BiH - slalom między minami: maj 2023

te kiero napisał(a):na trzecim jakąś cywilizację widać

I to niemałe. Może właściciel tych gór...

te kiero napisał(a):autko to nareszcie w swoim żywiole

Całkiem fajnie się tam spisywało. Ale na tej drodze to każda osobówka by przejechała.

te kiero napisał(a):w tym terenie chyba nie musiałeś robić slalomu między minami, komu by się chciało tam je układać

Ano, tutaj specjalnie walk nie było.

Pozdrawiam,
Wojtek

Żebyśmy jeszcze tylko mieli pewność, że jedziemy w kierunku Lukomira. Ba! Żebyśmy w ogóle wiedzieli, gdzie my tak naprawdę się znajdujemy...

Teraz...to mogłabym nawet znaleźć się w tym małym...zagubionym domku

Pozdrawiam.

ASIULA HK napisał(a):Teraz...to mogłabym nawet znaleźć się w tym małym...zagubionym domku

Zwłaszcza przy takiej pogodzie.
Gorzej, gdy deszcze rozmyją drogi...

Pozdrawiam,
Wojtek

Wprawdzie przed Javori był drogowskaz na Lukomir, ale potem jakieś szutrowe drogi się rozchodziły. Wybraliśmy taką w miarę główną, ale czy to był dobry wybór? Chociaż - nawet jeśli nie dotrzemy do Lukomira, to same te krajobrazy już świadczą, że wybór drogi był jak najbardziej słuszny.

Franz napisał(a):Gorzej, gdy deszcze rozmyją drogi...

Patrząc na nowe fotki , gdybym zrobiła odpowiednie zapasy, to i rozmyte drogi by mi nie przeszkadzały

Pozdrawiam.

ASIULA HK napisał(a):Patrząc na nowe fotki , gdybym zrobiła odpowiednie zapasy, to i rozmyte drogi by mi nie przeszkadzały

No tak - piękne krajobrazy. Ale wszystko się kiedyś kończy.
Zaraz nastąpi zwrot akcji...

Pozdrawiam,
Wojtek

Parokrotnie podejmujemy decyzję o zawróceniu. Przy czym - niejednoznaczną. To ja jestem już gotów, a Bea proponuje przejechać jeszcze z kilometr, to znów na widok nie wiadomo jak głębokiej, zajmującej całą drogę kałuży, Bea przychyla się do pomysłu powrotu, podczas gdy ja spinam ostrogi i przepływamy bezpiecznie na drugi brzeg. Kiedy już oboje zgodnie chcemy dać za wygraną, na zamykającym nasz płaskowyż zboczu dostrzegam cienką nitkę biegnącej w poprzek drogi. Dojedźmy jeszcze tylko do niej.
Na widok drogowskazu "Lukomir" porzucamy zamysł powrotu, mając nadzieję, że teraz to może już będzie blisko? Kiedy napotykamy kopę siana, Bea stwierdza:

- Jest cywilizacja!

Po chwili pokazuje się druga kopa.

- Jakaś spora cywilizacja...

Potem jedno ujęcie wody, drugie i ponad opadająca lekko w dół, zabłoconą drogą widzimy w oddali jakieś domostwa.

Zjeżdżamy powoli, rozchlapując niewielkie kałuże, mijamy kilka pierwszych domostw i zatrzymuję się przed zajmującym całą drogę, wielkim błotem - wolę nie ryzykować. Zostawiamy samochód i obchodząc przeszkodę po trawie, na której zalegają jakieś rozrzucone drągi, ruszamy w stronę największego z dotychczasowych ujęć wody - to chyba centralny wodociąg tej wioski.

pustki, żywego ducha nie widać... jak na Słowacji po 16tej

te kiero napisał(a):pustki, żywego ducha nie widać... jak na Słowacji po 16tej

Ale życie wewnątrz chałup się toczy...

Pozdrawiam,
Wojtek

Właśnie zastanawiałam się czy ktoś tam jeszcze mieszka ....

andeo napisał(a):Właśnie zastanawiałam się czy ktoś tam jeszcze mieszka ....

Mieszka.
Ale wiesz - uderzające jest, że nie zauważyliśmy ani jednej anteny satelitarnej...

Pozdrawiam,
Wojtek

Pewnie nie potrzebna im telewizja ani internet.Rozmawialiście z mieszkańcami?wyszedł ktoś?pewnie rzadko widzą tam turystów ?
Wojtku ,czy to to miejsce?

Znalazłam też filmik "Nebo iznad krajolika" ,składa się z 3 części ,widziałeś może? wielka szkoda ,że nie znam tego języka ,ale nie szkodzi bohaterka tego filmu też nie zna

andeo napisał(a):Pewnie nie potrzebna im telewizja ani internet.

Ale prąd mają.

andeo napisał(a):Rozmawialiście z mieszkańcami?wyszedł ktoś?pewnie rzadko widzą tam turystów ?

Rozmawialiśmy, ale króciutko.

andeo napisał(a):Wojtku ,czy to to miejsce?

Tak.
Z prawdziwą przyjemnością obejrzałem ten filmik. Cudnie! Dziękuję Ci bardzo.
Znowu się tęsknota we mnie obudziła...

Pozdrawiam,
Wojtek