Bieszczadzkie wędrówki

Nefer napisał(a):Zamek w Krasiczynie jest bardzo ładny. Miło też przejść się po zamkowym parku.
Piszesz, że byliście tam 21 sierpnia w piątek. My byliśmy tam tego samego dnia .

No proszę . Może się nawet minęliśmy . Swoją drogą jaki ten świat mały .
Zamek z zewnątrz bardzo ładny. Kolejne zdjęcia już jutro .

Zamek zwiedzamy z przewodnikiem. Zdecydowanie polecam tą opcję. W czasie naszej wizyty Krasiczyn jest w żółtej strefie. W związku z tym w pomieszczeniach musimy mieć maseczki.
W zamku nie pozostało w zasadzie nic z pierwotnego wyposażenia . To co zgromadzono nawiązuje do różnych okresów, które przeszedł zamek na przestrzeni swego istnienia. Największe wrażenie wywiera odrestaurowana kaplica w Baszcie Boskiej.




Po zwiedzaniu już samodzielnie wchodzimy na wieżę i spoglądamy na teren z góry. Warto się tu wdrapać po schodach. Świetnie widać zamkowy dziedziniec czy narożne baszty: Boską, Papieską, Królewską i Szlachecką (Rycerską).





Potem schodzimy do lochów i znajdujemy się … w innym świecie . Lochy a w zasadzie jedna piwnica próbują udawać gabinet strachów. Cóż ani to śmieszne ani straszne . Mocno kontrastuje z tym co na zewnątrz. Zgodnie oceniamy, że to wielki niewypał i spokojnie można to sobie tą „atrakcję” odpuścić.

Idziemy też pospacerować po parku i zobaczyć zamek na zewnątrz. Ale o tym wbrew zapowiedziom będzie już w następnym odcinku .

CDN

No tak, lochy to nic ciekawego, mogłoby ich nie być.

Z dziedzińca wychodzimy bramą pod wieżą przechodząc nad pozostałościami fosy. Zbiornik wody zarasta obecnie tatarakiem .
Prosi się o oczyszczenie. W ogóle park choć w miarę ogarnięty to jednak można by wiele w nim zrobić by bardziej cieszył oko.
Rodzina Sapiechów miała tradycję sadzenia dębów po narodzinach dzieci. Drzewa rosną w parku do dziś. Jest wśród nich dąb kardynała Adama Sapiechy. Niestety zdjęć drzew nie zrobiłem.









CDN

Podsumowując naszą wycieczkę do Krasiczyna to spędziliśmy tam fajny dzień . W zamkowej kawiarni można wypić kawę i zjeść pyszne ciasta czy lody. Jest też restauracja, gdzie przed wyjazdem zjedliśmy obiad. Dobre miejsce na dzień odpoczynku pomiędzy połoninami .

22.08.2020 sobota
Udajemy się na parking na Przełęczy Wyżniańskiej. Trzy lata temu podczas naszych pierwszych Bieszczadzkich wakacji wyruszaliśmy stąd na Połoninę Caryńską. Tym razem naszym celem są Rawki a moim jeszcze trójstyk granic. Choć jesteśmy wcześnie parking już pęka w szwach .


Początkowo szlak wiedzie drogą dojazdową do Bacówki PTTK Pod Małą Rawką. Koło bacówki odbija w prawo prowadząc na granicy lasu i łąki.


Po ok. 2 km od wyjścia z parkingu odbija w lewo w las. Do tego miejsca szlak powoli się wznosi i nie nastręcza trudności. Pokonujemy tylko ok. 50 metrów przewyższenia. Kolejne dwa kilometry nie są już takie przyjemne. Zaczyna się forsowne podejście na Małą Rawkę. Pokonuje się przewyższenie ok. 350 m. Im bliżej wejścia tym ciężej się idzie. Widoki z Małej Rawki rekompensują w pełni trudy podejścia .
Obracamy się i mamy widok na Płonię Caryńską .


Spoglądamy w prawo a tam grzbiet Działu i Połonina Wetlińska .


Przed nami po Słowackiej stronie też sporo widać. Niestety pod słońce zdjęcia nie wyjdą.
Pogoda dopisuje, widoki świetne! Jest super! Za takie chwile jak ta na Małej Rawce kocham góry .


Ludzi sporo. Ciężko się dopchać do zrobienia zdjęcia pod słupkiem ale w końcu się udaje .


CDN

Pogodę mieliście piękną tak w Krasiczynie , jak i na Rawkach . Ostatni raz byłem tam zimą z Wnuczką - było sporo śniegu , a przez to sporo zabawy na podejściu przez las ( zjazdy na czym się da w drodze powrotnej ). Polecam , bo też jest fajnie .


Pozdrawiam
Piotr

Pogoda na Rawkach dopisała .

Bezchmurne niebo na Rawkach , świetnie!

piotrf napisał(a):Pogodę mieliście piękną tak w Krasiczynie , jak i na Rawkach .

Nefer napisał(a):Pogoda na Rawkach dopisała .

dangol napisał(a):Bezchmurne niebo na Rawkach , świetnie!

Bez dwóch zdań. Pogoda była wymarzona.

piotrf napisał(a): … Ostatni raz byłem tam zimą z Wnuczką - było sporo śniegu, a przez to sporo zabawy na podejściu przez las ( zjazdy na czym się da w drodze powrotnej ). Polecam , bo też jest fajnie .
Pozdrawiam
Piotr

Kuszą te zimowe góry. W tym roku jak byliśmy w lutym na Przełęczy Wyżnej to żałowałem, że nie mam odpowiedniego sprzętu bo warunki tego dnia były świetne. Swoją drogą zazdroszczę tej bliskości Bieszczad. Teraz jak jest autostrada to mamy łatwiejszy dojazd ale to i tak ok. 450 km i z 6 godzin jazdy.
O Krośnie też coś będzie .
Pozdrawiam
Grzegorz

Namawiam jeszcze żonę z synem na wejście na Wielką Rawkę. Mają jednak dość forsownego podejścia. Rozdzielamy się zatem. Żona z synem zostają jeszcze napawać się widokami a potem powoli zejdą do bacówki na naleśniki. Ja najpierw udaję się na Wielką Rawkę by potem ruszyć na trójstyk granic .
Szlak delikatnie obniża się i wchodzi między drzewa. Po wyjściu z lasku jest krótkie strome podejście po którym szlak na Wielkiej Rawce wypłaszcza się.
Po drodze mijam słup, który jest pozostałością po wieży triangulacyjnej.



Pogoda dopisuje, pojawiają się widoki w nowych kierunkach .


Za mną zostaje Mała Rawka.


Docieram do końca szlaku na Wielkiej Rawce. Tu ludzi jakby mniej.


Warto tu dojść. Otwiera się świetny widok w kierunku wschodnim. Widać m. in na Tarnicę i Bukowe Berdo, na których byliśmy dwa dni temu. W ogóle Wielka Rawka to świetny punkt widokowy w każdym kierunku. Próbuję zlokalizować z ryciny w przewodniku Pikuj (1405 m) czyli najwyższy szczyt Bieszczad. Gdyby nie koronawirus pewnie w tym roku byłbym na nim z jakąś zorganizowaną grupą.


Po krótkim odpoczynku ruszam do trójstyku granic mając taki widok przed sobą .


CDN

Pogoda dalej świetna .
I zdecydowanie warto zdobyć też Wielką Rawkę, a nie tylko Małą . Widoki są jeszcze ciekawsze.

Nefer napisał(a):Pogoda dalej świetna .
I zdecydowanie warto zdobyć też Wielką Rawkę, a nie tylko Małą . Widoki są jeszcze ciekawsze.

Potwierdzam .

piekara114 napisał(a):Góry Ci się na koszulce pomyliły

Tak . Ale masz sokole oko . Morskie Oko to moje jedno z najbardziej ulubionych miejsc w naszych górach. A że była okazja nabyć taką koszulkę to skorzystałem. Trzeba się rozejrzeć za czymś z połoninami .

Dość szybko spotykam pierwsze słupy graniczne.


Odtąd szlak wiedzie wzdłuż granicy. Naczytałem się wcześniej że pod żadnym pozorem nie wolno wkraczać na pas ziemi granicznej pomiędzy słupami ani przechodzić na trójstyku granic na ukraińską stronę bowiem tyko czekają na to pogranicznicy.
Rzeczywistość okazała się inna, bardziej przyjazna dla turystów. Szlak często wiedzie pasem ziemi granicznej pomiędzy słupami czasami przechodząc nawet na stronę ukraińską tak jak np. tutaj.


Na trójstku granic teren wokół obelisku jest równo wydeptany z każdej strony a ławeczki stoją na terenie każdego kraju. Nie ma tu szlaku z ukraińskiej strony więc raczej nie są to ławki dla turystów przybywających z Ukrainy.





Trójstyk granic jest w pobliżu szczytu Krzemieniec. Szlak omija jednak ten szczyt leżący na terenie Ukrainy. W ogóle szlak przy zejściu z Wielkiej Rawki mocno się obniża by potem zacząć się wspinać na Krzemieniec za którym ponownie opada do trójstyku.


Po odpoczynku na ławeczce po Ukraińskiej stronie wyruszam w drogę powrotną.
Na Wielką Rawkę dociera sporo Słowaków. Mijałem ich w drodze na trójstyk a i teraz idę za grupą naszych południowych sąsiadów.
Wielka Rawka widziana z szlaku do trójstku granic.


Teraz już nie zwlekam z marszem i chcę jak najszybciej dołączyć do rodziny. Okazuje się, że zeszli już do samochodu i tam relaksują się w cieniu drzew.
Jeszcze fotka z drogi pomiędzy bacówką a parkingiem. Też pięknie.


To był bardzo udany dzień. Mieliśmy przepiękne widoki.
A tak wyglądają dane GPS.


CDN