Bujanie przy wulkanie – Eolie 2017

Gdzieś w pobliżu Basiluzzo…







Już było pewne, że nic nie wyjdzie z kąpieli w Cala Junco na Panarei .
Zresztą, pobliskie małe wysepki (Spinazzola, Baziluzzo, Dattilo, Liscia Bianca, Bottaro, Lisica Nera) też trzeba było ominąć z daleka, w takich warunkach pływanie między nimi byłoby głupotą.
A mogło być tak pięknie …





Większy rozmiar filmu TU

Wyspa Panarea była więc oglądnięta zupełnie z innej strony, niż było w planach. Strony nieprzystępnej nawet przy dobrych warunkach pogodowych.

Ogromne te fale Nie chciałabym po nich pływać Lubię jak buja ale bez przesady

beatabm napisał(a):Ogromne te fale Nie chciałabym po nich pływać Lubię jak buja ale bez przesady

Załoga chyba też wyskoczyła za burtę bo nie widać jej na pokładzie, jachcik prowadzi się sam na autopilocie

Koła sterowe były dwa . Kapitan wybrał to, przy którym fale mniej go zalewały , ja natomiast wolałam robić zdjęcia "przez puste koło", bo wtedy więcej było widać tego, co za burtą

Na pokładzie jedna k faktycznie najczęściej było prawie bezludnie . Kapitan przy sterze (cały czas mokry, pomimo wyboru "lepszego" koła) , ja w kąciku przy relingu (tam było sucho ), jedna z załogantek zwinięta w muszelkę pod budką za relingami (tam było nie tylko sucho, ale na dodatek cieplutko), od czasu ktoś jeszcze pojawiał się na moment... Większość wolała schować się w kabinach. Nie wiem, jakim cudem było im tam lepiej, niż z nami? Niektórzy nawet całą drogę przespali.

Tak dużych fal nie lubię, ale nie było wyjścia, trzeba było płynąć, aby się wyrobić z powrotem do Portorosa na piątkowe popołudnie. Gdybyśmy jednak zostali na bojce przy Stromboli, to obracałoby nas o 360 stopni przez cały czas, a takiej karuzeli (zresztą żadnej ) też nie lubię.

Czwórka z tegorocznej załogi była na lutowym rejsie (rok w tył) po Kanarach, tam to dopiero wiało i bujało! W porównaniu, teraz był luzik

Wiem, żartuje sobie. Widziałam dwa koła nawet kawałek się łapie na filmiku lecz wydawało mi się że nikt go nie dzierży.
Jak załoga wytrzymała pod pokładem? Podziwiam

Ja nie tylko podziwam, przede wszystkim się dziwię. Fakt, niektórzy na wszelki wypadek nie jedli śniadania , może dlatego wytrzymali?

dangol napisał(a):Ja nie tylko podziwam, przede wszystkim się dziwię. Fakt, niektórzy na wszelki wypadek nie jedli śniadania , może dlatego wytrzymali?

Wytrzymali bo spali albo leżeli, jeśli głowa jest do czegoś przyciśnięta to z reguły jest ok Wiemy coś o tym z duużego bujania
Gusia - zapytaj Katerinę, może Ci opowie historię Kapitana o obiedzie i bujaniu jeśli pamięta

Nie mogłabym zasnąć w takich okolicznościach, ale oczywiście inni potrafią.
Leżenie przez pięć godzin bez spania też nie wchodzi u mnie w grę, bo tyle czasu z zamkniętymi oczami nie potrafię leżeć. A z otwartymi w tak bujającej się mesie czy kajucie, to nie byłoby szans na nie oddanie czegoś Neptunowi.

Ograniczony widok w kierunku Capo Milazzese i Cala Junco jednak mieliśmy .



Wielka szkoda, że nie udało się tam zatrzymać chociaż na krótką kąpiel.

(fotka z netu: https://www.flickr.com/photos/129151507@N08/16152976739 )

Oddalająca się Panaera …

















Na powrót niestety szans nie było. Przy tygodniowym rejsie nie ma czasu na powtórki tras - co się nie udało przy pierwszym podejściu, przepada .

dangol napisał(a): (fotka z netu: https://www.flickr.com/photos/129151507@N08/16152976739 )

Ale numer! ten widoczek wita mnie w pracy zaraz po uruchomieniu kompa pojęcia nie miałam skąd pochodzi
Wielka szkoda, że nie udało się Wam tam zatrzymać

dangol napisał(a):Nie mogłabym zasnąć w takich okolicznościach, ale oczywiście inni potrafią.
Leżenie przez pięć godzin bez spania też nie wchodzi u mnie w grę, bo tyle czasu z zamkniętymi oczami nie potrafię leżeć. A z otwartymi w tak bujającej się mesie czy kajucie, to nie byłoby szans na nie oddanie czegoś Neptunowi.

Odpowiednie warunki i dałabyś radę Wiesz kiedyś spałam w czasie rejsu prawie dobę bez przerwy....zmęczenie i inne okoliczności wzięły nade mną górę - wstawałam tylko na posiłki a bujało wtedy...oj bujało.... Kapitan nie założył deski sztormowej i wypadł z koi, na szczęście spał na dolnej a nie na górnej - tu upadek nie byłby zabawny

gusia-s napisał(a):

dangol napisał(a): (fotka z netu: https://www.flickr.com/photos/129151507@N08/16152976739 )

Ale numer! ten widoczek wita mnie w pracy zaraz po uruchomieniu kompa pojęcia nie miałam skąd pochodzi
Wielka szkoda, że nie udało się Wam tam zatrzymać

No to pozdrawiam z pracy

beatabm napisał(a):

dangol napisał(a):Nie mogłabym zasnąć w takich okolicznościach, ale oczywiście inni potrafią...

... kiedyś spałam w czasie rejsu prawie dobę bez przerwy....zmęczenie i inne okoliczności wzięły nade mną górę ...

Aż tyle to nie, ale miałam też jeden gorszy dzień ... przespałam w kajucie cały odcinek między Komiza na Visie a Milna na Bracu
A wszystko przez rudą poprzedniej nocy ...

Bardzo mi się podobają zdjęcia z rozfalowanym morzem.

pzdr

beatabm napisał(a): Odpowiednie warunki i dałabyś radę

Być może , ale szkoda byłoby pozbawić się spektaklu granego przez Naturę.

gusia-s napisał(a): ten widoczek wita mnie w pracy zaraz po uruchomieniu kompa

Nie sądzisz, że to znak , iż powinnaś pomyśleć o odwiedzeniu tego miejsca w realu?

longtom napisał(a): podobają zdjęcia z rozfalowanym morzem

Może zrobisz „powtórkę” z poziomu Waszego kajaka? Eolie czekają !
A że z kajak nadaje się na liparyjską przygodę, dowód znajdziesz TU oraz TU

Ponieważ trochę przywykłam do nadmiernego bujania (no i fale zrobiły się ciut mniejsze ), to fotek z tej części rejsu mam nawet sporo. Tyle, że bardzo podobnych...
Cóż, chociaż taka pamiątka , skoro nie udało się postawić stopy na Panarei.