Buongiorno! Benvenuti! Apulia! Dolce far niente na obcasie.

27-28.04 - Matera

--------------------------------------------------------------------------------------------------
1. Belvedere Piazzetta Pascoli
2. Sasso Caveoso
3. Casa Grotta
4. Chiese rupestre - kościoły wykute w skale
5. Jaskinie Sasso Caveoso
6. Civita
7. Sasso Barisano
8. Matera by night
9. Cattedrale di Maria Santissima della Bruna

----------------------------------------------------------------------------------------------------

Chociaż leży już w sąsiednim regionie Bazylikata, Matera jest obok Alberobello punktem obowiązkowym w zasadzie dla każdego, kto podróżuje po Apulii. Na naszej trasie też nie mogło Matery zabraknąć.

Połączenie między Bari a Materą zapewniają koleje Ferrovie Appulo Lucane. To już czwarty przewoźnik, z którego usług korzystamy w Apulli .
Cena biletu 4,90 €, czas przejazdu ok. 1,45h.






Po obejrzeniu w internecie setek zdjęć i po przeczytaniu dziesiątek zamieszczonych tam wpisów pewne stało się, że jeśli Matera to tylko z noclegiem.
Wybór padł na Dimora Francesca, parę kroków od Sassi, najstarszej części Matery.



"Nasza" uliczka.




"Nasze" okienko.




"Nasz" pokój.




Więcej zdjęć i opis na booking.com


Generalnie wszyscy gospodarze, do których trafiamy zwiedzając włoskie południe, to ludzie serdeczni, pomocni i otwarci. Nawet jeśli bariera językowa nie pozwala im na rozmowę, to mają dla turysty szczery uśmiech i obowiązkowo coś słodkiego . W zasadzie niczego więcej nie oczekujemy. Natomiast prowadzący Domitorę Gianpaolo przebił wszystkich. Po formalnościach meldunkowych wziął nas na mały spacer, postawił kawę w barze i zaprowadził na punkt widokowy z dumą prezentując miasto. Mimo, iż w angielskim nie czuł się najlepiej to rozmowa nawet nam się kleiła . Okazało się, że Gianpaolo bywał we Wrocławiu, bo miał kiedyś dziewczynę w okolicy, konkretnie w Łozinie. Breslavia is beautiful city... no i znowu zapunktował .
Żegnając się sprezentował nam gipsowy odlew Sassi i zaopatrzył w napoje na drogę. I koniecznie chciał nas odwieźć na stację.

Obiecałam Gianpaolo, że będę polecać Dimorę Francescę, więc polecam

(...)

Matera, miasto wykute w skale

Matera jest uważana za jedno z najstarszych nieprzerwanie zamieszkanych miast świata. Badania archeologiczne wykazały, że ludzie mieszkali w tym miejscu już w czasach paleolitu.
Najstarsza cześć miasta nosi nazwę Sassi i dzieli się na dwie dzielnice: starsze, typowo "jaskiniowe" Sasso Caveoso i nieco tylko nowsze Sasso Barisano (wł. „sasso”- kamień).




Jak zwiedzać Sassi di Matera? My zaznaczyliśmy sobie na mapie trochę miejsc obowiązkowych do odwiedzenia i przechodząc z jednego do drugiego gubiliśmy się po prostu w wąskich przejściach i uliczkach.

Zaczynamy od punktu widokowego przy Piazza Giovanni Pascoli, od którego odchodzi główny deptak Matery, Via Domenico Ridola.






Tuż przy Museo Nazionale d’Arte znajduje się popularny i oblegany Belvedere Piazzetta Pascoli






Nie potrafię znaleźć przymiotników, żeby opisać Sassi. Powiedzieć, że jest niezwykłe to jakby nie powiedzieć nic.
Zbocze wąwozu gęsto zabudowane jest przez wykute w skałach domy, którym dobudowywano jedynie fronty. Dach jednego często jest jednocześnie podłogą drugiego.






Nie sposób nie wspomnieć o historii miasta, które do połowy XX w. praktycznie nie istniało w świadomości samych nawet Włochów. Biedne, zaniedbane, zapomniane. Siedlisko chorób i nędzy, gdzie umieralność dzieci sięgała 50%, a około 90% obywateli było analfabetami. Jeszcze 70 lat temu mieszkańcy Sassi żyli bez elektryczności, kanalizacji i bieżącej wody, a domy dzielili z hodowanymi przez siebie zwierzętami.






Zwrot w historii miasta nastąpił za sprawą książki Carlo Levi’ego „Chrystus zatrzymał się w Eboli” wydanej w 1945 r., w której przedstawiono ten przejmujący obraz Matery. Książka sprawiła, że Matera stała się dla Włochów miastem wstydu, wyrzutem sumienia i żywym dowodem zapomnienia o południu. Włoski rząd szybko wdrożył program mający poprawić warunki życia mieszkańców Sassi. Wybudowano na obrzeżach miasta nowe mieszkania i przymusowo przesiedlono do nich ok. 15.000 osób. Niestety, nie zadbano, aby dawni sąsiedzi mieszkali nadal obok siebie rozbijając tym samym zżyte lokalne mikrospołeczności.








Przez ok. 30 lat zabudowania Sassi stały puste. Dopiero w 1986 r. wydano prawo, pozwalające wydzierżawić nieruchomość na 99 lat za darmo, pod warunkiem że się ją odnowi. Dodatkowo państwo gwarantowało chętnym zwrot ponad połowy kosztów przeprowadzonego remontu. Do historycznej Matery zaczęło powoli wracać życie. Po przymusowej wyprowadzce wróciła do swoich domów część dawnych mieszkańców Sassi. W skałach urządzono eleganckie hotele i restauracje. Swoje galerie otworzyli artyści. Wiele domów w Sassi wciąż jednak pozostaje opuszczonych.








CDN

Znów wspaniałe miejsce ...też zaznaczam na liście do odwiedzenia .

Ja przepraszam wszystkich wrażliwych : NOSZ W DOOOPĘ JEŻA ... Ale CZAD. Widziałam to miasteczko w jakiejś innej relacji, ale na Waszych zdjęciach wygląda nieziemsko ...

mysza73 napisał(a):więc nic nie mów tylko dawaj następny odcinek

Jeszcze Ci się znudzi ta Matera w naszym wydaniu .

Buber napisał(a):Znów wspaniałe miejsce ...też zaznaczam na liście do odwiedzenia .

Dla mnie to jeden z włoskich hitów w ogóle. Chętnie zobaczyłabym Materę raz jeszcze, najlepiej w zimowej scenerii .

Potter napisał(a):Ja przepraszam wszystkich wrażliwych : NOSZ W DOOOPĘ JEŻA ... Ale CZAD.

A to dopiero pierwszy punkt widokowy .

Matera, Sasso Caveoso

Odkrywanie Matery zaczynamy od jej najstarszej części - Sasso Caveoso. Jest tu kilka miejsc, do których koniecznie chcemy zjarzeć.




Opuszczamy Belvedere Piazzetta Pascoli. Spacer po Sassi to w zasadzie nieustanne chodzenie po schodach .




Nieustannie też towarzyszą nam fantastyczne widoki .












Wykuty w wysokiej skale Chiesa di Santa Maria di Idris najczęściej wchodzi w kadr .





Via Bruno Buozzi, główna ulica Sasso Caveoso.



















(...)

Dochodzimy na Piazza S. Pietro Caveoso.




Plac jest kolejnym godnym polecenia punktem widokowym, który zatrzymuje nas na dłużej .














Widok na drugą stronę wąwozu rzeki Gravina.
Prowadzi tam mostek, którym zamierzam przejść na drugą stronę podczas następnej wizyty w Materze .










(...)

Zaglądamy na rozlokowane na placu stoiska z lokalnym rękodziełem.








Najbardziej podobają nam się kratki wentylacyjne . Później zauważamy je na wielu domach Matery.






Bardziej chyba w poszukiwaniu chwili wytchnienia od upału niż dla wrażeń estetycznych zaglądamy do kościoła San Pietro Caveoso.








Okazuje się, że we wnętrzu jest na czym oko zawiesić. Można wypatrzeć m.in. nieźle zachowane fragmenty fresków.








Największą ozdobą kościoła jest jednak bez wątpienia drewniany, malowany strop.










CDN ...

Ja też nie będę komentowała

A ten Wizz przegina. Bari zlikwidowali a o Agadirze, który budżetowo najlepiej na ferie mi wychodził nie wspomnę

Potter to ma slaba pamiec....

A powiedziec ze Matera jest boska to malo...

Mam nadzieje odwiedzic to miasto za pare dni ktoregos wieczora

Pozdrowienia z zielonej i pieknej Kalabrii

mysza73 napisał(a):Reszty zdjęć nie skomentuję ... szkoda słów

Beata W. napisał(a):Ja też nie będę komentowała

Dzięki dziewczyny, na Was zawsze można liczyć .

tony montana napisał(a):A powiedziec ze Matera jest boska to malo...
Mam nadzieje odwiedzic to miasto za pare dni ktoregos wieczora

Z Kalabrii do Apulii to nawet po drodze .

tony montana napisał(a):Pozdrowienia z zielonej i pieknej Kalabrii

Zazdroszczę! Po powrocie koniecznie pokaż na forum. Na pewno skorzystam .

Matera, Casa Grotta

Opuszczamy Piazza S. Pietro Caveoso.




Ścieżką z widokiem na dolinę Graviny idziemy w kierunku kolejnej atrakcji.














Casa Grotta di Vico Solitario to typowa jaskinia mieszkalna Matery zachowana z oryginalnym umeblowaniem i wyposażeniem.
Bilet wstępu kosztuje 3€. Przy wejściu wybieramy wersję językową i po chwili z głośników płynie opowieść o warunkach życia w skalnych domach Sassi.





Wystrój wnętrza pochodzi z początku XVIII wieku. Sprzęty, naczynia, narzędzia ... wszystko pomaga wyobrazić sobie jak toczyło się tu życie.








Jaskinię ludzie dzielili ze zwierzętami. Były wśród nich konie, muły, świnie, kury.






Oprócz groty mieszkalnej zobaczyć możemy cysternę na śnieg tzw. neviere. Składowany zimą słuzył póżniej mieszkańcom cały rok zarówno do celów spożywczych jak i sanitarnych.





Trzecia udostępniona do zwiedzania jaskinia skrywa kościół. Wykutych w skałach Sassi kościołów było w sumie ponad 100! Ten, do którego zaglądamy wydrążony został w XI wieku.










CDN

Potter najlepiej określiła to co pokazujesz . . . i tyle pustostanów
Tam trzeba być . . .


Pozdrawiam
Piotr