Brač? Koniecznie! Nawet jesienią!

Katerina napisał(a):travel

No właśnie ! Niezły penzion mógłby być z niego

Ja ostatnio namawiałam chętnych cromaniaków na spółkę w postaci zakupu i prowadzenia winnicy z kwaterkami w Cro, ale można by w zamian taki obiekt ocalić od zapomnienia. Jakaś ściepa i działamy

Tylko jeszcze winnica miała być no i produkcja, mam nadzieję ze pamiętasz, przecież już Zarząd spółki jest, i księgowość, i główny ogrodnik

beatabm napisał(a):

Katerina napisał(a):travel

No właśnie ! Niezły penzion mógłby być z niego

Ja ostatnio namawiałam chętnych cromaniaków na spółkę w postaci zakupu i prowadzenia winnicy z kwaterkami w Cro, ale można by w zamian taki obiekt ocalić od zapomnienia. Jakaś ściepa i działamy

Tylko jeszcze winnica miała być no i produkcja, mam nadzieję ze pamiętasz, przecież już Zarząd spółki jest, i księgowość, i główny ogrodnik

Oj, na pewno jest tam gdzieś obok jakaś winnica na sprzedaż - w końcu lokalizacji nie ustaliliśmy dokładnie - tylko w zarysie - w Dalmacji

Katerina napisał(a):
Oj, na pewno jest tam gdzieś obok jakaś winnica na sprzedaż - w końcu lokalizacji nie ustaliliśmy dokładnie - tylko w zarysie - w Dalmacji

Mam nadzieję, po prostu pilnuję interesu żeby się nie okazało że coś się za moimi plecami zadzieje

Katerina napisał(a):

beatabm napisał(a):

Katerina napisał(a):travel

No właśnie ! Niezły penzion mógłby być z niego

Ja ostatnio namawiałam chętnych cromaniaków na spółkę w postaci zakupu i prowadzenia winnicy z kwaterkami w Cro, ale można by w zamian taki obiekt ocalić od zapomnienia. Jakaś ściepa i działamy

Tylko jeszcze winnica miała być no i produkcja, mam nadzieję ze pamiętasz, przecież już Zarząd spółki jest, i księgowość, i główny ogrodnik

Oj, na pewno jest tam gdzieś obok jakaś winnica na sprzedaż - w końcu lokalizacji nie ustaliliśmy dokładnie - tylko w zarysie - w Dalmacji

Gdyby to miał być penzion, to aspiruję do spółki, a znajomość w sumie 4 języków i ta "skromność" oczu mych da być może tyle samo dobra spółce co urok Laury Samojłowicz i Magdaleny Cieleckiej razem wziętych w serialu Hotel 52, czy też Amaii Salamanci w serialu Grand Hotel. Jeśli miałaby być to winnica, to z czasu moich studiów nadal w garażu jest szereg sekatorów, które mi wtedy pozwalały nieźle zarobić na wygłupy przy cięciu sadów. Tak czy tak skromnie powiem mógłbym być przydatny:)

Katerina napisał(a):OMG, święta, kolędy i ten odcinek - łza mi się w oku zakręciła - serio

Ze wzruszenia i ze śmiechu (

„nije lopov, to je idiot”

)

Wiesz jakie to miłe, gdy się dowiaduję, że jeszcze potrafię doprowadzić kobietę do łez wzruszenia:)

Katerina napisał(a):Zazdroszczę lokalsom z tych wszelkich miejscowości ich miejsc spotkań - to jest szczególnie urocze

beatabm napisał(a):Zazdroszczę im też tego ze mają czas się spotykać, że nie gonią jak wariaci

Pamiętam w małej wiosce, gdzie mieszkałem za bardzo młodu i gdzie potem wróciłem te ławeczki przed gospodarstwami, gdzie staruszkowie przesiadywali, te zloty Koła Gospodyń Wiejskich codziennie w maju kole krzyża, czy też zloty Koła Wytrawnych Smakoszów Wina "la patyk" przy sklepach GS SCH... Postawię taką tezę. Internet zniszczył w nas umiejętność spotykania się z rówieśnikami. A sms-y zniszczyły w nas dawną umiejętność bajania... Szacun dla tamtych pokoleń!

travel napisał(a):Zwariowałeś
Kto chciałby zrezygnować z czytania Twojej relacji
Tak pięknie piszesz....

To dosyć trudne, kiedy szczęka opada po przeczytaniu takich słów na stół, nie spodziewałem się takiej miłej oceny... Dziękuję

beatabm napisał(a):Uparcie twierdzę ze jesteś Autorem jednej z najciekawszych relacji na CROpli a Ty uważasz że ktoś zrezygnuje z czytania???? Oszalałeś chyba

To jeszcze trudniejsze gdy w krótkim okresie czasu ta sama szczęka opada na stół po raz drugi Pal licho, że zęby już się lekko ruszają, ale dziewczyny - dziękuję - nie zasłużyłem...

Katerina napisał(a):Dziewczyny, uważajcie z komplementami, bo nam Zdzisław (choć mu skromność z oczu patrzy) odfrunie jak balonik i tyle będzie z dalszego ciągu relacji

Ale ja oczywiście dołączam do chwalących

Dziękuję Kasiu, mam jakby co szpilkę obok, jakbym się nadął to jako ten masochista, który wyda na torturach wszystko... z wdzięczności... wbiję ją sobie w 4 litery:)

Abakus68 napisał(a): To dlatego w mojej relacji pojawiają się oprócz zdjęć i opisu przeżytych chwil również jakieś detale czy historie wynajdowane w sieci. Być może dlatego wielu czytaczy rezygnuje z jej czytania, ale cóż…

Każdy odcinek czytam z zapartym tchem, i nie mogę wyjść z podziwy, że chce Ci się szukać w sieci takich szczegółów .
Odwalasz kawał porządnej roboty, dzięki której, możemy dowiedzieć się ciekawej historii niejednego budynku i miejsca.
To się nazywa poważne podejście do zwiedzania, a nie tak jak większość, przeleci biegiem, zrobi parę zdjęć, miejsce uważa za zaliczone i leci dalej (ja do nich też należę)
Z niecierpliwością będę czekać na następną część relacji

Abakus68

Jeśli miałaby być to winnica, to z czasu moich studiów nadal w garażu jest szereg sekatorów, które mi wtedy pozwalały nieźle zarobić na wygłupy przy cięciu sadów. Tak czy tak skromnie powiem mógłbym być przydatny:)

Beata, z Doktorem w gumowych rękawiczkach i ze Zdzichem z sekatorem to zamiast winnicy będziemy thriller kręcić

Bobovišća - suplement

Podczas takiego dodatkowego odcinka o Milnej wspomniałem o mszycy, która powodując katastrofalne straty w uprawach winogron doprowadziła do masowej emigracji Bračarów do Chile. Wyemigrowali tam też mieszkańcy Bobovišćy Antonio Skarmeta Šimunović oraz Magdalena Vraničić. Tam się pobrali, a ich dziecko, niejaki Esteban Antonio Skármeta Vranicic rósł pod opieką babci, która co wieczór opowiadała mu o swojej ukochanej Bobovišćy. Esteban Vranicic wyrósł na filozofa i poetę i w jednej ze swoich opowieści zatytułowanej "La boda del poeta" opisał następującą historię:
Bogaty członek bohemy austriackiej, bankier Jerome Frank porzuca wszystko i osiedla się na małej wyspie na Adriatyku, gdzie ponownie otwiera się europejski dom handlowy. Wkrótce zostanie zorganizowane jego małżeństwo z piękną młodą Alią Emar. Ślub zaplanowany był na spektakularny. Jednak panna młoda i pan młody nie podzielali powszechnej radości rodziców. W przypadku Jerome'a zna on i obawia się tragicznej legendy dawniejszego właściciela sklepu i jego młodej żony. W przypadku Alii problemem stanie się miłość Estebana Coppeta - maleńkiego bohatera wyspy - co powoduje dyskomfort i oszołomienie przyszłych nowożeńców. W dniu ślubu wybucha pewne wydarzenie polityczne, które zmienia ten radosny dzień w tragedię. Ta powieść to legendarna historia miłosna, symboliczna pod względem intrygi i humoru. To inteligentne i satyryczne spojrzenie na przedwojenną Europę, ale także i głównie kronika linii rodowych emigrantów, którzy odpłyną do Chile na początku stulecia.
I to własnie o taką pamięć chodziło mi w ostatnim odcinku. Bo pamięć nie umiera - pamięć jest wieczna
To tak jak z napisem na mauzoleum rodziny Marinčević – Gligo


Motto brzmi: Credo, non moriar in aeternum czyli wierzę, że nie umrę na wieki.

Abakus68 napisał(a):

travel napisał(a):Zwariowałeś
Kto chciałby zrezygnować z czytania Twojej relacji
Tak pięknie piszesz....

To dosyć trudne, kiedy szczęka opada po przeczytaniu takich słów na stół, nie spodziewałem się takiej miłej oceny... Dziękuję

beatabm napisał(a):Uparcie twierdzę ze jesteś Autorem jednej z najciekawszych relacji na CROpli a Ty uważasz że ktoś zrezygnuje z czytania???? Oszalałeś chyba

To jeszcze trudniejsze gdy w krótkim okresie czasu ta sama szczęka opada na stół po raz drugi Pal licho, że zęby już się lekko ruszają, ale dziewczyny - dziękuję - nie zasłużyłem...

Oj zasłużyłeś, zasłużyłeś
Ja nawet próbuję w swojej relacji wzorować się na Twojej ...

Gdzie to widziałam tablicę pamiątkową od rządu chilijskiego w podziękowaniu dla mieszkańców Brača, którzy wyemigrowali do Chile i przyczynili się do rozwoju tego kraju?
Czy nie w Škripie?

Niesamowite, często nie przełomowe wydarzenia polityczne wpływają na ludzkie losy, ale błahe (wydawałoby się okoliczności), np. banalna mszyca

Wow, Bobovisca - tam to chyba nawet nie dojechałem - lubię miasteczka-widma, są o wiele wdzięczniejsze od miast-widm (a zwłaszcza od ich dzielnic-widm). Ekstra ta historia z kobieciną, co Cię za rabusia wzięła!

Odnośnie Chile - w swojej relacji z 2016 wspominałem o zasłyszanej rozmowie turysty (Chilijczyka pochodzenia peljeskiego) z kelnerką. Także sporo tego Chile jest pewnie bałkańskie

elka21 napisał(a):

Abakus68 napisał(a): To dlatego w mojej relacji pojawiają się oprócz zdjęć i opisu przeżytych chwil również jakieś detale czy historie wynajdowane w sieci. Być może dlatego wielu czytaczy rezygnuje z jej czytania, ale cóż…

Każdy odcinek czytam z zapartym tchem, i nie mogę wyjść z podziwy, że chce Ci się szukać w sieci takich szczegółów .
Odwalasz kawał porządnej roboty, dzięki której, możemy dowiedzieć się ciekawej historii niejednego budynku i miejsca.
To się nazywa poważne podejście do zwiedzania, a nie tak jak większość, przeleci biegiem, zrobi parę zdjęć, miejsce uważa za zaliczone i leci dalej (ja do nich też należę)
Z niecierpliwością będę czekać na następną część relacji

Dziękuje za miłe słowa. Ja po prostu lubię mieć potem co opowiadać - trudno mi rozmawiać w towarzystwie gdzie w rozmowie pada zdanie, no byłem na Fuerteventurze. No i co widziałeś - pytam. Stary, świetny hotel mają i to All In... Kurde, a jakie trunki przy basenie... I już wiem, że nie muszę się troskać o formułowanie następnego pytania

Katerina napisał(a):Gdzie to widziałam tablicę pamiątkową od rządu chilijskiego w podziękowaniu dla mieszkańców Brača, którzy wyemigrowali do Chile i przyczynili się do rozwoju tego kraju?
Czy nie w Škripie?

Niesamowite, często nie przełomowe wydarzenia polityczne wpływają na ludzkie losy, ale błahe (wydawałoby się okoliczności), np. banalna mszyca

Tak w Škripie

Mszyca chociaż mała siłę swoją ma....

Marsallah napisał(a):Wow, Bobovisca - tam to chyba nawet nie dojechałem - lubię miasteczka-widma, są o wiele wdzięczniejsze od miast-widm (a zwłaszcza od ich dzielnic-widm). Ekstra ta historia z kobieciną, co Cię za rabusia wzięła!

No widzisz, te kobiety lgną do człowieka jak za przeproszeniem mszyca jakaś Chyba będę musiał do Chile wyemigrować...

W domu ponadnormatywnie więc czas poświęcany realowi - niemniej jednak Życzenia Wszystkiego Najlepszego, Spokoju i Radości i Rodzinnych Świąt Bożego Narodzenia dla wszystkich, i wiernych czytaczy, i okazjonalnych zaglądaczy a także tych wszystkich, którzy bez logowania gdzieś tu zawitają.
Mariola i Zdzisław

Jako wierny czytacz podziękuję serdecznie i wzajemnie zdrowych i wesołych Świąt Autorowi z Małżonką oraz wspaniałej Grupie Zakręconych Chorwacją pożyczę

Zdzichu co tak umilkłeś
Chyba na święta w jakieś ciepłe kraje pojechałeś, albo masz szlaban