Bitwa o Sutivan na wyspie Brać

Świetne zdjęcia, pozdrawiam i czekam na cdn.

minimartini napisał(a):Jak cudownie przenieść się do pięknej Cro, czytając Twą relację
Od kiedy się pojawiła z niecierpliwością czekam na kolejną część - po kilka razy oglądając zdjęcia z części już istniejących zwłaszcza, że w planach na ten rok chwilowo myśleliśmy o Brač, ale zwyciężył ukochany Hvar

p.s. ... a w tunelu też w uszach trzeszczało

Pozdrawiam serdecznie

Pomyslcie w przyszłych latach uważam, ze warto ale jak wiadomo każdy chwali tam gdzie był;) może Was przekonam;) Pozdrowiaki:)

Czesiek63 napisał(a):Cieszę sie bardzo że oprócz kilku osób na tym forum jest następna osoba ' /Muliness / , która jest pozytywnie zakręcona Bracem i Sutivanem to mamy wspólne , a wyspa i te miejsca są warte tego

Lada chwila tam wreszcie dojedziemy hihihh

marko350 napisał(a):Świetne zdjęcia, pozdrawiam i czekam na cdn.

Dziękuję Pozdrawiam i zapraszam na kolejny odcineczek;)

No to smigam kolejny odcinek jeszcze tylko herbata....

Cześć, Muliness! Melduję, że czytam i sprawia mi to przyjemność .

Kurczę, ale się narobiło! Żeby dzień zaczynać i kończyć od zaglądnięcia, co tam dziś Muliness ciekawego napisała... To jakieś uzależnienie chyba...

Odcinek 7

Cudownie obudzić się w nowym miejscu Otworzyłam jedno oko... co za kraj...o której tu jest wschód słońca ?? znów szarówka albo zaczynam popadać w bezsenność albo śpię na jakiś żyłach wodnych. W normalnych Polskich warunkach nie widuję wschodów słońca a tutaj dzieje się coś niesamowitego.
Po ostatnim tańcowaniu wstawałam ostrożnie aby nie przejechać sie tym razem na sandałkach dzieci .
Poczłapałam do łazienki w lustrze doszłam do prawdziwie odkrywczych wniosków.
Dobrze jest wstać pierwszą;) Człowiek nie musi zabijać sie o łazienkę nikt nie łomocze w drzwi .
Jedyny minus to brak herbaty o której to śniadanie.... ?
Czajnik został w samochodzie nie chciałam na jedną noc ciągnąć tych wszystkich klamotów. Usiadłam na łóżku i co tu robić...
Jaśnie Państwo wreszcie wstało i mogliśmy zejść na śniadanko.
Śniadanie było w cenie pokoju gdybym wiedziała ,że będzie tak uroczo zabrałabym aparat... Stoły pięknie nakryte rozstawione były na małym podwóreczku .Wybralliśmy sobie stoliczek pod jakimś krzorem i raj dla podniebienia
Herbaty pod dostatkiem ...piłam jak smoczyca musiałam uzupełnic braki z dwóch dni jedna - dwie herbatki w ciagu dnia mnie nie urządzają Ludzie obok tańcowali z kawą zerkając na mnie co to za dziwni ludzie nie piją rannej kawy ? skąd oni przyjechali ? chyba z Chin skoro taka skłonność do herbaty
Pieczywko pachnące ,wędlinka serki i co najważniejsze śrut i mleko dla dzieci;) Śmiechy, gwar niesamowicie sympatyczne miejsce.
- Mała Mulina z pełną paszczą mówi- Maoma cotjamrojśnie na tym dzrewijje?
Zamarłam z kanapką w dłoni....
Nie mówi się z pełną buzią warknęłam
- Przełknęła jak smok - oczy pełne łez Co tam rośnie na tym drzewie mamo ?
- aaa na tym ?... spojrzałam (jessu myślę co to jest ? .Palnę gruszka i ci ludzie obok przy stoliku spadną z krzeseł z dzikim rechotem.
Gapię się w coś zielonego .... okrągłe jak jabłko z cyckiem na końcu intensywnie myśląc co w tych relacjach pisaliście o owocach ...banan to nie jest ani cytryna
- Granat odpowiedziałam dobitnie ale nie bardzo przekonana w duchu
- Taki co ma dużo pestek? spytała mala Mulina
- tak dziecko ale ten jest zielony bo jest jeszcze niedojrzały
- To nie moze być Granat autoratywnie stwierdziło dziecko.
- Na pewno to granat w tym krają są cytryny, pomarańcze, kiwi
Nie przekonałam dziecka , które do tamtego dnia uważało , że mandarynki rosną w Afryce;)i nie mają prawa urosnąć nigdzie indziej na świecie .
Konwersacja trwała długo bo dzieci jak to dzieci pytały bez końca .
Problem polega na tym , że ja do dzis nie wiem co rosło w tym ogródku, widziałam później granaty ale zatarł mi się obraz jak wyglądał ten pierwszy widziany Zwróćcie uwagę jedząc tam śniadanie co tam rośnie bo spać w nocy nie mogę;)
Z pełnymi brzuchami ruszamy w dalszą drogę. Na pożegnanie dostaliśmy w butelce winko własnej roboty,. Było nam bardzo miło porozmawialiśmy z Panem właścicielem i w drogę.....
Ponieważ zrezygnowaliśmy z zobaczenia wodospadów Krka
Obstawiałam ,że trafimy na dużo wcześniejszy prom niz to planowałam:)
Wyjeżdżając ze Skradinu rozglądałam sie na lewo i prawo gryzły mnie te granaty po kostkach i kolanach .
Chciałam za wszelką cenę pokazać dziecku jaki ze mnie znawca roślin i ogrodnik Za pierwszym zakrętem ryknęłam do męża
-Stań!!
zahamował spojrzał przerażony
Kazałam dzieciorom wysiadać Przy jakimś płocie oznajmiłam z dumą
To jest cytryna!!!!!!!



Podziw w oczach dzieci był zauważalny mąż wychylił głowę przez szybę zerknął;) co go tam taka cytrynka a jednak błysk zaciekawienia był;) Byłam dumna jak Paw .Przynajmniej znam sie na cytrynach:)

Dzieciaki zawarły rozejm od samego rana . Przeczuwały moc wrażeń . Rejs statkiem cos niesamowitego do tego sam fakt ,że wjedziemy tam autem a statek jest podobno wielki jak nasz dom to się małej Mulinie nie mieściło w głowie.
Powstał jednak uciażliwy minus tej atrakcji .Co pięć minut pytały czy daleko jeszcze ? a miało byc blisko? to już?
Dostały więc przeszkolenie gruntowne jak odczytywać tablice z kilometrami co to Split. Od tego momentu były lepsze niz GPS i moje mapy . Wrzeszczały teraz w prawo teraz tyle kilometrów !!!! O nieeeeeeee 70
Pruliśmy do Splitu bramka za bramką i nagle spojrzałam zaniepokojona bo coś było jak dla mnie za wysoko Jakoś domki zrobiły się maleńkie i nagle zamarłam przed nami rozciągał się obrzydliwie wysoki i cienki jak wstążka wiadukt Poczułam skurcz w żołądku czemu nikt mi nie powiedział o tych wiaduktach
Z całych sił wbiłam się japonkami w podłogę rydwanu czemu nie można zbudować drogi troche nizej i czemu musi byc taka powywijana .Góry górami ale jak sie robi dziurę tak wysoko to czemu nie można zrobić takiej samej w jakiś niższych partiach bardzo mi się nie podobało. Malżonkowi przeciwnie
- Rób zdjęcia !!!!! wołał przejęty
- Chyba oszalałeś ...czym zębami? Przeciez trzymam się z całych sił asekuracyjnie uchwyru nad głową
Pieruńskie wiadukty trwały bez końca w moim skromnym odczuciu ale w swojej łaskowości jedno zdjecie zrobiłam Pobocza bo żadna siła nie zmusiłaby mnie do patrzenia przed siebie a co dopiero w dół;)


pierwszy koszmar

Wszystko co dobre i złe kiedyś ma swój koniec w tym przypadku to złe wreszcie się skończyło .Wjechaliśmy do całkiem ludzkiego miasta Gdzie w prawdzie były korki ale po ostatnich przeżyciach emocjonalnych było mi szczerze obojętne ile na tych światłach stoimy:)
Droga dość dobrze oznaczona w jednym miejscu przez chwilkę się wahaliśmy ale generalnie mają baczenie , że tu sami zbłąkani kursują


Split gdyby ktoś miał wątpliwości;)


Wjazd do portu był nielada zaskoczeniem pojawił się jakoś nagle .


Uniosłam brew czego sterczysz tym autokarem na środku zasłaniasz mi prom

Cisza w samochodzie była niespotykana dla mojej rodziny Wyczułam poddenerwowanie u męża , które okazuje w takich sytuacjach Mimo , że płynął już promem chocby do Wielkiej Brytani jednak to sytuacja chyba na tyle sporadyczna , że bacznie wywracał oczami na lewo i prawo. Miły pan pokazał gdzie stanąć gdzie iść po bilet. Wyczołgałam się z samochodu mąż o dziwo za mną w kasie biletowej znów bez kolejki .Odpływamy za 10 minutek;)

No teraz coś widać Prom hyhy;)


Pupsko konkurencji;)

Pomachali kazali dawać to dajemy zaklekotało na trapie .. grzecznie ustawilismy się za jakimś auciskiem .Aparat pod pachę dzieci za łapę i na pokład;)

Jeszcze nie jest upalnie na tyle , żeby siedzieć w klimatyzowanym pomieszczeniu tak na prawdę czuć że to dopiero 11a może 12




Przy odpływaniu promu na całym pokładzie jest niesamowity ruch . Kazdy przedstawiciel grupyzorganizowanej lub rodziny miota się z aparatem i wisi to na lewej to na prawej burcie . Wszyscy mają te same zdjęcia:)






Czas sprawdzić ile jest szalup ostatecznie jakąś dziurą może wlać się trochę za dużo wody i drogę ewakuacji muszę mieć opracowaną;)

jak nas upchną jak śledzie to może damy radę;)



koło widziałam jedno służy chyba tylko do pojedyńczych wyskoków w otchłań morską
Jesteśmy względnie bezpieczni więc czas na foteczkę " a my to płyneliśmy promem" Piękne uśmiechy iiii

no uśmiechy promienne jak zawsze ponoć znów razi


nie to nie bez lachy może ptaszek zdjęcie chce;)... leciał i zamarł;)



no ten przynajmniej widać , że żyje;)
Płyniemy sobie rozkoszując się widokami a za 5 minut dopływamy do wyspu Brać CDN


Automobile już pojękują ....

Muliness napisał(a):Wszystko co dobre i złe kiedyś ma swój koniec w tym przypadku to złe wreszcie się skończyło Wjechaliśmy do całkiem ludzkiego miasta

Splite moj

Muliness napisał(a):

A Muliness to która

szczepciu napisał(a):Kurczę, ale się narobiło! Żeby dzień zaczynać i kończyć od zaglądnięcia, co tam dziś Muliness ciekawego napisała... To jakieś uzależnienie chyba...

Szczepcio Twoja obecnosc mnie motywuje do dalszego pisania;)
Ciesze się, ze zaglądasz Niestety odcinki piszę wieczorami bo w dzień nie mam jak

smoki3 napisał(a):Nareszcie trochę czasu i przebijam się przez Twoją Wspaniałą relację

Pozdrawiam.
smoki3

Cieszę się , że jesteście i pomyśleć, że minął prawie rok Ja właśnie poprawiam literówki już myślałam , że koniec a widzę kolejne trzy można tak poprawiać bez końca;)

Krzychooo napisał(a):Cześć, Muliness! Melduję, że czytam i sprawia mi to przyjemność .

Super cieszę się, że zaglądasz;) Pozdrawiam cieplutko;)

Janusz Bajcer napisał(a):A Muliness to która

Duża Muliness załapała sie na późniejsze zdjecia:) Ustawiłam dziecku wodny aparacik na auto i pokaże Wam jej twórczośćhyhy Natomiast mała Mulina to ta z ciemnymi włosami:) kompletnie do mamy nie podobna

No ładnie.... Fajny jest Split widziany od strony morza.

Śledzę relację od początku. Muszę się oficjalnie przyłączyć aby pochwalić zdjęcia. Świetne oko, ręka do pisania. no i pamięć.
Pozdrawiam i czekam na cd.

Muliness napisał(a): Pomyslcie w przyszłych latach uważam, ze warto ale jak wiadomo każdy chwali tam gdzie był;) może Was przekonam;) Pozdrowiaki:)

Na pewno! Jest tyle wspaniałych miejsc, które chciałoby się zobaczyć - a mnie najbardziej ciągnie właśnie na wyspy, dlatego Brač to tylko kwestia czasu Tymczasem mknę przeczytać następny odcinek, bo widzę, że się pojawił

Ale się ubawiłam przy tym "cytrynowym objaśnianiu świata" - stwierdzam, że całkowicie rozumiem, że duma Cię rozpierała - nie wiem jak ty, ale ja, jak padają dziecięce pytania pt.: "a to to co?", a moim w pobliżu nie ma guglarki - to czuję lekką obawę, czy aby dam radę


Bardzo u Was słonecznie

pozdrawiam

Błagam Was, nie straszcie, moja Jula właśnie na etapie: a co to, a dlaczego, a po co.....obawiam się, że mimo iż to jej 4 pobyt w Cro będzie to od nadmiaru pytań mogę zwariować

bardzo mi się podoba relacja
lubię szczegółową okraszoną sporą ilością zdjęć już od samego wejścia do auta;)

w końcu po to są aparaty cyfrowe żeby pstrykać non-stop:)

I ja od dłuższego czasu z zaciekawieniem śledzę Twoją piękną relację tym bardziej że w tym roku Brać (Povlja). Już wiem że będzie pięknie. Pozdrawiam.