Buongiorno! Benvenuti! Apulia! Dolce far niente na obcasie.

aga_stella napisał(a):
Uważam jednak, że nie można dać się zwariować.

Super, dzięki za info.
Pewno da się "zminimalizować ryzyko" wybierając coś sprawdzonego. Jak sądzę z Herzem nie było problemów ?

pozdrawiam, Michał

majkik75 napisał(a):Super, dzięki za info.
Pewno da się "zminimalizować ryzyko" wybierając coś sprawdzonego. Jak sądzę z Herzem nie było problemów ?

pozdrawiam, Michał

Nie było, szczegóły w relacji, która na dniach się objawi.
Na priv wysyłam Ci linka do opinii, które pozwoliły nam podjąć taką, a nie inną decyzję.

aga_stella napisał(a):
Nie było, szczegóły w relacji, która na dniach się objawi.
Na priv wysyłam Ci linka do opinii, które pozwoliły nam podjąć taką, a nie inną decyzję.

Świetnie Czekam więc i będę śledził

pozdrawiam, Michał

majkik75 napisał(a):Ale jest tak grubo, że lepiej nie brać ?

Brać jeśli jest taka potrzeba, ale na wypożyczaniu nie oszczędzać, bo można się przejechać .

Rady mam generalnie dwie. Po pierwsze wypożyczać auto tylko z pełnym ubezpieczeniem, najlepiej w renomowanych sieciówkach (chociaż ja na lokalne sicily by car złego słowa nie mogę powiedzieć). Po drugie dobrze przeczytać regulamin, bo z jego niezrozumienia, względnie olania, bierze się zdecydowana większość internetowych wpisów o tym, jakie to wypożyczalnie są be.

Co takiego jest najczęściej w regulaminach i umowach, a czego nie doczytuje / nie rozumie / ignoruje sporo wynajmujących?
1. Wymóg karty kredytowej z określonym limitem, wystawionej na nazwisko kierowcy.
Płacze później jeden z drugim, że mu przy okienku robili problem i auta nie chcą wydać, a on ma przecież debetówkę wypukłą albo kartę kredytową dziewczyny. Wypożyczalnie proponują wtedy dokupienie drugiego kierowcy, a to kosztuje.
2. Nieuznawanie ubezpieczenia wykupionego na zewnątrz, u pośrednika.
Przy odbiorze proponują wtedy wykupienie kolejnego ubezpieczenia bezpośrednio u nich albo żądają wysokiego depozytu, tak jakby ubezpieczenia w ogólne nie było. W razie szkody likwidacja leci z depozytu, a wypożyczający dochodzi zwrotu u swojego ubezpieczyciela.
3. W Kampanii, Apulii, Kalabrii i na Sycylii nawet pełne ubezpieczenie nie znosi udziału własnego w szkodzie. W umowach z jakimi się spotykałam udział własny określany był na poziomie 10% .
Dlatego dokładnie oglądamy auto, fotografujemy i zgłaszamy obsłudze wypożyczalni wszystkie zauważone uszkodzenia.


Dla mnie wypożyczenie auta na południu Włoch jest zwyczajnie drogie. Pełne ubezpieczenie w zasadzie podwaja cenę najmu , a do tego nie znosi całkowicie odpowiedzialności i ciągle jest ryzyko, że popłynę na dodatkowe 200-300 euro
Póki nie muszę wypożyczać samochodu, bo mam tanią i pewną alternatywę w postaci komunikacji publicznej to wypożyczalnie samochodów omijam.

Pozdrawiam .

marze_na napisał(a):Póki nie muszę wypożyczać samochodu, bo mam tanią i pewną alternatywę w postaci komunikacji publicznej to wypożyczalnie samochodów omijam.

O, to jest cenna rada. Super
Generalnie - nie chcę teraz wypytywać o szczegóły - komunikacją miejską/międzymiastową DA SIĘ podróżować po południu Włoch / Sycyli ... ?

dziękuję, pozdrawiam, Michał

majkik75 napisał(a):Generalnie - nie chcę teraz wypytywać o szczegóły - komunikacją miejską/międzymiastową DA SIĘ podróżować po południu Włoch / Sycyli ... ?

Da się . Jeździłam po Sycylii, Kampanii i Apulii.
Polecam, jeśli nie masz ambicji obskoczyć trzech miejsc jednego dnia, bo tak się nie da . No i na pewno znajdą się miejsca, gdzie dojechać trudno. W Apulii powoli zbliżamy się już do momentu, kiedy wypożyczenie samochodu będzie konieczne, żeby poznać ten region do końca.

W swoich relacjach opisuję szczegółowo czym i za ile podróżujemy .

Apulia, październik 2022

Po czterech latach znowu udało nam się wylądować na Aeroporto di Bari .
Powrót do Apulii marzył mi się od dawna. Gdzieś po drodze mieliśmy już nawet dopięty na ostatni guzik pobyt noworoczny 2020/2021, ale tamte plany storpedował covid . Szukając pomysłu na tegoroczny urlop nie mogliśmy więc nie skorzystać z oferty wizzair'a, który bilet z priorytetem proponował za stówkę .
Tym samym Bari stało się pierwszym etapem dłuższego wyjazdu, który finalnie, dwa tygodnie później, zakończyliśmy w Neapolu .

Tegoroczny pobyt w Apulii był wprawdzie dość krótki (4 dni) i niezbyt intensywny (w końcu dolce far niente zobowiązuje ), ale kilka nowych pinezek na italiańskiej mapie byłam - widziałam udało mi się postawić .
Pomyślałam więc, że chyba warto dopisać nowy rozdział w tej apulijskiej relacji.

Na początek tradycyjny szybki przegląd trasy w obrazkach .












































Zapraszam serdecznie

marze_na napisał(a):Apulia, październik 2022
Pomyślałam więc, że chyba warto dopisać nowy rozdział w tej apulijskiej relacji.

No raczej
Jestem tu obowiązkowo

O
Jest i Trani

mysza73 napisał(a):

marze_na napisał(a):Pomyślałam więc, że chyba warto dopisać nowy rozdział w tej apulijskiej relacji.

No raczej

Ja taka pewna nie byłam. Ale przeczytałam sobie wczoraj tak z połowę tej relacji i doszłam do wniosku, że jednak to pociągnę .

mysza73 napisał(a):Jestem tu obowiązkowo

Bardzo się cieszę. Chociaż dla Ciebie robiłam już mini relację live .

tony montana napisał(a):O
Jest i Trani

Mało czasu poświęciliśmy w 2018 temu miasteczku, więc z przyjemnością wróciliśmy.
Katedra jest aktualnie w remoncie i nie można wchodzić do środka .

marze_na napisał(a):

mysza73 napisał(a):Jestem tu obowiązkowo

Bardzo się cieszę. Chociaż dla Ciebie robiłam już mini relację live .

Teraz czekam na więcej szczegółów

01.10 Startujemy

Na wstępie uprzedzę, że post będzie przydługi i zupełnie bezzdjęciowy .

Nasz atrakcyjny cenowo lot do Bari miał jedną istotną wadę - zaplanowano go na 21.30.
Nie lubię takich wieczornych lotów i z reguły unikam, bo generują na miejscu problemy po pierwsze z transferem z lotniska, a po drugie z koniecznością późnego zakwaterowania co już na wstępie eliminuje znaczną część potencjalnych miejscówek.
Za to mieliśmy całą sobotę na pakowanie . Chyba naprawdę dochodzimy do perfekcji, bo zostały nam nawet lekkie luzy w bagażach podręcznych .

Na lotnisko jak zwykle docieramy za szybko . Zawsze zakładam sobie rezerwę na nieprzewidziane okoliczności i jak zawsze zupełnie niepotrzebnie .
O 19.00 wsiedliśmy w miejski 129 na lotnisko, a już o 19.30 zameldowaliśmy się pod bramką w hali odlotów. Oczekiwanie na lot przebiegło nam tym razem wyjątkowo radośnie. Włączyliśmy playera i kibicowaliśmy Maćkowi Janowskiemu w drodze po pierwszy medal mistrzostw świata na żużlu . Co to były za emocje Decydujący o brązie atak oglądaliśmy już na płycie lotniska stojąc w ogonku do samolotu .

Sam lot bez historii. Miejsc przy oknie nie wylosowaliśmy, a za możliwość wyboru nie dopłacaliśmy. Dwie godziny zleciały szybko. Najważniejsze, że wylądowaliśmy o czasie.
Punktualność tego lotu może nie spędzała mi snu z powiek, ale na pewno trochę martwiła. W zasadzie od momentu zakupu biletów podglądałam na flightradarze jak wizzair sobie radzi z tym sobotnim, wieczornym połączeniem i przez całe wakacje nie udało mu się wylądować punktualnie, a standardem było przynajmniej godzinne opóźnienie . Na szczęście dla nas ogarnęli się we wrześniu i utrzymali poziom .
Zależało mi dlatego, że o 00.10 było ostatnie połączenie transportem publicznym do centrum Bari. Potem zostawała już tylko taksówka, a absurdem wydawało mi się płacić za 10 km odcinek z lotniska więcej niż za lot na to lotnisko .
W każdym razie, jeśli ląduje się w Bari tak późno, nie ma już co liczyć na autobus 16 ani na pociąg Ferrovie del Nord Barese, który ostatni kurs ma o 23.35. Pozostaje udać się na przystanek shuttlebusa - KLIK.

Autobus podstawił się nawet kilka minut przed czasem i zajęliśmy miejsca jako pierwsi. Za nami ustawiła się całkiem spora kolejka. Kiedy tak siedziałam i obserwowałam z jakim namaszczeniem i starannością kierowca sprzedaje bilety na przejazd, jak wbija przyciski na kasie, przyjmuje zapłatę, wydaje resztę, drukuje bilet doszłam do wniosku, że to właśnie musi być prawdziwa geneza określenia strajk włoski .
Naturalnie ruszyliśmy z delikatnym poślizgiem .

Historię o tym jak poszukiwaliśmy noclegu w Bari już sobie daruję. Dłuuuuuuuuuugo by pisać. Booking pierwszy raz się nie popisał, ale że finalnie finansowo nie straciliśmy to się nie obraziłam i ciągle będziemy korzystać z serwisu. Tym bardziej, że alternatywy póki co nie ma...

Koło 1 w nocy padliśmy na łóżko w Bari Rooms Melo Suite przy Via Melo da Bari w dzielnicy Murat.
Murat zaczęła powstawać z początkiem XIX w. na mocy dekretu Gioacchino Murata - króla Neapolu w latach 1808–1815, a prywatnie szwagra Napoleona Bonaparte i zajmuje obszar między starym miastem (Bari Vecchia), dworcem kolejowym i morzem. Sporo tu eleganckich kamienic i pałaców, mnóstwo sklepów, piekarni, barów, kawiarni, pizzeri, restauracji...
Podczas pierwszego pobytu w Apulii spaliśmy w Bari Vecchia. Fajnie ze względu na klimat ciasnej zabudowy, wąskich uliczek, powiewającego prania czy suszącego się na stołach makaronu, ale jeśli planujecie intensywnie korzystać z rozwiniętej infrastruktury kolejowej to lepiej ulokować się właśnie w Murat. Blisko i na dworzec i do historycznego centrum też.

W następnym odcinku pospacerujemy po Bari .

Bari, cz.I

Zapowiada się piękna i słoneczna niedziela .
Pierwsze kroki kierujemy w stronę portu i targu rybnego.









Okazuje się, że rybki można kupić tu także w niedzielny poranek .







Budynek Teatro Margherita kiedyś mieścił kino i teatr. Obecnie pełni funkcję centrum wystaw sztuki współczesnej.




Idziemy wzdłuż Lungomare,




by już po chwili skręcić w stronę Piazza del Ferrarese i Piazza Mercantile.
Te połączone ze sobą place stanowią centrum życia towarzyskiego Bari, a liczne knajpki i bary zapraszają do stolika .








Na Piazza del Ferrarese uwagę zwraca Chiesa della Vallisa z XI wieku.




Ozdobą Piazza Mercantile jest z kolei Kolumna Sprawiedliwości (Colonna della Giustizia), postawiona w XVI wieku z woli hiszpańskiego wicekróla Pietro di Toledo jako miejski pręgierz.







Dalej przechodzimy na Via Venezia - deptak prowadzący wzdłuż murów Bari Vecchia.
















Odrestaurowane mury w obecnym kształcie pochodzą z XIX wieku.








Via Venezia prowadzi nas prosto do Museo Archeologico di Santa Scolastica.
Zajrzymy .

No Italia to jednak jest Italia
Maaaatko. jak ja bym teraz chciała tam być ...

Widzę niebieskie niebo i znajome uliczki w Bari. Znaczy: MOGĘ pooglądać

Tę Italię.
Ewentualnie