03.10.2022 - AltamuraPołączenie między Bari, a Altamurą zapewniają Ferrovie Appulo Lucane. Wszystko co trzeba wiedzieć o kolejach w Bari zebrałam już
tutaj, nie ma więc sensu się powtarzać
.
Tym bardziej, że nie podejrzewam, żeby jednak ktoś skorzystał .Cena biletu 3,40€, czas przejazdu nieco ponad godzinę.
Przed 10 meldujemy się na dworcu.
Chętnych na przejazd jest sporo, przy czym przynajmniej 9 na 10 oczekujących wybiera się trochę dalej niż my, bo do Matery. Wybór oczywiście nie dziwi, bo zaczynając przygodę z tym regionem sami mieliśmy Materę na samym szczycie priorytetów.
Pociąg podstawia się na tyle długi, że każdy bez problemu znajduje miejsce siedzące.
Potem jeszcze ok. kilometrowy spacer od dworca w Altamurze i już stajemy przed Porta Bari prowadzącą do historycznego centrum.
Historia miasta sięga V wieku p.n.e., kiedy to w miejscu dzisiejszej Altamury powstała ufortyfikowana osada. Miasto było zamieszkane do około X wieku naszej ery. Następnie zniszczone przez Saracenów zostało opuszczone i zapomniane aż do czasu, gdy w XIII wieku starożytnymi ruinami zainteresował się Fryderyk II Hohenstauf, król Sycylii, książę Szwabii i cesarz rzymski.
Z rozkazu króla odbudowano miasto i otoczono je solidnymi murami. To właśnie od tych murów wzięła się nazwa Altamura (alta – wysoki, muro – mur).
Fryderyk II zadbał też o zasiedlenie podniesionej z gruzów Altamury. Wezwał do zamieszkania w mieście także ludność z sąsiednich krajów, w tym Greków i Żydów, dla zachęty udzielając zwolnień i specjalnych przywilejów m.in. prawa do uprawy ziemi i budowy domów bez płacenia podatków. Miasto podzielił na cztery dzielnice: grecką i saraceńską na wschodzie oraz łacińską i hebrajską na zachodzie.
Pamiątką po tych wydarzeniach jest dziś
Federicus - organizowany corocznie średniowieczny festiwal na cześć cesarza Fryderyka II, podczas którego odtwarzane są wszystkie tradycje i obrzędy charakterystyczne dla tamtych czasów. Są więc parady w historycznych strojach, średniowieczne targi, pokazy sokolnictwa, pokazy łucznictwa, występy żonglerów i połykaczy ognia, błaznów i tancerzy.
Ważnym punktem obchodów Federicusa jest
Palio di San Marco - turniej drużyn reprezentujących cztery średniowieczne dzielnice Altamury. Każda z ekip przywdziewa na tę okoliczność historyczne barwy i sztandary: czarno-zielona to saraceńska, żółto-czerwona łacińska, biało-niebiańska greka, a biało-czarna hebrajska.
Flagi powiewające na ulicach są wspomnieniem po dopiero co zakończonej, tegorocznej edycji Federicusa.
Sercem Altamury jest Piazza Duomo z Katedrą Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny (Cattedrale di Santa Maria Assunta).
Z budową katedy Santa Maria Assunta również wiąże się legenda związana z postacią cesarza Fryderyka II.
Legenda ta głosi, że Fryderyk II przejeżdżając przez miasto w drodze do Ziemi Świętej, zostawił tu chorych na malarię żołnierzy, których uzdrowiło tutejsze powietrze i woda. Aby uczcić cudowne ozdrowienie swojej armii, cesarz nakazał wybudować okazałą katedrę.
Bogato zdobiony portal wejściowy powstał w II połowie XIV wieku.
Luneta przedstawia Maryję z Dzieciątkiem i dwoma aniołami, pod nimi znalazała się Ostatnia Wieczerza, a w łukach wyrzeźbiono 22 sceny ewangeliczne z życia Jezusa.
Zaglądamy do środka, ale natychmiast mam ochotę uciec z krzykiem. Wyjątkowo przykry przykład barokizacji
.
A mogłoby być tak pięknie jak w obu kościołach oglądanych wcześniej w Bari
.
Opuszczamy Piazza Duomo i idziemy sprawdzić czy w Altamurze jest jeszcze na czym oko zawiesić.