Brać dzieci pod pachę i na Brać

To pierwsza moja (nasza?)relacja, więc mam nadzieję, że zostanie pozytywnie przyjęta

- wakacje od ~25 lipca do ~6 sierpnia 2009
- miejsce: wyspa Brać, wycieczki do Trogiru, Splitu, Bol, trochę po wyspie.
- samochód Fiat Siena, bez klimy
- GPS - nie
- Kwatera bez rezeracji
- Priorytet - PLAŻA, moczenie nóżek w ciepłym morzu + zobaczyć jakieś miasteczko.
- Anty priorytet - disco, balanga, gorzała, itd czyli wakacje z dzieckiem

Warszawa - granica
Jesteśmy trzyosobową rodzinką, nasz synek(zwany czasem Potworem, Stworkiem lub Zwierzakiem) ma 11 lat, my już troszekę więcej.
Chcieliśmy wyjechać gdzieś nad morze, nasz Bałtyk odwiedziliśmy w poprzednie wakacje i doszliśmy do wniosku, że do czasu realnego ocieplenia klimatu, to jest chory pomysł na urlop. Zastanawialiśmy się, Grecja, może Włochy, może Chorwacja? Ale Chorwacja to kraj, z dawnej Yugoslavi, z wojenną przeszłością, kupą niewypałów, min... nie mogliśmy się zdecydować. Nasi znajomi, którzy w okolicy Dubrownika bywali już ze 4 razy, pokazali nam kilka zdjęć z wakacji, wytłumaczyli nam, że w tym kraju jest wszystko Ok., a skoro OK. to Chorwacja !

Z Warszawy wyjechaliśmy późną nocą (lub wczesnym rankiem), musieliśmy odebrać naszego syna z wakacji z dziadkami w Gorcach. Po dopakowaniu gratami dziecka naszej Sieny, po obiadku i po pogaduszkach zmieniliśmy trasę, zamiast na Cieszyn, wybraliśmy inną drogę, wg mapy miało być dość fajnie, nie tak szybko jak na autostradzie ale za to może ciekawiej. Miała być droga 67 na Kezmarok, Poprad i dalej na południe. Granica sprawiała wrażenie wpaniałe, te budynki celników, zadaszone parkingi do czesania samochodów, szlabany... a wszystko to puste i szlabany pootwierane, miły widok Przez pewien czas było wszystko dobrze, aż do blokady drogi i objazdu. Nie wiem o co chodziło, na szosie była zagroda z białoczerwonej dechy i stał policjant. Objazd okazał się koszmarem drogowym. Szerokość szosy na dwa samochody bez lusterek, zakręty często po 180*, wjazdy/zjazdy i nawierzchnia po naprawach, czyli tam gdzie była dziura, robiła się góra. Jechaliśmy tym syfem prawie cztery godziny, co znaczy, że kompletnie się pogubiliśmy. W końcu miałem szczerze dość tłuczenia się po tych zadupiach i wybraliśmy kierunek, który miał być dłuższy, ale droga lepsza - na Presov - Kosice - granica Hungarów. Granicę z Madziarami przejechaliśmy w jakimś maleńkim miasteczku, bez stacji benzynowej.

Będą zdjęcia???

Właśnie próbuję i jakoś mi nie idzie. Proszę o wyrozumiałość i cierpliwość

kotbury napisał(a): wybraliśmy kierunek, który miał być dłuższy, ale droga lepsza - na Presov - Kosice - granica Hungarów. Granicę z Madziarami przejechaliśmy w jakimś maleńkim miasteczku, bez stacji benzynowej.

Jak przez Presov i Kosice to musiało to być Hidesnemeti ...
Też czekam na fotki .
Pozdrav.

Zdjecie Zwierzaka: Słowacja przy granicy:

No to zasiadam i na ciąg dalszy czekam

czekamy, czekamy...

Z góry przepraszam, z drogi DO będzie mało zdjęć, w zeszłym roku nie wiedziałem o tym forum, a szkoda.

DO jest mało istotne.....ważne jest Z....

Stacja była potrzebna do zatankowania i aby kupić wjazd na autostrady. O ile pamiętam, udało się to dopiero koło Miskolca. Węgry uważaliśmy za wielkie wyzwanie, nigdy wcześniej tam nie byliśmy, nie wiedzieliśmy czego się spodziewać, a język bratanków to już porażka zupełna. To sprawiło, że postanowiliśmy bardziej uważać, zgubienie drogi byłoby gorsze od bładzenia na Słowacji (no bo ten język!).
Na szczęście bez problemu trafiliśmy do Miskolca i dalej na autostradę do Budapesztu.
Po drodze czuć niesamowite zapachy, Węgierskie łąki są prawdziwie dzikie, wieczorem ten zapach jest jeszcze mocniejszy. Fantastyczna przygoda dla nosa Następna ciekawostka dla mnie – cykady. Gdzies w okolicy Balatonu otworzylem okno i usłyszałem dziwny dźwięk, myśle sobie pewnie samochód się rozkraczył, a to tylko cykady dawały czadu.
Budapeszt. Naczytałem się, że to miasto jest w remoncie, ze korki jeszcze gorsze niż w Warszawie itp.
Faktycznie miasto jest stare, ma może dziwny układ ulic i jest trudne do przejechania w dzień, ale wieczorem daliśmy sobie radę bez problemu.
Dalej zrobiło się ciemno i już trochę byłem zmęczony, więc postanowiliśmy za Budapesztem poszukać ładnego miasteczka z hotelem. Tu nam się nie podobało, bo bez parkingu, tu nie bo za drogo, tam hotelik jak burdelik i tak wybrzydzając dobrneliśmy w okolice Balatonu. Tu już naprawdę miałem dość i bez większego kręcenia nosem chcieliśmy się rzucić w miękką pościel. Jednak nie wzięliśmy pod uwagę tego, ze był to weekend nad Balatonem. Około 11 - 12 w nocy we wszystkich miasteczkach z Balatonenem w nazwie trwała balanga na całego, chyba połowa młodych ludzi z Węgier tu przyjechała. Na ulicach tłumy, w hotelach zero miejsc. Dramat.
Piję piąty napój redbulowaty i jedziemy dalej. W końcu widzę zmianę na autostradzie, jakoś szerzej, jakieś bramki, tłumek samochodów. Kolejna granica, tym razem z Chorwacją - Letenye.

kotbury napisał(a):Następna ciekawostka dla mnie – cykady. Gdzies w okolicy Balatonu otworzylem okno i usłyszałem dziwny dźwięk, myśle sobie pewnie samochód się rozkraczył, a to tylko cykady dawały czadu....

Poczuć/usłyszeć to pierwszy raz - bezcenne.

Czekam na dalszy ciąg relacji i oczywiście fotki!

JacYamaha napisał(a):

kotbury napisał(a):Następna ciekawostka dla mnie – cykady. Gdzies w okolicy Balatonu otworzylem okno i usłyszałem dziwny dźwięk, myśle sobie pewnie samochód się rozkraczył, a to tylko cykady dawały czadu....

Poczuć/usłyszeć to pierwszy raz - bezcenne.

Dokładnie ,bezcenne ,do tej pory jak sobie przypomne jak się zatrzymywaliśmy i słuchaliśmy co to mogło się w naszym pojeździe zepsuć to micha mi się śmieje
Zasiadam i ja do czytania i oglądania!!!

I ja tu zawitałam, czytam i czekam na fotki, w końcu to umiłowana Chorwacja

Teraz muszę wyjaśnić, skąd moje obawy związane z tą granicą. Nasi znajomi wjeżdżali na dowód, ale chciałem mieć pewność, więc pytałem w ambasadzie Chorwacji jaki dokument musi być, by wjechać do ich kraju. Odpowiedź tylko pasport. Nasze dziecko nie ma paszportu a jedynie dowód osobisty (tymczasowy), więc jeśli celnik się uprze, to będziemy mieć problem.
Jest trzecia rano.
Mam nadzieje, że celnik jest też trochę nieprzytomny.
Stworek śpi pod kocem na tylnym siedzeniu.
Podaje celnikowi dwa paszporty.
Coś tam zapisuje i po chwili pokazuje na dziecko, podaje więc jego dowód.
Facet obejrzał trzy razy z każdej strony, pocmokał, głową pokręcił...
myśle, no to mamy kłopot. Znów coś mówi i pokazuje, żeby właściciel dowodu się pokazał. Obudziliśmy Zwierzaka, który rozczochrany i z zamknietymi oczami i otwartą buzią zaprezentował się panu celnikowi. Pan celnik bez problemu przybił gdzieś pieczątkę, coś zapisał, oddał nam dokumenty i pewnie życzył udanych wakacji, ale tego nie zrozumieliśmy
Moje obawy o granicę okazały się bezpodstawne, potwierdziło się zdanie z przewodnika, które mniej wiecej tak brzmiało:"żeby wjechać na teren Chorwacji, trzeba mieć paszport i pieniądze. Czasem paszport nie jest potrzebny, wystarczy mieć pieniądze"

Wreszcie Chorwacja. Mając już wiele kilometrów w kierownicy, rękach i dolnej częsci pleców, postanawiamy się zatrzymać na parkingu, na przerwę, może drzemkę.
Zastaliśmy tam kilka samochodów z Polski, jeden wyglądał trochę żałośnie, ktoś w nim spał i pasażerowie zasłonili sobie okna jakąś kwiecistą narzutą na łóżko, czy inną szmatą. Wyglądało to jak fragment rumuńskiego obozu. Błeee ':wink:'
Zresztą stało tam sporo sennowozów innych nacji więc i my postanowiliśmy przespać się w w naszym wozidle.
Gdy się obudziliśmy, robiło się jasno, ale było zimno, chyba ponizej 10*C, mgła. Taka pogoda w Chorwacji?! Fuj! Co za nietakt!
Ruszyliśmy w drogę, autostrada do Splitu - znakomita! Tunele niesamowite. Opłaty wysokie. Ale mozliwość jazdy 130 - 160km na godzinę bez nadmiernych stresów to wynagradza. Dodatkowo kultura kierowców jakaś inna, Włosi sami zjeżdżają z lewego pasa, nikt nikomu nie siedzi na ogonie, wierzyć się nie chce, że tak można!
Żałuję, że nie mam zdjęć z tej części podróży, ale tylko nasz Swtorek Potworek mógł robić zdjęcia, a był już nieźle wykończony, właściwie wszyscy już byliśmy wykończeni.
Po kilku godzinach, o ile pamietam około 10tej, dobiliśmy do Splitu. Samo miasto takie sobie. Bloki z okiennicami, które wyglądają jak zabite tekturą slumsy. Teraz gdzie jest prom, no i jak jest prom po ichniemu? Znaleźliśmy tablice z drogowskazem "ferry" i coś tam jeszcze, która zaprowadziła na przystań. To było nasze pierwsze promowanie, więc z pewną nerwowością biegałem od kasy do samochodu i do obsługi promu. Będzie miejsce czy się nie załapiemy? Okazało się, że prom, to wielka krowa, odpłynął tylko w połowie zapełniony samochodami. Na promie sala z klimatyzacją - zimno Zadziwiająca niespodzianka: w toalecie wywieszka - zabrania sie wrzucania zużytego papieru toaletowego do muszli, trzeba do kosza, bo "kazn ileśtam kun" Coś takiego to było ponoć dawno temu u ruskich ale tu?!'8O'

Za chwilę zacznę wrzucać zdjęcia, bo od tej pory już są