Bieszczadzkie wędrówki

Kolejne kładki są po przeciwnej stronie parkingu. Dojście ścieżką wśród łąk oraz mostkiem nad strumykiem liczy 300 metrów.



W 2018 w czasie naszego pobytu nie wszędzie dało się dojść. Cześć kładek była wyłączona z ruchu z powodu remontu. Dlatego z chęcią tam jeszcze kiedyś wrócimy.


Kiedyś sieć kolejek wąskotorowych w tym rejonie była większa. Jadąc drogą w rejonie Mucznego można jeszcze zobaczyć pozostałości wiaduktu po kolejce. W 1927 roku torfowisko w Tarnawie zapaliło się od iskier lokomotywy, Pożar trwał 5 lat .


Torfowisko w Tarnawie to jedno z nielicznych naturalnych stanowisk sosny w Bieszczadach.


W latach 80-tych próbowano osuszać tereny podmokłe stosując ceramiczne drenaże. W Tarnawie Niżnej był kombinat rolno-przemysłowy Igopol, który się tym zajmował. Dziś stoi opuszczony spoglądając niszczejącym szyldem z bramy wjazdowej na przejeżdżających. W 1999 roku torfowiska zostały przyłączone do Bieszczadzkiego Parku Narodowego. Drenaże usunięto.


CDN

Po wizycie w Tarnawie Wyżnej wracamy do bieżącego roku .
Z Mucznego kierujemy się do prywatnego Muzeum Historii Bieszczad w Czarnej Górnej. W tym roku droga dojazdowa zyskała nowiutki asfalt. Muzeum ma niewielką powierzchnię ale zgromadzono na niej sporo eksponatów. Są to głównie przedmioty z XIX i XX wieku. Przekrój jest szeroki począwszy od przedmiotów codziennego użytku poprzez cerkiewne krzyże, narzędzie rolnicze i kowalskie, militaria z I i II Wojny Światowej a na eksponatach i tablicach z okresu PRL-u skończywszy. Można też nabyć książki, przewodniki, mapy oraz gadżety związane z tym regionem i napić się kawy. Zwiedzać można indywidualnie albo z przewodnikiem. Z uwagi na dużą liczbę eksponatów upchniętych na małej przestrzeni zdecydowanie polecam tą drugą opcję. Właścicielka choć tego dnia jesteśmy kolejną już grupą z rzędu opowiada z pasją i zaangażowaniem. O każdym eksponacie, o który pyta nas dociekliwy syn potrafi coś powiedzieć albo przejść płynnie do jakiejś ciekawostki.





CDN

To muzeum znajduje się blisko naszej drogi dojazdowej z Czarnej Górnej do Lipia, nawet pr moment myślałam, aby tam zaglądnąć tego dnia, który przeznaczyłam na zwiedzanie okolic naszego miejsca noclegowego, ale ostatecznie jakoś nie wyszło. Dobrze wiedzieć, że warto , to już kolejna pozytywna opinia (pochwały słyszałam od pani z Opola, która nocowała wówczas w Lipiu w pokoju nad nami). Może jeszcze kiedyś będzie okazja na zwiedzenie.

Fajne te kładki w Tarnawie. Będzie trzeba kiedyś to miejsce odwiedzić .

dangol napisał(a):To muzeum znajduje się blisko naszej drogi dojazdowej z Czarnej Górnej do Lipia, nawet pr moment myślałam, aby tam zaglądnąć tego dnia, który przeznaczyłam na zwiedzanie okolic naszego miejsca noclegowego, ale ostatecznie jakoś nie wyszło. Dobrze wiedzieć, że warto , to już kolejna pozytywna opinia (pochwały słyszałam od pani z Opola, która nocowała wówczas w Lipiu w pokoju nad nami). Może jeszcze kiedyś będzie okazja na zwiedzenie.

Nam się podobało i myślę, że Wam również się spodoba . Chociaż pewnie nie każdemu przypadnie do gustu. Jednak jest lata świetlne za nowoczesnymi multimedialnymi muzeami.
My również z Opola .

Nefer napisał(a):Fajne te kładki w Tarnawie. Będzie trzeba kiedyś to miejsce odwiedzić .

Koniecznie. Miejsce w sam raz na dzień odpoczynku pomiędzy zdobywaniem połonin .

Z Czarnej Górnej udajemy się w dalszą drogę do przygranicznego Mnichowca. Po drodze mijamy klika przydrożnych krzyży.
W centrum miejscowości na niewielkim wzniesieniu stoi cerkiew greckokatolicka pw. Narodzenia Bogurodzicy z 1863 roku. Obecnie rzymskokatolicki kościół filialny pw. Narodzenia św. Jana Chrzciciela parafii w Czarnej.
Według przewodnika nawa na planie ośmioboku przykryta jest kopułą wspartą na wewnętrznych słupach. Jest to jedyne tego typu rozwiązanie w polskich Karpatach. Wewnątrz oryginalny półkolisty ikonostas, dostosowany kształtem do łuku tęczy.
Tyle przewodnik, niestety cerkiew jest zamknięta. Coś tam widać przez dziurkę od klucza.



Unikatowa jest również dzwonnica cerkiewna wzniesiona w 1904 r. przez cieślę Jakuba Griba (Hriba). Dolna część wykonana jest na zrąb, natomiast górna ma konstrukcję słupową. Całość nakrywa dach brogowy.
Z tego co widzimy przez szyby dzwonnica jest obecnie składzikiem różnych rzeczy wykorzystywanych okresowo w kościele.


CDN

Dawigs napisał(a):Z Czarnej Góry udajemy się w dalszą drogę do przygranicznego Mnichowca.

Michniowiec już wkrótce także u mnie !

A co do Czarnej - to nie jest Czarna Góra, tylko Czarna Górna

dangol napisał(a):

Dawigs napisał(a):Z Czarnej Góry udajemy się w dalszą drogę do przygranicznego Mnichowca.

Michniowiec już wkrótce także u mnie !

Ciekaw jestem Twego spojrzenia. A potem pewnie jak dla mnie robiąca wrażenie cerkiew w Bystrem? U mnie jak dobrze pójdzie będzie już w jutrzejszym odcinku .

dangol napisał(a):A co do Czarnej - to nie jest Czarna Góra, tylko Czarna Górna

No tak . Chyba jakieś zaćmienie umysłu przy pisaniu . Już popawione .

Dawigs napisał(a): A potem pewnie jak dla mnie robiąca wrażenie cerkiew w Bystrem?

Oczywiście, jakże mogłabym ją pominąć ?

Opodal Mnichowca w Bysterm (nie mylić z Bystrem koło Baligrodu) jest kolejna cerkiew leżąca na Szlaku Architektury Drewnianej.
Cerkiew greckokatolicka pw. św. Michała Archanioła w Bystrem. Pierwsza cerkiew w Bystrem została wybudowana około roku 1607. Obecna powstała w latach 1901-1902 w tzw. narodowym stylu ukraińskim według projektu prawdopodobnie lwowskiego architekta Wasyla Nahirny.
Większość wyposażenia świątyni udało się uratować. W 1962 roku wywieziono je do Łańcuta, gdzie obecnie jest udostępnione zwiedzającym w muzeum.
W roku 2012 zawiązała się społeczna inicjatywa ratowania cerkwi, której celem jest wsparcie działań Bieszczadzkiego Oddziału Towarzystwa Opieki nad Zabytkami.
Tak cerkiew wyglądała jeszcze parę lat temu.


Udało się uzyskać ministerialne dofinansowania dzięki czemu wyremontowano dach i częściowo ściany i wnętrze świątyni. Niestety dofinansowania skończyły się a nowych środków nie ma. Pozostało jeszcze wiele prac do wykonania.





CDN

Dach cerkwi w Bystrem prezentuje się zdecydowanie lepiej. Dobrze, że udało się zdobyć środki przynajmniej na częściową renowację świątyni.

Nefer napisał(a):Dach cerkwi w Bystrem prezentuje się zdecydowanie lepiej. Dobrze, że udało się zdobyć środki przynajmniej na częściową renowację świątyni.

Patrząc na zdjęcie z tej widokówki to różnica jest znaczna. Wymieniono dach część ścian i okien.

Na co dzień świątynia ma opiekuna, który wpuszcza zwiedzających. Akurat tego dnia gdy my byliśmy miał coś do załatwienia. Zostaliśmy wpuszczeni przez kilkunastoletniego chłopca z sąsiedztwa na oko rówieśnika naszego syna.
Opowiadając o cerkwi próbował zapewne naśladować człowieka, który na co dzień o niej opowiada. Było to urocze. Szybko znalazł wspólny temat z naszym synem. Zrobiło się jeszcze ciekawiej jak obaj zaczęli dyskutować o sposobach budowy cerkwi, jak się robiło np. szkło do okien. Nasz „sprzedawał” tematy, które usłyszał w czasie tegorocznej wizyty w cerkwi w Kwiatoniu (Beskid Niski) .
Wnętrze jest zaskakująco obszerne. Zachowała się do dziś uszkodzona rama ikonostasu.






Naprzeciw cerkwi znajduje się niewielki cmentarz z zachowanymi kilkunastoma nagrobkami.



Cerkiew jest duża. Robi wrażenie mimo tego, że do ukończenia prac jeszcze daleko. Jak dla mnie obowiązkowy punkt programu w Bieszczadach.

CDN

Bardzo ładne wnętrze .

Nam nie udało się wejść do cerkwi, tym bardziej cieszy mnie to, co pokazałeś na swoich fotkach