Budapeszt po japońsku

Kapitańska Baba napisał(a):Masz absolutną rację ze parlament jest najpiękniejszy, lubnię na niego patrzeć zwłąszcza nocą

Cudny jest!

Kapitańska Baba napisał(a):Rejs tramwajem to zdecydowanie słuszny wybór

Bardzo nam się podobał

marekkowalak napisał(a):Gdzie znajduje się ten napis "BUDAPEST"? Czy dobrze kojarzę, że to jest to ogrodzenie przy kompleksie basenów po lewej stronie od wejścia?

Widać go na tym zdjęciu:



Nie, nie obok basenów. Kąpielisko Palatinus jest po drugiej stronie wyspy. Napis ustawiono prawie "na początku", idąc od Mostu Małgorzaty. Tuż obok knajpek, które pokazałam (tych hippie) i niedaleko fontanny.

marekkowalak napisał(a):A, czyli po prawej stronie za mostem, jeszcze przed fontanną

Za fontanną, dokładnie tutaj:
https://www.google.pl/maps/place/Budape ... 19.0462911

16 sierpnia (piątek): Városliget

Po wizycie na Placu Bohaterów uderzamy do Városliget - prawie stuhektarowego parku w samym centrum miasta. To jedno z ulubionych miejsc spacerów lokalsów, ale i turystów. W Parku znajduje się wiele ciekawych miejsc, można tu spędzić nawet cały dzień

Jedną z atrakcji jest możliwość popływania rowerami wodnymi. Po stawie śmiga mnóstwo samochodów, jest nawet policja :




Kiedy byliśmy tutaj w 2010 roku, z jeziorka spuszczono wodę i wyglądało ono tak:



W Parku sielsko i beztrosko, ludzie urządzają sobie pikniki na trawie:



Idziemy w stronę zamku Vajdahunyad (Vajdahunyad vára):



Zamek powstał z okazji organizacji międzynarodowej wystawy Expo w 1896 roku. Został zaprojektowany jako budynek główny wystawy i podzielony na 3 części: romańską, gotycką i renesansowo-barokową. Ponieważ jego główna część wyglądem nawiązuje do zamku Hunyadich z Siedmiogrodu, zaczęto go nazywać Vajdahunyad.

Po przejściu przez bramę trafiamy na obszerny dziedziniec:



Ustawiono tu pomnik projektanta zamku:



Można też podziwiać tzw. kaplicę z Ják, czyli fragment Vajdahunyad stylizowany na styl romański:




Część pałacowa natomiast została wybudowana w stylu baroku austriackiego:



Nie mogę sobie odmówić zdjęcia z Anonymusem - żyjącym na przełomie XII i XIII wieku kronikarzem i notariuszem króla Węgier, Béli III:



Dotykam też pióra kronikarza, aby zapewnić sobie trochę weny twórczej

Jak już pozuję z pomnikami , nie pominę Sándora Károlyiego - węgierskiego polityka:



Na chwilę opuszczamy Zamek i spacerujemy urokliwymi alejkami:



A potem okrążamy budowlę:




i pokonujemy staw najkrótszą (nielegalną ) drogą:



Zakaz wchodzenia na murek był tylko z drugiej strony, więc mamy usprawiedliwienie Na szczęście nie wpadliśmy do wody

Widać, jak blisko jest Plac Bohaterów:



Ostatnie spojrzenie na zamek Vajdahunyad:



i idziemy w stronę kąpieliska Széchenyi Fürdő:



To jeden z największych kompleksów basenów termalnych w Europie, wybudowany pod koniec XIX wieku. Jest zasilany wodą o różnej temperaturze z dwóch źródeł. Na całość kąpieliska składa się 12 wewnętrznych i 3 odkryte baseny termalne, 3 baseny lecznicze oraz 2 kryte z chłodną wodą. Oprócz tego można skorzystać z saun, łaźni parowych i hydromasaży.

Najtańszy bilet (są tylko całodzienne) kosztuje 19 euro. (Dla ułatwienia nie podaję w forintach ) Cena zależy od tego, czy chce się zwykłą szafkę czy osobistą kabinę. W weekendy jest nieco drożej.

Wchodzimy do hallu i przez okno patrzymy na tłum ludzi na leżakach i w basenie:



Jakoś nas nie ciągnie do tego zbiorowiska. I tak nie wzięliśmy strojów kąpielowych Z Polski oczywiście je zabraliśmy, ale ostatecznie nie wystarczy nam czasu na moczenie się w budapesztańskich termach. Niespecjalnie zresztą nam na tym zależało, bo nie jesteśmy fanami termalnych kąpieli. Podczas tak upalnych dni, jakie trafiły nam się w Budapeszcie, prędzej poszlibyśmy zażywać nieco chłodniejszych kąpieli na kąpielisku Palatinus na Wyspie Małgorzaty, ale tam już byliśmy 9 lat temu

Zresztą najlepiej schłodzić się od środka , więc zaczynamy poszukiwania restauracji. Tym bardziej, że oprócz pragnienia zaczyna nam dokuczać głód.

Okrążamy budynek kąpieliska:



Natykamy się na ciekawy znak :



Ustawienie go tutaj jest trochę uzasadnione, bo obok znajduje się ogród zoologiczny Zastanawiamy się chwilę, czy nie pójść do zoo (lubimy odwiedzać takie miejsca), ale ostatecznie odpuszczamy. Priorytetem staje się znalezienie jakiejś knajpki, a z jakością punktów gastronomicznych w ogrodach zoologicznych jest różnie.

W parku Városliget jest niby kilka restauracji, ale albo są wypełnione po brzegi, albo puste, co niezbyt dobrze wróży Marudzimy, wybrzydzamy i w końcu wracamy na Plac Bohaterów:



Żółta linia metra, żółte taksówki (jak w Nowym Jorku ) i zielone (mogli się dopasować ) rowery:



Zjemy w tym miejscu (Café Kara):



Ta kawiarnia z przekąskami i krótką kartą dań obiadowych mieści się w budynku macedońskiej ambasady i ma dobre opinie w google'ach. Można tu zapalić shishę, jeśli ktoś lubi Dla nas ważne jest to, że możemy się tu napić czeskiego piwa, bo za węgierskim jakoś nie przepadamy

Wreszcie! :



Zjadamy jakieś pity z kurczakiem, papryką i innymi warzywami. Bardzo smaczne, jak to na Węgrzech

Trafiliśmy chyba do "dzielnicy ambasad", obok jest albańska:



Po krótkim odpoczynku i zregenerowaniu sił ruszamy na dalszy podbój Budapesztu

Kapitańska Baba napisał(a):Ten kompleks basenowy zawsze mnie zachwyca - nie basenami ale budynkami, są takie ..... nie jak baseny Ale namieszałam ze słownictwem

Nieee, zrozumiałam, o co chodzi

piotrf napisał(a):Budapeszt to jedno z najpiękniejszych miast Europy , a już na pewno moje ulubione

Też tak uważam

piotrf napisał(a):Pięknie go pokazujesz , Agnieszko , właśnie takim go pamiętam z ostatniej naszej wizyty w październiku 1018 roku .

Oj, to dawno było Dziwne, że to jeszcze pamiętasz

piotrf napisał(a):Zafundowaliśmy sobie rejs po Dunaju - z wody to miasto wygląda przecież zupełnie inaczej , a zdecydowanie lepiej widać piękne , kolorowe dachy

Każde miejsce lubię oglądać z wody; czy to Chorwacja, czy Budapeszt A dachy rzeczywiście robią wrażenie!

piotrf napisał(a):Taki stary nie jestem

Powiedziałam tylko, że masz dobrą pamięć


16 sierpnia (piątek): Pomniki i trochę architektury

Znowu znikamy pod ziemią, tym razem dość płytko, bo na stację żółtej linii metra prowadzi tylko kilka schodków:



Wysiadamy na Andrássy út - reprezentacyjnej i najdłuższej ulicy Budapesztu. Mieści się tu mnóstwo eleganckich sklepów, gmach Węgierskiej Opery Państwowej i Terror Háza:



czyli Dom Terroru, który jest hołdem złożonym bohaterom rewolucji z 1956 roku i ofiarom totalitaryzmu na Węgrzech. Budynek został wzniesiony w 1880 roku w stylu neorenesansowym. W latach 1937-1944 służył jako siedziba i więzienie organizacji strzałokrzyżowców (faszystowskiego ugrupowania na Węgrzech), natomiast w latach 1945-1956 był więzieniem stalinowskiej policji politycznej ÁVH.

Muzeum zostało otwarte w 2002 roku. Do zwiedzania są rekonstrukcje pomieszczeń znajdujące się w piwnicy, na parterze oraz na pierwszym i drugim piętrze. Odwzorowanie realiów robi podobno wrażenie i nie pozostawia nikogo obojętnym. My nie decydujemy się na wejście... Nawet nie chodzi o kolejkę, która pewnie mogłaby być jeszcze dłuższa:



Bardziej o to, że tego nie planowaliśmy, a na takie zwiedzanie warto być przygotowanym... psychicznie. Kiedyś będę chciała odwiedzić to miejsce i pewnie tak się stanie, bo mam nadzieję, że jeszcze wrócę do Budapesztu.

Zamiast tego oglądamy pomnik "żelaznej kurtyny":




oraz betonowy blok będący częścią Muru Berlińskiego:



Ponadto na fasadzie budynku znajdują się zdjęcia nagrobne przedstawiające wizerunki ofiar:



Przystajemy na chwilę w milczeniu...
Czytamy też tablice poświęcone powstaniom i wszelkim ruchom dającym odpór okupantom:



Polski akcent:



Przed Domem Terroru panowałaby cisza, gdyby nie fakt, że jest on położony przy Andrássy út. Właśnie przejeżdża limuzyna, z której "wystaje" panna młoda:



Towarzysząca jej kobieta krzyczy coś, oczywiście po węgiersku, więc nie mam pojęcia, co.

Widzimy też znajomy autobus - tym razem na kołach i na ulicy :



Ruszamy dalej, już nie metrem, a pieszo. Docieramy do Oktogonu - ośmiokątnego placu w VI dzielnicy Budapesztu:



Panuje tu okropny ruch i hałas, więc szybko uciekamy w spokojniejsze rejony. Z ulgą skręcamy w zadrzewiony deptak:



Oprócz wielu restauracji znajduje się tu kilka interesujących pomników, a ja uwielbiam pomniki, zwłaszcza te niebanalne. Do takich z pewnością można zaliczyć pomnik Ferenca Liszta - wybitnego węgierskiego kompozytora i pianisty:



Tuż obok w dziwnej pozie zastygł József Atilla - poeta dwudziestolecia międzywojennego:



Najbardziej podoba mi się jednak ten abstrakcyjny pomnik:




stojący przed Akademią Muzyczną im. Franciszka Liszta:



Patrona Akademii można zobaczyć też siedzącego wysoko nad wejściem:



Okazuje się, że zawędrowaliśmy w "muzyczne" rejony Budapesztu. Przed nami sklep z instrumentami muzycznymi:



Spacerujemy ulicami VI dzielnicy i podziwiamy architekturę:



Za nami potężny gmach Akademii Muzycznej, który trudno objąć obiektywem:



Przed nami zaś imponujące fasady budynków:



Większość, niestety, wymaga renowacji...

Wchodzimy na podwórko (w zasadzie - parking) z ciekawymi muralami:



Ten jest trochę niepokojący:



A ten z kolei - beztroski:



Nawiązuje do węgierskich symboli - papryki (która bardziej przypomina mi tu marchewkę ) i kostki Rubika.

Odrapane kamienice i długie węgierskie wyrazy:



Patrząc na budynki, wie się, że to dawna monarchia austro-węgierska:




Tylko w Wiedniu kamienice by lśniły, a tutaj są nieco przykurzone, co może odbiera im urody, ale dodaje autentyczności. Podoba mi się ten spacer, bo mam wrażenie, że widzę bardziej prawdziwe, codzienne oblicze Budapesztu. Poruszamy się teraz poza głównymi turystycznymi szlakami.

Za wcześnie tak pomyślałam, bo już zaraz dopada nas rzeczywistość zwiedzacza. Przed nami wspaniały budynek, w którym mieści się "kultowa" New York Café:



i kolejka do kawiarni:



Nie, nie będziemy w niej stać. Znowu znikamy w pustych i klimatycznych uliczkach VI dzielnicy...

Bravik napisał(a):W wydłużoną majówkę 2013 r. mieliśmy fajne dwupoziomowe mieszkanko przy Király u. (równoległa do Andrássy út.). Faktycznie,
Terézváros to mocno rozrywkowa dzielnica. Knajpka przy knajpce, imprezowanie do późna w nocy, pełno ludzi.
Czekam na inne dzielnice

W następnym odcinku Erzsébetváros. Tam też jest bardzo rozrywkowo

pääkäyttäjä napisał(a):Byłem w Muzeum Terroru. Robi wrażenie, zwłaszcza sam koniec trasy zwiedzania.

Na pewno. Zwiedzimy następnym razem.