Budapeszt po japońsku

15 sierpnia (czwartek): Budapeszt by night

Opuszczamy bajkową Basztę Rybacką, przed którą autobus właśnie wypuścił grupę turystów:



i kierujemy się w spokojniejsze rejony. Jedna z wąskich i krętych uliczek w Budzie:



Przed salą koncertową Budai Vigadó pustki:



Podobnie przy fontannie na Corvin tér:



Generalnie, Buda pustoszeje wieczorami. Dzisiaj też tak się dzieje; większość turystów zmierza do Pesztu, w którym znajduje się zdecydowanie więcej restauracji, pubów i nocnych klubów. Idziemy tam i my

Naddunajskim deptakiem:



zmierzamy w stronę Mostu Łańcuchowego:



Na Dunaju duży ruch:



Wieczorny rejsik to na pewno świetna sprawa. My będziemy płynąć w dzień, już jutro

Podziwiamy pięknie podświetlony budynek Parlamentu:



Budańskie zabytki też się nieźle prezentują w nocnej odsłonie. Zamek:



i tunel pod wzgórzem zamkowym:



Oraz kościół Macieja i Baszta Rybacka:



które oglądamy już z Mostu:



Dominuje kolor złoty :




Podświetlone budowle podobają mi się bardziej niż w ciągu dnia, ale to chyba normalne. Wieczorne zwiedzanie ma zupełnie inny klimat. Byłoby oczywiście bardziej romantycznie, gdyby nie tłumy ludzi. Jeden gość wlazł nawet na element konstrukcyjny mostu, tuż obok tabliczki, żeby się nie wspinać :



Zmierzamy w stronę bazyliki św. Stefana:




i zasiadamy w jednej z knajpek, bo już baaardzo chce nam się pić. Pozuję ze szklanką jakiegoś krafta :



Lokal serwuje też fajnie wyglądające tapasy, ale my w ogóle nie jesteśmy głodni. Atmosfera bardzo sympatyczna - mili kelnerzy i przyjemny gwar przy stolikach:



Po zaspokojeniu pragnienia nagle robimy się śpiący W końcu wstaliśmy dzisiaj bardzo wcześnie, a dzień był pełen wrażeń. Uskuteczniamy jeszcze mały spacer w okolicach ulubionego mostu Małża (Most Elżbiety):



i ze zdziwieniem stwierdzamy, że pasaż handlowy Párizsi Udvar, który w 2010 roku wyglądał tak:



zamienił się w luksusowy hotel:



Koło 22:00 znikamy pod ziemią:



A w apartmanie, na balkonie, planujemy jutrzejsze zwiedzanie, łącznie z rejsem po Dunaju

Katerina napisał(a):Przepięknie. Totally romantic
Budapeszt od strony wody podoba mi się bardziej niż Paryż.

Budapeszt miejscami bardzo przypomina mi Paryż
Chociaż w Paryżu byłam dawno temu (w 2000 roku) i tylko 2 dni (za to intensywne i pełne wrażeń - zwiedzanie, a raczej szwendanie się, od 10:00 rano do 2:00 w nocy ), więc może mi się coś mieszać

Habanero napisał(a):Spóźniony, sorki , dołączam do relacji

Nie szkodzi Fajnie, że jesteś!

Habanero napisał(a): Budapeszt jest piękny. Szmat czasu tam spędziłem jeżdżąc z młodzieżą na obozy .
Do obiadu na wyspie Małgorzaty , a potem zwiedzanie

Brzmi jak dobry plan!

Habanero napisał(a):Lubicie ? ...

Langosze mi smakują, ale są dość ciężkostrawne (ociekają tłuszczem) i niespecjalnie dobrze je toleruję
Małż bardzo lubi

pääkäyttäjä napisał(a):Pasaż po remoncie podobno to nie to samo, co hotel ale miejsce chyba ma resztki klimatu...?

Trudno powiedzieć, tylko tam zajrzeliśmy.

piekara114 napisał(a):Uwielbiam langosz z czekoladą.... dawno nie jadłam....

Nie wiedziałam, że są też w wersji na słodko.

piekara114 napisał(a):Budapeszt na mnie ogromne wrażenie robi właśnie po zmroku, kiedy wszystkie obiekty są pięknie oświetlone i odbijają się w Dunaju.

Dokładnie. Wtedy jest najpiękniej

16 sierpnia (piątek): Tramwajem wodnym po Dunaju

Wstajemy dość późno, bo wczoraj w nocy zasiedzieliśmy się na balkonie

Szybkie śniadanie, potem dziesięciominutowy spacerek do metra i za kolejne 15 minut wysiadamy na stacji Corvin-negyed. Tuż obok znajduje się kino Corvin:



gdzie miała miejsce bitwa podczas powstania węgierskiego w 1956 roku. Aby upamiętnić bohaterską obronę młodych powstańców, ustawiono tu pomnik Pesti srácok, co można chyba przetłumaczyć jako Chłopcy z Pesztu:



Kawałek dalej natykamy się na budynek Muzeum Sztuki Stosowanej z przepięknym dachem:



Niestety, hałas który jest efektem działań panów widocznych na zdjęciu (a właściwie jednego pana, bo reszta odpoczywa ), skutecznie przegania nas w spokojniejsze rejony.

Mijamy kościół św. Ferenca:



i szybko zmierzamy w stronę Dunaju:



Zbliża się 12:00, a o tej porze, z przystanku obok Mostu Petőfiego (Petőfi híd) ma odpływać tramwaj wodny, którym chcemy sobie popływać. Całe szczęście, że jesteśmy wcześniej, bo statek już stoi "pod mostem":



Jesteśmy ostatnimi turystami, którzy pakują się na jego pokład. Odpływamy 15 minut przed czasem Chyba że na stronie internetowej są nieaktualne informacje Czytaliśmy oczywiście po angielsku, nie po węgiersku

Odpływamy w stronę centrum. Przed nami Most Wolności i Góra Gellerta:



W małym barze na pokładzie statku można kupić coś do picia i jakieś przekąski. Decydujemy się na jedną puszkę (wypijemy na spółę ) węgierskiego piwa Dreher. Cena całkiem przystępna, ale piwo... no cóż, w tym temacie preferuję czeskie wyroby, ale nie jest złe Można też napić się wina - rozlewają je do plastikowych kubeczków
Taki transport publiczny to ja rozumiem!

Linia D11, którą właśnie płyniemy, jest dostępna przy zakupie 72 godzinnego biletu na całą budapesztańską komunikację, z tym że, jak już pisałam w tej relacji, tylko w dni powszednie, dlatego koniecznie chcieliśmy skorzystać z tej atrakcji dzisiaj, bo w ciągu następnych dni będzie to niemożliwe (weekend, a nawet długi weekend, związany z węgierskim świętem państwowym).

Oczywiście mieszkańcy miasta nie korzystają na co dzień z tego środka transportu, bo jest on duuużo wolniejszy niż metro, a nawet tramwaj czy autobus Rejs ma przede wszystkim walor widokowy, a jest na co popatrzeć. Szkoda tylko, że niebo trochę zachmurzone, ale nie ma co marudzić

Mijamy piękny budynek Uniwersytetu Technologii i Ekonomii :



a następnie Hotel Gellért, w którym, w cudnie zdobionych salach, mieści się kąpielisko termalne:



Tutaj widać trzy mosty, pod którymi zaraz będziemy przepływać :



Po lewej Kościół Skalny i Góra Gellérta z Pomnikiem Wolności:



Przychodzi mi do głowy, że taki rejsik pierwszego dnia (wczoraj był dzień zerowy ) to był świetny pomysł - zobaczymy z wody, co koniecznie musimy zwiedzić!

Przepływamy pod moim ulubionym budapesztańskim mostem - Mostem Wolności:



Zadowolona Maslinka :



Charakterystyczna ozdoba - znowu Turule:



Podobno zdarza się, że ludzie wdrapują się do nich, na samą górę konstrukcji

Most w latach w latach 1894-1896, a po II wojnie światowej został odbudowany jako pierwszy spośród zniszczonych budapesztańskich mostów. Z tego też powodu nazwano go Mostem Wolności. Nieoficjalnie bywa też nazywany "mostem samobójców"

Przed nami Most Elżbiety - ulubiony mojego Małża:



Kiedyś na forum Weldon napisał:

weldon napisał(a):Elżbiety tym się różni od Wolności, że Elżbiety jest piękny z bliska.
Z daleka się tego nie dostrzega.

Coś w tym jest

Rozmawialiśmy też wtedy o tym, że Most Elżbiety to forma, a Wolności - treść, dlatego ten pierwszy bardziej podoba się mężczyznom, a drugi - kobietom Interesująca teoria Jakoś nie mogę znaleźć tych spostrzeżeń w mojej poprzedniej relacji z Budapesztu (a może to było w relacji Weldona...), w każdym razie utkwiło mi to w pamięci

Po krótkiej dygresji wracamy do rejsu Zmienia się zabudowa przy naddunajskich bulwarach; widać, że wpływamy do ścisłego centrum. Na nabrzeżu coraz bardziej tłoczno, mijamy wielkie statki pasażerskie:



Most Elżbiety też się załapał:



Skoro jest ładniejszy z bliska, to proszę :



Przed nami zabytki Budy:



Przede wszystkim Zamek Królewski:



Jest i wspaniały Most Łańcuchowy, którym wczoraj spacerowaliśmy:



a dzisiaj pod nim przepływamy:





Pozdrawiamy się wzajemnie z turystami przepływającego statku :



Przed nami Parlament - chyba najpiękniejszy budapesztański budynek:



Pozuję na jego tle w chorwackiej koszulce :



Po lewej kościół ewangelicki z bardzo ładnym dachem:



A my tymczasem zbliżamy się do drugiego brzegu, gdzie, obok Parlamentu, znajduje się przystanek wodnego tramwaju. Będzie okazja przyjrzeć się monumentalnej budowli z bliska :





Budowa Parlamentu trwała od 1885 do 1904 roku, choć pierwsze posiedzenie odbyło się już w 1896 roku, podczas hucznie obchodzonej rocznicy tysiąclecia państwa węgierskiego. Do jego zbudowania zużyto podobno 40 kilogramów złota, pół miliona kamieni szlachetnych i 40 milionów cegieł
W budynku jest przechowywana największa relikwia Węgrów – korona świętego Stefana oraz insygnia władzy królewskiej.

Zwiedzanie Parlamentu najlepiej zarezerwować przez internet z wyprzedzeniem, zwłaszcza, jeśli odwiedzamy Budapeszt w tak popularnym terminie jak "długi sierpniowy weekend". Nasz wyjazd, jak to często z nami bywa , był spontaniczny, więc budynek będziemy podziwiać tylko z zewnątrz, za to z każdej strony

Na razie z wody Jeszcze trochę detali:



i przepływamy pod kolejnym, czwartym już, mostem - Mostem Małgorzaty (Margit híd):



Kiedy odwiedzaliśmy Budapeszt w 2010 roku, był on w remoncie. Dzięki przebudowie most zyskał szersze jezdnie; dodano też ścieżki rowerowe, nowe poręcze i lepsze oświetlenie

Podziwiamy odrestaurowane rzeźby:



Na brzegu z kolei wypatrujemy wędkarza:



Ciekawe, czy coś tu złowi?

Jest i zatopiony autobus :



Zbliżamy się do prawego brzegu Dunaju, który jest po naszej lewej stronie Postanawiamy wysiąść na Wyspie Małgorzaty. Tak kończy się nasz rejs, który trwał równo godzinę. Moglibyśmy oczywiście pływać w kółko , bo nasz bilet to wersja unlimited, ale jeszcze tyle jest do zobaczenia...

Jak będziecie w Budapeszcie, polecam przepłynąć się tramwajem wodnym Możecie wsiąść do niego w różnych punktach miasta i wysiąść tam, gdzie chcecie

Na koniec zdjęcie naszego statku:



i idziemy "zwiedzać" Wyspę Małgorzaty

Bravik napisał(a):

maslinka napisał(a):
Jest i zatopiony autobus :

W 2013 jeszcze jeździł po budapesztańskich ulicach.

Uprzedziłeś trochę fakty , więc już zdradzę, że tego samego dnia zobaczymy ten autobus na ulicy

Bravik napisał(a):Następnym razem spróbuj nocnego rejsu po Dunaju.

Następnym razem na pewno spróbuję
Mam jeszcze plan zwiedzania i innych atrakcji na kilka wizyt w Budapeszcie

walp napisał(a):Czytałem kiedyś o pływających po Dunaju autobusach. Czy to znaczy, że był tylko jeden i utknął na mieliźnie?

Chyba jest ich więcej
Można kupić bilet on-line:
https://rejsypodunaju.com/plywajacy-autobus-statek/

16 sierpnia (piątek): Wyspa Małgorzaty i Plac Bohaterów

Z tramwaju wodnego wysiadamy w samym środku budapesztańskiej oazy zieleni, czyli na Wyspie Małgorzaty (Margit-sziget). W 1950 roku, przy okazji prac związanych z regulacją Dunaju, została ona sztucznie utworzona z trzech leżących blisko siebie pomniejszych wysp. Ma 2,5 km długości i zajmuje 95,6 ha powierzchni, a w najszerszym miejscu jej szerokość wynosi 500 metrów.

Na Wyspie znajdują się takie atrakcje jak kąpielisko Palatinus (odwiedziliśmy je w 2010 roku), ogród japoński, mini zoo, zabytkowa Wieża Wodna (obecnie pełniąca funkcję wieży widokowej), ruiny kościoła franciszkanów oraz klasztoru dominikanów, muzyczna fontanna, grająca studnia i jeszcze kilka innych atrakcji. Spokojnie można tutaj spędzić cały dzień My dzisiaj będziemy tu tylko chwilę, ale wrócimy pojutrze

Kilka zdjęć z południowej części wyspy:




To miejsce jest całkiem hippie :



95,6 ha powierzchni to dość sporo, więc żeby oszczędzić nogi, można zastosować takie:



lub takie rozwiązanie:



Albo wypożyczyć rower, hulajnogę czy segwaya.

Zmierzamy w stronę muzycznej fontanny:



Od 11:00 do wieczora (chyba do 21:00, a może do 22:00), co godzinę, strużki wody wylatują w górę w rytm znanych utworów. Można trafić na muzykę klasyczną, pop lub rock.

Na stronie:
https://www.budapestbylocals.com/margaret-island.html

znalazłam repertuar, ale raczej nieaktualny, bo o 14:00 fontanna gra nam hity Stonesów i Guns N’ Roses, a według tego grafiku powinna nas uraczyć Vivaldim i Czajkowskim.

Dla nas to może i lepszy wybór Muzyka oraz wodne "kręciołki" bardzo nam się podobają:



Woda strzelająca podobno nawet na 10 metrów w górę przynosi ochłodę, co jest bardzo cenne, bo chmury się rozwiały i zaczyna się robić niezły ukrop.



Patrząc na nasze zdjęcia z 2010 roku, stwierdziłam, że fontanna została przebudowana. 9 lat temu wyglądała tak:



W nocy musi być świetnie, bo dochodzą jeszcze świetlne iluminacje. Na yt znalazłam taki filmik:



Po odpoczynku na ławce i orzeźwiającej mgiełce z fontanny idziemy dalej. W zasadzie zamierzamy już opuścić wyspę, bo wymyśliliśmy inny plan na dzisiejsze popołudnie Na Margit-sziget wrócimy pojutrze

Mijamy wypożyczalnię rowerów:



oraz pomnik z 1973 roku upamiętniający połączenie Óbudy, Pesztu i Budy w jedno miasto Budapeszt:



Spojrzenie w stronę fontanny:



i powoli zmierzamy w stronę Mostu Małgorzaty:




Wyspa za nami:



a przed nami lewy brzeg Dunaju i piękne pesztańskie kamienice:



Mijamy budynek Teatru Komedii:



a następnie Nyugati pályaudvar, czyli dworzec kolejowy Budapeszt Zachodni:



Tutaj też znikamy pod ziemią:



Przesiadamy się na żółtą, zabytkową linię metra - najstarszą w kontynentalnej części Europy, która została uruchomiona w 1896 roku z okazji obchodów tysiąclecia państwa węgierskiego. W 2002 roku linia M1 wraz z Aleją Andrássyego i Placem Bohaterów została wpisana na listę Światowego Dziedzictwa UNESCO.

Składy tej linii metra są krótkie, a wagoniki w starym stylu:



Dworce wyłożono białymi kafelkami oraz zamontowano ozdobne tablice z nazwami stacji:



Wysiadamy na Hősök tere, czyli na Placu Bohaterów:



Miejsce to przypomina mi paryski Place de la Concorde (Plac Zgody), choć nie ma tu fontanny. W sumie nie wiem, dlaczego, ale atmosfera wydaje się podobna...

Plac Bohaterów (nazywany również Placem Tysiąclecia lub Placem Millenijnym) to jeden z największych i najważniejszych placów w Budapeszcie. Najważniejszym obiektem jest tutaj Pomnik Tysiąclecia (Millenniumi emlékmű), którego budowę rozpoczęto w 1896 roku:




Na środku Placu znajduje się Grób Nieznanego Żołnierza z wyrytym hasłem: Höseink Emlékére, co znaczy: Pamięci naszych Bohaterów:



oraz wznosi się 36 metrowa kolumna archanioła Gabriela, który, według legendy, miał objawić się pierwszemu królowi Węgier Stefanowi i nakazać mu przyjęcie korony:



Kolumnę tę otacza podzielona na dwie części półkolista kolumnada przedstawiająca ważne postacie z węgierskiej historii:




Święty László ma bardzo zdziwioną minę:



a konie szaleją :



Po jednej stronie Placu znajduje się Muzeum Sztuk Pięknych (Szépművészeti Múzeum):



zaś po drugiej - Pałac Sztuki (Műcsarnok):



Ładnie tu, ale dość "betonowo", brakuje nam przyrody. Idziemy więc zrelaksować się wśród zieleni do pobliskiego parku Városliget