BiH - slalom między minami: maj 2023

Okazuje się, że Bea zdecydowała się pozostać na zewnątrz. Wprawdzie byliśmy razem już w wielu meczetach, jednak doczytała się, że do tego akurat wstęp mają wyłącznie muzułmanie. O! Jak to dobrze, że ja tego nie wiedziałem.

Pstrykam tylko parę fotek i nie chcąc przeszkadzać, wycofuję się do wyjścia. Schodzę po schodkach i teraz już razem zakręcamy pod kolejną ścianę meczetu, gdzie zwracamy uwagę na nadzwyczajną jego cechę. To naprawdę unikalny przypadek, że w jednym budynku mieści się zarówno muzułmańska świątynia, jak i bedesten - zwany również: bezistan - czyli rodzaj hal targowych. Obecnie w arkadowych podcieniach z podtrzymującymi konstrukcję masywnymi filarami mieszczą się drobne sklepiki.

Zapada powoli zmrok i daje się wyczuć wilgoć w powietrzu - szkoda, Travnik ma wiele więcej do zaoferowania, jednak to już innym razem. Wracamy do samochodu, minimalnie tylko wydłużając trasę.

Zanim wyjedziemy z miasta, zajawkowo kilka fotek z następnej mojej wizyty w Travniku.

Się wypuściłeś po nocy...i bardzo dobrze.


Pozdrawiam

O tak fajne, te nocne.

Vjetar napisał(a):Się wypuściłeś po nocy...i bardzo dobrze.

Listopadowy dzień krótki...

Sylwetka&Gienuś napisał(a):O tak fajne, te nocne.

Od razu się przyznam, że ładniejsze nocne będą z Mostaru. Króciutką zajawkę zamieściłem tutaj.

Pozdrawiam,
Wojtek

Nocą świat wygląda inaczej . . .
Pięknie


Pozdrawiam
Piotr

piotrf napisał(a):Nocą świat wygląda inaczej . . .
Pięknie

Bardzo lubię tak zwane by-night'y.

Pozdrawiam,
Wojtek

Kilka zdań tekstu do odcinka z Travnika do Sarajewa:

Przed wejściem do samochodu przyglądam się jeszcze meczetowi, który ma - podobnie jak tamten w Jajcach - kryty gontem dach, z którego wyrasta drewniany minaret, przypominający komin zabytkowej lokomotywy.

Odrobinę kluczę po jednokierunkowych uliczkach, po czym wypadamy na główną szosę, obierając kurs na Sarajewo. Większość trasy - już po ciemku - pokonujemy bez kłopotów i dopiero kilkadziesiąt kilometrów przed stolicą grzęźniemy w niekończącym się sznurze samochodowych świateł. Tracimy trochę czasu, potem podsuwamy się do przodu, by znów utknąć w mało ruchawym korowodzie. Okazuje się, że to ruch wahadłowy nas tak przytrzymał. Trochę dalej informacja o konieczności wniesienia opłaty za przejazd, ale kiedy mijamy bramki, wyglądają na nieczynne. Wpadamy na autostradę i gdy pojawia się kolejna informacja o płatności, wkładamy ją między bajki. Błąd! Tym razem trzeba się zatrzymać i zapłacić dwie marki bośniackie za przejechane trzydzieści, może czterdzieści kilometrów. Wreszcie przebijamy się do centrum Sarajewa - Bea doskonale mnie pilotuje - i kiedy jesteśmy już pod hotelem Europa, zostaje nam tylko jedna przecznica do pokonania. W tym momencie zaczynają się schody z powodu natłoku uliczek jednokierunkowych oraz ślepych, zakazów ruchu i zakazów skrętu. Kosztuje nas to sporo kręcenia zanim wreszcie parkujemy w pobliżu recepcji hostelu Sartour. I to już koniec dobrych wiadomości. Recepcja zamknięta na głucho, krata spuszczona - wprawdzie wisi kartka, żeby pukać, ale na pukanie nikt nie reaguje. Cisza zupełna. Co robić?

Zaczynamy szukanie jakiegoś innego miejsca na nocleg. Pytamy w jednym pensjonacie - drogo. W drugim - też nie tanio: chcą 45 euro, gotowi spuścić o pięć. Rezygnujemy i szukamy dalej, ale nadal w ścisłym centrum. W efekcie i tak płacimy te czterdzieści w innym pensjonacie - jest późno, czujemy zmęczenie, a dodatkowym atutem jest możliwość zaparkowania na terenie pensjonatu pod okiem czynnej całą dobę recepcji. Pokój schludny, łazienka czysta, przeboleję tę kwotę, której część można by było wydać na bardziej zbożne cele, na przykład na piwo. Idę po samochód, parkuję go z pełną satysfakcją pod wielkim oknem, zza którego pani uśmiecha się do nas, rozpakowujemy się w pokoju, po czym wyruszamy na spacer po nocnym Sarajewie.

Nawet nie zabieramy przewodnika, nie traktujemy tego jako zwiedzanie. Po prostu chcemy się przejść uliczkami tego miasta, po prostu chcemy chłonąć atmosferę nocnego Sarajewa.

przewspaniałe te nocne zaułki Sarajeva,
teraz jednak w całej BiH nie wesoło również Sarajevo niespokojne

Nocne Sarajevo - pierwsza klasa
W te wakacje, planujemy 2 nocki w Sarajevie i mam nadzieję "poszwendać" się tam wieczorową porą.

te kiero napisał(a):przewspaniałe te nocne zaułki Sarajeva,
teraz jednak w całej BiH nie wesoło również Sarajevo niespokojne

No, tak - my tu mamy tylko dalekie zagony tego bałkańskiego niżu...

Sylwetka&Gienuś napisał(a):Nocne Sarajevo - pierwsza klasa
W te wakacje, planujemy 2 nocki w Sarajevie i mam nadzieję "poszwendać" się tam wieczorową porą.

To będziecie mieli znacznie więcej czasu, co za tym idzie - więcej pięknych wrażeń.
My byliśmy tylko przez jeden wieczór i do tego późno zaczęty.

Pozdrawiam,
Wojtek

Spacerujemy bez pośpiechu, zaglądając do jakiegoś wewnętrznego podwórza z kawiarenką i kolorowymi sklepami, przechodzimy obok meczetu Havadze-Duraka, a kiedy widzimy otwarte wejście do medresy, zaglądamy do środka, gdzie można kupić książki o tematyce religijnej.