Bez czterech kółek – Koufonissi 2019 i szczypta Naxos

Pora na Wielkie Greckie Pożegnalne Żarcie .
Co prawda, całkiem z Grecją jeszcze się nie żegnamy, bo przecież przed nami droga powrotna , jednakże tego wieczora postanowiliśmy nieco zaszaleć , oszczędzanie na jedzeniu zostawiając sobie właśnie na powrót.

Na początek odwiedziliśmy „naszego” kapitana Nikolasa, rzecz jasna wcale nie dlatego, iż liczyliśmy na kolejne darmowe przyjęcie. To miejsce nam się po prostu podobało , aromaty z kuchni snuły się znakomite, muzyczka z głośników leciała tradycyjna grecka…



Skoro miało być godnie, to Grzesiek zamówił sobie najdroższą z dostępnych ryb.





Λυθρίνι była naprawdę smaczna !



Ja wybrałam równie smakowite krewetki…





Do tego oczywiście wino, takie samo jak za pierwszą wizytą, gdyż zacne było .

Jako gratisik dostaliśmy ciasto …



Byliśmy wprawdzie najedzeni do syta, jednakże na tym Wielkiego Żarcia nie zamierzaliśmy zakończyć .

Najpierw spacer (ale krótki )…







… i wkrótce zaczęliśmy rozglądać się za kolejnym miejscem.

Właściwie to miejsce mieliśmy już upatrzone podczas poprzednich wieczornych spacerów, gdyż tam zawsze było pełno ludzi i świetna muzyka.



Gdyby dało się tam usiąść tylko przy winie, zapewne na tym byśmy przestali , wszak brzuchy były pełne . No ale do wina trzeba było coś zamówić, co najmniej jakieś przekąski.







Gratisik "procentowy" oraz ciastko grzybowe (na zielonym talerzyku na fotce powyżej)...



Gdy w końcu dotarliśmy do naszego domku, ledwie wystarczyło nam siły na szybkie spakowanie walizek. To trzeba jednak było zrobić „dziś”, gdyż „jutro” czekała nas pobudka szybciej, niż zwykle. Na szczęście nie aż tak szybko, żebyśmy nie mogli się wyspać .

Co to za ciacho? Bo przez chwilę pomyślałam, że portokalopita, ale struktura mi nie do końca pasuje, a drugie, że takie jakby drożdżowe z anyżem (mi ono nie podeszło).

piekara114 napisał(a):Co to za ciacho? Bo przez chwilę pomyślałam, że portokalopita, ale struktura mi nie do końca pasuje

O nazwę nie spytałam, ale na bank było to ciasto pomarańczowe. Co do struktury... może tu portokalopita ma taką właśnie ?
Ze strukturą musaki też przecież różnie bywa ...

dangol napisał(a):

piekara114 napisał(a):Co to za ciacho? Bo przez chwilę pomyślałam, że portokalopita, ale struktura mi nie do końca pasuje

O nazwę nie spytałam, ale na bank było to ciasto pomarańczowe. Co do struktury... może tu portokalopita ma taką właśnie ?

Właśnie spotkałam dwa typy: najczęściej z płatami z ciasta filo i ta jest wyborna i druga taka drożdżowa struktura i ta nam mniej smakuje. Poluję teraz zawsze na tą na bazie ciasta filo Muszę znowu w domu zrobić

piekara114 napisał(a): Muszę znowu w domu zrobić

Ta, co kiedyś pokazywałaś, wyglądała smakowicie

Czwartek, 3 października 2019

Pobudka o 7:15 …





Nie jemy śniadania (mamy prowiant, może skonsumujemy na promie?), tylko toaleta i dopakowanie drobiazgów. Wkrótce jesteśmy gotowi do zejścia do portu... Wprawdzie czasu mamy jeszcze sporo (Skopelitis ma przypłynąć o 8:10), ale przed zaokrętowaniem chcemy wypić kawkę .











W porcie jesteśmy o 7:40, więc luzik.

Prom dociera z kilkuminutowym poślizgiem…



Żegnaj Koufonissi… A może do zobaczenia? No bo chciałabym tu kiedyś wrócić – może nie aż na 4,5 dnia, ale na jeden lub dwa …

Tym razem Kato Koufonissi opływamy z innej strony niż wtedy, gdy płynęliśmy na nasze krótkie wakacje. Podczas spaceru po Kato tu nie dotarliśmy, więc jest okazja na uzupełnienie „zwiedzania” wysepki.

Pierwszy przystanek Skopelitisa będziemy mieć na Schinoussie, która jest już blisko.

Teraz popłyniemy na Iraklię…