Bez czterech kółek – Koufonissi 2019 i szczypta Naxos

Że wszystkich "mikres" Iraklię pokochałem najbardziej

MCR napisał(a):Że wszystkich "mikres" Iraklię pokochałem najbardziej

Iraklia w Twojej i KOLa relacji zrobiła na mnie bardzo dobre wrażenie , widok od strony morza też. Tak sobie myślę, że chciałabym tam spędzić kilka dni w którychś z kolejnych wrześniowych wakacji.

Wybrzeże Naxos…

Zbliżamy się do portu Naxos, wkrótce wysiądziemy i będziemy mieć kilkugodzinny przystanek przed odpłynięciem do Pireusu.

W drodze powrotnej zawsze ogarnia mnie jakiś smutek, u Was też jest widoczny

Niestety, czas powrotu radości nie sprzyja. Na Naxos mieliśmy na szczęście jeszcze dużo czasu "wakacyjnego" , Skopelitis przypłynął ciut przed 11-tą, prom do Pireusu miał odpłynąć o 18-tej.

Na morzu wiatr nie sprzyjał jedzeniu śniadania (a do części zamkniętej promu nam nie było po drodze ), toteż powitanie Naxos musiało się odbyć w towarzystwie jogurtu, pieczywka i oliwek . Nadbrzeżna ławeczka była znakomitym miejscem śniadaniowym.





Mieliśmy stamtąd widok na portową wysepkę z kościółkiem Panagia Mirtioditissa zbudowanym w miejscu, w którym w starożytności stała świątynia Posejdona.

Trzeba gdzieś zostawić bagaże… Jeszcze w domu wyczytałam, że skrytki znajdują się w Zas Travel, tam więc poszliśmy.
Tyle, że do jednej skrytki obu naszych walizek nie zmieścilibyśmy… Pan „dyżurujący” obok nich poinformował nas, że taniej będzie, jeśli pójdziemy do małej prywatnej przechowalni znajdującej się przy uliczce na tyłach Zas Travel. Już nie pamiętam, jaka była różnica w cenie, ale na pewno opłacało nam się pójść w miejsce proponowane. Być może ów człowiek miał z tego jakieś profity , ale co nam do tego!
Bagaże zostawiliśmy więc tutaj, czyli u babci „good mama, good storage”.



Mogliśmy wyruszyć na zwiedzanie miasta .