Bo tam nas jeszcze nie było – Peljesac 2014

Ścieżka spod głównego budynku ogrodu prowadzi nas do niewielkiej kaplicy św. Hieronima z XVII w. skąd prowadzi aleja do ocienionej fontanny z 1736 r. przedstawiającej Neptuna z nimfami.














Jedną ze ścieżek dochodzimy do zabudowania, w którym znajduje się koło do tłoczenia oliwy.

piekara114 napisał(a):

Basiulinek napisał(a):To radar Zawsze w drodze na Peljesac towarzyszy nam "srebrna kulka".Jak już ją widać,to znaczy,że prawie w domu jesteśmy

Dzięki, nie zwróciłam uwagi czy i nam on towarzyszył w jeździe po półwyspie, bo jak jechaliśmy to spałam....

Ja wypatruję kulki już od Ploče
I najczęściej ją widać !

Parę kroków obok jest szklarnia, która nie wygląda na użytkowaną lub nie jest utrzymana w dobrym stanie. Jeszcze chwila i stajemy przed murkiem, skąd jest znany (pocztówkowy) widok na mini porcik.




Jak się później okazało (już w domu czytając czyjąś relację) nie odnaleźliśmy ścieżki, którą można zejść w dół do morza – zapomniałam całkowicie o tej możliwości, a przecież w 2012 r. byliśmy autkiem nad samą wodą ….

Młody biega z mapką i pokazuje, gdzie jeszcze nie byliśmy i tak trafiamy pod lasek z bambusów…


…oraz pod akwedukt.


Na zdjęciu akwedukt robi wrażenie - jak zobaczyłam zdjęcia w relacji, to chciałam w to miejsce obowiązkowo zajrzeć. Niestety rzeczywistość mnie rozczarowała, bo akwedukt jest nie za długi i częściowo ginie w mroku wielkich drzew…


Spacer zajął nam około 50 min. Część miejsc wymaga jeszcze prac, ogrodnik też powinien się lepiej przyłożyć do pracy. Są miejsca, gdzie prowadzą małe ścieżki, ale ciężko przejść ze względu na ogromne pajęczyny. W bocznych dróżkach wśród kwiatów widać większe chwasty. Miejsce na pewno warto odwiedzić… Dla mnie raz to wystarczająco. Drugi raz (nawet jak będę się w okolicy nudziła) tam się nie pojawię.


Wracamy do auta, mijamy 500-letniego platana to jeden z największych okazów na kontynencie…


…i już jedziemy w kierunku Perły Adriatyku.

Kto późno przychodzi ten ..... Ma 10 cudnych stron do obejrzenia i przeczytania . Zostaję oczywiście .

piekara114 napisał(a):Kierujemy się ku hotelom. CROberto w swojej relacji pokazywał ładne kamieniste plaże........

Cześć muszę powiedzieć że Ci się linki przejęzyczyły.... ten zamieszczony powyżej dotyczy relacji z Podgory i okolic....

Peljesac i te wspomniane plaże są tutaj...Co nam w duszy gra

Fajnie mi się wspomina te rejony.....
Arboretum cudowne...

Potter napisał(a):Kto późno przychodzi ten ..... Ma 10 cudnych stron do obejrzenia i przeczytania . Zostaję oczywiście .

Co prawda to prawda Witaj i rozsiądź się wygodnie, jeszcze kilka dni zostało, ale już raczej leniwych...

CROberto napisał(a):Fajnie mi się wspomina te rejony.....

Cześć i dzięki za podpowiedzi

To jedziemy do Perły…
Most mijamy zaledwie po 15 minutach od opuszczenia Trsteno


Mijamy tabliczkę….

…i znajdujemy lukę na zaparkowanie auta. Chcemy popatrzeć na kolosy cumujące blisko mostu










Luksusów to chyba mieszkańcom tego kolosa nie brakuje…. Może w przyszłym roku wybierzemy się na taka wycieczkę, ale nie wiem czy leżaki będą pasowały mi kolorem do butów

Jedziemy dalej, omijamy wjazd do tunelu, jedziemy prostu i już za centrum skręcamy w lewo na Bosankę… Droga jest nam doskonale znana, nawet nie mam jakiś koszmarnych myśli o spadaniu w dół. Ale ilość pojazdów jak na autostradzie, a dominują………




……taxi, z których wysypują się skośnoocy. Jest tłoczno Mimo wszystko, bez problemu parkujemy na pierwszym z parkingów. Tłumy. Aż nie do uwierzenia, że dwa lata wcześniej, byliśmy tu prawie sami…
Ludzie są wszędzie, na schodkach, pod krzyżem, w kawiarni, na tarasie to już w ogóle, nawet kolejka do WC była…


Patrzymy najpierw na Lokrum…


… i takie maleństwo ze zjeżdżalnią do morza…


Po odstaniu swego w tłumie i kolejce, udaje mi się dotrzeć do balustrady i już spokojnie mogę patrzeć z góry na miasto …






Jest upalnie, ludzie przepychają się, nie można spokojnie delektować się widokami. Z kolejki wypływa morze kolejnych turystów

Wchodzimy do budynku popatrzeć na historyczne zdjęcia kolejki






Mam w planie jeszcze odwiedzenie muzeum wojny, ale żar lejący się z nieba aż wymusza szukanie plaży i morza.
Szybciutko zjeżdżamy do jadranki i jedziemy na południe. Zastanawiamy się, gdzie się na plażę wbić…

Chyba wszyscy już śpią, to będzie dodatek d porannej kawy….


W planie mam klify Konavoske stijene, bo są piękne i tam jeszcze nie byliśmy, ale Pan M. coś kręci nosem, że daleko, że gorąco, że już południe, że długo będziemy jechać, itp.
To jeszcze w planie awaryjnym mam plażę w Kupari z zatoką umarłych hoteli. Ten wariant też ma swoje plusy, bo blisko Dubrovnika, bo jest prysznic na plaży, bo odwiedzę nasz kompleks hoteli.
Decyzję zostawiam kierowcy… Pan M. omija wjazd ku plaży, więc siedzę cichutko, aby wilk się nie obudził….
Szybciutko dojeżdżamy pod lotnisko, znacie to? To jest już ten moment, że można się z powrotem odzywać

…. i zaraz za lotniskiem




jest strzałka


Skręcamy i jedziemy wiejską asfaltową drogą aż do miejscowości Popovici. Po minięciu tabliczki uważnie wypatruje znaku wskazującego kierunek klifów oznaczonych jako ścieżka edukacyjna-jest po prawej stronie drogi – taka niepozorna. Przy sklepie (kiedyś) skręcamy w prawo. Potem na rozdrożu w lewo, po minięciu zabudowań, na kolejnym rozdrożu wybieramy skręt w lewo, mimo że nie do końca jesteśmy pewni czy dobrze. Mijamy boisko piłkarskie i dojeżdżamy do dzikiej polanki. Tu koniec jazdy. Parkujemy nawet w bardzo przyzwoitym miejscu, nie wisimy na żadnej skarpie, ani na górze jakiś kamieni.


Oglądałam wcześniej zdjęcia w necie i od razu ubieram buty do wody – to był strzał w 10, bo w japonkach ciężko było by mi schodzić. Manatki w garść i teraz czeka nas 15 min spacer cały czas lekko w dół (po koniec bardziej w dół) i raczej w pełnym słońcu. Warto mieć pod ręką wodę, kondycja też się przyda, zwłaszcza w drodze powrotnej….

Ale jak już się zmęczysz, jak już myślisz, że w tych 40 stopniach nie zrobisz następnego kroku, wyłania się widok w dół. Jeszcze nie poraża, ale masz siłę, żeby zrobić jeszcze kilka tych kroków i w końcu jest…..widok, który wynagradza wszystko…

Sił przybywa, bo to co w tym upale było prawie jak fatamorgana staje się jawą… Jeszcze tylko trochę stopni w dół


…to zejście w dół jest zablokowane… A już myślałam, jak mam tam zejść… po tej linie…, nikt o tym nie pisał na kropelce….




Patrzę jeszcze na zaś…


…jeszcze małe hop na głaz…
…i już jesteśmy na właściwym poziomie…


Trochę ludzi jest, ale znajdujemy dobre miejsce. Są tu dwie pieczary, ale już okupowane przez rodziny z malutkimi dziećmi…
Widoczek w górę…


…stamtąd przyszliśmy…




…jakieś zjawiska krasowe…


…i widok w drugą stronę

Przy ostatnim odcinku ścieżki trwają prace zabezpieczające, co pewien czas słychać jakieś wiercenia w skale. Ale cóż zrobić, nie mam na to wpływu, a innej plaży szukać nie będę….
Plaża to drobniutkie kamyczki, żwirek i trochę piachu




…buty do kąpieli nie są potrzebne…






Woda ma temperaturę 25,2 st.



Może nie jest tu tak spokojne jak zwykle w Cro, fale prawie jak w Bałtyku dają niezłą frajdę nie tylko dzieciom… Na materacu ciężko było by popływać....


Za tą skałką jest jeszcze jedna zatoczka, jest tam jedna para, ale żeby się do niej dostać, trzeba przejść przez wodę, a przy dzisiejszych falach obawiałabym się o aparat. Przy samej skale jest też uskok podwodny, może nie duży, ale z małym dzieckiem może to być dodatkowe utrudnienie


Turyści atakują Dubrovnik także z powietrza…


Po 2,5 h opuszczamy to rajskie miejsce


Teraz przed nami spacer pod górkę, warto na plaży zaoszczędzić wodę na powrót. Przyda się….




Na parkingu przebieramy się w nieplanowe ciuchy, prysznic zastępuje nam butelka wody (1,5l na osobę starcza, aby spłukać sól z siebie, a słońce spowodowało, że woda ma więcej niż optymalną temperaturę). Jeszcze dziękujemy ochroniarzowi za przypilnowanie auta i możemy wybrać się w powrotną drogę….


Nie napiszę do Orebicia, ale ku Orebicowi…..

Dobranoc

piekara114 napisał(a):... W planie mam klify Konavoske stijene, bo są piękne...

Oj tak

piekara114 napisał(a):... Manatki w garść i teraz czeka nas 15 min spacer cały czas lekko w dół (po koniec bardziej w dół) i raczej w pełnym słońc...

Eeee no dojście tyle nie zajmuje... mam nagranie prawie z całej ścieżki bez może 100-150 m i nagranie ma nieco ponad 5 min. podczas których się jeszcze zatrzymywalismy na foty
Musiałaś stracić poczucie czasu w tych pięknych okolicznościach przyrody

gusia-s napisał(a):

piekara114 napisał(a):... Manatki w garść i teraz czeka nas 15 min spacer cały czas lekko w dół (po koniec bardziej w dół) i raczej w pełnym słońc...

Eeee no dojście tyle nie zajmuje... mam nagranie prawie z całej ścieżki bez może 100-150 m i nagranie ma nieco ponad 5 min. podczas których się jeszcze zatrzymywalismy na foty

Zejście może rzeczywiście było krótsze trochę, ale powrót zajął nam na pewno 15 min (przynajmniej mojej osobie, panowie byli pewnie kilka minut szybciej) - patrzyłam na godziny zdjęcia przy wyjściu z plaży i na zdj. już na parkingu - fotek sporo po trasie zrobiłam i jeszcze konieczność odpoczynku

mysza73 napisał(a):w sumie to princessa była niepotrzebna ... ale i tak zjadłam

Cieszę się, że się podobał

mysza73 napisał(a):stwierdził, że chcę go zabić i on TAM nie pójdzie (lęk wysokości ma bidulek ),
ale obiecałam, że za rączkę go poprowadzę ...

Cała ścieżka ma barierkę, więc idąc jej lewą stroną nie będzie, aż tak dużo widział

piekara114 napisał(a):Przed nami coś a la rondo i wjazd na camp, gdzie wiem, że ma odpoczywać Sylwetka oraz po perypetiach z deszczem i namiotem jest już tajemniczy… Aut z naklejką jednak nie identyfikujemy.

No tak, nas tam jeszcze nie było smażyliśmy się w tym czasie w Orašacu, później na tym kempingu byliśmy chyba dość widoczni bo parcele mieliśmy blisko wjazdu a "dupcia szkody" była mocno wyeksponowana

Tajemniczy był tajemniczy, nie miał naklejki jego srebrny bus stał zazwyczaj po drugiej stronie drogi naprzeciwko wjazdu na camp