Beskidzkie i tatrzańskie wędrówki (Babia Góra i Rysy)

Super! Jaworzynę znam tylko w zimowej (narciarskiej ) wersji i to sprzed wieeelu lat...

Miło popatrzeć na beskidzkie widoki Zwłaszcza, że w Beskidzie Sądeckim byłam może trzy razy w życiu, bo to jednak dalej niż Beskid Śląski czy Żywiecki i trzeba jechać z noclegiem
Natomiast zupełnie nie znam szlaków Beskidu Niskiego , chociaż w dzieciństwie podobno byłam w Wysowej, czego nie pamiętam

Z przyjemnością poczytam i pooglądam zdjęcia

greenrs napisał(a):Kocham Beskidy więc nie mogę tego wątku przeoczyć

Witam serdecznie .

maslinka napisał(a):Super! Jaworzynę znam tylko w zimowej (narciarskiej ) wersji i to sprzed wieeelu lat...

Jaworzyna była tylko przez chwilę .

maslinka napisał(a):Miło popatrzeć na beskidzkie widoki Zwłaszcza, że w Beskidzie Sądeckim byłam może trzy razy w życiu, bo to jednak dalej niż Beskid Śląski czy Żywiecki i trzeba jechać z noclegiem
Natomiast zupełnie nie znam szlaków Beskidu Niskiego , chociaż w dzieciństwie podobno byłam w Wysowej, czego nie pamiętam
Z przyjemnością poczytam i pooglądam zdjęcia

Cieszę się, że będziesz śledzić tą relację . Dla nas też wypady w te rejony wiążą się z noclegami.

Podziwiamy widoki


jak i konstrukcję wieży.




Dość szybko pojawiają się nie zwiastujące niczego dobrego ciemne chmury .


Nad Jaworzyną, gdzie byliśmy wcześniej też.


Dochodzą do nas pierwsze odgłosy nadciągającej burzy .
Bez zwłoki opuszczamy wieżę.
Jeszcze małe lokowanie produktu i zjeżdżamy wyciągiem.


W samą porę bo jak tylko zsiadamy z wyciągu zaczyna się nawałnica. Ledwo dobiegamy do pobliskiej restauracji a już za chwilę zaczyna się armagedon. Zrywa się hurganowy wiatr, który wywraca ciężkie drewniane ławy w restauracyjnym ogródku Ściana deszczu powoduje, że droga zmienia się w wartki strumień. Postanawiamy zjeść obiad. Deszcz pada długo a jeszcze dłużej czekamy by w końcu dojść do samochodu.
Jak widać drogą cały czas płynie brudna woda z ziemią ze stoku. Zona poddaje się a my z synem skacząc przez wodę jakoś dochodzimy do samochodu.


Wracamy na kwaterę. Znów mamy szczęście. Burze choć krążą to nas omijają. Rozpada się dopiero po przyjeździe do Wysowej.

CDN

W Krynicy bywałem wielokrotnie, na Jaworzynie latem i zimą też, ale na tej wieży nigdy .

Dawigs napisał(a):Nad Jaworzynką, gdzie byliśmy wcześniej też.

Ale byliście na Jaworzynie, Jaworzynka (też szczyt) jest trochę w innym miejscu (na północ od Krynicy)

Nefer napisał(a):

Dawigs napisał(a):Nad Jaworzynką, gdzie byliśmy wcześniej też.

Ale byliście na Jaworzynie, Jaworzynka (też szczyt) jest trochę w innym miejscu (na północ od Krynicy)

Poprawione Dziękuję za czujność.

30.06.2020 Lackowa

W końcu prognozy są korzystne. Możemy zatem przystąpić do realizacji celów naszego wypadu. Na pierwszy ogień idzie Lackowa.
Wyglądam rano z balkonu i jest dobrze .


Nasza kwatera jest z dala od centrum miejscowości przy drodze na Blechnarkę. Dlatego najpierw idziemy wzdłuż drogi w kierunku centrum Wysowej. Prowadzi nią nawet żółty szlak z Wysowej przez Przełęcz Wysowską do Słowackiej Stebnickiej Huty.
Do centrum Wysowej jednak nie dochodzimy bo wcześniej trafiamy na zielone znaki szlaku, którym dojdziemy na Przełęcz Cigielka. Na płocie takie kierunkowskazy . Mocno wyblakła czerwona ścieżka dydaktyczna firmowana przez PTTK informuje, że czas dojścia do kaplicy na Górze Jawor to ¾ godziny.


Czytałem że dojście do kaplicy jest dobrze oznakowane i to uśpiło naszą czujność. Trzeba skręcić z zielonego szlaku w lewo. Niestety znaków żadnych nie było i przeszliśmy to miejsce. Orientujemy się gdy już za późno na powrót . Postanawiamy że pójdziemy tam wracając.
Po ostatnich deszczach obawialiśmy się, że będzie błoto na szlaku. I tak faktycznie jest. Są miejsca, gdzie nie ma jak go obejść . Zielony szlak doprowadza nas w końcu na Przełęcz Cigielka.


Jest tam też wiata turystyczna.


Z przełęczy jest jeden z najbardziej błotnistych odcinków. Błota nie ma jak minąć bo po obu stronach wąskiej ścieżynki rosną jeżyny i inne krzewy .
Teraz podążamy czerwonym szlakiem wzdłuż granicy. Najpierw wspinamy się na szczyt Cigielki (807 m).


Spotykamy też takie atrakcje, zmuszające do odrobiny gimnastyki .


CDN

Z przyjemnością patrzę - tego szlaku na Lackową nie znam.
My wchodziliśmy od strony Izb. Większość trasy jest bardzo lajtowa, poza jednym odcinkiem, gdzie jest bardzo stromo.

Nefer napisał(a):Z przyjemnością patrzę - tego szlaku na Lackową nie znam.
My wchodziliśmy od strony Izb. Większość trasy jest bardzo lajtowa, poza jednym odcinkiem, gdzie jest bardzo stromo.

Tak patrzę na mapę i z Izb nie ma znakowanego szlaku. Ale widzę że jest jakaś droga/ ścieżka(?) prowadząca na przełęcz Beskid. Czy właśnie tamtędy wchodziliście? Ten stromy odcinek to pewnie słynna ściana płaczu .

Tak, z Izb podeszliśmy drogą polną na przełęcz i stamtąd czerwonym szlakiem wzdłuż granicy polsko-słowackiej. Podobno ze wsi można dojść też jakąś inną nieoznakowaną ścieżką do czerwonego szlaku w innym miejscu niż przełęcz.

maslinka napisał(a):Super! Jaworzynę znam tylko w zimowej (narciarskiej ) wersji i to sprzed wieeelu lat...

Miło popatrzeć na beskidzkie widoki Zwłaszcza, że w Beskidzie Sądeckim byłam może trzy razy w życiu, bo to jednak dalej niż Beskid Śląski czy Żywiecki i trzeba jechać z noclegiem
Natomiast zupełnie nie znam szlaków Beskidu Niskiego , chociaż w dzieciństwie podobno byłam w Wysowej, czego nie pamiętam

Z przyjemnością poczytam i pooglądam zdjęcia

Wysowa Agnieszko, to taka trochę mało znana perełka. Uroczy park zdrojowy i bardzo ładna pijalnia wód leczniczych. Do tego można pokosztować regionalnych specjałów. Beskid Niski, to chyba ostatnia oaza ciszy i spokoju (oczywiście jeżeli chodzi o góry). Bacówka na Brzance zaprasza, a na narty Jurasówka

Gdzieś po drodze pomiędzy Cigielką a Ostrym Wierchem trafiamy na jedno z nielicznych miejsc z widokiem.


Na tym odcinku mija nas biegacz. Wcześniej ludzi a konkretnie parę spotkaliśmy jeszcze na podejściu na przełęcz z Wysowej. Oni chcieli iść tylko do cerkwi na Górze Jawor. Ale też z braku znaków poszli za daleko. Patrząc na mapę Google myśleli by dojść górą od przełęczy. Jednak na szlaku było coraz większe błoto a oni w adidasach więc zdecydowali się cofnąć.
My tymczasem dochodzimy do połączenia z żółtym szlakiem pod Ostrym Wierchem. Ten szlak prowadzi z Ropek. Żona miała z nami iść do wspomnianej cerkwi a potem wzdłuż granicy do przełęczy Cigielka i wrócić na kwaterę. Jednak z wiadomych powodów ten plan nie wypalił, a że wędruje się Gosi dziś dobrze postanawia pójść dalej. Daje za wygraną dopiero widząc zejście do Przełęczy Pułaskiego. Trochę odpocznie na powalonym drzewie przy połączeniu szlaków a potem będzie schodzić powoli do Przełęczy Cigielka gdzie poczeka na nas w wiacie.
Schodzimy z synem stromym zejściem. Na Przełęczy Pułaskiego zapewne po ostatnich opadach zgromadziła się woda. Stoi również na szlaku . Dobrze, że mamy wysokie buty. Za przełęczą czeka nas forsowne wejście na grzbiet Lackowej. Pod koniec tego podejścia dogania nas para, która idzie z Ropek. Ucinamy pogawędkę. Okazuje się, że też mają kwaterę w Wysowej. I tak docieramy na szczyt.
A ten jest zalesiony. Widoków nie ma. Coś tam po Słowackiej stronie można między drzewami dostrzec.



Według znaków do Wysowej mam 2,5h. Bez zbędnej zwłoki ruszamy z powrotem . Gdy jesteśmy mniej więcej w połowie drogi pomiędzy Ostrym Wierchem a wiatą na przełęczy spotykam ojca z córką zmierzających z Wysowej na Lackową. Dzięki nim wiemy, że żona czeka na nas już w wiacie .


CDN

No tak, na Lackowej widoków nie ma. Ale że to najwyższy szczyt Beskidu Niskiego (po polskiej stronie), to jednak wielu chce na niego się wdrapać.

Mnie w tamtej okolicy wcale brak widoków nie przeszkadza , za to niewielka ilość turystów jak najbardziej odpowiada i często tam bywam o każdej porze roku . Z Blechnarki ( cygańska studnia , cerkiew św. Kosmy i Damiana ) można odwiedzić cmentarz z I wojny światowej Nr 49 i Nr 50 ukryty w lesie , z Wysowej - wieś Ropki , po której został tylko cmentarz , ale szlak biegnie wygodną drogą polną , idealną do spacerów z małymi dziećmi . Latem ( dla miłośników wyrypy ) polecałbym przełęcz Wysowską , wzdłuż granicy do przełęczy Regietowskiej , Kaplica z Dzwonem , cmentarz Nr 48 , Studencka baza namiotowa , skąd można odwiedzić rotundę ( Nr 51 ) , cerkwisko i stary cmentarz Regietów , powrót do Wysowej . . .


Pozdrawiam
Piotr

Bratwojciech napisał(a):Wysowa Agnieszko, to taka trochę mało znana perełka. Uroczy park zdrojowy i bardzo ładna pijalnia wód leczniczych. Do tego można pokosztować regionalnych specjałów. Beskid Niski, to chyba ostatnia oaza ciszy i spokoju (oczywiście jeżeli chodzi o góry).

Nic dodać, nic ująć. W pełni podpisuję się pod Twymi słowami . Spacer po parku zdrojowym jeszcze przed nami .

Nefer napisał(a):No tak, na Lackowej widoków nie ma. Ale że to najwyższy szczyt Beskidu Niskiego (po polskiej stronie), to jednak wielu chce na niego się wdrapać.

To tak jak my. Gdyby nie Korona Gór Polskich i koronawirus to nie wiem czy trafilibyśmy w te rejony .

piotrf napisał(a):Mnie w tamtej okolicy wcale brak widoków nie przeszkadza , za to niewielka ilość turystów jak najbardziej odpowiada i często tam bywam o każdej porze roku.

Miło jak u celu wędrówki są widoki czy to ze szczytu czy z wieży widokowej. Ale tu wiedzieliśmy że widoków nie będzie więc zawiedzeni nie byliśmy. Turystów faktycznie niewielu. Dlatego tak ich wyliczam w relacji .
Dziękuję za propozycje wycieczek pieszych. Tak coś czuję, że do Wysowej jeszcze kiedyś zawitamy .

Od Przełęczy Cigielka idziemy już w pełnym rodzinnym składzie . Dalej podążamy wzdłuż granicy i już po chwili trafiamy na łąki po Słowackiej stronie. Są widoki . Tego się nie spodziewaliśmy po kilku godzinach marszu lasem.




Gdzieś tam jest Lackowa .


CDN