Buongiorno! Benvenuti! La Bella Sicilia!

marze_na napisał(a):
Nad urokami Scicli jeszcze się tu będę rozpływać, teraz napiszę tylko, że to był strzał w dziesiątkę
Przyjazne, czyste, zadbane, zielone, ukwiecone ... urzekło nas od pierwszych kroków.

To wrażenia miałyśmy jednakowe . Mnie też spodobało się od pierwszych chwil (parkowaliśmy pod kościołem).
Cieszę się, że łaskawie ruszyłaś. No, ale po tylu namowach, to nie wypadało chyba inaczej .
Proszę więcej, bo każdej dziurze, to nie byłam.

tony montana napisał(a):Czy od razu po akomodacji pójdziemy na górę miasteczka?

Pójdziemy nawet na trzy góry .
Mam nadzieję, że zobaczysz u nas coś nowego .

Magda O. napisał(a):Ciastko wygląda trochę jak nasz ptyś. Czy smakuje też podobnie?

Same ciacho rzeczywiście jest jak ptyś, ale masa z ricotty to już wybitnie sycylijska specjalność .

aga_stella napisał(a):Cieszę się, że łaskawie ruszyłaś.

Obecna sytuacja posadziła nas w domu, więc i czasu mam trochę więcej .

03.06 - Scicli

Już bez balastu w postaci walizek idziemy bliżej przyjrzeć się Scicli.








Najpierw kościół San Bartolomeo, który mamy po sąsiedzku. XV-wieczną świątynię, która stała tu wcześniej, zniszczyło trzęsienie ziemi z 1693 roku.
Odbudowę rozpoczęto w II połowie XVIII wieku.









Skręcamy w plątaninę uliczek,








żeby po paru chwilach trafić na Palazzo Beneventano, jeden z najpiękniejszych pałaców Scicli.






Nie uchwycił się wprawdzie w całości , ale barokowych smaczków charakterystycznych dla sycylijskiej odmiany tego stylu kilka mamy .















Taki barok to ja lubię .










(...)

Urocza Via Aleardi, gdzie usiedliśmy na wczesną kolację.










Restauracja My Name is Tannino ma bardzo dobre opinie na googlemaps i na tripie dlatego bez wahania skierowaliśmy tam swoje kroki. Czegoś nam jednak zabrakło . Może tego królika w zamówionych daniach z królikiem (tak na marginesie królik to popularna pozycja w diecie Sycylijczyków).
Muszę jednak przyznać, że ceny są przystępne, na start dali chleb, oliwę i chipsy z bobu, a wszystko bez coperto .


Najedzeni idziemy dalej.
Jeden z bardziej charakterystycznych obrazków jaki zapamiętałam Scicli to seniorzy przesiadujący na ławkach przy placykach i skwerkach
(pisząc zupełnie poważnie to odnieśliśmy wrażenie, że liczba aptek jest tu zbliżona do liczby barów, gdzie można wpaść na szybkie espresso ) .

Bo Scicili nie jest turystyczne, jest takie jak by to powiedzieć swojskie.





Chiesa za chiesą...








a w górze nasz cel - Chiesa di San Matteo.





CDN

Myślę, że poszliście też na to wzgórze, któe jest naprzeciwko tego, na którym położony jest zrujnowany San Matteo

marze_na napisał(a):
Palazzo Beneventano, jeden z najpiękniejszych pałaców Scicli.

Też mi się bardzo podobał. Szliśmy jak Wy uliczką i w jej perspektywie zobaczyliśmy pięknie zdobiony narożnik.
Zachwyt był

marze_na napisał(a):
Urocza Via Aleardi, gdzie usiedliśmy na wczesną kolację.

Po raz pierwszy to piszę - w realu podobała mi się jeszcze bardziej niż na Waszych zdjęciach .

marze_na napisał(a):
Scicili nie jest turystyczne, jest takie jak by to powiedzieć swojskie.

I to jest jego dodatkowy plus, a miasteczko faktycznie jest wyjątkowo urokliwe.

marze_na napisał(a):
a w górze nasz cel - Chiesa di San Matteo.

To czekam niecierpliwie, bo na wzniesieniach nie byłam

tony montana napisał(a):Myślę, że poszliście też na to wzgórze, które jest naprzeciwko tego, na którym położony jest zrujnowany San Matteo

Tak. Na wzgórze z kościołem i konwentem Santa Maria della Croce wdrapaliśmy się dwa dni później .

aga_stella napisał(a):

marze_na napisał(a):
a w górze nasz cel - Chiesa di San Matteo.

To czekam niecierpliwie, bo na wzniesieniach nie byłam

Zapraszam

03.06 - Scicli, część II

Ruszamy w kierunku San Matteo.




Wzgórza Scicli pięknie oświetla zachodzące powoli słońce.






Pierwsze widoki .






Na górę docieramy zaskakująco szybko .







Więcej o kościele San Matteo później, bo jeszcze tu wrócimy .
Na razie tylko kilka widoków na miasto.









I wracamy .




(...)

Najważniejszą ulicą Scicli jest Via Francesco Mormino Penna, przy której znajduje się ratusz miejski i trzy barokowe kościoły.











Samiuśkie centrum, a pusto tu i cicho. Czy to jeszcze Italia .


Jeszcze tylko znany nam już Palazzo Beneventano tym razem w wersji by night.








I już jesteśmy w domu.
Wieczór kończymy na tarasie. Przy winie i głowie turka .






Mamy nawet gościa .
Ponoć na Sycylii nie trudno o spotkanie z gekonem.




Następnego dnia czeka nas wycieczka treno i kolejne spacery po Scicli.

Aż się uśmiechnęłam widząc tego uroczego gekonika

Ta głowa to od rana czekała na Was, czy kolejny?
Bo mój by na pewno 10 min. nie czekał

ZytaS napisał(a):Aż się uśmiechnęłam widząc tego uroczego gekonika

Towarzyszył nam jeszcze następnego dnia, a później niestety zniknął.

piekara114 napisał(a):Ta głowa to od rana czekała na Was, czy kolejny?

Od rana to nie, bo rano byliśmy jeszcze na plaży w Syrakuzach .
Do Scicili przyjechaliśmy koło 16, a te głowy czekały tak od 17stej. Niedługo .

Super te fotki z wysokości.
Ale zaskoczyłaś mnie. Miasteczko wydało mi się małe, a tu okazuje się, że wcale nie.
Wieczorne pustki na ulicach faktycznie dziwne. Ale i tak jest pięknie.
W Polignano starsze pokolenie twardo siedziało na ławkach, a młodzi w knajpach.

marze_na napisał(a):Do Scicili przyjechaliśmy koło 16, a te głowy czekały tak od 17stej. Niedługo .

To jak dla mnie i tak długo

marze_na napisał(a):

Magda O. napisał(a):Ciastko wygląda trochę jak nasz ptyś. Czy smakuje też podobnie?

Same ciacho rzeczywiście jest jak ptyś, ale masa z ricotty to już wybitnie sycylijska specjalność .

To super, bo szczerze mówiąc nie lubię ptysi ( głównie kremu właśnie) a masa z ricotty to pewnie coś jak w cannoli, więc mogłabym się skusić.
Królik to popularna potrawa również na pobliskiej Malcie. Jadłam - dobry. Na Sycylii jeszcze nie próbowałam. Wszystko przede mną