Bo tam nas jeszcze nie było – Peljesac 2014

Co za cudne miejsce,raj na ziemi,zapisuję w kajecie

piekara114 napisał(a):
W planie mam klify Konavoske stijene

Oglądałam Twoje fotki i patrzyłam czy przypadkiem nas tam gdzieś nie ma

ale sprawdziłam u siebie .... byliśmy tam dosłownie dzień wcześniej

piekara114 napisał(a):

no takie cuda rewelka

Naprawdę warto ... podczas naszej wizyty było deko pochmurniej ale strasznie gorąco i taaaaaaaaaaaaaaakie fale

loverosa napisał(a):Co za cudne miejsce,raj na ziemi,zapisuję w kajecie

Koniecznie zapisz, bo miejsce warte odwiedzenia...

Sylwetka... napisał(a):Oglądałam Twoje fotki i patrzyłam czy przypadkiem nas tam gdzieś nie ma ale sprawdziłam u siebie .... byliśmy tam dosłownie dzień wcześniej

Coś się nie zgrałyśmy w czasie ale Twojej relacji z półwyspu to chyba nie czytałam...

gusia-s napisał(a):Naprawdę warto ... podczas naszej wizyty było deko pochmurniej ale strasznie gorąco i taaaaaaaaaaaaaaakie fale

U nas też były taaaaaaaaaaaaaaaakie fale, ale i upał

Za chwilę kolejna część....

Opuszczamy Popovici, jedziemy ku Orebicowi…
Ale jeszcze zakupy w lidlu przed Dubrovnikiem (płatność kartą, w domu okazuje się, że tu przeliczyło zakupy po najwyższym kursie, w sumie nie wiadomo dlaczego), a potem już spokojnie jedziemy szukając miejsca do zaparkowania.
Trafia się miejsce, ale musimy pojechać dalej i nawrócić. Standardowo jak to my w Dubrovniku parkujemy przy Jadrance, a potem schodami w dół pójdziemy ku murom. Jak się okazuje zaparkowaliśmy dokładnie na wyjściu na dolną stację calbe car. Jakbyśmy polowali to bliżej by się nie dało
Dubrvnik odwiedziliśmy już w 2012 r., więc dziś w planie zwykłe plątanie się po uliczkach.


Kolejka przemyka nam nad głową…


…schodki coś się rozmnażają, ale w końcu widać koniec i można odwrócić się i popatrzeć na kolejkę i Srd




Robimy obowiązkowe zdjęcie pod pomarańczowym napisem kolejki i po kolejnych kilku schodkach jesteśmy pod murami. Jest po deszczu, pod drzewami widać jeszcze kałuże. Na Stare Miasto wchodzimy przez Bramę Buza


Wąskie uliczki, ciepło i tuż po deszczu to ciężkie połączenie, nie ma po prostu czym oddychać.

Jesteśmy na Stradun. Spotykamy meleksa, który robi na transport meblowy i wiezie fioletową kanapę… Kręcimy się po głównej ulicy, patrzymy co przez 2 lata się zmieniło (w sumie to nic), dochodzimy do fontanny Onufrego i po raz kolejny chcę umyć ręce pod każdym z kranów, aby wrócić, ale w mieście oszczędności i z większości kranów woda nie leci
Młody już czai się na lody, ale pokazuję mu lodziarnię z dużą ilością smaków i decydujemy się na skosztowanie lodów właśnie w niej. Gałki są drogie (12 kn w każdym razie najdroższe w historii pobytów w Cro), ale wielkość słuszna. A smak….wspaniały, jeden z lepszych jakie jadłam……
Kościół Św. Błażeja jest otwarty, ale trwa msza, więc nie wchodzę dalej..
Spacerujemy z lodami, siadamy na murku w wykuszu pod wieżą zegarową – jest tu cień i przewiew.
Nasyceni lodami chcę zajrzeć na dziedziniec klasztoru Dominikanów. Przed wejściem kasa, a cena wg mnie wygórowana (chyba 50 kn) – aż tak mi nie zależy. Siadamy na ławce pod Pałacem Rektorów


… skąd z przyjemnością oglądamy turystów, których wcale wielu nie ma, jest dopiero godz. 17:30.


Zaglądam na dziedziniec Pałacu,


ale jest on ogrodzony – wejście płatne, ale kilka zdjęć zrobiłam






Zielone ludziki pilnują dzwonu…


Wspinamy się kolejnymi schodami…


… a tu takie pamiątki spotykamy…


Plączemy się znowu uliczkami i widzimy znowu fioletową kanapę i umęczonych tragarzy, którzy przez wejście metr na metr i ostry zakręt w górę po wąskich i krętych schodkach planują wnieść kanapę na piętro
I tak kręcąc się, stwierdzamy, ze trzeba coś zjeść. Młody wypatruje pizzę i nie ma odpuść. Pizza dostępna od ręki, zapach unosi się dookoła, więc nie będzie spokojnego posiłku na miarę miejsca Kawałki pizzy słusznych rozmiarów, cena też proporcjonalnie słuszna, ale pizza pyszna.

Po 1,5h odwrót do auta, jeszcze spacerek po schodach…


…i spotykamy meleksa z fioletową kanapą – chyba się nie udało wnieść na piętro

…znowu brama Buza..budynek kolejki dubrownickiej i kolejne schody już wprost do auta. Młody nie był szczęśliwy…


Teraz już jedziemy na półwysep...

Jeszcze krótki postój w Ston i krótki spacerek uliczkami…








Jeśli ktoś ma ochotę na trochę ruchu po murach…



Zatrzymujemy się jeszcze przy punkcie widokowym skąd roztacza się widok na zatoczkę poniżej




Jest tu opuszczony budynek – cromaniacy z półwyspu czy o był jakiś hotel czy nigdy nie został ukończony








Teraz już jedziemy prosto do apartamentu. Jesteśmy trochę zmęczeni, ale bardzo zadowoleni z wycieczki....

Edit: Dzisiejszego dnia przejechaliśmy ...... km. Właśnie nie wiem dokładnie ile, bo notatnik wskazuje 554 km, ale to nie jest realne.... Tylko co to 554 miało oznaczać

mysza73 napisał(a):

piekara114 napisał(a):Teraz już jedziemy prosto do apartamentu. Dzisiejszego dnia przejechaliśmy 554 km. Jesteśmy trochę zmęczeni, ale bardzo zadowoleni z wycieczki

554 km ... niezły wynik ,

Teraz jak patrzę, to coś te km mi się nie zgadzają, i to nawet bardzo. W notatniku na marginesie zapisałam 554 km - tylko co to miało oznaczać Napewno nie ilość km tego dnia bo ze stanu licznika po przyjeździe i po wyjeździe wychodzi mniej....
Zagadka chyba nie do rozwiązania...trzeba edytować post...

mysza73 napisał(a):jeszcze 10 DDW i niektóre miejsca zobaczę na własne oczy .

A ja jeszcze 3 DDW i zobaczę Twoje niektóre miejsca z Toskani

mysza73 napisał(a):jeszcze 10 DDW i niektóre miejsca zobaczę na własne oczy .

A ja jeszcze 3 DDW i zobaczę Twoje niektóre miejsca z Toskani

mysza73 napisał(a):To Ty już pewnie na walizkach siedzisz ...
chorobcia ... fajnie masz ... ja też już bym chciała do Italii .

Właśnie nie siedzę... na razie tylko pranie i prasowanie.... Nawet nie ma jeszcze listy zakupów. Zbieram tylko dziwaczne rzeczy do zabrania typu otwieracz do słoików (aby zdjąć filtr z obiektywu) oraz pościele i pościele (bo ci włosi chcą za wszystko kasę..., z tego powodu w tym przypadku nie zasługują na wielką literkę)...

Zostało do opisania jeszcze 3 dni i powrót + podsumowanie, więc mam nadzieję, że do piątku skończę, przecież muszę się spakować

piekara114 napisał(a):
Jest tu opuszczony budynek – cromaniacy z półwyspu czy o był jakiś hotel czy nigdy nie został ukończony

Jako kromaniak z Peljeszczaka mogę powiedzieć, że ten budynek miał być miejscem wypoczynkowym i hotelem. Kasę wykładało Pijavicino, tak jak na pomnik palim borcima. 30 lat temu. Budynek był skończony i odbyły się tam dwie imprezy sylwestrowe w 1985 i 1986 roku. Potem kasy zbrakło i popadło to w ruinę.

No to teraz wszystko jasne. Dobrze, że choć dwie imprezy się udały, bo w Krakówku to nawet szampana nie otworzyli =w tym miejscu

19 lipca 2015, sobota
A dziś rano mamy znowu piękną pogodę Trzeba korzystać - to oczywiście plaża. Ale nie ta nasza upatrzona tylko jedziemy do tej planowanej, a prawie odwiedzonej pierwszego pełnego dnia


Droga na jedno auto, szutrowa, z kilkoma zakrętami. Nie jest tak źle. Mimo że ja czarnowidztwo widzę (spadamy w dół i wisimy na skałach) to tym razem taka myśl tylko raz mi przechodzi przez głowę. Jedyny problem wiąże się z jednym zakrętem, który kierowca samochodu kombi musi pokonać na 2 razy – auto jest po prostu za długie do profilu skrętu. Nasz focus kombi bez problem dał radę zawieźć nas na sam dół do zatoczki.




Widoki po drodze świetne, choć jadąc w dół nie robiłam zdjęć, więc teraz te z powrotu – ale widok taki sam….
Już widać…


…ludziki jakieś są…


…więc sami nie będziemy…


Na samym dole jest knajpa, za nią utwardzany równy parking z informacją , że dla klientów konoby.


To stajemy z drugiej strony, obok innych aut. W sumie to było ich chyba z 5 sztuk.
Idziemy. Na plaży z prawej, obok skałek dość duża chmara ludzi – 2 rodziny, w tym dzieci sztuk 5 lub 6. Na morzu mały jachcik i kolejne 5 osób..
Z lewej na płytach betonowych, jakaś para, a przed płytami, jeszcze na kamyczkach trójka dorosłych bezdzietnych, w tym Pan (nie młody już) w stringach…. czarnych.... Z czasem przybyło jeszcze kilka osób…