Bujanie przy wulkanie – Eolie 2017

Przekąska na resztkach .



Oczywiście z winkiem (też końcówka zapasów).



Była szansa na deser …





… ale rybie darowaliśmy i wypuściliśmy ją do morza .

dangol napisał(a):rybie darowaliśmy i wypuściliśmy ją do morza .

I to się chwali

Ładnie sobie wulkanik podymił na pożegnanie...

Taki okaz do morza?????
U mnie taki numer by nie przeszedł
Wulkan wspaniale zadymił na zakończenie

kulka53 napisał(a):

dangol napisał(a):rybie darowaliśmy i wypuściliśmy ją do morza .

I to się chwali

beatabm napisał(a):Taki okaz do morza?????
U mnie taki numer by nie przeszedł

Zazwyczaj tak litościwi nie jesteśmy . Ryba, chociaż nie mała, na 10 osób była jednak za mała . Podobnej wielkości, złowiona kilka dni wcześniej, zdecydowanie trąciła malizną - tylko pobudziła apetyt , któtego nie było jak zaspokoić.

dangol napisał(a):

kulka53 napisał(a):

dangol napisał(a):rybie darowaliśmy i wypuściliśmy ją do morza .

I to się chwali

beatabm napisał(a):Taki okaz do morza?????
U mnie taki numer by nie przeszedł

Zazwyczaj tak litościwi nie jesteśmy . Ryba, chociaż nie mała, na 10 osób była jednak za mała . Podobnej wielkości, złowiona kilka dni wcześniej, zdecydowanie trąciła malizną - tylko pobudziła apetyt , któtego nie było jak zaspokoić.

Trzeba było jeszcze kilka razy wędkę zarzucić i byłaby kolacja

Jeszcze jakieś 1,5 – 2 godziny i koniec pływania.

Portorosa…

Nie Nie cumujmy jeszcze w marinie

Fajna rzeźba - Jezus chodzący po wodzie ?
Niesamowita ekspresja ...

Wieczorem było wstępne zdanie łódki, jakieś zakupy do domu (tak jak pisałam wcześniej, sklep jest niestety daleko od mariny), a potem pożegnalna kolacja. Nie na Mohito, lecz w restauracji przy marinie…

Nie mogę powiedzieć, że dania były złe, jednakże jakiegoś szczególnego zachwytu wyrazić nie mogę.

Grzesiek zamówił sobie zestaw różności z owoców morza, ale szczerze mówiąc, nie wyglądało to zbytnio okazale.



Na wyżej pokazanym talerzu pojawiły się następujące pozycje:



Mniej więcej za tą samą cenę rok wcześniej na La Maddalenie mieliśmy o wiele bardziej wystawny zestaw, którym spokojnie mogliśmy najeść się we dwoje.

Ja „wylosowałam” zdecydowanie lepiej , chociaż po oglądnięciu przed rejsem jednego z sycylijskich odcinków Makłowicza, spodziewałam się nieco innej wersji involtini di pesce spada… Nie były to zawijaski z fileta miecznika, lecz roladki z mielonego mięska tej ryby . Danie było smaczne , serwowano je pod nazwą involtini di spada con capperi e datterino.



Dobre winko umiliło resztę wieczoru i jakoś zabiło żal, że to już ostatnie takie chwile na rejsie (a właściwie już po nim).

dangol napisał(a):...arancini burro (z serem), ja i Kapitanowa wolałyśmy norma (z bakłażanem). ...

A to arancini po poznańsku.



też dobre.

pzdr

longtom napisał(a):
A to arancini po poznańsku.

Na bogato

Sobota, 23 września

Rano, jeszcze przed ostatecznym zdaniem łódki, Ionio zrobiło nam brzydkiego psikusa. Zanim wstaliśmy, zabrali butlę gazową i gdyby nie życzliwość sąsiadów, nie mielibyśmy na czym zagotować wody na kawkę i herbatę.
Poza tym niemiłym incydentem, cała „zdawcza” reszta była raczej bezkonfliktowa. Niestety, musieliśmy przyjąć na klatę wymiar za naprawę rupiciastego żagla… Dobrze, że w załoga była 10-osobowa , więc jakoś przełknęliśmy 500 euro do podziału.





Na 11-tą mieliśmy zamówionego busa, który miał nas zawieźć na lotnisko w Katanii. Trochę szybko w stosunku do godziny wylotu, bo musieliśmy potem spędzić na aeroporto sporo czasu, no ale spora część załogantów bała się spóźnienia (myślałam, że to ja jestem panikara, a okazało się że g… prawda ) i trzeba było się dostosować. Osobiście wolałabym więcej czasu spędzić patrząc na morze…





… a nie na lotniskowe zamieszanie.



Kapitan zapewne też by wolał, ale cóż począć? I tak udało mu się zyskać godzinę, bo pierwotnie były sygestie na jeszcze wcześniejszy odjazd.