Brela i okolice, czerwiec 2012

Dosiadam się o Twojej relacji. Piękne widoczki

mervik napisał(a):coś czuję , że tata z mamą dziś leżą na kamieniach

Nie doniósł do plaży

EithelAmarth napisał(a):Dosiadam się o Twojej relacji. Piękne widoczki

Iwona75 napisał(a):Właśnie zachwyciłam się Waszą górską wycieczką

Przepiękne widoki , a półwysep św. Piotra jak na dłoni.... Trzeba kiedyś podążyć Waszym szlakiem.....

Witam,

dziękuję za zainteresowanie i przepraszam za dłuższy przestój - niestety znowu problemy techniczne spowodowane padem systemu - o jedną skasowaną partycję za daleko i parę wieczorów w ten sposób z głowy...

Jako że na szczęście to nie była ta ze zdjęciami to możemy relację kontynuować.

18. czerwca - drugi wyjazd do BiH

Tego dnia jedziemy na, jak się potem okazuje, ostatnią dłuższą wycieczkę z Breli. Głównym celem jest Pocitelj, niewielkie zabytkowe miasteczko, które pobieżnie oglądaliśmy z drogi wracając z Mostaru i z którego piękne zdjęcia parokrotnie już na forum oglądałem. Nasz ksiązkowy przewodnik również zachęca na swój swoisty, niepowtarzalny sposób:

"Pocitelj (...) widziany okiem przeciętnego człowieka, artysty lub architekty jest >>kamiennym brylantem<< nad Neretwą".

Artystami nie jesteśmy, architektami też nie, przeciętnymi ludźmi jak najbardziej więc na szczęscie możemy jechać

Tym razem trasa Jadranką przez Ploce i Metkovic, mamy chęć poogolądać chociaż z okien samochodu mało nam znane południowe fragmenty Makarskiej Riwiery. Im dalej od Makarskiej tym bardziej dziko i kameralnie - jeśli jeszcze kiedyś na wczasy pod górami to chyba gdzieś tu...

Po około dwóch godzinach jazdy (tędy też nie da się jechać zbyt szybko) dojeżdżamy do miasteczka i parkujemy na niewielkim, przydrożnym parkingu. Obok kilka straganów z owocami i pamiątkami ale zdecydowanie luźniej niż w Mostarze (delikatnie mówiąc - ruch turystyczny minimalny).



Tym co od razu mocno rzuca się w oczy, jest stara węgierska wieża obronna z XV wieku. Ruszamy w górę po schodkach gdzieś w jej kierunku.



Zabudowa miasta i uliczki kamienne, niewielkie ogródki, klimat rzeczywiście oryginalny, trochę jakby czas stanął tu w miejscu. Do tego to charakterystyczne dla BiH przemieszanie kultur - tu zabytki osmańskie, tam chrześcijańskie.







cdn

Po spacerze w rejonie pieknej wieży zegarowej, kojarzącej mi się z Czarnogórą zaglądamy do XVI-wiecznego meczetu. Tutaj także gościli "słudzy sił zła":



Na dzień dzisiejszy śladów po tej wizycie w zasadzie nie widać, zasady wstępu podobne jak w Mostarze - niewielka opłata + zdjęcie obuwia. Układ meczetu też podobny choć jednak nieco bardziej pustawo...







Z meczetu w górę, w stronę węgierskiej wieży i zamku, podejście nielekkie w panującym już potężnym upale. Ale oto jesteśmy już u celu:



Z bastionów fortu piękny widok na starą...



i nową część miasta:



Sam rejon zamku bardzo słabo zagospodarowany - niemalże wcale. Jedna tablica informacyjna, wąska ścieżka dla turystów pośród gruzu...



Na szczyt wieży obronnej prowadzą kamienne schodki, widać że miejscowa młodzież tu czasami bywa...



Nie będąc jednak pewnym ile wieków temu restaurowana była podłoga w części szczytowej nie decyduję się pozostawiać w tym miejscu żadnych trwalszych śladów swojej bytności

cdn

Rodzina zaczyna stawiać opór (jest potwornie gorąco) ale ja nie odpuszczam - bardzo mi się tu podoba - i z zamku ruszamy w stronę kolejnych, jeszcze wyżej położonych umocnień (na zdjęciu po lewej).



Kamiennymi schodkami ciągle w górę - pomiędzy położonymi tarasowo, kamiennymi domami. Zwraca uwagę płytowa dachówka, która już chyba zawsze będzie mi się z Bośnią kojarzyć.



Z murów fortu piękna panorama okolicy:







Stopień jego zagospodarowania podobny jak węgierskiej wieży ale jest tu naprawdę ładnie. Jeszcze żeby nie to słońce... Chyba już wystarczy, schodzimy powoli na dół.



Po drodze wizyta w kawiarni, bośniacka kawa i lody (uff...) i powoli żegnamy historyczny Pocitelj.



Nasze auto wita nas ciepło:

Bardzo ładnie pokazałaś to miejsce. Widać, że warto tam zajrzeć.

_chudy_ napisał(a):Rodzina zaczyna stawiać opór (jest potwornie gorąco)

Nasze auto wita nas ciepło:

Lubię ciepełko , ale obawiam się że przy takiej temperaturze , też stawiałabym opór

.

Rzeczywiście słońce nie miało tego dnia litości... Choć oczywiście wskazanie samochodu nie do końca prawdziwe i wynikające z pozostawienia go w niezacienionym miejscu - realnie było "tylko" 36-37. Jakoś daliśmy radę ale lekko nie było...

Cieszę się że zdjęcia się podobają, dzięki za motywujące komentarze

Piękne fotki. Dzięki nim wracają wspomnienia z naszego pobytu i czekam na cd.
Pozdrawiam
Jarek

Jarek999 napisał(a):Piękne fotki. Dzięki nim wracają wspomnienia z naszego pobytu i czekam na cd.
Pozdrawiam
Jarek

Dziękuję i zapraszam na kolejny odcinek naszej wycieczki do BiH. Dziś Błagaj.

Miejscowość powyższa znajduje się jakieś 12 kilometrów na południowy-wschód od Mostaru, aby tam dotrzeć nalezy odbić z drogi nr 17 niemal przed samym wjazdem do miasta (nasza mapa pokazywała nieco inaczej i na trasie przez moment zwątpiliśmy). Są znaki, drogą o przyzwoitej nawierzchni - zakładając że nie trafi się akurat na jakiś objazd środkiem pola :



dojeżdża się do miejsowości, a konkretnie w rejon źródła rzeki Buna, stanowiący najbardziej eksponowane turystycznie miejsce w miasteczku. Gwoli podstawowych informacji na jego temat oddajmy na chwilę głos przewodnikowi

"Ogromna, pochyła skała (...) ze swego wnętrza podarowała miasteczku Błagaj, a i całemu regionowi, czyste, bystre, chłodne źródło rzeki. Należy ono do największych w Europie. To jest widok, który nie pozostawia człowieka obojętnym."

Błagaj przypomina znacznie bardziej Mostar niż Pocitelj - spory ruch, niemal tłoczno, długi rząd straganów z pamiątkami, a rejon w bezpośrednim pobliżu źródła Buny okupowany przez sporej wielkości restaurację.







Oczekiwaliśmy trochę mniejszej "cywilizacji", ale trzeba przyznać że miejsce jest bardzo ładne, a potężna, pionowa skała ponad wybijającą bezpośrednio spod niej rzeką robi wrażenie.





Najbardziej oryginalnym, zabytkowym obiektem w tym miejscu jest XV-wieczna tekija, niemal przyklejona do skały siedziba derwiszów. W jej pobliże, i jednocześnie w pobliże samego źródła rzeki można dotrzeć wąską ścieżką powyżej restauracji.









Chwilę spacerujemy, ale szybko mamy dość panującej temperatury - jest tu jeszcze zamek ale nie mamy nawet siły go lokalizować. Siadamy w restauracji i decydujemy się na obiad szukając czegoś typowo lokalnego. Ceny chorwackie ale jedzenie doskonałe.



Po posiłku trochę gimnastyki:



I ruszamy w dalszą drogę.



Ps. Mieliśmy jeszcze zajrzeć do wnętrza Tekiji ale chyba od namiaru słońca wracając z restauracji po prostu o tym zapomnieliśmy...

Kiedy wyjeżdżamy z Błagaju, decydujemy się na wycieczkę, której w zasadzie nie planowaliśmy. Wydawało nam się że aż pod Mostar nie dojedziemy, ale teraz jego bliskość mocno kusi... Tylko ten upał - wysiadać i zwiedzać czy może po prostu objechać miasto i popatrzeć chcociaż z samochodu?



Wygrywa opcja druga - Pocitelj dał nam tego dnia w kość - jedziemy główna trasą na Sarajewo, potem powrót przecinając rejon centrum.





Tym razem na zdjęciach łapiemy głównie te bardziej mroczne widoki z doświadczonego wojną miasta - naprawdę nie jest trudno je znaleźć - ponure pomniki największej głupoty jaką udało się człowiekowi "wynaleźć". Trudno wręcz uwierzyć że to wszystko jest w sumie tak jeszcze świeże i że to bądź co bądź niemal środek Europy (w końcu jak daleko jest stąd w linii prostej do Rzymu czy Wiednia?). Jest coś co człowieka pociąga w przyglądaniu się tym śladom własnego okrucieństwa - chęć zrozumienia? tylko czy takie rzeczy da się zrozumieć?











To miasto ma coś w sobie - zabytki, wspaniałe góry wokół, kulturowy tygiel Polakom w sumie dobrze znany ze Wschodu ale dawno już miniony (w Mostarze są: kościoły, meczety, cerkwie i synagoga) i ta mroczna, okrutna historia, która tak bezceremonialnie się z miastem obeszła (mam na myśli również II wojnę światową - Jugosławia, podobnie jak Polska była wtedy krajem o jednych z największych procentowo stratach ludnościowych). Dawno już dowiedziono, że najlepiej rozwijają się społeczeństwa o dużym stopniu zróżnicowania kulturowego - ale coś siedzącego głęboko w człowieku powoduje są to też niestety mieszanki najbardziej wybuchowe.

Chcielibyśmy jeszcze kiedyś do Mostaru wrócić, "poszperać" dokładniej, z tegorocznego wyjazdu pozostał spory niedosyt, jakkolwiek biorąc pod uwagę że zwiedzaliśmy z 2-latkiem na plecach raczej należy się chyba cieszyć że udało się zobaczyć tak wiele.

cdn

.

te kiero napisał(a):Mostar moje ulubione miejsce na Bałkanach,
proponuję wirtualny spacer 360st po całym mieście (jak dla mnie rewelacja):
http://www.hercegovina.ba/virtual/

Dzięki za linka, uzupełnię letnią trasę To wprawdzie nie to co na żywo ale na otarcie łez...

.