BiH - slalom między minami: maj 2023

W kierunku zachodnim widać ładny most, noszący swoiste piętno. Kierujemy się w jego stronę południowym brzegiem rzeki, w pobliżu której stał niegdyś pałac, czyli saray (seray), od którego pochodzi nazwa Sarajewa. Dochodzimy do tego mostu, obecnie przeznaczonego wyłącznie dla pieszych, a noszącego nazwę Latinska cuprija, jako że łączył brzeg muzułmański z dzielnicą chrześcijańską, czyli Latinlukiem. W okresie austro-węgierskim zwany był mostem księcia Ferdynanda, zaś po II wojnie światowej nazywano go Principem, a to od niejakiego Gavrilo Principa.

Któż to taki? Jest może mniej znany od ofiar zamachu, w którym wziął udział. To w tym miejscu bombę na przejeżdżający powóz rzucił Cabrinovic, a następnie do wciąż jeszcze żywych pasażerów doskoczył Gavrilo Princip, oddając śmiertelne strzały. Działo się to 28 czerwca 1914 roku, a ofiarami zamachu byli arcyksiążę Ferdynand z małżonką, księżną Zofią. Lawinę zdarzeń, która została w ten sposób uruchomiona, zapewne zna już każdy.

Wracamy na północny brzeg Miljacki, zahaczając o otwarty już, ale raczej pusty o tej porannej porze Gazi Husrev-begov bezistan.

Znany jest również, jako Dugi bezistan z uwagi na swój kształt. Z niego kierujemy się w stronę małego meczetu Ferhadija.

Po prostu pięknie

A już pierwsze zdjęcie z tego w ostatniej "wstawce" ... te góry w tle....niesamowite

Zgadzam się!!

To dlatego właśnie zakochałem się w Sarajevie - widoki jak w Zakopanem, klimat (prawie) jak w Stambule.

Sylwetka&Gienuś napisał(a):Po prostu pięknie

A już pierwsze zdjęcie z tego w ostatniej "wstawce" ... te góry w tle....niesamowite

A wiesz, ile się napracowałem, żeby wyciągnąć ulicę z zupełnej ciemności w głęboki cień, nie zamieniając przy tym nieba w białą płachtę...

Raul73 napisał(a):To dlatego właśnie zakochałem się w Sarajevie - widoki jak w Zakopanem, klimat (prawie) jak w Stambule.

Prawie.

Pozdrawiam,
Wojtek

Kilka zdań tekstu do poprzednich foto-odcinków:

Małego, ale ciekawego - oprócz kopuły zamykającej wewnętrzną część meczetu, posiada trzy mniejsze, umieszczone ponad przedsionkiem. Zbudowany w XVI wieku z polecenia sandżak-beja Bośni, którym był wtedy Ferhad Vuković, należał do najpiękniejszych w całym sandżaku. Na znajdującym się przy nim cmentarzu pochowano kilka wybitnych osobistości Sarajewa, miejsce spoczynku znaleźli tu również janczarzy z sąsiadującej niegdyś tuż obok kwatery.

Zaledwie kilka kroków stąd trafiamy na plac Grge Martića, przy którym wznosi się katedra pw. Najświętszego Serca Jezusa. Neogotycka budowla jest ładna, ale grubą przesadą trzeba nazwać porównanie jej do Notre-Dame w Dijon, a takowe znajduje się w naszym przewodniku. Szczerze mówiąc, nie potrafiłbym znaleźć specjalnych podobieństw.

Franz napisał(a):A wiesz, ile się napracowałem, żeby wyciągnąć ulicę z zupełnej ciemności w głęboki cień, nie zamieniając przy tym nieba w białą płachtę...
Pozdrawiam,
Wojtek

Ale warto było

Sylwetka&Gienuś napisał(a):Ale warto było

Pewnie! Skoro Ci przypadło do gustu...

Pozdrawiam,
Wojtek

Witam chyba w tym opisie było pytanie o stan drogi na Maglić. Zrobię aktualizacje. Byłem wczoraj wyjechałem autem na samą górę ale stan drogi jest więcej jak tragiczny. Droga jest wogule nie naprawiana są porobione koryta w których podczas deszczu płynie woda. Dla auta osobowego to raczej nie nadaje się do jazdy. Na górę jechałem 1.15min w dół 1.40min. Pozdrawiam

wajheczka napisał(a):Witam chyba w tym opisie było pytanie o stan drogi na Maglić. Zrobię aktualizacje. Byłem wczoraj wyjechałem autem na samą górę ale stan drogi jest więcej jak tragiczny. Droga jest wogule nie naprawiana są porobione koryta w których podczas deszczu płynie woda. Dla auta osobowego to raczej nie nadaje się do jazdy. Na górę jechałem 1.15min w dół 1.40min.

Mówisz o dojeździe na samą granicę? Czy już wcześniej jest taka zniszczona?

Szkoda. Kiedy nią jechałem, była w bardzo dobrym stanie. Ale drogi szutrowe łatwo ulegają degradacji wskutek warunków atmosferycznych.

Poszedłeś na Maglic?

Pozdrawiam,
Wojtek

Tak byłem na Maglić. Koło byłej stacji benzynowej skręca się i jedzie się asfaltem plus dziury i krótkimi miejscami po kamieniach do szlabanu, tam samoobsługa i kawałek za szlabanem kończy się to coś co nazywa się asfalt i do samej góry (nie licząc miejsca gdzie idzie się do wodospadu skakavca) jest kamienista droga, miejscami woda która płynęła w czasie deszczu zrobiła sobie głębokie koryta, miejscami przejazd jest możliwy tylko przy prawej lub lewej stronie czyli równa się podrapanie lakieru przez gałęzie (tak u mnie się stało) i tak na samą górę. (teraz zapomniałem jak to miejsce się nazywa) z tamtąd jest na tabliczce napisane 3h to ten szlak co są liny. Ja byłem tak w. .. ze weszłem za 1.45min. Droga tragedia. Jak bym wiedział ze jest taka to bym wynajął miejscowego żeby mnie zawiózł. Jadąc to zastanawiałem się czy jest możliwe złapanie 4 kapci na raz i doszłem do wniosku ze tak wystarczy tą drogą jechać na kiepskich oponach. Pozdro

wajheczka napisał(a):miejscami przejazd jest możliwy tylko przy prawej lub lewej stronie czyli równa się podrapanie lakieru przez gałęzie (tak u mnie się stało)

Drapałem lakier na wozie w wielu krajach.

wajheczka napisał(a):tak na samą górę. (teraz zapomniałem jak to miejsce się nazywa)

Prijevor.

wajheczka napisał(a):jest na tabliczce napisane 3h to ten szlak co są liny.

Ja tamtędy tylko schodziłem. Wchodziłem szlakiem przez Trnovacko jezero.

Pozdrawiam,
Wojtek