Barok sycylijski da się lubić .






Całości kompozycji dopełniają figury dwunastu apostołów ustawione wzdłuż prowadzących do kościoła schodów.















Opuszczamy Corso Umberto I i okolice kościoła św. Piotra




Powoli udajemy się w kierunku górnego miasta Modica Alta.








Myszkujemy trochę po uliczkach w poszukiwaniu najlepszego widoku na Modica Alta .






Najważniejszym i najpiękniejszym zarazem budynkiem tej części miasta jest Duomo di San Giorgio.




Ale żeby się tam dostać będziemy musieli najpierw pokonać ok. 250 schodów .

marze_na napisał(a):Okoliczne daszki robią klimat

Bo bardzo modne dachy ekstensywne

piekara114 napisał(a):bardzo modne dachy ekstensywne

Niby pracuję w branży budowlanej, a musiałam zapytać wyszukiwarki .

Modica, Duomo di San Giorgio - Katedra św. Jerzego

Zanim udamy się do katedry zatrzymuje nas na dłuższą chwilę rozkoszna kocia rodzinka .
Obserwujemy z pewnej odległości śledzeni czujnym okiem kociej mamy.















Czas na katedrę.








Przed nami duuuużo schodów (podobno 250, chociaż gdzieniegdzie w internetach można przeczytać i o trzystu).




Soczysta zieleń, mnóstwo kwiatów .






I takie widoczki.






Blisko, coraz bliżej .




I tak jak w przypadku innych pokazywanych tu barokowych kościołów Doliny Noto, to co oglądamy to efekt odbudowy w XVIII wieku po trzęsieniu ziemi z 1693 roku.






Jeśli ktoś byłby zainteresowany jak wygląda katedra w środku odsyłam do opisu z 2016 roku.


Teraz wdrapujemy się jescze wyżej .



CDN

Domniemywam, że nie liczyliście schodów?
Ja zawsze liczę

piekara114 napisał(a):Domniemywam, że nie liczyliście schodów?

Dobrze domniemywasz

piekara114 napisał(a):Ja zawsze liczę

Ja zawsze próbuję, ale prędzej czy później coś mnie rozproszy i nic z tego nie wychodzi .

Widoczki prima sort - balsam dla oczu i duszy....
Ciekawie pokazane/skadrowane posągi przed Duomo di San Pietro.
Niestandardowo trza przyznać
A te kaskady kwiatów przed Duomo di San Giorgio robią kapitalne wrażenie.

aga_stella napisał(a):Widoczki prima sort - balsam dla oczu i duszy....

Teraz to chyba zwłaszcza dla duszy.
Nie wiem kiedy znowu uda się pojechać do Włoch .

marze_na napisał(a):04.06 - Modica, część II



Barok sycylijski da się lubić .

Oj, nawet bardzo. Żałuję jedynie, żę jeszcze na własne oczy go nie widziałem. Dobrze, że są tu Wasze (i jeszcze parę innych) relacje!

Dziś w ramach terapii i tęsknoty za Sycylią zapodamy w kinie domowym któryś z odcinków komisarza Montalbano. To wprawdzie Ragusa, a nie Modica, ale barok jest pokazany w pełnej krasie

marze_na napisał(a):Nie wiem kiedy znowu uda się pojechać do Włoch .

Też o tym czasami myślę.
Na razie pocieszam się, że w ubiegłym roku zaparłam się i widziałam ulubioną Sycylię oraz Apulię.
A był to duży sukces, gdyż do Apulii musiałam ciągnąć na siłę