Bośnia i Hercegowina 2009. NEUM - doskonała baza wypadowa.

Kenik. Nie mam pojęcia co to za roślina. Zdjęcia z wyprawy są pracą zbiorową, ale autorka też nie bardzo wie gdzie szukać informacji na jej temat. Ogród powstał na przełomie XV i XVI w. a rośliny pochodzą ze wszystkich kontynentów. Są tu palmy, eukaliptusy, cedry, kaktusy,.... Przywozili je kupcy z pobliskiego Dubrownika. Nawet okazały platan, zachęcający teraz do odwiedzin arboretum, został przywieziony 500 lat temu znad Bosforu. Dla uzupełnienia podam, ze ma 60 m wysokości i około 6 m średnicy. Potęga. Dowiedzieliśmy się, że ogród był dużo większy, ale został bardzo zniszczony w 1991 roku w wyniku ostrzeliwania z morza i bombardowania Tresteno. Jak by tego było mało, w 2000 roku spaliła się prawie jego polowa. Aby nie kończyć tak smutno, na zakończenie jeszcze kilka zdjęć.

(3) Wracając z arboretum do samochodów ustalamy, że do Dubrownika wjedziemy jadąc wzdłuż wybrzeża obok nowego portu. Vectra znów na przodzie, a my luzik, spokojniutko za nią. Jest już prawie 11-ta, więc pół dnia mamy za sobą. Przejeżdżamy przez most i nie jedziemy główną, lecz zgodnie z planem zjeżdżamy z mostu i Wybrzeżem Jana Pawła II ( w oryginale Ivana Pavla II) przejeżdżamy obok kilku zacumowanych przy nabrzeżu statków.
Jedziemy w kierunku podziemnego parkingu, ale lądujemy tuż przy głównej bramie starego Dubrownika. Zamiast cienia dla samochodów znajdujemy otwarty parking na szczycie wzniesienia. Dojazd brukowaną dróżką o szerokości motocykla, pełną ludzi i bez widoku na mijankę. Dla osłody, z parkingu roztacza się ciekawy widok na otwarte morze. Z parkingu schodzimy obok Amerykańskiej Wyższej Szkoły Technologicznej i sporej grupy młodzieży ubranej w biało granatowe uniformy, takie z „moich dawnych czasów”. Dochodzimy, idąc główną ulicą Obrońców Dubrownika obok Hotelu Hilton, do głównej bramy. Rezygnujemy z wejścia na mury, bo ludzi multum i kolejka spora, a my jesteśmy ciekawi miasta. Na mury, prawdopodobnie, warto wejść dla niezapomnianych widoków. My wejdziemy innym razem, przecież tu jeszcze wrócimy. Nie dołączam zbyt wielu zdjęć, bo Dubrownik jest już obfotografowany przez wszystkich. Ale wróćmy do opowieści. Kolejka na mury nas odstraszyła, ale jakoś dziwnie nie straszna nam była inna, też spora, kolejka za lodami. Usłyszeliśmy, i to w naszym ojczystym języku, że tu właśnie są najlepsze. Ogromne kulki o niezapomnianych smakach. Ile się nabrało tyle nasze. Sprzedawcy uwijali się jak w ukropie, ale z uśmiechem na twarzy i ze słowem smacznego we wszystkich językach. Młody chłopak życzył nam smacznego po polsku. Lody pychotki. Łazimy, po ucieszeniu podniebienia, cieszymy oczy i duszę. Wszystko nas ciekawi, bo to dla nas nowe klimaty. Urocze wąskie uliczki a na nich kafejki zapraszające na kawę.
W porcie znów kolejka, ale tym razem karnych Japończyków, którzy czekali na maleńkie łodzie motorowe transportujące ich na statek wycieczkowy.Statek wyglądał imponująco, a przez mało przejrzyste w tym dniu powietrze, nawet trochę tajemniczo.
Czas wracać. Jeszcze tylko powtórka z lodami i wędrujemy na parking. Musimy kiedyś znów tu przyjechać, wdrapać się na mury i smakować kolejny raz przepysznych lodów. Na parkingu samochody nagrzane jak piekarniki, więc przymusowe krótkie wietrzenie, Klima na maksa i wyjazd z parkingu. Teraz szybciutko do głównej i jazda na kwaterę.
Wracając do Neum zwróciliśmy uwagę na dziwny „ chiński mur” który wspinał się aż na sam szczyt góry. Postanowiliśmy, że nazajutrz pojedziemy zobaczyć to dziwo. Druga grupa nie zauważyła po drodze nic ciekawego i nawet zachęta do wyjazdu na Korczulę nie wzbudziła ich entuzjazmu. Ogłosili znów dzień LB, czyli dzień zasłużonego odpoczynku. Po to tu przecież przyjechali. Szanujemy ich wybór i ochoczo sami wyruszamy do Chorwacji. Mijamy w milczeniu tablice zapraszające na ostrygi i dojeżdżamy do miejscowości Mali Ston. Ujrzeliśmy w całej okazałości najprawdziwszy, chociaż mali, chiński mur. W Ston są też baseny w których odparowuje się morską wodę i produkuje sól. Musimy tu zaciągnąć naszych przyjaciół. Spoglądamy na to cudo z drogi i jedziemy na Korczulę. Będą żałować, że się z nami nie wybrali. Jedziemy półwyspem Peljeszac, tym większym widocznym z Neum. Całkiem przyzwoita droga wije się między winnicami i brzegami półwyspu. Winnice kuszą tablicami zapraszając do odwiedzin. Po drodze mijamy liczne hodowle małży i ostryg co pozwala przypuszczać, że tu woda jest cieplutka i czysta.
Po przejechaniu 80 km o 11-tej jesteśmy w Orebiczu. Parkujemy przy plaży i idziemy do przystani. Duży samochodowy prom właśnie odpłynął, ale mówi się trudno. Rozglądamy się za czymś mniejszym. Czekają przy nabrzeżu dwa małe stateczki. Kapitanowie, wymieniając między sobą mało przyjazne spojrzenia i chyba nie tylko, ale nie przerywając konwersacji, zachęcają do wejścia na pokład. Wybieramy mniej natarczywego i czekamy aż uzbiera się komplet. U nas jakby więcej chętnych, ale nadjeżdża autokar i role się odmieniają. Konkurencja odpływa pierwsza. Dzieje się jednak coś dziwnego, bo nagle zawracają i po chwili zatrzymują się na mieliźnie. Nasz chorwacki kapitan nie czeka na resztę pasażerów. Rusza i przepływając obok konkurenta bierze kurs na Korczulę. Bez przeszkód dopływamy do wyspy. Korczula, troszkę podobna do Dubrownika, wita nas obronną basztą i murami. . Jak było na wyspie, w następnym odcinku. CDN

Fajna papuga.


Pozdrawiam

Przysiadam się do czytelni

Zdjęcia z Trsteno rewelacyjne - również sie tam niedługo wybieram. W związku z tym mam pytanie: ile czasu potrzeba, aby spokojnie obejść całe arboretum?

Jacek S napisał(a):Fajna papuga.

Papugi trzy , też

Z przyjemnością dosiadam się do czytających oglądających


Pozdrawiam
Piotr

Dzięki Twojej relacji dzisiejsze popołudnie mija mi pod znakiem cudnych chorwacko-bośniackich wspomnień. Ogród botaniczny, którego piękne zdjęcia pokazałeś już dawno chciałam zobaczyć, ale ciągle "na trasie" nie było na to czasu. Teraz, własnym transportem, będzie to jeden z obowiązkowych punktów zwiedzania. Czekam na ciąg dalszy!

Bardzo przepraszam, że moja aktywność w tym watku jest, na razie, zerowa, ale wyleguję się w właśnie teraz w Zadarze. Inaczej niż zwykle, bo w czerwcu, bo w mieście, bo bez dalekich eskapad. Jesli ktoś wybiera się do Zadaru to zapraszam na chorwacja-zadar-czerwiec-2013-t41824.html.

Zostawiam tu swój ślad, bo robi się piknie... co by popołudniu zajrzeć i się dobrze nastroić...

Witam wszystkich po zadarskiej przerwie i zabieram się do roboty, bo przecież obiecałem jeszcze opowieść o naszych wczasach w Albanii, że już nie wspomnę o poprzedzającym te wczasy wypoczynku na samym południu Czarnogóry w Ulcinju. Z tego muzułmańskiego zakątka MN zrobiliśmy nasz jednodniowy, już wcześniej opisany, wypad do Albanii, który zainspirował nas do lepszego poznania tego mało znanego kraju.
Ale do rzeczy, bo KORCZULA CZEKA.
Spacerujemy uliczkami tego starego miasteczka i wyobrażamy sobie jak wyglądało tu życie przed wiekami. Dokładnie w takiej samej scenerii, bo przecież od wieków nic się tutaj nie zmieniło, żyli ludzie zagrożeni atakami z morza. My mamy to szczęście, że nic nam tu nie grozi. Miejscowi dumnie twierdzą, że urodził się tu Marco Polo. W domu, rzekomo jego rodziców, urządzono muzeum. Duży prom dowozi kolejne samochody. Na wyspie jest wiele ośrodków i miejscowości wypoczynkowych, więc po dotarciu do Korczuli miejscowi i turyści ruszają dalej. O dziwo zdjęć z Korczuli mamy jak na lekarstwo. Na szczęście w opowieściach innych bałkańskich wędrowców zdjęć uroczych uliczek Korczuli jest sporo, więc wielkiej straty nie ma.
Siadamy w knajpce nad wodą i oglądając z cienia morze zamawiamy coś do jedzenia i picia. Najedzeni i wypoczęci idziemy niespiesznie do przystani. Po drodze mijamy wydobyte z dna morza stare armaty i schodzimy schodami nad wodę. Ludzie się tu kąpią, ale w strojach kąpielowych chyba przyszli już z domu, bo na przebieranie nie ma tu miejsca. Jest gdzieś ładna plaża, ale chyba zbyt blisko promów, co nas zniechęca do poszukiwań. Czas wracać i poszukać bardziej przyjaznego miejsca by wymoczyć się w solance. Niech nasi z Neum nie myślą, że my tylko nawijamy na koła kolejne kilometry i nie dajemy naszym ciałom żadnej przyjemności. Na parkingu nie ma już parkingowego i samochodów zostało już tylko kilka. Jest plaża przy samym parkingu, ale brakuje jej uroku. Postanawiamy, że poszukamy czegoś fajnego po drodze. Zauważamy asfaltową dróżkę, w dole jakieś zabudowania i ładną zatoczkę. Jedziemy w dół i zajeżdżamy prosto na plażę. Jeśli się nie mylę, był to Strenik. Zostawiamy samochód w cieniu jakieś samotnej figi i po przebraniu szybciutko biegniemy do wody. Nareszcie moje marzenie się spełniło. Naprawdę cieplutka krystalicznie czysta woda. Pusto i cicho. Nagle na plażę wjeżdżają bezceremonialnie dwa czarne samochody i to z naszą polską rejestracją. Zatrzymują się i chwilę gawędzimy. Okazuje się, że na drugim końcu plaży wynajmują pokoje u zaprzyjaźnionej chorwackiej rodziny. Są z małymi dziećmi i zawsze marzyli o takim spokojnym i czystym, oddalonym od cywilizacji, miejscu. Mają do dyspozycji łódź właściciela i prawie tylko dla siebie rajską plażę. Wracali właśnie z zakupów na cały ostatni tydzień pobytu i tankowania samochodów na powrót. Żegnamy się i po chwili znikają w pobliskich zabudowaniach. Zakładam maskę i znów, unosząc się na wodzie niczym wielka obserwacyjna boja, z zaciekawieniem oglądam dno. Ciepło i miło, ale słońce zachodzi i niestety czas wracać. Po powrocie wieczorkiem, przy buteleczce KORCULANSKO BIJELO STOLNO, opowiadamy, naszym plażowiczom z Neum, swoje przeżycia. Poskutkowało. Następnego dnia (to już 11-ty września) wszyscy jedziemy połazić po chińskim murze.

te kiero napisał(a):Zostawiam tu swój ślad, bo robi się piknie... co by popołudniu zajrzeć i się dobrze nastroić...

nie wytrzymałem i musiałem już na przerwie w pracy przejechać się z Wami... bardzo ładny to "Wasz" Neum i cała relacja...

Super podróżuje się z Wami i wraca wspomnieniami do ukochanych miejsc Czekam na cd!

Z relacji na relacje coraz ciężej zdecydować mi się na jakieś miejsce w cro

Fajne fotki

woldox napisał(a):Z relacji na relacje coraz ciężej zdecydować mi się na jakieś miejsce w cro

Zmartwiłeś mnie, że zamiast pomagać w wyborach moje relacje je Tobie utrudniają. Nie sugeruj się naszymi wyborami, bo to wybory stetryczałych emerytów, którzy właśnie w tej relacji opisują swój pierwszy raz na Bałkanach. Też i nam nie było łatwo, ale głowa do góry i jeśli trzeba, to okulary na nos i czytaj, szukaj i wybieraj. Ale nie przejmuj się zbytnio, bo dopóki nie doświadczysz to i tak nie będziesz wiedział czy wybór był trafny. Jak sam widzisz, co byś nie zrobił to i tak będzie FAJNIE. Bałkany są tak urozmaiconym regionem, że każdy tu znajdzie coś dla siebie i każde miejsce jest tu warte oddania mu części naszego bytu. Morze i góry, gwarne miasta i małe wioski a nawet zupełne pustkowia. Można tu spędzić cały urlop na dyskotekach, ale słyszałem, że także na kontemplacji w jednym z wielu klasztorów. Można wylegiwać się na plaży lub przy hotelowym basenie, ale także pływać w słonej wodzie, nie koniecznie na wodnym rowerze lub dmuchanym materacu. Można na jakiejś łódce łączyć opalanie z pokładowymi obowiązkami, że już nie wspomnę o pokładowych przyjemnościach. Można na bogato z pełnym portfelem lub na skromnie z plecakiem i namiotem rozbitym u życzliwych ludzi lub gdzieś z dala od cywilizacji. Można pociągiem, samolotem, samochodem na własnych kołach lub na kolejowej lawecie, wreszcie motorem, rowerem lub stopem. Pieszo z Polski by było trudno, stanowczo odradzam. W Albanii poznaliśmy dojrzałą już parę, która przyjechała dostawczym blaszakiem z motocyklem na pokładzie i z chustami na głowach wędrowali po tym ciekawym kraju. Wszystko zależy od wyobraźni, chęci i naszych możliwości. Ktoś powie, że głównie od zasobności naszego portfela, ale ja z tym tak do końca się nie zgadzam. Bez wątpienia ważny czynnik, ale można także trafić na jakąś okazję lub tanio połączyć wspólne siły. Dziś np. trafiłem na propozycję przelotu Warszawa - Zadar i Zadar - Warszawa za 400 zł i to w obie strony, a 10-dniowe wakacje w Albanii można spędzić już za 850 zł z przejazdem autokarem, pełnym wyżywieniem (śniadanie i obiadokolacja) i przyzwoitym hotelem. Hotel nie oznacza siedzenia na miejscu lub konieczności korzystania z drogich fakultatywnych wycieczek. Można korzystać z normalnej komunikacji i wszechobecnych busików. Można wynająć samochód, motorynkę lub rower. Każdy sposób jest dobry, jeśli nie szkodzi innym, a nam daje radość. Jeśli wiesz co lubisz, kochasz ludzi i przygodę, na 100% znajdziesz coś dla siebie, coś co pozwoli Ci miło wspominać Twoje wakacje przez wiele lat. Najważniejsze jest tu zagwarantowane każdemu - ładna pogoda i niezapomniane widoki.

Dość trucia "erde" i do obowiązków! 11- 09 - 2009 r. Tak jak postanowiliśmy poprzedniego dnia, pomimo, że przy winku, jedziemy wszyscy, czyli obie ekipy, połazić po "Chińskim Murze". Znów, mijając hodowlę ostryg, nikt nie wspomina o ich degustacji. Za chwilę ukazuje się Mali Ston. Parkujemy w cieniu starych murów i idziemy, wśród zieleni i kwiatów, do miasteczka. Stopnie takie wysokie a ściany tak blisko. Zupełnie niezgodnie z naszymi normami, a uliczka do dziś funkcjonuje bez zmian[/attachment]Po zejściu z murów, idąc wśród drzew z dojrzałymi granatami i figami, docieramy do parkingu.

Witam Was
Kilka razy przejeżdżałem przez Neum,i zastanawiałem się jaki jest sens dojechać aż tak daleko i zakotwiczyć w tym miejscu .....
Ale to była obserwacja z drogi a z perspektywy Waszego biesiadnego tarasu wygląda to już inaczej

Będę stałym "wizytatorem"