Brela i okolice, czerwiec 2012

Zjeżdżając ze sv. Jurka przez moment pomyślałam, że może by tak skręcić w prawo ... Patrząc na Twoje zdjęcia żałuję, że tego nie zrobiłam ... No nic ... Trza wrócić

.

Vosac rewelacja, ogromnie byliśmy zadowoleni że nie zakończylismy wycieczki na Sv Jure. I mimo tej wizyty (a może właśnie dzięki niej) chętnie bym tam jeszcze zajrzał, podejrzewam że w parku jest znacznie więcej ciekawych szlaków.

Co do chodzenia po górach w upał to w ten dzień nie było tak źle - temperatura u góry nie przekraczała 25 stopni. Głównym problemem tamtejszych szlaków jest że tam się nie ma gdzie chować przed słońcem - drzewa, las to spora rzadkość.

Trochę zdjęć z samego wierzchołka - zrobiłem ich ogromną ilość i aż trudno zdecydować się co pokazać ale postaram się nie przesadzić. Widok BAJKA - pusta przestrzeń przed oczami wygląda prawie że nierealnie, nie chce się niemal wierzyć temu co widać w dole pod nogami.















Położona prawie 1,5 km niżej Makarska jak na dłoni i na wyciągnięcie ręki. Z dołu docierają mocno przytłumione odgłosy życia miasta, wszystko jakby bardziej leniwe i spowolnione. Chciałoby się tak siedzieć z rozdziawionymi ustami i patrzeć, patrzeć...









cdn

super widoczki, na tych zdięciach

.

Punkt do startu w przestworza rzeczywiście wymarzony

Na Vosacu spędzamy trochę czasu choć i tak zdecydowanie mniej niż bym sobie życzył - niestety nie wszyscy uczestnicy wycieczki uważają gapienie się na morze z wysokości 1400 m za interesujące... Wracamy oczywiście tym samym szlakiem, którym weszliśmy.


Tucepi - widok z Vosaca


Sv Jure (z lewej) - widok ze szlaku na Vosac


Hvar, Peljesac - widok ze szlaku na Vosac

Teraz powrót na "główną" drogę w kierunku Jure i powolny zjazd, przerywany dość częstymi sesjami zdjęciowymi w co ciekawszych miejscach. Park jest przepiękny.


Gdzieś na trasie w PN Biokovo


Widok w kierunkiu Vosaca z drogi na Sv Jure #1


Widok w kierunkiu Vosaca z drogi na Sv Jure #2


Hvar, Peljesac, Korcula - widok z drogi na Sv Jure

Dłuższy postój robimy na punkcie widokowym Ravna Vlaska (1228 m). Trochę jak na Vosacu, ale panorama znacznie bardziej ograniczona.


Punkt widokowy Ravna Vlaska


Makarska, Tucepi, Brac, Hvar oglądane z punktu widokowego Ravna Vlaska


Tucepi, Hvar oglądane z punktu widokowego Ravna Vlaska


Riwiera Makarska, Hvar, Peljesac, Korcula oglądane z punktu widokowego Ravna Vlaska

Kolejne przystanki robimy nieco przed Vratami Biokova, oraz w rejonie samej przełęczy. Kilka zdjęć z podstawowym komentarzem poniżej.


Ruiny domów w PN Biokovo (park był kiedyś dość gęsto zamieszkany)


Przełęcz Vrata Biokova


Hvar, Peljesac, Korcula oglądane z rejonu przełęczy Vrata Biokova


Riwiera Makarska oglądana z rejonu przełęczy Vrata Biokova


Droga na Sv Jure tuż przed przełęczą Vrata Biokova


Tucepi, Hvar, Peljesac, Korcula oglądane z rejonu przełęczy Vrata Biokova


Peljesac, Hvar - widok z rejonu przełęczy Vrata Biokova, z prawej u dołu fragment drogi nr 512


Wjazd do PN Biokovo

Jak widać na dół dojeżdżamy cali i zdrowi

super fota , w dole wygląda to, jakby była to ścieżka rowerowa,a nie droga

Podczas moich pierwszych wakacji w Chorwacji, wylegując się na plażach Makarskiej nie mogłem się napatrzyć na te góry i zastanawiałem się czy tam się da wjechać,wyjść. Teraz już wiem że się da czyli mam kolejny powód by tam wrócić:) A na Twoje zdjęcia nie mogę się napatrzyć jak wtedy...

Góry wspaniałe choć trzeba pamiętać że jednego na tych zdjęciach nie widać - słońca i upału, przed którym nie za bardzo jest się gdzie schować. Pamiętam że przed wyjazdem szperałem trochę na cro.pl pod kątem szlaków górskich w okolichach Breli i Makarskiej i trafiałem głównie na dość dramatyczne historie opisujące mozolne zdobywanie kulminacji Biokova... Miałem ambicję pochodzić trochę po okolicy z dzieckiem na plecach ale na miejscu okazało się że temperatury są takie że codzienne wyprawy na plażę plus okazjonalne do centrum Breli (~4 km) wystarczają w zupełności Mam wrażenie że tam trzeba by się wybrać najpóźniej w maju żeby porządnie pochodzić a jeśli jednak w sezonie to dobrze się do tego przygotować - kondycyjnie i organizacyjnie. Na Jure widzieliśmy takich, którzy w okolicy 11, w sporawym już upale, dojeżdżali na szczyt rowerem więc na pewno sporo da się zrobić ale wypoczynek po powrocie z takiej eskapady może być dość długi

Tutaj możesz sobie więcej poczytać na temat pieszych wycieczek po Biokovie.

Oczywiście jest jeszcze opisana opcja samochodowa, choć nie wiem jak tłoczno na tej drodze jest w sezonie, nam w każdym razie taki wypad w połowie czerwca udał się doskonale.

Ps1. Mam wrażenie że Chorwaci nie są tematem trekkingu nadmiernie zainteresowani choć pewnie pod wpływem polskich turystów to się powoli zmienia Z tego co pamiętam to np. poniższa mapka pojawiła się w naszej dzielnicy dopiero w trakcie naszego pobytu:



Ps2. A do tych widoków to faktycznie tęskno...

mervik napisał(a):super fota , w dole wygląda to, jakby była to ścieżka rowerowa,a nie droga

Dzięki, droga faktycznie wygląda dość mizernie w zestawieniu z resztą zdjęcia

Ps. Chorwacja - góry zalane morzem...

15-17 czerwca - plaża, plaża i jeszcze raz plaża...

Kolejne trzy dni to niemal całkowicie stacjonarny wypoczynek. Klimaty głównie plażowe:



Prognozy pogodowe się sprawdzają - co dzień to cieplej, temperatury sięgają 33, a w kolejnych dniach nawet 35 stopni w cieniu, nie spodziewaliśmy się takiego ukropu już w czerwcu... Z plaży rano wracamy coraz wcześniej (max w okolicy 12) a wieczorem chodzimy coraz później (na 17-18). Plus jest taki że woda, na początku jeszcze dość chłodna, pod koniec tygodnia jest już taka że nie ma po co z niej wychodzić

Na plaży luźno, dzięki kontaktowości naszego dziecka nawiązujemy znajomość z Adasiem z czeskiej Pragi, który pod czujnym okiem mamy ("Adami, cosik maminka żikala!") odbywa w dmuchanym kółku swoje pierwsze morskie podróże...



Jedyna krótka wycieczka z tych dni to późnowieczorny przejazd przez miejscowości Makarskiej Riwiery - Promajnę, Krvawice, Tucepi, Podgorę ale jakoś żadna z nich (przynajmniej przy szybkim rzucie oka) nie przypada nam specjalnie do gustu (fakt, że Brela to dość wysoko ustawiona poprzeczka ).





Zastanawiamy się gdzie (i czy w ogóle) jeszcze podjechać - mnie kusiła Brać, ale ceny promu trochę odstręczają (bodajże ~300 zł na polskie), przy dłuższym pobycie bez znaczenia ale czy warte jechania na jeden dzień (a tak właściwie to ledwie pół)...

Koniec końców decydujemy się "poprawić" BiH, w której bardzo nam się podobało. Na liście kandydatur do zwiedzenia są przede wszystkim Pocitelj i Blagaj, i o tym wyjeździe w następnym odcinku.

coś czuję , że tata z mamą dziś leżą na kamieniach

Właśnie zachwyciłam się Waszą górską wycieczką

Przepiękne widoki , a półwysep św. Piotra jak na dłoni.... Trzeba kiedyś podążyć Waszym szlakiem.....