Beskidy.

maslinka napisał(a): Wrzesień był (jeszcze jest!) dosyć paskudny, więc październik musi być ładny

No!
Czaruj Aga, czaruj...

Oby duchy były łaskawe...

maslinka napisał(a):Hmm, wydaje mi się, że nie było żadnej tabliczki. Pod warunkiem, że to, co uznaliśmy za Stary Groń, rzeczywiście nim jest - zdjęcie sprzed 2 lat z Gronia. To on?:



Tu była tabliczka: Stary Groń, a kawałek dalej (chyba na Horzelicy) nie było żadnej.

Dla mnie właśnie to zawsze była Horzelica, ale już niczego nie jestem pewien. Horzelica to szczyt, a Stary Groń to cały masyw, płaski grzbiet od Horzelicy do Grabowej, bez wyraźnej kulminacji. Tak zawsze my miejscowi określaliśmy te wzniesienia.

Mnie zawsze fascynują tamtejsze kamienne murki. Mało już takich w Beskidzie Śląskim.

Kawałek dalej za tym zdjęciem nie ma już nic. To znaczy szlak opada stromo w dół. Jest jeszcze rozwidlenie na nieistniejący już w tym miejscu szlak żółty i zielony do Brennej. Czarny stromo opada ponad kamieniołomem w rejon ośrodka zdrowia.

Pozdrawiam.
Interseal

maslinka napisał(a):W Brennej wszystko jest możliwe

jakieś inne przykłady ...?

maslinka napisał(a):Widać, że czerpiąc ze starych legend, ktoś chce stworzyć "nową mitologię"

Będąc dzieckiem bałem się sam wieczorem wychodzić na pole przez te opowieści starych ciotek i łujców o utopcach i nocznicach. Człowiek ma czterdziechę na karku, a są miejsca, gdzie jeszcze przechodząc wieczorem mam wywołujące ciary na plecach wspomnienia.

Teraz z utopca zrobili wodnika szuwarka...

Interseal napisał(a):

maslinka napisał(a):W Brennej wszystko jest możliwe

jakieś inne przykłady ...?

Zwłaszcza Ty to powinieneś wiedzieć , przecież tam trawa jest bardziej zielona

A tak serio, to Brenna od dziecka dobrze mi się kojarzyła Dobrze to mało powiedziane. Może to głupio zabrzmi, ale więcej niż dobrze, magicznie... Już wyjaśniam, bo zaraz wyjdę na wariatkę

Jak byłam mała, spędzaliśmy z Rodzicami w Brennej wakacje letnie i zimowe - w Bukowej, w Hołcynie...
Nauczyłam się tu "suwać" na nartach, słuchałam muzyki z magnetofonu szpulowego (miałam jakieś 4 lata, ale pamiętam ).

I pamiętam też "magiczne" zdarzenie. Była bardzo śnieżna zima (teraz już takich nie ma!), zaspy po pas albo i lepiej... Pojechaliśmy na kulig i mój tato zgubił swoją ślubną obrączkę. W tych zaspach.

No to koniec, bo przecież to gorzej niż z przysłowiową igłą w stogu siana... Próbował szukać, ale bezskutecznie. Już stracił nadzieję, kiedy następnego dnia boksujące koła jakiegoś fiata 126p wydobyły obrączkę z głębokiej zaspy. Zalśniła w słońcu. Pamiętam to jak dzisiaj I ta radość mamy
Tato miał szczęście

Się rozpisałam... Ale właśnie coś takiego miałam na myśli Wyjątkowe wspomnienia z dzieciństwa

Interseal napisał(a):Teraz z utopca zrobili wodnika szuwarka...

Przed utopcami ostrzegała mnie babcia

I przed bebokami oraz strzygami

maslinka napisał(a):Pojechaliśmy na kulig i mój tato zgubił swoją ślubną obrączkę. W tych zaspach

Mój teść miał dokładnie ten sam przypadek, ale gorzej bo w dniu ślubu (na terenie obecnego ośrodka Dolina Leśnicy). Obrączka też się znalazła. W metrowej zaspie. Na drugi dzień. Coś jest na rzeczy

maslinka napisał(a):Zwłaszcza Ty to powinieneś wiedzieć , przecież tam trawa jest bardziej zielona

W czasie przeszłym Agnieszko... przeszłym...

"The grass was greener
The light was brighter
The taste was sweeter
The nights of wonder
With friends surrounded
The dawn mist glowing
The water flowing
The endless river

Forever and ever"

Hymn do mojego "raju utraconego"... ale chyba zbyt osobiście się zrobiło.

Dobrej nocy.

Lednice napisał(a):Przed utopcami ostrzegała mnie babcia

I przed bebokami oraz strzygami

A przed szatanami i sromotnikami tyż?

Interseal napisał(a):

maslinka napisał(a):Pojechaliśmy na kulig i mój tato zgubił swoją ślubną obrączkę. W tych zaspach

Mój teść miał dokładnie ten sam przypadek, ale gorzej bo w dniu ślubu (na terenie obecnego ośrodka Dolina Leśnicy). Obrączka też się znalazła. W metrowej zaspie. Na drugi dzień. Coś jest na rzeczy

A widzisz! Mówiłam, że w Brennej wszystko jest możliwe.

Interseal napisał(a):W czasie przeszłym Agnieszko... przeszłym...

No tak... właśnie to miałam na myśli. I to, co poniżej napisałeś...

Interseal napisał(a):... ale chyba zbyt osobiście się zrobiło.

Chyba tak. I sentymentalnie. Może czasami tak trzeba...
Laku noć


A na dobranoc - Beboki właściwie czy Baboki

Ja, Fata, starka ostrzegała, szczególnie przed szatanami

Baboki

Beboki



Nikierzy godajóm, co beboki to sóm stare kocury:

http://www.national-geographic.pl/foto/ ... ebok-35082


Wracając do Beskidów

To jest jedno z moich ulubionyh miejsc:

Fajne opowieści snujecie.
Na BUT-a mimo wszystko nie zabieram obrączki

zawodowiec napisał(a):Na BUT-a mimo wszystko nie zabieram obrączki

Kamil, szerokości... czy jak to się mówi przy górskich biegach długodystansowych

Niestety jutro różne sprawy trzymają nas w Gliwicach i nie wyskoczymy w Beskidy. Może w niedzielę się uda...

W każdym razie mocno ściskam kciuki! (Początek już za niecałe 3 godziny )
Pozdrav

Kamil! Także trzymam kciuki !
Dla mnie to totalny odjazd ten BUT bez względu na cyfrę.

Pogoda całkiem znośna się zrobiła , ale na szlakach błota "od groma po kolano".

Powodzenia!!!!

Żeby nie było, że nie kibicowałem

Dziś 6:40 Przełęcz Salmpopolska

Interseal napisał(a):Żeby nie było, że nie kibicowałem

Ja o tej porze przewracałam się na drugi bok , Ty już kibicowałeś, a Kamil miał prawie 7 godzin w nogach

Żeby nie było, że ja się nie ruszam, to zaraz zmykam na fitness Nie ma to jak dobrze zacząć dzień!

Kamil, czekamy na relację po powrocie

maslinka napisał(a):Ja o tej porze przewracałam się na drugi bok , Ty już kibicowałeś, a Kamil miał prawie 7 godzin w nogach D

No proszę, to się nazywa opóźnienie "startu"
Dodam, że byłem tam służbowo... to znaczy w drodze do roboty.

maslinka napisał(a):Żeby nie było, że ja się nie ruszam, to zaraz zmykam na fitness Nie ma to jak dobrze zacząć dzień!

Ja właśnie zakończyłem swój sobotni "fitness".... szczerze mówiąc nie mogę się już doczekać mroźnej, śnieżnej, białej, dłuuugiej (no i narciarskiej) ZIMY! Dajcie mi wtedy w sobotę wszyscy święty spokój!

Pozdrawiam.

P.S. Gdybym choć wiedział jaki Kamil miał numer? Bo jak wygląda pojęcia nie mam. Na pierwszej w stronie Wisły serpentynie spotkałem kilkunastu uczestników. Choć niektórzy wyglądali jak siedem nieszczęść - to szczerze i zdrowo im zazdroszczę.