Bujanie przy wulkanie – Eolie 2017

Fumarole wciąż były w dobrej formie .



A w marinie najpierw kąpiel (gorąca!) usuwająca nadmiar siarki, a potem inne przyjemności . Ci, którym brakowało kąpieli morskiej, skorzystali z położonej nieopodal małej plaży. Były też inne zabawy… to jednak nie nadaje się do publikacji .

A później jeszcze nocny spacerek do portu, bo przebywanie tylko na łódce groziło tym, że chęci na poranną pobudkę nie będzie.

Poniedziałek, 18 września

Obudziłam się o świcie, słysząc zachwyty tych, co noc spędzili w kokpicie.



Nieczęsty to widok, Księżyc w jednej linii z Wenus…



Właśnie tego dnia o poranku, na niebie miał miejsce spektakl, w którym aktorami były planety. Merkury, Mars oraz właśnie Wenus i Księżyc, zbliżały się do siebie mijały wzajemnie… Trochę tego przedstawienia przegapiliśmy, trzeba było wstać ciut wcześniej (jakąś godzinę przed wschodem słońca), a być może zobaczylibyśmy trochę więcej z serii złączeń wspomnianych planet i Księżyca. Fajnie jednak, że udało się chociaż z Wenus. Miło, że piękna żona Vulcana-Hefajstosa zechciała być razem z nami.



Ciekawe zjawiska na niebie udało nam się obserwować kilkukrotnie w tym roku, szkoda że możliwości mojego kompakcika nie są odpowiednie do ich uwiecznienia.

Już poprzedniego dnia ustaliliśmy, że odpłyniemy dopiero około 11-tej , max 12-tej. Było więc sporo czasu , ze śniadaniem nie trzeba było się śpieszyć.

Wschody słońca na łodzi - piękne Też lubię bardzo wcześnie wstać aby popatrzeć

beatabm napisał(a):Wschody słońca na łodzi - piękne Też lubię bardzo wcześnie wstać aby popatrzeć

Też lubię ale nigdy mi się nie udaje wstać tak wcześnie Szansą na wchód słońca byłoby zabalować do rana inaczej nie ma opcji

gusia-s napisał(a):

beatabm napisał(a):Wschody słońca na łodzi - piękne Też lubię bardzo wcześnie wstać aby popatrzeć

Też lubię ale nigdy mi się nie udaje wstać tak wcześnie Szansą na wchód słońca byłoby zabalować do rana inaczej nie ma opcji

No wiesz

dangol napisał(a): Były też inne zabawy…
(fotka ZM)

Ja dziękuję.
Bez zabezpieczenia.
I nikomu się nic nie stało.
Świetne ujęcie.

Lidia K napisał(a): Bez zabezpieczenia

Tak lekkomyślnych na naszej łódce nie było! Zabezpieczenie do podstawa



No i oczywiście, nie każdy bawił się w ten sposób (że ja nie - to oczywista oczywistość ), kolega na fotce na dodatek miał profesjonalne przygotowanie, gdyż w latach młodości przez jakiś czas ćwiczył akrobatykę sportową.

gusia-s napisał(a):

beatabm napisał(a):Wschody słońca na łodzi - piękne Też lubię bardzo wcześnie wstać aby popatrzeć

Też lubię ale nigdy mi się nie udaje wstać tak wcześnie

A ja w nowym i ładnym miejscu, jakoś długo spać nie mogę - zwłaszcza jak potrzeba siusiu mnie obudzi
Na wakacjach "zmiennomiejsowych" wstaję zazwyczaj między 7 - 8 (zdarza się , że ciut wcześniej), więc wschodzące słońce wielokrotnie witałam. Zwłaszcza wtedy, gdy spaliśmy na plaży w naszym bagażnikowym łóżeczku , przy otwartej klapie. Wtedy nawet wstawać nie musiałam

Siedziało się fajnie , ale w końcu trzeba jednak było pójść do centrum Porto di Levante po świeże pieczywo (nie tylko na to śniadanie, ale także na dwa następne) i owoce. Większy zapas piwno-winny też przydałby się , ale było stanowczo za daleko, by to wszystko dźwigać. "Do miasta" poszliśmy w trójkę (chociaż ja akurat bardziej towarzysko, niż zakupowo), poza tym jeszcze Grzesiek – ale on w zupełnie innym celu .





Fumarole oczywiście cały czas w normie .



Błotko też – tyle że o tej porze jeszcze nie tak bardzo oblegane.









Z krateru też dymki się unosiły, były też ujścia „nielegalne”.

Gorąca kolorowa skała nad błotnym kąpieliskiem to Faraglione Nico (czyli Urwisko) , inna jego nazwa do Faraglione Piccolo...
Z dołu widać tam schodki z poręczami, ale wejście było zakazane, ścieżka na skałę kiedyś prowadziła od strony portu, z jakichś przyczyn nie jest teraz bezpieczna. Szkoda, widok z góry byłby fajny.



Po drugiej stronie ulicy prowadzącej do portu jest jeż druga, większa skała – Faraglione Ranni ( Faraglione Grande).



Dawniej obie były częścią jednego wzgórza (zmieniło się to po ostatniej erupcji wulkanu) .
W starożytności eksploatowano tu siarczan glinu – z dołu widać ślady wyrobisk (tzw. Grotte dei Faraglioni), wejść tam oczywiście nie wolno.



Od strony morza, u podnóża Faraglione Nico znajduje się Grotta dell’Allume – nie mamy jej na swych zdjęciach, gdyż podwodny aparat zepsuł się drugiego dnia wyjazdu. Coś się sfajczyło w środku… Ostatnie zrobione z niego foty na tym rejsie (a właściwie jeszcze przed nim ) są więc z Katanii, podwodnych w tej relacji nie będzie więc wcale . Ale spoko, udało się naprawić za free (dwukrotnie przedłużyli nam gwarancję ), więc kolejny śródziemnomorski wypad o ciepłej porze roku, znów będzie uwieczniony także o od tej strony

Poranny widok na port…



Powrót do mariny…





No a potem śniadanko…



Dopompowanie wody, wykorzystanie na maksa pozajachtowych WC i pryszniców, a potem można było płynąć dalej .

Wypłynęliśmy nawet wcześniej, niż zakładał plan (a więc już ciut po 10-tej, a nie w południe ). Zanim jednak obraliśmy kurs na kolejną wyspę, zapadła decyzja o kąpieli jeszcze przy Vulcano, tyle że w zatoce Porto di Ponente. Opłynęliśmy więc półwysep Vulcanello…







Vulcanello (123 m) to najmłodszy wulkan na Vulcano. Pierwszy (wschodni) stożek wyłonił się z morza podczas erupcji w 183 r. p.n.e., drugi (centralny) w 126 p.n.e. W 21 r. p.n.e. podczas erupcji część wulkanu runęła do morza. W połowie VI w. powstał trzeci stożek, sporadyczne wybuchy trwały do około 1550 r. Po ostatniej erupcji Vulacello połączyło się z główną wyspą – Vulcano.
Na Vulcanello przez długi okres czasu (aż do lat 60-tych XX w.) eksploatowano ałun.
Za cyplem, gdzieś nieco dalej od wybrzeża, znajduje się obecnie największa atrakcja Vulcanello – Valle dei Monstri (Dolina Potworów) z wulkanicznymi skałami przypominająca zwierzęta i baśniowe maszkary. Chociaż daleko nie mieliśmy, nie wystarczyło nam czasu na spacer z mariny do doliny (wygrał Wielki Krater), ale z pewnością zaglądnęlibyśmy tam przy dłuższym lądowym pobycie na Vulcano.
Na stronie http://voglioviverecosi-lupolibero.blog ... -gran.html znajdziecie piękne fotki z wejścia na Gran Cratere i noclegu autora w tym miejscu.

Super ekspedycja

pzdr

Wpłynęliśmy na Bocche di Vulcano - przesmyk pomiędzy Vulcano i Lipari.
Pojawił się widok na Faraglioni di Lipari (większa Pietra Lunga, mniejsza Pietra Menalda)…